Afscheid van Santiago de Compostela
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
13 Juni 2010 | Spanje, Santiago de Compostella
Lieve familie, vrienden en kennissen.
Voor het afscheid nemen hebben we drie dagen de tijd.
Vrijdagmorgen zijn we begonnen met de "ontwenningskuur": vroeg opstaan met de discipline van ons fietsklaar maken. Om half tien liepen we met onze fietsen door de Rua do Vilar, het straatje van ons hostal in de oude m.e. binnenstad. We hadden nog een taak: onze fietsen moesten naar een verzamelplaats van de firma Soetens uit Vessem in de Rua San Pedro. Voor ons was dat 10 minuten lopen. Daar aangekomen namen we afscheid van ons "stalen ros" met een aai over het zadel. Koga Miyata heeft ons nooit in de steek gelaten. Alleen Ad heeft 1x een lekke band gehad onder verdachte omstandigheden en mijn remblokjes waren zo goed als versleten. Ik moest de laatste 5 dagen in de remmen knijpen tot aan het stuur met als gevolg, dat ik bij het dalen steeds heel voorzichtig achter Ad bleef rijden en me geen hoge snelheid kon permitteren.
We wandelden door de oude stad richting kathedraal langs vele souvenirwinkeltjes en besloten om meteen maar de kerk binnen te gaan voor de pelgrimsmis van 12.00 uur. Bij de ingang stond een beveiligingsbeambte en nadat hij onze credencials had gecontroleerd mochten we van deze ingang als peregrinos gebruik maken. Daar zaten we kwart voor elf met nog 5 kwartier wachten voor de H.Mis van 12.00 uur. We verveelden ons geen moment. Mensen van allerlei nationaliteiten en in diverse outfits zagen we voorbij komen. Ouderen en groepen jeugd probeerden tevergeefs een plaatsje te vinden. Zolang de dienst nog niet begonnen was hoorden we een geroezemoes van allerlei talen.
Om half 12 kregen we les van een religieuze in het meezingen van gezangen, die tijdens de dienst gezongen zouden worden.
Om 12.00 uur kwam de stoet van priesters met als laatste de gemijterde aartsbisschop van Santiago. We genoten van de dienst, alleen met de Latijnse gezongen konden we meedoen. Indrukwekkend en emotioneel was vooral het elkaar de hand reiken voor de vredeswens. Je zou willen, dat het overal zo op deze wereld was. Ronduit chaotisch verliep de uitreiking van de communie. Iedereen stormde de bank uit en alles krioelde door elkaar richting priester. Hoogtepunt was het zwaaien van het wierookvat, vroeger bedoeld als stankverdrijver voor de geuren van de pelgrims.
Heel voldaan verlieten we de kerk richting Obradoiraplein voor de kathedraal. Een bonte menigte, bestaande uit groepen fietsers met mtb's en verschillende groepen getooid met vlaggen en dassen, vulde het plein. Na de mis ontmoetten we Marc, die we voor het laatst in Uzerche hadden gesproken, maar die Jacques en Yvonne in Pamplona hadden ontmoet. Samen hebben we een hapje gegeten en tegelijkertijd wat bijgepraat. Hij ging nog door naar Finisterra en naar Porto. Daarna deden we zoals alle toeristen: inkopen van herinneringen voor de kleindochters, voor ons zelf en voor een aantal kennissen op verzoek. Zaterdag was een uitslaapdag. We bezochten het museum, dat bij de kathedraal hoort, pikten diverse terrasjes en in de avonduren werd het toch weer menu del dia.
Een bijzonderheid van dit heilige jaar is, dat de bronzen deur van de kathedraal geopend is. Wie er door naar binnen gaat verdient een eeuwig durende aflaat. Aangezien wij na een half uur wachten in de rij ook door deze deur zijn gegaan zitten wij voor de rest van ons leven gebakken.
Via deze deur konden we achter het rijke beeld van Jacobus langs lopen. De omhelzing van het beeld, wat een traditie schijnt te zijn, lieten wij achterwege ondanks de aansporing van een suppoost. Daarna liepen we via een trapje naar crypte, waar in een zilveren tombe de resten van Jacobus zouden rusten.
