Epiloog

Lieve familie, vrienden, kennissen en iedereen die onze reis heeft gevolgd.

Aan elke Camino houd je een ander gevoel over: onze eerste Camino Frances met Jan en Paula Hagemans was een unieke ervaring, een onderdompeling in het onbekende, de tweede Camino Frances was vooral een tocht van ons beiden, waar we mooie ontmoetingen en warme vriendschappen hebben ervaren. Onze derde Camino “Langs oude wegen” liet ons Frankrijk zien vanaf de fiets met veel herkenningspunten, mooi en gezellig. De Via de la Plata is voor ons gevoel meer het volgen van een deel van de Romeinse Zilverroute dan een Camino en de enige gelijkenis met de andere Camino’s is de eindbestemming Santiago de Compostela.

De Zilverroute was voor ons een ontdekkingstocht van Zuid- naar Noord-Spanje door onbekende streken en natuurparken. We genoten van de stilte, de eindeloze vergezichten, de prachtige steden en de oogverblindende bloemenpracht, die zich in vele vormen en allerlei kleuren toonde dankzij de vele regen die in de vorige maand was gevallen.

Op de Via de la Plata zagen we nauwelijks toerisme en weinig pelgrims: geen lotgenoten met hun verhalen en ervaringen. We hebben een fietsend echtpaar uit Alkmaar net voor Trujillo ontmoet, een Duitse pelgrim in hostel La Trucha van Pueblo de Sanabria, twee Spaanse jongelingen op ATB’s , een Vlaamse jongedame in de albergue van Merida en enkele Oostenrijkse pelgrims in A Gudina. Zelfs op het zeer slechte, maar echte caminopad naar de Arco de Caparra was geen pelgrim te bekennen, alleen twee ouderen uit Hoeven. Er zullen beslist meerdere pelgrims onderweg zijn geweest, maar doordat wij een andere route fietsten dan de voetgangers liepen, hebben wij ze niet ontmoet. Honger hebben we nooit gehad, restaurantjes en barretjes genoeg en voor het ontbijt zorgden we altijd, dat er voldoende sapjes, broodjes en droge kaas in de fietstassen zaten. Zonder ontbijt vertrokken we nooit.

Wat ons het meest is bijgebleven:
• Het vertrek op de fiets van de luchthaven van Sevilla naar het centrum van de stad met eerst een stukje snelweg, daarna het landweggetje met de geurende brem en de ondergaande zon en vervolgens het groene fietspad van 14 km met de drukte van een grote stad.
• Sevilla, de prachtige kathedraal met het graf van Columbus en met de Giralda toren, de Joodse wijk Santa Cruz, het Alcazar en het Plaza de Espana.
• De vele pittige beklimmingen op de eerste echte fietsdag: Sevilla-Almaden de la Plata.
• De lekke band en kapotte voorremkabel op de tweede dag in de regen naar El Real de la Jara, waardoor we die dag maar 14 km. konden fietsen.
• De eenzame ritten door de Extremadura, die bedekt was met paarse, gele en witte vlaktes.
• Merida, Salamanca, Zamora: voor ons onbekende steden en stuk voor stuk juweeltjes om cultuur op te snuiven. Vooral van Zamora hebben we intens genoten.
• De route naar de poort van de Taag, waar we vanuit de lucht in de gaten werden gehouden door vale gieren.
• Het echte Caminopad: 7 km. laveren langs keien, overeind blijven in het mulle zand, bij ondergelopen paden de fietsen over stapstenen dragen om uiteindelijk met natte voeten de triomfboog Arco de Càparra met de opgegraven Romeinse ruïnes te bereiken.
• Pueblo de Sanabria, een rustig bergstadje op de rotsen met een heus kasteel/fort op het hoogste punt en het museum met “giganten”, een typisch Gallicisch verschijnsel.
• Het menu del dia in La Trucha (Pueblo de Sanabria), waarvan we beiden vonden, dat het van zeer slechte kwaliteit was. (niet om te…….)
• De prijs van koffie onderweg: 2 koppen koffie met melk voor € 2,50. En desayunos met heel veel cakesoorten.
• Het klimmen in de mist naar de tunnels Padornelo en La Canda: minimaal 7 % en 5 tot 7 km. lang.
• Het ontspannen koffiedrinken in Verin met daarna nietsvermoedend een klim van 10 km. 5-8 % naar Alto de Estavas.
• De herkenning van de bar “Casa de Cacho”, nu nog 19 km. naar Santiago.
• De emotionele aankomst op het plein Obradeiro voor de kathedraal. De uitbundige vreugde overal op het plein en de gesprekken met andere pelgrims.

