Soms zit het mee, soms zit het tegen
Door: Anny/Ad
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
07 Mei 2013 | Spanje, Salamanca
Beste mensen.
Na een prima ontbijtbuffet stappen we om kwart voor negen enthousiast op de fiets richting Salamanca, waar we voor vanavond al een hotel hebben gereserveerd. Het is 13 graden, wat bewolking, maar prima temperatuur om te fietsen.
Meteen nemen we de N 630 richting Salamanca met ergens een afslag naar Navamoral, een binnnendoor weggetje. We klimmen en klimmen met een snelheid van 6 km. per uur langs Bejar, totdat Ad zegt, dat dit niet goed kan zijn. We moeten van deze doorgaande weg af. Omkeren dus. Enthousiasme is weg, chagrijn neemt de plaats in: 80 km. te gaan en nu al veel energie en tijd verspild aan een nutteloze klim. Na heel veel vragen zitten we eindelijk op de goede weg.
Al golvend fietsen we door een landschap van eindeloze vlaktes, weiden met stieren, koeien, bomen en veel zwerfkeien. De weides zijn afgezet met het materiaal van de streek: muurtjes van stenen. Wel zo veilig voor ons passanten. In Peromingo slaat het tweede noodlot toe met een lekke achterband bij Ad. Hij past de ouderwetse manier toe: alle tassen eraf, fiets onderste boven en repareren maar. Een heel klein scherp ijzeren puntje haalt hij uit de buitenband en het gaatje in de binnenband is snel gevonden en gerepareerd. Ondertussen stopt er een jonge Spanjaard, die onderweg blijkt te zijn van Sevilla naar Léon en in Pamplona woont. Hij vraagt in het Engels of hij kan helpen. Ad laat zijn reparatiespullen zien en een big smile verschijnt op het gezicht van de behulpzame fietser. Na een kort gesprek vervolgen we onze weg naar Valverde de Valdecasa met een super afdaling naar een vallei. We passeren Los Santos en Endrinal, waar we op een bankje voor een piepklein kerkje een lunch uit de tassen toveren. Geen barretje onderweg gezien.
Het is half een, maar door de verkeerde start, het zware terrein en de bandenpech hebben we nog maar 35 km. van de 80 afgelegd. Een enkele meevaller tot nu toe is de wind. die is een steuntje in de rug bij het klimmen.
Vanaf Frades de la Siërra ( hoogte 800 m.) beginnen we aan de klim naar La Duena, dat op 1100 m. ligt. Van daaruit kun je nog te voet door het bos naar Pico de Duena, wat zogenaamd de tegenhanger van Cruz de Ferro op de Camino Frances zou moeten zijn. We geloven het wel en vliegen nu als een speer naar beneden richting San Pedro de Rosades. Een zestal pelgrims passeren we met Buen Camino en even later rijden we door een wereld van graniet met granietafgravingen en met bizar futuristisch ogende granieten kunstwerken.
Na enkele rivierdalen komt Salamanca in zicht. Op 18 km. zien we de stad in de verte al liggen en met een tomeloze vaart ( de weg loopt 18 km. naar beneden) bereiken we de Romeinse brug over de Rio Tormes. Ad programmeert zijn Mio voor Hotel Don Juan op Quintana no. 6. De Mio doet zijn werk goed: we bereiken zonder fouten ons hotel. De boeking is doorgekomen, alleen moeten de fietsen mee op de kamer, omdat daar geen aparte bergruimte voor is. Ik probeer nog voor een plaatsje in de hal, maar dat wil de bazin niet. De fiets van Ad gaat de lift in, maar met die van mij lukt dat niet. Vier trappen omhoog draagt hij mijn fietsje naar boven. Dat is pas Liefde.
Na onze installatie bezoeken we de Plaza Mayor, die nu vol staat met boekenkramen. Bij een attractie voor kinderen blijven we even staan kijken naar een Spaans poppenspel over…. Grappige stieren en toreadors. Tja…jong geleerd, oud gedaan. Hier hebben ze vast geen partij voor de dieren.
We besluiten de dag met het lievelingseten van Ad: Paella. Ik maak later op avond mijn verslag voor het dagboek op de ipad en als ik klaar ben, blijkt er geen internetverbinding meer te zijn. Weg verslag, morgen opnieuw (=vandaag) aan de slag. Zowel het begin als het einde van deze dag was minder fraai. Het verslag over Salamanca wordt gecombineerd met de tocht naar Zamorra. Gr. vanuit een mooi historisch Salamanca. Anny/Ad
Na een prima ontbijtbuffet stappen we om kwart voor negen enthousiast op de fiets richting Salamanca, waar we voor vanavond al een hotel hebben gereserveerd. Het is 13 graden, wat bewolking, maar prima temperatuur om te fietsen.
