Golvend door de Siërra Cabrera en la Culebra.
Door: Anny/Ad
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
11 Mei 2013 | Spanje, Puebla de Sanabria
Lieve familie, vrienden, kennissen en ieder die ons volgt.
Na een goede nachtrust ontwaken we beiden met een zwaar hoofd. Waarschijnlijk van de rode wijn, die rijkelijk geschonken werd bij het menu del peregrinos. Tijdens deze maaltijd kwamen we in gesprek met een echtpaar uit Oldenzaal, die de Zilverroute loopt. Al pratend en luisterend naar elkaar werd het glaasje telkens bijgevuld. Tja, gezelligheid kent dan geen tijd.
Als we vanmorgen in de eetruimte komen, is er geen desayunos te bekennen. Of alles is al op vanwege de vroeg vertrekkende wandelaars of wij hebben niet begrepen, dat er geen ontbijt zou zijn. Een enkel glaasje sinaasappelsap kunnen we nog bemachtigen. De rest van het ontbijt komt uit de knapzak: een paar broodjes, kaasjes, jam en een yoghurtje. We hangen de stelling aan: zonder ontbijt stappen we niet op de fiets!
Het is koud deze morgen, de thermometer geeft 7 graden aan en met dikke handschoenen en veel kledinglaagjes vertrekken we. We rijden eerst naar een mercado om de knapzak aan te vullen, maar die is nog gesloten. Casa Anita (wat een naam hè, je zou denken dat het iets anders is dan een Hostel Albergue) ligt aan de route, die voor vandaag loopt tot Puebla de la Sanabria: 60 km over de N-525. Op deze N-weg is het niet druk, want de meeste automobilisten nemen de autosnelweg A 52 die parallel loopt aan onze N-weg.
Fietsten we gisteren door landbouwgebied, vandaag rijden we klimmend en dalend door de Siërra de la Cabrena en de Siërra de la Culera: een prachtig natuurgebied. De zon, een strakke blauwe lucht en wind in de rug: je kunt je als fietser niets beters wensen. Klimmend en telkens wat minder dalend komen we uit op een hoogte van 1000 m, wat goed te zien is aan de vegetatie. Bomen zijn nog niet uitgelopen, veel korstmossen op de takken, gele brem maakt plaats voor witte en de bodem vertoont weinig teken van leven.
De plaatsjes die we passeren hebben allemaal het achtervoegsel de Tera in hun naam, vernoemd naar de rivier, die door dit gebied stroomt: Santa Marta de Tera, Camarzana…Junquera….. We passeren er heel wat, maar nergens iets te vinden voor koffietijd. Als we over de Rio Negro rijden ontdekt Ad een barretje achter het kerkje. De koffie hebben we vanmorgen gemist en we zijn toe aan een stoot cafeïne. Bij een grote café con leche krijgen we van de baas ieder 2 cakejes, alsof hij wist dat we vanmorgen als bedelaars hebben gegeten. Koffie en cakejes € 2, 60! Even verderop zien we ook nog een bakkerswinkeltje en mijn aankoop is een stokbrood en 12 madeleintjes. ( Anno 2013: het geld wordt nog in een laatje aan de toonbank opgeborgen). In Mombuey mag Ad inkopen doen voor zondag. Ik weet, dat hij veel meer koopt dan ik en als hij naar buiten komt heeft hij 2 volle plastic tassen bij zich: pakjes drinken, kaas, zachte broodjes, yoghurtjes. Even later zitten we relaxed in de zon te lunchen, genietend van het broodje Casa Anita.
We kronkelen nog een keer over en onder de nieuwe autovia door en met een mooie daling rijden we om twee uur Puebla de Sanabria binnen. Vandaag niets gereserveerd, maar bij de ingang van het oude dorp ligt het Hostel La Trucha met cafe en restaurant.
Dit wordt voor vandaag onze slaapgelegenheid. We sluiten de dag af met menu peregrinos, maar met beslist minder wijn dan gisteren. Van wat ons morgen te wachten staat hebben we wel een vermoeden, in ieder geval minder eentonig dan vandaag. Jullie weten het morgenavond. Lieve groeten van mij en natuurlijk ook van Ad.
Na een goede nachtrust ontwaken we beiden met een zwaar hoofd. Waarschijnlijk van de rode wijn, die rijkelijk geschonken werd bij het menu del peregrinos. Tijdens deze maaltijd kwamen we in gesprek met een echtpaar uit Oldenzaal, die de Zilverroute loopt. Al pratend en luisterend naar elkaar werd het glaasje telkens bijgevuld. Tja, gezelligheid kent dan geen tijd.
Als we vanmorgen in de eetruimte komen, is er geen desayunos te bekennen. Of alles is al op vanwege de vroeg vertrekkende wandelaars of wij hebben niet begrepen, dat er geen ontbijt zou zijn. Een enkel glaasje sinaasappelsap kunnen we nog bemachtigen. De rest van het ontbijt komt uit de knapzak: een paar broodjes, kaasjes, jam en een yoghurtje. We hangen de stelling aan: zonder ontbijt stappen we niet op de fiets!
Het is koud deze morgen, de thermometer geeft 7 graden aan en met dikke handschoenen en veel kledinglaagjes vertrekken we. We rijden eerst naar een mercado om de knapzak aan te vullen, maar die is nog gesloten. Casa Anita (wat een naam hè, je zou denken dat het iets anders is dan een Hostel Albergue) ligt aan de route, die voor vandaag loopt tot Puebla de la Sanabria: 60 km over de N-525. Op deze N-weg is het niet druk, want de meeste automobilisten nemen de autosnelweg A 52 die parallel loopt aan onze N-weg.