We waren werkelijk ontroerd toen we daar samen in goede gezondheid voor de vierde keer in zeven jaar op het grote plein voor de kathedraal stonden. Al meer dan 1000 jaar komen pelgrims naar deze plek, vinden er rust met Santiago als patroon en zijn onderdeel van deze oertraditie. In de Pelgrimsmis word je geraakt door al die mensen om je heen die elkaar de vrede toewensen en door de spiritualiteit van de echte pelgrim, die met zijn rugzak en stok in de hand op de stenen vloer knielt om te danken voor zijn veilige aankomst. Je krijgt diep respect voor hen, die uit volle overtuiging dit allemaal veel intenser ervaren dan wij met onze Hollandse nuchterheid. En de vraag dringt zich dan aan je op: is er toch meer tussen hemel en aarde? We zullen het nooit weten, geloven kunnen we het wel.
-------------------------
De tocht was pittig, nooit vlak. We beklommen geen cols, maar hellingen, heuvels en bergen volgden elkaar snel op. De hoogteverschillen waren groot. Sevilla ligt op zeeniveau en Extremadura al op 700 m. , Béjar op 950 m., de tunnel Padornelo op 1320 m., Santiago op 250 m.

Van veel plaatsen onderweg kenden we niet het bestaan. We kwamen in contact met de plaatselijke bevolking: soms vriendelijke en behulpzame mensen, zoals de fietsenmaker in Monesterio, maar soms chagrijnige, ontevreden personen, o.a. de bazin van een Hostel in A Gudina.

Qua temperatuur hebben we geluk gehad. Het was fris, maar nooit te koud. Van de 19 fietsdagen heeft onze regenkleding 15 dagen in de tassen gezeten. Een keer zijn we gestopt om te schuilen voor een fikse bui, maar de andere keren konden we blijven fietsen met de regenkleding aan.

Na twee albergues zijn we overgestapt op hostels/hotels van een middenklasse. Vooral de hotels van de SPA-keten in Hervas en Béjar waren uitstekend. Prijzen varieerden van 35 tot 75 euro per nacht en meestal was er een ontbijt bij.

De wegen zijn afwisselend van goed tot zeer slecht met weinig en veel autoverkeer. Wij hebben tijdens deze tocht ervaren, dat de Spaanse automobilisten met een grote boog tot op de andere weghelft ons passeerden. Alle lof voor hun. We hebben ons op de weg niet een keer onveilig gevoeld.

Negentien dagen hadden we nodig om naar Santiago te fietsen. We hebben genoten van elk moment, van het samen onderweg zijn, van het eenvoudige leven uit twee fietstassen met het picknicken in de natuur, van alle vergezichten, van verrassingen in de dorpen, steden, slaapgelegenheden, maaltijden. Het was een unieke tocht, waar we nog lang over na zullen praten. Santiago hebben we nu afgesloten. We blijven fietstochten maken, lang/ kort, we zien wel wat we tegen komen op onze levensweg. Het afgelopen jaar hebben we ervaren in onze kennissenkring, dat door ziekte het leven er heel snel anders gaat uitzien, dat het dan meer overleven dan leven wordt. Wij hebben mazzel, dat we nog steeds gezond en fit zijn, van fietsen/ de natuur houden en samen van heel veel mooie dingen kunnen genieten. Daar mag je dankbaar voor zijn.
------------------------------------
Een korte samenvatting van onze vakantieweek in Santiago de Compostela.