Meteen nemen we de N 630 richting Salamanca met ergens een afslag naar Navamoral, een binnnendoor weggetje. We klimmen en klimmen met een snelheid van 6 km. per uur langs Bejar, totdat Ad zegt, dat dit niet goed kan zijn. We moeten van deze doorgaande weg af. Omkeren dus. Enthousiasme is weg, chagrijn neemt de plaats in: 80 km. te gaan en nu al veel energie en tijd verspild aan een nutteloze klim. Na heel veel vragen zitten we eindelijk op de goede weg.
Al golvend fietsen we door een landschap van eindeloze vlaktes, weiden met stieren, koeien, bomen en veel zwerfkeien. De weides zijn afgezet met het materiaal van de streek: muurtjes van stenen. Wel zo veilig voor ons passanten. In Peromingo slaat het tweede noodlot toe met een lekke achterband bij Ad. Hij past de ouderwetse manier toe: alle tassen eraf, fiets onderste boven en repareren maar. Een heel klein scherp ijzeren puntje haalt hij uit de buitenband en het gaatje in de binnenband is snel gevonden en gerepareerd. Ondertussen stopt er een jonge Spanjaard, die onderweg blijkt te zijn van Sevilla naar Léon en in Pamplona woont. Hij vraagt in het Engels of hij kan helpen. Ad laat zijn reparatiespullen zien en een big smile verschijnt op het gezicht van de behulpzame fietser. Na een kort gesprek vervolgen we onze weg naar Valverde de Valdecasa met een super afdaling naar een vallei. We passeren Los Santos en Endrinal, waar we op een bankje voor een piepklein kerkje een lunch uit de tassen toveren. Geen barretje onderweg gezien.
Het is half een, maar door de verkeerde start, het zware terrein en de bandenpech hebben we nog maar 35 km. van de 80 afgelegd. Een enkele meevaller tot nu toe is de wind. die is een steuntje in de rug bij het klimmen.
Vanaf Frades de la Siërra ( hoogte 800 m.) beginnen we aan de klim naar La Duena, dat op 1100 m. ligt. Van daaruit kun je nog te voet door het bos naar Pico de Duena, wat zogenaamd de tegenhanger van Cruz de Ferro op de Camino Frances zou moeten zijn. We geloven het wel en vliegen nu als een speer naar beneden richting San Pedro de Rosades. Een zestal pelgrims passeren we met Buen Camino en even later rijden we door een wereld van graniet met granietafgravingen en met bizar futuristisch ogende granieten kunstwerken.
Na enkele rivierdalen komt Salamanca in zicht. Op 18 km. zien we de stad in de verte al liggen en met een tomeloze vaart ( de weg loopt 18 km. naar beneden) bereiken we de Romeinse brug over de Rio Tormes. Ad programmeert zijn Mio voor Hotel Don Juan op Quintana no. 6. De Mio doet zijn werk goed: we bereiken zonder fouten ons hotel. De boeking is doorgekomen, alleen moeten de fietsen mee op de kamer, omdat daar geen aparte bergruimte voor is. Ik probeer nog voor een plaatsje in de hal, maar dat wil de bazin niet. De fiets van Ad gaat de lift in, maar met die van mij lukt dat niet. Vier trappen omhoog draagt hij mijn fietsje naar boven. Dat is pas Liefde.
Na onze installatie bezoeken we de Plaza Mayor, die nu vol staat met boekenkramen. Bij een attractie voor kinderen blijven we even staan kijken naar een Spaans poppenspel over…. Grappige stieren en toreadors. Tja…jong geleerd, oud gedaan. Hier hebben ze vast geen partij voor de dieren.
We besluiten de dag met het lievelingseten van Ad: Paella. Ik maak later op avond mijn verslag voor het dagboek op de ipad en als ik klaar ben, blijkt er geen internetverbinding meer te zijn. Weg verslag, morgen opnieuw (=vandaag) aan de slag. Zowel het begin als het einde van deze dag was minder fraai. Het verslag over Salamanca wordt gecombineerd met de tocht naar Zamorra. Gr. vanuit een mooi historisch Salamanca. Anny/Ad
-
07 Mei 2013 - 18:56
José Naus:
Hoi Anny en Ad
Knap van jullie om al die ontberingen te doorstaan. Maar gelukkig genieten jullie ook van alle mooie momenten. Succes verder, ik hoop dat jullie verder een voorspoedige tocht hebben. Ik lees met plezier jullie verslagen. Wij gaan zelf 5 dagen naar Barcelona. Wel met het vliegtuig.
