Het gaat ons voor de wind.
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
10 Mei 2013 | Spanje, Santa Croya de Tera
Voor iedereen die ons volgt.
Gisteren hebben we ons wat aangepast aan de Spaanse gewoonten. Nadat we de meeste hoogtepunten van Zamora hadden bezocht, hielden we een kleine siësta in ons hotel. Ad begon meteen aan zijn verslag, dat ik later op de computer mocht zetten. Ondertussen heb ik alle foto’s ingedeeld en gekopieerd en daarna nog geprobeerd om een e-boek te kopen en te downloaden, maar helaas, dat wilde niet lukken. Eindeloos geprobeerd, maar de “safari” kon geen verbinding maken. Ik werd er chagrijnig van en nadat ik bij instellingen wat gerommeld had, heb ik de ipad diep in mijn tas gestopt om er pas in Hoeven weer uit te halen. Daar ging mijn siësta.
Om kwart voor negen vonden we een Italiaanse restaurantje op de Plaza Mayor. Daar raakten we in gesprek met een Argentijns echtpaar, dat hier met vakantie was. De Argentijnse dame sprak wat Engels en ze was zeer geïnteresseerd in hoe we hier waren gekomen en waarom? Grote bewondering alom. Zat het restaurant om 9 uur vol, om half 10 was iedereen vertrokken en zaten enkel wij met z’n tweetjes nog aan de koffie.
Tussen 2 en 5 uur is de winkelstraat leeg, zaken gesloten en rond 5 uur komt de stad weer tot leven. Kinderen spelen op de pleintjes, mama’s zitten gezellig met elkaar te babbelen, er worden volop inkopen gedaan en alle toeristische attracties openen weer hun deuren. Kinderen zijn tot laat op straat en ik vraag me dan af, hoe laat ze naar bed gaan en of ze de andere dag wel uitgerust in de klas te zitten. ‘s Lands wijs, ’s lands eer.
Deze morgen vertrekken we na een goed ontbijt om 8 uur richting Santa Croya de Teres. Nog maar net Zamora uit, zien we dat het 9 graden is, lekker fris, maar de “laagjes” houden ons warm. Het is nu droog en dat is prima, want gisteren was het in Zamora regenachtig. We trappen gemakkelijk de 37 km. naar Villarin de Campos weg door een weinig inspirerend landschap: een eindeloos landbouwgebied met hier en daar een mooi geel koolzaadveld. Voor de koffie moeten we het dorpje Villarin in en na een stevige puddingkoek en 4 koppen melkkoffie rijden we de zacht glooiende weg op richting Tablas en gaat het landbouwgebied over in heide met dennenbomen. Een afdaling naar het stuwmeer met de Rio Estla belooft een mooi vergezicht. Het is er muisstil, alleen de vogels fluiten, de wind waait zachtjes door de toppen van de bomen en een oude brug overspant de rivier. Twee Spanjaarden komen met hun atb’s het modderige Caminopad af en staan op deze brug wat moeilijk te doen. Zo te zien mankeert er iets aan een fiets. Wij gaan er op af. Ze spreken 5 woorden Engels en wij 5 woorden Spaans maar toch begrijpen we elkaar. Een bout van de bagagedrager gaat onder het rijden steeds los. De bout past gewoon niet of is uitgesleten. Ad heeft heel veel bij zich voor pech onderweg ( ik vind teveel), maar een grotere bout heeft hij niet. Toch weet hij te improviseren met tape en draait de bout er nu stevig in. Hij geeft ze nog een advies om op de gewone weg te blijven rijden en zodra zich de gelegenheid voordoet : naar de fietsenmaker.
We klimmen vanaf de brug omhoog naar de afslag Bretocino, waar we trouw de route van Sitters volgen: een binnenweggetje met slecht wegdek, flinke stijgingen met vals plat waardoor onze snelheid terugloopt tot 6 km. per uur. Een vlotte wandelaar zou ons zo bij kunnen houden. Niet klagen en niet zeuren, want de zon schijnt ondertussen volop en na een rustige afdaling kunnen we lunchen in de zon. Het dorpje lijkt uitgestorven: een oude man, een eenzame fietser met een tempo van niks, een brommertje met een willempie helm op, zijn de enige mensen die we voorbij zien komen.
We rijden daarna met gunstige wind en zon richting Westen. Zo kunnen er nog wel 40 kilometers bij. Maar na 90 km. is Santa Croya ons einddoel; daar worden we in de Albergue annex Hostel “Casa Anita” verwacht . Het is weer even vragen hoe we bij Casa Anita moeten komen, maar iedereen in het dorp schijnt Casa Anita te kennen. Met een stortvloed van woorden wijzen ze ons de weg. Gebaren begrijpen we wel, maar hun taal niet en om 4 uur zijn we op de plaats van bestemming. Het ziet er uit als een albergue, maar er zijn ook enkele kamers voor twee personen. We hebben hier een kamer op de derde verdieping met de badkamer op de gang voor € 43,-. Exclusief ontbijt. In vergelijking met het hotel in het centrum van Zamora ( € 35,-.) is dit een behoorlijke prijs voor wat het biedt.
