Ongebaande en gebaande paden.
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
03 Mei 2010 | Duitsland, Lichterfelde
Voor allen, die het leuk vinden om onze tocht vanuit een stoel mee te beleven.
Om 10 over half 8 schrikken we wakker: Ad zegt altijd, dat hij geen wekker nodig heeft, maar deze morgen zou het wel prettig geweest zijn, als hij er echt een bij zich had gehad. Het eerste wat ik doe is naar buiten kijken: mist en regen boven de heuvels van de Ardennen. Tijdens het ontbijt vertelt mevrouw, dat we beter binnendoor kunnen rijden i.p.v. langs de drukke N 62. Zo kunnen we een heel stuk van de route afsnijden. Ze biedt ons zelfs aan met de SUV voorop te rijden. We komen al snel tot de ontdekking, dat alles wat mevrouw vertelt een geromantiseerde voorstelling van zaken is. Typisch de inschatting van een automobileste, die waarschijnlijk dat pad nog nooit met fiets en gereden. Voor ons ligt een fors stijgend, gevaarlijk en ongelijk kiezelpad. "Niet zo lang" is gezegd, maar onder deze omstandigheden is een paar kilometer heel veel. Halverwege stopt ze en gaat de bagage in de auto. Een hele verlichting, maar desondanks moeten we nog enkele honderden meters lopen en klimmen. Buiten adem komen we aan bij de juiste weg. Eenmaal op de openbare asfaltweg gaat het een stuk beter. Al deze inspanningen moeten we verrichten in volledig regen-tenue vanwege de mist en de regen. Na een door het natte weer gevaarlijke kilometers lange afdaling bereiken we Stoumont. Aan de route vinden we een cafeetje voor een paar heerlijke koppen koffie en kunnen we weer wat op temperatuur komen. Vanaf dat moment wordt het droog. We rijden door het vlak lopende dal van de Lienne: een lieflijk riviertje met veel idyllische plekjes.
Op een kruising van wegen ontdekken we naast een benzinestation een restaurantje: "open tot 2 uur". Lunchtijd. Vandaag is er alleen Spaghetti Bolognese. Na een minuut of twintig krijgen we de borden gevuld met een hoeveelheid die genoeg is voor 4 personen. We komen beiden niet verder dan inderdaad de helft van de "bak".
Nog 13 kilometer te gaan. Twee kilometer voor Lierneux moeten we voor onze chambre d'hôte via een wit weggetje op de kaart het binnenland in. Aanvankelijk lijkt het, dat dit weggetje afloopt. Niets is minder waar. Gezichtsbedrog. Het blijft klimmen en de laatste 500 meter is het weer lopen. Ik vermoed, dat we hier zelfs met de racefiets niet tegenop hadden kunnen rijden. Na 44 km. bereiken we ons adres in Jevigne, het huis naast de kerk bewoond door een Nederlands echtpaar van oorsprong afkomstig uit Amsterdam.
Morgen wordt het echt zwaar. We houden jullie op de hoogte. Op dit moment ligt Ad al te slapen. Welterusten: Anny.
Om 10 over half 8 schrikken we wakker: Ad zegt altijd, dat hij geen wekker nodig heeft, maar deze morgen zou het wel prettig geweest zijn, als hij er echt een bij zich had gehad. Het eerste wat ik doe is naar buiten kijken: mist en regen boven de heuvels van de Ardennen. Tijdens het ontbijt vertelt mevrouw, dat we beter binnendoor kunnen rijden i.p.v. langs de drukke N 62. Zo kunnen we een heel stuk van de route afsnijden. Ze biedt ons zelfs aan met de SUV voorop te rijden. We komen al snel tot de ontdekking, dat alles wat mevrouw vertelt een geromantiseerde voorstelling van zaken is. Typisch de inschatting van een automobileste, die waarschijnlijk dat pad nog nooit met fiets en gereden. Voor ons ligt een fors stijgend, gevaarlijk en ongelijk kiezelpad. "Niet zo lang" is gezegd, maar onder deze omstandigheden is een paar kilometer heel veel. Halverwege stopt ze en gaat de bagage in de auto. Een hele verlichting, maar desondanks moeten we nog enkele honderden meters lopen en klimmen. Buiten adem komen we aan bij de juiste weg. Eenmaal op de openbare asfaltweg gaat het een stuk beter. Al deze inspanningen moeten we verrichten in volledig regen-tenue vanwege de mist en de regen. Na een door het natte weer gevaarlijke kilometers lange afdaling bereiken we Stoumont. Aan de route vinden we een cafeetje voor een paar heerlijke koppen koffie en kunnen we weer wat op temperatuur komen. Vanaf dat moment wordt het droog. We rijden door het vlak lopende dal van de Lienne: een lieflijk riviertje met veel idyllische plekjes.
