Adios Sevilla, bienvenidos Sierra Norte
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
27 April 2013 | Spanje, Almadén de la Plata
Voor familie, vrienden, kennissen en iedereen die meeleest.
Na een mooi dinertje gisteravond op een sfeervol pleintje in de wijk Santa Cruz, een goede nachtrust en een simpel ontbijt staan we om kwart over acht ( fleecejack aan) buiten om aan de tocht Via de la Plata te beginnen. We fietsen vanaf de kathedraal (daar komen we onze zwerver weer tegen) linea recta naar de Rio Guadalquivir. In de Romeinse tijd heette deze rivier “de Betis”, wat nu nog de naam is van de voetbalclub van Sevilla. In de verte zien we de gebouwen van de wereldtentoonstelling liggen. Langs de oever loopt een prachtig fietspad, dat zich soms op drie verschillende hoogtes bevindt. De Mio geeft aan ” rechts omhoog” , zijn we boven, dan moeten we weer terug naar de rivier. Dit gebeurt meerder keren en we besluiten om de route met ons verstand en beschrijving te volgen. Aan weerszijden van het fietspad liggen de resten afval van de zwervers; ik zie er nog enkelen tussen de troep scharrelen. De oevers van de rivier schijnen ook hangplaatsen te zijn voor jongeren, die hun afval ter plekke laten vallen.
De temperatuur is prima, af en toe zon, een enkel wolkje aan de lucht en de wind in de rug. We koersen ontspannen door een golvend landschap met heel veel sinaasappelboomgaarden, die op dit moment in bloei staan richting Bourgillos. Het gaat ons voor de wind. In Bourgillos drinken we in de eerste gelegenheid die we tegen komen een grote kop koffie. Ad komt glimlachend na het betalen naar buiten en zegt, dat ik nog een kop had moeten nemen. Hoezo? De prijs voor 2 koppen koffie is €2,30.
Het wordt warmer en we kunnen vanaf nu in shirt en korte broek gaan rijden. Het is een voortdurend klimmen en matig dalen. Vanaf Bourgillos ca. 12 km. met een stijgingspercentage variërend van gemiddeld 5 tot maximaal 9 %. We rijden door de Sierra del Norte met het Parc Natural. In Castilblanco zien we de eerste tekenen van De Via de la Plata: de schelp, een pelgrim te voet en een bord dat er een albergue is. Dat betekent: een stempel voor onze Credential. Als we daar aankomen roept de beheerder: “Ah, Ollanda”! Waarschijnlijk verraden de fietsen onze nationaliteit. Met een mooie stempel op zak gaan we door met berg op, berg af. Er lijkt geen einde aan te komen. Het advies van Ad is, dat we dit in alle rust moeten fietsen met vooral rust in het hoofd. Ik vermoed, dat we op sommige stukken maar 5 km. per uur halen en dat dan 2 km. lang. Bovengekomen verschijnt de volgende bult en na een bocht weer de volgende. Poeh, poeh, maar we blijven beiden op de fiets zitten. Het landschap is te vergelijken met de Ardennen, misschien nog wel zwaarder. Maar….het heftige klimwerk wordt beloond met prachtige velden van tapijten schitterende flora in paars, geel en wit. Bij het zien van velden vol boterbloemen denk ik aan Pieter, de dirigent van ons variakoor, die iedere kooravond begint met stem- en ademhalingsoefeningen: een toonladder van boterbloemen plukken, boterbloemen enz. “Pieter, kom hier naar toe, dan kun je er volop plukken zonder de klemtoon op de bo”. Het is half vier als we Almaden de la Plata inrijden, waar we met veel geluk meteen voor Casa Concha (schelp) staan. We hebben een goede kamer en na het douchen drinken we buiten voor de zaak het beloofde pilsje. Daar raken we in gesprek met een pelgrim, die de mooiste verhalen en grappen over de zuinigheid van zijn Nederlandse vriend (woont ook in Ierland) smakelijk weet te vertellen.
Morgen wacht ons opnieuw een pittige dag, als we naar Fuente de Cantos gaan: ongeveer 70 km.met de nodige ups en downs. Gr. Anny/Ad.