Voor vandaag de volgende getallen: Afstand 90 km. , tijd 5 uur en 40 minuten, gemiddelde snelheid 15, 7
Gisteren hebben we ons wat aangepast aan de Spaanse gewoonten. Nadat we de meeste hoogtepunten van Zamora hadden bezocht, hielden we een kleine siësta in ons hotel. Ad begon meteen aan zijn verslag, dat ik later op de computer mocht zetten. Ondertussen heb ik alle foto’s ingedeeld en gekopieerd en daarna nog geprobeerd om een e-boek te kopen en te downloaden, maar helaas, dat wilde niet lukken. Eindeloos geprobeerd, maar de “safari” kon geen verbinding maken. Ik werd er chagrijnig van en nadat ik bij instellingen wat gerommeld had, heb ik de ipad diep in mijn tas gestopt om er pas in Hoeven weer uit te halen. Daar ging mijn siësta.
Om kwart voor negen vonden we een Italiaanse restaurantje op de Plaza Mayor. Daar raakten we in gesprek met een Argentijns echtpaar, dat hier met vakantie was. De Argentijnse dame sprak wat Engels en ze was zeer geïnteresseerd in hoe we hier waren gekomen en waarom? Grote bewondering alom. Zat het restaurant om 9 uur vol, om half 10 was iedereen vertrokken en zaten enkel wij met z’n tweetjes nog aan de koffie.
Tussen 2 en 5 uur is de winkelstraat leeg, zaken gesloten en rond 5 uur komt de stad weer tot leven. Kinderen spelen op de pleintjes, mama’s zitten gezellig met elkaar te babbelen, er worden volop inkopen gedaan en alle toeristische attracties openen weer hun deuren. Kinderen zijn tot laat op straat en ik vraag me dan af, hoe laat ze naar bed gaan en of ze de andere dag wel uitgerust in de klas te zitten. ‘s Lands wijs, ’s lands eer.
Deze morgen vertrekken we na een goed ontbijt om 8 uur richting Santa Croya de Teres. Nog maar net Zamora uit, zien we dat het 9 graden is, lekker fris, maar de “laagjes” houden ons warm. Het is nu droog en dat is prima, want gisteren was het in Zamora regenachtig. We trappen gemakkelijk de 37 km. naar Villarin de Campos weg door een weinig inspirerend landschap: een eindeloos landbouwgebied met hier en daar een mooi geel koolzaadveld. Voor de koffie moeten we het dorpje Villarin in en na een stevige puddingkoek en 4 koppen melkkoffie rijden we de zacht glooiende weg op richting Tablas en gaat het landbouwgebied over in heide met dennenbomen. Een afdaling naar het stuwmeer met de Rio Estla belooft een mooi vergezicht. Het is er muisstil, alleen de vogels fluiten, de wind waait zachtjes door de toppen van de bomen en een oude brug overspant de rivier. Twee Spanjaarden komen met hun atb’s het modderige Caminopad af en staan op deze brug wat moeilijk te doen. Zo te zien mankeert er iets aan een fiets. Wij gaan er op af. Ze spreken 5 woorden Engels en wij 5 woorden Spaans maar toch begrijpen we elkaar. Een bout van de bagagedrager gaat onder het rijden steeds los. De bout past gewoon niet of is uitgesleten. Ad heeft heel veel bij zich voor pech onderweg ( ik vind teveel), maar een grotere bout heeft hij niet. Toch weet hij te improviseren met tape en draait de bout er nu stevig in. Hij geeft ze nog een advies om op de gewone weg te blijven rijden en zodra zich de gelegenheid voordoet : naar de fietsenmaker.
We klimmen vanaf de brug omhoog naar de afslag Bretocino, waar we trouw de route van Sitters volgen: een binnenweggetje met slecht wegdek, flinke stijgingen met vals plat waardoor onze snelheid terugloopt tot 6 km. per uur. Een vlotte wandelaar zou ons zo bij kunnen houden. Niet klagen en niet zeuren, want de zon schijnt ondertussen volop en na een rustige afdaling kunnen we lunchen in de zon. Het dorpje lijkt uitgestorven: een oude man, een eenzame fietser met een tempo van niks, een brommertje met een willempie helm op, zijn de enige mensen die we voorbij zien komen.
We rijden daarna met gunstige wind en zon richting Westen. Zo kunnen er nog wel 40 kilometers bij. Maar na 90 km. is Santa Croya ons einddoel; daar worden we in de Albergue annex Hostel “Casa Anita” verwacht . Het is weer even vragen hoe we bij Casa Anita moeten komen, maar iedereen in het dorp schijnt Casa Anita te kennen. Met een stortvloed van woorden wijzen ze ons de weg. Gebaren begrijpen we wel, maar hun taal niet en om 4 uur zijn we op de plaats van bestemming. Het ziet er uit als een albergue, maar er zijn ook enkele kamers voor twee personen. We hebben hier een kamer op de derde verdieping met de badkamer op de gang voor € 43,-. Exclusief ontbijt. In vergelijking met het hotel in het centrum van Zamora ( € 35,-.) is dit een behoorlijke prijs voor wat het biedt.