Het is voor ons nuchtere mensen toch allemaal een beetje overdreven.
Zondag opnieuw de pelgrimsmis bijgewoond met daarna een bezoek aan de St. Martin kerk met het bijbehorende museum van de Benedictijnen.
Wat we dit jaar gemist hebben hier in Santiago zijn de muzikanten onder de arcades tegenover de kathedraal, die de vorige 2x dat wij er waren elke avond een optreden verzorgden van Keltische muziek.
Morgen om half 12 vliegen we met Ryanair naar London Stansted en daarna naar Eindhoven, waar we opgehaald worden door Nicole, Marco, Merel en Floor. Daarna brengen ze ons naar Pascal en Mieke in Tilburg die voor verder transport zullen zorgen.
We verheugen ons op het weerzien; het is toch wel erg lang om ruim 6 weken van huis te zijn.
We hebben een geweldige tocht gehad: onvergetelijk, dat we daar 10 juni als 2 AOW'ers samen gezond en wel stonden op het plein voor de kathedraal. Met wat pijn in het hart zullen we maandagmorgen afscheid nemen van Santiago de Compostela
De foto's behorende bij onze verhalen ga ik thuis eerst uitzoeken en bewerken om ze daarna bij de goede dag te plaatsen. Jullie houden dus nog wat te goed.
Tevens willen we nu iedereen bedanken die ons ondersteund heeft met telefoontjes, sms'jes en reacties op onze verhalen. Wij hadden er zelf ook schik in om onze ervaringen met jullie te delen.
Tot ziens en heel veel groeten van Ad en Anny.
Voor het afscheid nemen hebben we drie dagen de tijd.
Vrijdagmorgen zijn we begonnen met de "ontwenningskuur": vroeg opstaan met de discipline van ons fietsklaar maken. Om half tien liepen we met onze fietsen door de Rua do Vilar, het straatje van ons hostal in de oude m.e. binnenstad. We hadden nog een taak: onze fietsen moesten naar een verzamelplaats van de firma Soetens uit Vessem in de Rua San Pedro. Voor ons was dat 10 minuten lopen. Daar aangekomen namen we afscheid van ons "stalen ros" met een aai over het zadel. Koga Miyata heeft ons nooit in de steek gelaten. Alleen Ad heeft 1x een lekke band gehad onder verdachte omstandigheden en mijn remblokjes waren zo goed als versleten. Ik moest de laatste 5 dagen in de remmen knijpen tot aan het stuur met als gevolg, dat ik bij het dalen steeds heel voorzichtig achter Ad bleef rijden en me geen hoge snelheid kon permitteren.
We wandelden door de oude stad richting kathedraal langs vele souvenirwinkeltjes en besloten om meteen maar de kerk binnen te gaan voor de pelgrimsmis van 12.00 uur. Bij de ingang stond een beveiligingsbeambte en nadat hij onze credencials had gecontroleerd mochten we van deze ingang als peregrinos gebruik maken. Daar zaten we kwart voor elf met nog 5 kwartier wachten voor de H.Mis van 12.00 uur. We verveelden ons geen moment. Mensen van allerlei nationaliteiten en in diverse outfits zagen we voorbij komen. Ouderen en groepen jeugd probeerden tevergeefs een plaatsje te vinden. Zolang de dienst nog niet begonnen was hoorden we een geroezemoes van allerlei talen.
Om half 12 kregen we les van een religieuze in het meezingen van gezangen, die tijdens de dienst gezongen zouden worden.
Om 12.00 uur kwam de stoet van priesters met als laatste de gemijterde aartsbisschop van Santiago. We genoten van de dienst, alleen met de Latijnse gezongen konden we meedoen. Indrukwekkend en emotioneel was vooral het elkaar de hand reiken voor de vredeswens. Je zou willen, dat het overal zo op deze wereld was. Ronduit chaotisch verliep de uitreiking van de communie. Iedereen stormde de bank uit en alles krioelde door elkaar richting priester. Hoogtepunt was het zwaaien van het wierookvat, vroeger bedoeld als stankverdrijver voor de geuren van de pelgrims.