Na een mooi dinertje gisteravond op een sfeervol pleintje in de wijk Santa Cruz, een goede nachtrust en een simpel ontbijt staan we om kwart over acht ( fleecejack aan) buiten om aan de tocht Via de la Plata te beginnen. We fietsen vanaf de kathedraal (daar komen we onze zwerver weer tegen) linea recta naar de Rio Guadalquivir. In de Romeinse tijd heette deze rivier “de Betis”, wat nu nog de naam is van de voetbalclub van Sevilla. In de verte zien we de gebouwen van de wereldtentoonstelling liggen. Langs de oever loopt een prachtig fietspad, dat zich soms op drie verschillende hoogtes bevindt. De Mio geeft aan ” rechts omhoog” , zijn we boven, dan moeten we weer terug naar de rivier. Dit gebeurt meerder keren en we besluiten om de route met ons verstand en beschrijving te volgen. Aan weerszijden van het fietspad liggen de resten afval van de zwervers; ik zie er nog enkelen tussen de troep scharrelen. De oevers van de rivier schijnen ook hangplaatsen te zijn voor jongeren, die hun afval ter plekke laten vallen.
De temperatuur is prima, af en toe zon, een enkel wolkje aan de lucht en de wind in de rug. We koersen ontspannen door een golvend landschap met heel veel sinaasappelboomgaarden, die op dit moment in bloei staan richting Bourgillos. Het gaat ons voor de wind. In Bourgillos drinken we in de eerste gelegenheid die we tegen komen een grote kop koffie. Ad komt glimlachend na het betalen naar buiten en zegt, dat ik nog een kop had moeten nemen. Hoezo? De prijs voor 2 koppen koffie is €2,30.
Het wordt warmer en we kunnen vanaf nu in shirt en korte broek gaan rijden. Het is een voortdurend klimmen en matig dalen. Vanaf Bourgillos ca. 12 km. met een stijgingspercentage variërend van gemiddeld 5 tot maximaal 9 %. We rijden door de Sierra del Norte met het Parc Natural. In Castilblanco zien we de eerste tekenen van De Via de la Plata: de schelp, een pelgrim te voet en een bord dat er een albergue is. Dat betekent: een stempel voor onze Credential. Als we daar aankomen roept de beheerder: “Ah, Ollanda”! Waarschijnlijk verraden de fietsen onze nationaliteit. Met een mooie stempel op zak gaan we door met berg op, berg af. Er lijkt geen einde aan te komen. Het advies van Ad is, dat we dit in alle rust moeten fietsen met vooral rust in het hoofd. Ik vermoed, dat we op sommige stukken maar 5 km. per uur halen en dat dan 2 km. lang. Bovengekomen verschijnt de volgende bult en na een bocht weer de volgende. Poeh, poeh, maar we blijven beiden op de fiets zitten. Het landschap is te vergelijken met de Ardennen, misschien nog wel zwaarder. Maar….het heftige klimwerk wordt beloond met prachtige velden van tapijten schitterende flora in paars, geel en wit. Bij het zien van velden vol boterbloemen denk ik aan Pieter, de dirigent van ons variakoor, die iedere kooravond begint met stem- en ademhalingsoefeningen: een toonladder van boterbloemen plukken, boterbloemen enz. “Pieter, kom hier naar toe, dan kun je er volop plukken zonder de klemtoon op de bo”. Het is half vier als we Almaden de la Plata inrijden, waar we met veel geluk meteen voor Casa Concha (schelp) staan. We hebben een goede kamer en na het douchen drinken we buiten voor de zaak het beloofde pilsje. Daar raken we in gesprek met een pelgrim, die de mooiste verhalen en grappen over de zuinigheid van zijn Nederlandse vriend (woont ook in Ierland) smakelijk weet te vertellen.
Morgen wacht ons opnieuw een pittige dag, als we naar Fuente de Cantos gaan: ongeveer 70 km.met de nodige ups en downs. Gr. Anny/Ad.