Groetjes, José Naus -
07 Mei 2013 - 22:07
Marie-Therèse En Fons Pijnen:
Ola, Ad en Anny.
Hier in Hoeven staan we voor de start van de Fietsvierdaagse en andere mei-activiteiten. We hebben nu twee dagen mooi weer gehad om bij ons Anouk en Dirk te schilderen en te klussen. We lezen dat het jullie goed gaat. De ene dag wat beter dan de andere. Jullie hebben ervaring genoeg om probleempjes op te lossen. Wij wensen jullie veel leuke dagen. Geniet van het landschap en de vriendelijke mensen.Let goed op jezelf.
groeten
Marie-Therèse en Fons Pijnen -
07 Mei 2013 - 23:09
Koos:
Ik hoor wat venijn ,Anny, in je verslag.
Gelukkig zijn jullie toch tesaam in Salamanca
aangekomen.
Henk, waar ken ik dit van?
sterkte in jullie strijd! -
08 Mei 2013 - 08:52
Pieterpijpers:
Goede morgen, anny en ad, ik heb je verslag gelezen , geweldig wat een enormen inzet, hebben jullie
wij zijn dikwijls jaloers, joke en ik dat ze niet meer kan fietsen, en dat doet heel veel pijn, voor haar.
maar wij slaan er ons dooreen, en het komt allemaal weer goed.
anny en ad wij wensen jullie nog veel succes en mooi weer met de grote reis.kijk goed uit, want we kunnen
jullie nog niet missen.
vele groeten van je neef piet en joke. dikke kus. xxxxxxxx
-
08 Mei 2013 - 11:40
Tonny Verstraten:
Goede morgen, Anny en Ad, ja dat is wel een pech dag, maarja jullie kunnen dat wel opvangen, en gaan er dan toch weer tegen aan. Het doet je toch wel goed, al dat moois te zien onderweg .Hier wordt er nog steeds aan de situatie gewerkt, is al voor inlichtingen bij hogerhand in Den Haag terecht gekomen en die gaat alles bekijken. Dit jaar is voorbij. Maar jullie verslagen zijn een mooie afwisseling voor mij. Ik kijk er erg naar uit.
Heel veel groetjes, Tonny -
08 Mei 2013 - 14:23
Marijke En Klaas:
gen,voor mijeen mooie afleiding. Ik wens jullie verder een mooie tocht. Lieve groeten van Marijke en Klaas -
08 Mei 2013 - 14:30
Marijke En Klaas:
Hallo Ad en Annie,,Ik zie dat mijn brief is weggevallen en dat alleen de eindzin is overgebleven.Even een resume:ik ben herstellend van een virusinfectie .Derde week al.was f.Voor mij een mooie afleiding.Ik wens jullie verder een mooie tocht.Lieve groeten van Marijke en Klaaslink ziek.Jullie tomeloze energie komt mij onwaarschijnlijk over, maar vind ik geweldig!En dat je die historische plaatsen met eigen ogen kunt aanschouwen, lijkt me fijn.Bedankt voor je verslagen, Annie -
08 Mei 2013 - 14:41
Marianne:
Wat een onderneming he! Maar jullie zijn doorzetters.
Wij kennen deze streek een beetje en kunnen ons de weggetjes die jullie fietsen een beetje voorstellen.
Salamanca is een mooie stad. Jammer, dat de plaza major met boekenstalletjes was. Helemaal puur is het daar zo mooi!!!!
Dit is onze laatste reactie op jullie reis. Wij zijn druk met de voorbereiding van Curacao en daarvoor nog de familiedag van Walter. Allemaal gezellige zaken.
Heel veel succes nog met de rest van de tocht, ben voorzichtig en vooral veel genieten van de steeds mooier wordende natuur. Veel liefs van ons.Walter en Marianne
-
08 Mei 2013 - 22:59
Hans En Nelleke:
Nou, nou, wat zijn jullie dapper! Het moreel zit hoog, hoor. Daar mag best wat chagrijnigheid op los gelaten worden. Lijkt me wel een overwinning als je dan toch je doel bereikt!
Ben benieuwd wat het de volgende dag weer zal geven.
Anny en Ad, veel succes en ik bewonder jullie doorzettingsvermogen.
Hartelijke groeten van Hans en Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
