Memorial Day in de Ardennen
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Mei 2010 | Nederland, Amsterdam
Lieve allemaal.
Ook vandaag moeten we weer warm gekleed aan onze tocht beginnen: zweethemd met lange mouwen en colletje, fietsshirt met korte mouwen, een winddicht wielerjackje, regenjack, lange fietsbroek met daar overheen de regenbroek, dikke sokken en de fleece handschoenen. Dit alles bij elkaar maakt, dat ik me voel als een ingepakte pop, die zich amper kan bewegen.
Na een uurtje klimmen komen de vlammen uit mijn oren/neus/mond. Afpellen is dan het motto, maar veel kan er niet uit, want er waait een ijzige Noordenwind die we alleen in de rug voelen. Ad heeft ook voor vandaag 60 km. gepland vanwege 4 grote klimmen, die in het routeboekje vermeld staan. Helaas komen er na de vier vermelde klimmen nog diverse kleine colletjes. De weg afgewisseld met weilanden, hagen en bossen, eenzame boerderijen en kleine verweerde dorpjes blijft stijgen en dalen. Vandaag bereiken we een van de hoogste punten 575 m. Onderweg komen we geen enkel cafeetje tegen totdat we voorbij een camping fietsen. "Koffie"......ja, op een leeg terras uit onze eigen thermoskan. Geen mens te bekennen. We rijden na de pauze snel verder langs de vertakte bovenloop van de rivier de Ourthe, die als een meander met de weg mee kronkelt. Vijftien km. voor Bastogne moeten we de N 838 verlaten om het verplichte fietspad naar deze stad te volgen (stond niet in het boekje). Dit is een cadeautje: geen verkeer, wind in de rug en een prima wegdek.
Op een gegeven moment stuiten we op een oorlogsmonument. Als we afstappen om te kijken en te kieken zien we voor wie dit gedenkteken is opgericht: The Easy Compagny, bekend uit " The Band of Brothers".
Een vrij nieuw monument, exact op de plaats waar het afschuwelijke gevecht in het bos van Foy bij vele graden onder nul zich heeft afgespeeld in december 1944. Al kijkend naar het bewuste bos beseffen we, dat we dankzij deze strijders ons leven in vrijheid kunnen leven. Onder de indruk verlaten we deze bijzondere plaats.
We lopen met de fiets aan de hand door de drukke hoofdstraat van Bastogne. Plotseling worden we aangesproken door een ouder echtpaar, dat vraagt of we Santiago-pelgrims zijn. Zij liepen de tocht 3x en wonen in Nives aan onze route. We worden morgen op de koffie verwacht. Nadat we wat inkopen hebben gedaan gaan we naar het dorpje Savy, huisnr. 17. Het is even zoeken, maar vannacht slapen we in het voormalige hoofdkwartier van tankgeneraal Patton.
Het zwaarste deel van de Ardennen zit er nu op. Viel het mee? Achteraf valt het altijd mee, maar ik heb vandaag regelmatig op mijn tanden moeten bijten en mezelf menigmaal streng toegesproken om al fietsend boven te komen.
Groet Anny en natuurlijk ook van Ad.
Ook vandaag moeten we weer warm gekleed aan onze tocht beginnen: zweethemd met lange mouwen en colletje, fietsshirt met korte mouwen, een winddicht wielerjackje, regenjack, lange fietsbroek met daar overheen de regenbroek, dikke sokken en de fleece handschoenen. Dit alles bij elkaar maakt, dat ik me voel als een ingepakte pop, die zich amper kan bewegen.
Na een uurtje klimmen komen de vlammen uit mijn oren/neus/mond. Afpellen is dan het motto, maar veel kan er niet uit, want er waait een ijzige Noordenwind die we alleen in de rug voelen. Ad heeft ook voor vandaag 60 km. gepland vanwege 4 grote klimmen, die in het routeboekje vermeld staan. Helaas komen er na de vier vermelde klimmen nog diverse kleine colletjes. De weg afgewisseld met weilanden, hagen en bossen, eenzame boerderijen en kleine verweerde dorpjes blijft stijgen en dalen. Vandaag bereiken we een van de hoogste punten 575 m. Onderweg komen we geen enkel cafeetje tegen totdat we voorbij een camping fietsen. "Koffie"......ja, op een leeg terras uit onze eigen thermoskan. Geen mens te bekennen. We rijden na de pauze snel verder langs de vertakte bovenloop van de rivier de Ourthe, die als een meander met de weg mee kronkelt. Vijftien km. voor Bastogne moeten we de N 838 verlaten om het verplichte fietspad naar deze stad te volgen (stond niet in het boekje). Dit is een cadeautje: geen verkeer, wind in de rug en een prima wegdek.
Op een gegeven moment stuiten we op een oorlogsmonument. Als we afstappen om te kijken en te kieken zien we voor wie dit gedenkteken is opgericht: The Easy Compagny, bekend uit " The Band of Brothers".
Een vrij nieuw monument, exact op de plaats waar het afschuwelijke gevecht in het bos van Foy bij vele graden onder nul zich heeft afgespeeld in december 1944. Al kijkend naar het bewuste bos beseffen we, dat we dankzij deze strijders ons leven in vrijheid kunnen leven. Onder de indruk verlaten we deze bijzondere plaats.