-
27 April 2013 - 22:52
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
en dit begint weer een echt fietsverslag te worden! De term "stijgingspercentage" begint me weer vertrouwd in de oren te klinken. En ja, het wordt afgezaagd, maar dat jullie dit doen vind ik al geweldig, maar dat je dan ook nog alles onderweg in je opneemt en lyrisch kunt schrijven over bloeiende velden, mooie dingen etc. Ik zou het al niet eens zien omdat ik moest trappen!! Maar ja, jullie zijn doorgewinterde wielrijders. Ik had vandaag ook weer een geweldige fietstocht van 2,4 km, naar de JUMBO en terug, maar wel met een volle zak plastic aan mijn stuur (hahaha). Ach, het belangrijkste is dat jullie weer volop genieten en dat jullie dit nog steeds kunnen en mogen doen. Fijn dat het weer mee zit, hier was het lekker, maar het blijft koud. Vannacht alweer vorst aan de grond en noordenwind. Hopelijk gaat het nog warmer worden. Ik wens jullie morgen weer veel sterkte met een pittige dag in het verschiet van 70 km. Voor nu buenas noches e hasta manana!
Groetjes,
J E T -
27 April 2013 - 22:52
Clara:
Ik geniet mee! Wat een mooi verslag van deze dag.
-
28 April 2013 - 08:47
Marie- José:
Hallo Ad en Anny,
Wat heerlijk om jullie reis weer zo te kunnen volgen. Jullie moeten er toch maar eens een boek van maken. Fijn dat het goed weer is. En wat een hoogteverschillen. Goed voor de kuiten. Ik hoop dat het zo voorspoedig blijft gaan en ik blijf jullie reisverslag volgen.
Groetjes,
Marie- José -
28 April 2013 - 09:12
Tonny Verstraten:
Goede morgen Anny en Ad,
Het klimmen is dus al begonnen?Zou je voor Pieter niet een bosje boterbloemen mee kunnen brengen, want dan hoeven wij dat niet zo te repeteren. het lijkt mij een prachtig gezicht die bloemen velden. Nou weer veel succes verder.
Groetjes, Tonny -
28 April 2013 - 10:31
Henny:
Jullie, en wij dan ook, zijn weer aan het genieten.Wat een prachtige omgeving.
En de Mio stuurden jullie een paar keer die berg op en af,hahaha.
Vertrouw maar op Ad . Dat is beter denk ik.
Pelgrims,
een voorspoedige dag.
-
28 April 2013 - 16:15
Koos:
't eerste schaap is over de dam,of zijn 't er 2?
Ondanks mijn waarschuwingen zijn jullie toch aan die barre tocht begonnen.
Gisteren in Keulen aan de nieuwe haven aldaar had ik nog de winterjas aan.
Jullie in de korte broek,gelukkig!
Noor heeft na bijna 5 maanden met haar nieuwe knie op de fiets een rondje
gemaakt van wel bijna 1000 meter.
Hopelijk worden dat er meer de komende tijd.
We kijken uit naar jullie belevenissen.
De eerste foto's zien er veelbelovend uit.
Veel succes en houdt 't koppie erbij
Koos en Noor
-
29 April 2013 - 09:50
Bea De Jong-Daas:
Hoi Anny en Ad,
Wat fijn dat ik jullie reis van zo dichtbij weer mag meemaken.
Knap Anny hoe jij iedere keer weer zo'n verslag op "papier"krijgt. Super, je hebt schrijftalent!!
Ik wens jullie nog veel mooie dagen toe, samen op de fiets.
Lieve groet,
Bea -
29 April 2013 - 14:24
Ton En Pieter:
Lieve Anny en Ad,
Fijn dat ook wij jullie reis weer mogen volgen.
Het is heerlijk om jullie smakelijk vertelde reisverslagen te lezen en ik lees ze ook voor aan Ton.
Met de foto's erbij beleven we deze reis intens met jullie mee.
Het weer is daar in Spanje beter dan hier en dat maakt het voor jullie best wel aangenaam.
Geniet van al het moois oinderweg, maar let ook goed op jullie gezondheid tijdens deze best zware fietstocht.
Heel veel plezier en sterkte
Liefs en groetjes,
Ton en Pieter -
29 April 2013 - 18:52
Hans:
Tjonge Ad en Anny,
Wat een goed weer allemaal op die foto's!
Is dat echt zo, want temperatuur kun je op de foto's niet zien.
Wel weer een boeiend reisverslag. Graag had ik die smeuiige verhalen van die pelgrim ook gehoord.
Nu kijk ik weer steeds naar de schelp, die ik de vorige reis van jullie kreeg.
Hangt in mijn "kantorke".
Ik zie dat het jullie goed gaat, Houwen zo. Ik kijk uit naar het volgende verslag.
Goede reis en vele groeten van Hans en Nelleke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