Zaterdag 18 mei:
• 12.00 uur Pelgrimsmis in de Kathedraal: aangekomen dos Hollandos uit Sevilla. (wordt afgeroepen voor de aanvang van de mis.)
• Museum Kathedraal bezocht. Ontmoeting Duitse geestelijke, die ons bij het afscheid bemoedigend toesprak met: “Jetzt fehlt nur die letzte Reise, aber dafür brauchen sie keine Fahrräder”!
• ’s Avonds 18.00 uur bisschopswijding van drie uur in de Kathedraal met het zwaaien van het wierookvat.

Zondag 19 mei.
• Ontbijt in de bar naast het hotel met een Delfts echtpaar, waarvan de man vorig jaar de Camino Frances had gefietst.
• Concert van een Harmonie in de Rua do Vilar.
• In de namiddag genoten van een Italiaans buffet.
• Terrasje, colaatje, wijntje.
• Koperen schelp voor Jan en Paula gezocht, gevonden en gekocht.

Maandag 20 mei.
• Bij het hotel zien we de bestelwagen Firma Soetens, die de fietsen ophaalt.
• Gesprek bij het inladen met drie Belgen uit Knokke, die de Camino Frances voor de derde keer hadden gefietst en op de col de Cebreiro door de sneeuw hadden gereden. Abnormaal koud was het geweest.
• Pelgrimsmis om 12.00 uur.
• De Nederlandse Huiskamer van het genootschap van Jacobus bezocht.
• Terrasje bij de Porta do Camino, waar we pelgrims de stad zagen binnenkomen.
• In het park geluncht en ’s avonds paella gegeten in een mooi restaurantje.
• Winkeltjes met souvenirs bekeken en cadeautjes voor de kleindochters gekocht.

Dinsdag 21 mei.
• Bezoek aan de overdekte markthallen van Santiago. Voor ons een ongekende keuze aan verse vissoorten.
• Bezoek aan de Barokke Martinuskerk met het museum in het seminarie van Santiago.
• Het nieuwe Santiagomuseum (2012) met een uitleg over de ontwikkeling van Santiago sinds 900 N.C.
• In de Rua Franco optreden van het muziekgezelschap Tuna de Derecho Santiago de Compostela, dat Keltische liederen zingt.

Woensdag 22 mei.
• Met de bus de tocht naar Fisterra gemaakt. (2 en 1/2 uur).
• 12.00 uur tot 14.30 uur omhoog gelopen naar het kilometerpunt 0.00 van de Camino, boven gepicknickt met zon en stralende blauwe hemel en daarna weer terug naar beneden.
• 15.15 uur terugreis langs de kust: adembenemend.
• ’s Avonds Rua Franco en Rua Vilar doorgewandeld.

Donderdag 23 mei
• Eerst uitgeslapen, daarna ontbijt in de bar naast het hotel.
• Een bezoek aan het Peregrino museum, dat pas vernieuwd is.
• Nog een keer de H.Mis in de Kathedraal bijgewoond. (weer bomvol) En we hadden geluk: het wierookvat werd op het einde van de dienst door de kerk gezwaaid. Een bijzondere afsluiting van onze tocht.
• ’s Middags de tassen in orde gemaakt voor de vliegreis van de volgende dag, siësta gehouden.
• ’s Avonds nog eens heerlijke paella gegeten in “ons” Restaurantje genaamd Jaime.
• Voldaan deden we om 23.00 uur het licht uit.

Vrijdag 24 mei.
• Om kwart over 7 in de taxi gestapt, 20 minuten rijden naar het vliegveld.
• Half 10 vertrokken naar Stansted in London, 12 uur aangekomen en daar de tijd tot 5 uur doorgebracht met puzzelen en lezen.
• Geland op vliegveld Eindhoven om zeven uur, waar we verwelkomd werden door Ellen en Floor, die ons naar Hoeven brachten.
• Half negen stapten we ons huis binnen.

Nogmaals heel veel dank voor al jullie reacties. Ik sluit het boek af met de beste wensen van Ad en mij voor iedereen: een goede gezondheid, een warme zomer met een mooie vakantietijd en degenen die nog werken veel werkplezier. Heel veel liefs vanuit Hoeven en tot ziens. Anny.