We lopen met de fiets aan de hand door de drukke hoofdstraat van Bastogne. Plotseling worden we aangesproken door een ouder echtpaar, dat vraagt of we Santiago-pelgrims zijn. Zij liepen de tocht 3x en wonen in Nives aan onze route. We worden morgen op de koffie verwacht. Nadat we wat inkopen hebben gedaan gaan we naar het dorpje Savy, huisnr. 17. Het is even zoeken, maar vannacht slapen we in het voormalige hoofdkwartier van tankgeneraal Patton.
Het zwaarste deel van de Ardennen zit er nu op. Viel het mee? Achteraf valt het altijd mee, maar ik heb vandaag regelmatig op mijn tanden moeten bijten en mezelf menigmaal streng toegesproken om al fietsend boven te komen.
Groet Anny en natuurlijk ook van Ad.
-
04 Mei 2010 - 20:29
Jeannette :
Dappere Anny en Ad,
Ga zo voort en gullie zult spinazie eten! Op mijn comfortabele bureaustoel geniet ik van jullie wedervaren. Vandaag zijn Bep, Annemieke, Wil, Rina en ik naar de droevige uitvaartdienst van Gerry geweest. Cor en Gerry's zonen vertelden dat Gerry heel blij was geweest met de vele kaarten van haar klasgenoten. Ik hoop dat je het niet ongepast vindt dat ik dit bericht op deze manier naar jullie stuur.
Nog veel succes met jullie verdere RIT.
Jeannette van 't Hof-Gouverneur. -
04 Mei 2010 - 21:40
Jetty Blijdenstein:
hallo strijders,
het is nu al over half 12 en ik kom net thuis van een prachtig concert van Griekse muziek in de Josephkerk m.m.v. Liesbeth List. Wilde naar bed gaan maar dacht: eerst kijken of Anny er al weer is met de wedervaren van deze 4e mei. En ja hoor, wat hebben jullie weer een indrukwekkende dag gehad. Gelukkig dat het laatste stuk beter was en wat leuk dat die mensen jullie weer op de koffie vragen. Dat lijkt mij nou het leukste van zo'n tocht: de ontmoetingen met allerlei mensen. En net als jullie heb ik vandaag ook weer stil gestaan bij al die mensen die het leven lieten om ons in vrijheid te kunnen laten leven. En de kranslegging op de Dam moest weer zo nodig verstoord worden door een halve gare. Wat zijn we dan gezegend met een koningin die daarna weer onverstoorbaar verder gaat. Slaap lekker in het hoofdkwartier van Patton en ik wens jullie voor morgen weer een goede reis en blijf gezond!
Liefs,
J E T -
05 Mei 2010 - 07:18
Pieter Pijpers:
beste anny en ad, ik neem mijn petje af voor jullie,wat een ontberingen, als wij dit lezen, ben blij dat je zo kern gezond bent.vandaag vieren we bevrijding. hopende dat het allemaal goed mag aflopen ,niet als die gek gistern op de dam,anny en ad wij wensen jullie mooi weer enheel veel sterkte,en we steken ook een kaarsje aan, mischien wel twee, (van het kruitvat) dikke pakkert voor beide en dikke kus. joke en piet xxx
-
05 Mei 2010 - 12:27
Kees En Lian:
Anny en Ad,
Knap wat jullie weer presteren.Vol bewondering lezen we iedere dag jullie reisverslag.Jammer dat het weer niet altijd meezit. Wij leven met jullie mee en hopen dat het weer toch nog gaat verbeteren al ziet het er nu in de Pyreneën en in Spanje niet al te best uit.
Goede reis verder en groeten uit Roosendaal.
Kees en Lian -
05 Mei 2010 - 13:20
Marianne:
Anny en Ad, ik weet dat jullie doorzetters zijn, maar ik heb een enorme bewondering voor wat jullie voor je hobby over hebben.
Nog een voorspoedige tocht,
groetjes,
Marianne en Peter -
05 Mei 2010 - 20:52
Hans:
Da's toevallig. Ik heb afgelopen december de Memorial March gelopen. The Battle of the Bulge.
Een herdenking bijgewoond bij het doorbraakpunt van Patton.
Die mannen hebben meer afgezien dan jullie nu, denk ik!
Leutig om jullie aldus te kunnen volgen.
Keep rolling. -
05 Mei 2010 - 23:23
Clara:
Dag lieve buurtjes,
We zitten 10.000 km naar het zuiden nl. in Zuid-Afrika (Kaapstad), maar missen niets van jullie tocht. Fijn dat jullie 'de Ardennen' bijna gepasseerd zijn.
Ik weet Anny, dat je er tegen op zag.
Ik hoop dat het weer een beetje meezit daar. Hier op de Kaap is het bar en boos.
claradejager.reismee.nl -
06 Mei 2010 - 11:43
Mary Chanson Du Vent:
Ik ben blij dat jullie doorzetten, ik wilde niet vertellen dat jullie het deze dag behoorlijk zwaar zouden krijgen, maar gelukt. Ik blijf jullie volgen, succes en hopelijk wordt het een beetje warmer
Mary en Koos -
06 Mei 2010 - 16:36
Ivo En Gelske:
Ha Anny en Ad,
Prestatie hoor die Ardennen. Wij zoeven daar altijd doorheen op weg naar de sneeuw en dan vind ik het meestal verradelijke colletjes. Petje af. Gisteren was er een interessant programma over 65 jaar bevrijding met veel oud beeldmateriaal. Een Amerikaan die geintervieuwd werd nav Market Garden vertelde dat hij daar liever met Patton opgetrokken was ipv Monty, want "the British were so slow".
Veel groeten weer Gelske en Ivo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