Voor vandaag de volgende getallen: Afstand 90 km. , tijd 5 uur en 40 minuten, gemiddelde snelheid 15, 7
-
10 Mei 2013 - 20:53
Joke:
Hoi Annie en Ad
Ik ben blij dat het jullie goed gaat wat een mooie foto s en verslagen.
Alles ziet er goed uit.
Morgen weer een mooie fietstocht.
grt Joke
-
10 Mei 2013 - 22:12
Tonny Verstraten:
Hallo Anny en Ad,
Wat leuk Ad dat jij ook eens een keer een verslag schrijft, en wat een mooie foto's van de kerken en van onderweg. Dat zal straks weer een prachtig fotoboek worden. Ik ben er erg benieuwd naar, maar jullie kennende wordt dat weer mooi. Morgen weer veel succes.
Heel veel groetjes, Tonny -
10 Mei 2013 - 22:18
Jetty Blijdenstein:
Ola amigos,
Ik ben weer verrezen na 4 heerlijke dagen met Teo en zijn gezin in de Kempervennen. We hebben prachtig weer gehad en hebben allemaal genoten van het park, het lekkere eten en elkaar. Vooral de mannekes waren erg enthousiast over alles. En nu ben ik net klaar met het lezen van 5 verslagen over jullie toch wel barre tocht door het kale Spaanse landschap en toch hele mooie steden. Ja, jullie blijven enorme doorzetters en dit is inderdaad liefde: toch proberen te genieten van elkaars hobby! Ik kan me toch voorstellen dat jullie nog helemaal geen Santiagogevoel hebben, maar misschien is het ook wel omdat jullie het nu al vaak gedaan hebben dat het heilige vuur een beetje gedoofd is. Maar wie weet dat je ineens weer enthousiast wordt als je dichterbij komt. En slaap lekker vannacht in de Casa Anita: ik vond het een beetje klinken als een huis voor dames van lichte zeden!! (hahahaha) Morgen weer veel fietsplezier zonder pech of ongelukken en ik lees jullie weer.
Lieve groetjes,
J E T -
11 Mei 2013 - 09:47
Cees En Greet Van Middelaar:
Hallo Anny en Ad,
We zijn na een prachtige boeiende reis naar Israël weer terug en hebben jullie verslagen weer met belangstelling gelezen en herkennen de dingen die jullie zien en meemaken. Ook wij hadden niet zo'n Santiagogevoel in het begin maar dat gaat nu komen want jullie zullen nu meer pelgrims gaan ontmoeten al zal het niet zo druk worden als op de Camino Frances en wij zaten ook in Casa Anita. We vonden vooral dat lege Spaanse landschap heerlijk om doorheen te fietsen.
We hebben bewondering voor je Anny hoe je steeds weer zulke leuke verslagen schrijft.
Veel plezier verder en bon camino!
Groeten, Cees en Greet. -
11 Mei 2013 - 11:54
Marianne:
Lieve twee,
Toch nog even gelezen ook al is het vandaag een drukke dag. Zomaar heel benieuwd.
Lage temperatuur ook bij jullie, maar om te fietsen niet beroerd, lijkt mij. Hier is het vandaag ook maar 11 gr. en het regent af en toe. Brrrr
Overmorgen in de warmte. Dat zal de botjes goed doen.
Heel veel succes verder op jullie tocht. Veel liefs van ons. -
11 Mei 2013 - 11:56
Marianne:
Wat een mooie foto's! Leuk, zo kunnen we mee genieten -
11 Mei 2013 - 12:35
Marianne :
Hoy Anny en Ad,
Jet heeft jullie reisverslagen doorgestuurd en kan ik weer genieten van jullie belevenissen onderweg.
Wat heeft Spanje toch prachtige steden. Ik ben gek op dat land, misschien ook een beetje omdat onze Robert daar woont met zijn gezin.
Ik bewonder jullie energie en doorzettingsvermogen.
Nog een hele mooie tocht. Ik kijk weer uit naar het volgende verslag.
groetjes,
Marianne en Peter -
11 Mei 2013 - 13:52
Kees En Riet:
Hallo Ad en Anny,
Vrijd. 4 mei vertrokken, en 11mei aangekomen in Benicasim. De reis is voorspoedig gegaan
En hebben t.o.h.goed weer gehad.Ik heb een uur geleden wiki aangesloten, en heb meteen jullie reis verslagen gelezen. Wat een prachtige tocht de Zilverroute. Het gaat met jullie ook helemaal goed, en het weer is goed. Ik wens jullie nog een hele fijne tocht. Tot een volgende keer.
Buen camino.
Lieve groet van Riet en Kees. -
11 Mei 2013 - 23:15
Lia En John:
Tot nog toe alle verslagen met belangstelling gelezen. Ook met bewondering voor Jullie stoïcijnse volharding. Soms met herkenning bij de persoonlijke opmerkingen tussendoor.
Goede reis verder. We blijven Jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