Fietsten we gisteren door landbouwgebied, vandaag rijden we klimmend en dalend door de Siërra de la Cabrena en de Siërra de la Culera: een prachtig natuurgebied. De zon, een strakke blauwe lucht en wind in de rug: je kunt je als fietser niets beters wensen. Klimmend en telkens wat minder dalend komen we uit op een hoogte van 1000 m, wat goed te zien is aan de vegetatie. Bomen zijn nog niet uitgelopen, veel korstmossen op de takken, gele brem maakt plaats voor witte en de bodem vertoont weinig teken van leven.
De plaatsjes die we passeren hebben allemaal het achtervoegsel de Tera in hun naam, vernoemd naar de rivier, die door dit gebied stroomt: Santa Marta de Tera, Camarzana…Junquera….. We passeren er heel wat, maar nergens iets te vinden voor koffietijd. Als we over de Rio Negro rijden ontdekt Ad een barretje achter het kerkje. De koffie hebben we vanmorgen gemist en we zijn toe aan een stoot cafeïne. Bij een grote café con leche krijgen we van de baas ieder 2 cakejes, alsof hij wist dat we vanmorgen als bedelaars hebben gegeten. Koffie en cakejes € 2, 60! Even verderop zien we ook nog een bakkerswinkeltje en mijn aankoop is een stokbrood en 12 madeleintjes. ( Anno 2013: het geld wordt nog in een laatje aan de toonbank opgeborgen). In Mombuey mag Ad inkopen doen voor zondag. Ik weet, dat hij veel meer koopt dan ik en als hij naar buiten komt heeft hij 2 volle plastic tassen bij zich: pakjes drinken, kaas, zachte broodjes, yoghurtjes. Even later zitten we relaxed in de zon te lunchen, genietend van het broodje Casa Anita.
We kronkelen nog een keer over en onder de nieuwe autovia door en met een mooie daling rijden we om twee uur Puebla de Sanabria binnen. Vandaag niets gereserveerd, maar bij de ingang van het oude dorp ligt het Hostel La Trucha met cafe en restaurant.
Dit wordt voor vandaag onze slaapgelegenheid. We sluiten de dag af met menu peregrinos, maar met beslist minder wijn dan gisteren. Van wat ons morgen te wachten staat hebben we wel een vermoeden, in ieder geval minder eentonig dan vandaag. Jullie weten het morgenavond. Lieve groeten van mij en natuurlijk ook van Ad.
-
12 Mei 2013 - 09:00
Hans En Henny Geurts:
Een goeiemorgen,
Jullie gaan weer als vanouds. Het ritme zit er al goed in en jullie halen beslist de eindstreep.
Geweldig.
Annie, is het in Spanje ook madredag?. Oftewel Moederdag? Jij ook natuurlijk proficiat!
Lieve groetjes
Hans en Henny -
12 Mei 2013 - 12:05
Pieter Pijpers:
Vandaag moederdag, Anniy prficiat . zo werk datbij ons in Breda
jullie verslagen vallen altijd in goede aarde, dat is en blijft facinerend; ik hoop dat jullie nog heel
mooi weermogen hebben, en geeen lekke banden .
Hierbij ons is het slecht weer,vanavond om 5 uur dan gaat de zon schijnen , gezellig he;;;;;;
Anny en Ad, wij wensen jullie nog mooie dagen, en niet al te veel rode wijn drinken,
anders ga je achtersevoren rijden.en dat schiet niet op.
heel veel liefs van ons beiden , joke en piet xxxxxxxxx -
12 Mei 2013 - 17:08
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
ik had gisteren de computer al afgesloten en zag dus pas vanmorgen het verslag. Inderdaad balen dat je niet meer kunt ontbijten. Ik ga ook nooit zonder ontbijt de deur uit, dat is voor mij de hoofdmaaltijd van de dag. Maar goed dat Ad als foerier fungeerde, is er tenminste iets te eten. En vandaag is het Moederdag. Ik zit de hele dag alleen, zielig he?? Nee hoor. We hebben elkaar 5 dagen gezien en ik heb afgelopen donderdagavond voor Moederdag getrakteerd met een lekker etentje in Bergeijk. Ook Carola's ouders zijn er niet, die moesten naar Bergen aan Zee, (daar komt haar moeder vandaan) want een broer werd 70. Je kunt niet alles hebben. Dinsdag ga ik weer oppassen. En jullie fietsen maar voort, gaat dat nou niet vervelen in dat eentonige kale landschap? En weer omkleden, wassen, voor proviand zorgen, ik moet er niet aan denken, maar voor jullie blijft het kennelijk het einde om zulke fietstochten te maken. Nou, geniet er maar van. Op dit moment zal jullie route van vandaag er ook al wel ver op zitten. Hopelijk zonder pech en de wind in de rug! Ik lees het vanavond weer wel. Tot dan! -
12 Mei 2013 - 20:00
Geert Siebers:
Hoi Ad & Annie, de Via de la Plata is inderdaad heel anders dan de Camino. Wij vonden het er heerlijk rustig en niet de kermis van die andere route; het gevolg is dat je er nauwelijks iets merkt van wat je 't "Santiago gebeuren" zou kunnen noemen. Ook het foerageren is er
duidelijk anders; 'n ontbijt wordt vaak niet geserveerd omdat elk gehucht wel een bar heeft waar je koffie en 'n broodje kunt krijgen. Spanjaarden gebruiken het ontbijt dan ook niet thuis maar ergens bij de plaatselijke Horeca.
Hier in Hoeven zit de Fietsvierdaagse er inmiddels weer op, en met elke dag de 100 km route doet dat een beetje denken aan de tocht naar Santiago. Het weer hier lijkt op dat in Spanje; de regenjacks aan voor 'n bui en iets later weer uit.
Veel succes verder.
Groeten, Geert & Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