Op een kruising van wegen ontdekken we naast een benzinestation een restaurantje: "open tot 2 uur". Lunchtijd. Vandaag is er alleen Spaghetti Bolognese. Na een minuut of twintig krijgen we de borden gevuld met een hoeveelheid die genoeg is voor 4 personen. We komen beiden niet verder dan inderdaad de helft van de "bak".
Nog 13 kilometer te gaan. Twee kilometer voor Lierneux moeten we voor onze chambre d'hôte via een wit weggetje op de kaart het binnenland in. Aanvankelijk lijkt het, dat dit weggetje afloopt. Niets is minder waar. Gezichtsbedrog. Het blijft klimmen en de laatste 500 meter is het weer lopen. Ik vermoed, dat we hier zelfs met de racefiets niet tegenop hadden kunnen rijden. Na 44 km. bereiken we ons adres in Jevigne, het huis naast de kerk bewoond door een Nederlands echtpaar van oorsprong afkomstig uit Amsterdam.
Morgen wordt het echt zwaar. We houden jullie op de hoogte. Op dit moment ligt Ad al te slapen. Welterusten: Anny.
-
03 Mei 2010 - 21:57
Henk Bond:
Het boekje Langs oude wegen volgend geeft aan dat jullie donderdag op weg zijn naar Varennes.Dan kom je ook langs Gesnes,een heel klein plaatsje,waar ik een paar jaar geleden was in juli en we toen ook nog moesten stoken vanwege de kou.Vlak in de buurt zijn grote begraafplaatsen uit de eerste w.o.Volgens mij redelijk vlak daar;ik heb er ook gefietst.Geniet ervan. -
04 Mei 2010 - 06:59
Jetty Blijdenstein:
Goede morgen helden,
ik zit hier nog in de nachtpon jullie verslag alweer te lezen en vraag me natuurlijk weer af wat mensen bezielt om vrijwillig deze ellende op zich te nemen. Hopelijk is het vandaag droog en kunnen jullie in ieder geval wat rustiger verder. Ik denk dat ik vandaag niet verder kom dan de Nieuw Markt!! Alweer veel succes en tot de volgende rit.
Liefs,
J E T -
04 Mei 2010 - 07:00
Jetty Blijdenstein:
Goede morgen helden,
ik zit hier nog in de nachtpon jullie verslag alweer te lezen en vraag me natuurlijk weer af wat mensen bezielt om vrijwillig deze ellende op zich te nemen. Hopelijk is het vandaag droog en kunnen jullie in ieder geval wat rustiger verder. Ik denk dat ik vandaag niet verder kom dan de Nieuw Markt!! Alweer veel succes en tot de volgende rit.
Liefs,
J E T -
04 Mei 2010 - 12:44
Marianne:
Het is heel wat hoor!
Heel erg zwaar, lijkt mij.
Heel veel sterkte voor de komende dagen. Liefs! -
04 Mei 2010 - 16:15
Geert & Mieke:
Hoi Ad & Annie,
Jullie moeten maar denken dat de Ardennen 'n goede training zijn voor de verdere tocht.Wanneer jullie door de Ardennen zijn volgen er straks in Frankrijk vele km's met glooiende wegen.
Groeten, Geert & Mieke -
05 Mei 2010 - 20:47
Hans&Nelleke:
Houd moed
Als je denkt dat je niet meer kunt, kun je nog twe keer zo veel.
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