Heel voldaan verlieten we de kerk richting Obradoiraplein voor de kathedraal. Een bonte menigte, bestaande uit groepen fietsers met mtb's en verschillende groepen getooid met vlaggen en dassen, vulde het plein. Na de mis ontmoetten we Marc, die we voor het laatst in Uzerche hadden gesproken, maar die Jacques en Yvonne in Pamplona hadden ontmoet. Samen hebben we een hapje gegeten en tegelijkertijd wat bijgepraat. Hij ging nog door naar Finisterra en naar Porto. Daarna deden we zoals alle toeristen: inkopen van herinneringen voor de kleindochters, voor ons zelf en voor een aantal kennissen op verzoek. Zaterdag was een uitslaapdag. We bezochten het museum, dat bij de kathedraal hoort, pikten diverse terrasjes en in de avonduren werd het toch weer menu del dia.
Een bijzonderheid van dit heilige jaar is, dat de bronzen deur van de kathedraal geopend is. Wie er door naar binnen gaat verdient een eeuwig durende aflaat. Aangezien wij na een half uur wachten in de rij ook door deze deur zijn gegaan zitten wij voor de rest van ons leven gebakken.
Via deze deur konden we achter het rijke beeld van Jacobus langs lopen. De omhelzing van het beeld, wat een traditie schijnt te zijn, lieten wij achterwege ondanks de aansporing van een suppoost. Daarna liepen we via een trapje naar crypte, waar in een zilveren tombe de resten van Jacobus zouden rusten.
Het is voor ons nuchtere mensen toch allemaal een beetje overdreven.
Zondag opnieuw de pelgrimsmis bijgewoond met daarna een bezoek aan de St. Martin kerk met het bijbehorende museum van de Benedictijnen.
Wat we dit jaar gemist hebben hier in Santiago zijn de muzikanten onder de arcades tegenover de kathedraal, die de vorige 2x dat wij er waren elke avond een optreden verzorgden van Keltische muziek.
Morgen om half 12 vliegen we met Ryanair naar London Stansted en daarna naar Eindhoven, waar we opgehaald worden door Nicole, Marco, Merel en Floor. Daarna brengen ze ons naar Pascal en Mieke in Tilburg die voor verder transport zullen zorgen.
We verheugen ons op het weerzien; het is toch wel erg lang om ruim 6 weken van huis te zijn.
We hebben een geweldige tocht gehad: onvergetelijk, dat we daar 10 juni als 2 AOW'ers samen gezond en wel stonden op het plein voor de kathedraal. Met wat pijn in het hart zullen we maandagmorgen afscheid nemen van Santiago de Compostela
De foto's behorende bij onze verhalen ga ik thuis eerst uitzoeken en bewerken om ze daarna bij de goede dag te plaatsen. Jullie houden dus nog wat te goed.
Tevens willen we nu iedereen bedanken die ons ondersteund heeft met telefoontjes, sms'jes en reacties op onze verhalen. Wij hadden er zelf ook schik in om onze ervaringen met jullie te delen.
Tot ziens en heel veel groeten van Ad en Anny.
-
13 Juni 2010 - 18:30
Yvonne En Jacques:
Jullie hebben het weer gehaald. Proficiat!!!Wij zijn weer veilig thuis gekomen na een vakantie van 3 weken. De ontmoeting met jullie in Burgos (Spanje)was gezellig. Tot gauw. -
13 Juni 2010 - 19:57
Jetty Blijdenstein:
Hallo Anny en Ad,
ja, wat zal het vreemd geweest zijn om niet meer op de fiets te stappen. En het moet inderdaad heel wat zijn dat je daar als 65- en 67-jarige zoiets kunt volbrengen. Ik heb er grote bewondering voor, want achteraf is het allemaal leuk geweest, maar wat hebben jullie ook veel afgezien met het weer. Al met al zijn die 6 weken toch weer omgevlogen en ik denk dat jullie heel blij zullen zijn dat jullie je dierbaren weer in de armen kunnen sluiten. En natuurlijk ben ik benieuwd naar de foto's, dan gaat het nog meer leven. Ik wens jullie een goede thuisreis en behouden aankomst op het Johannapark. Wat zal het heerlijk zijn om weer in jullie eigen bed te slapen.
Tot binnenkort.
Liefs,
J E T -
14 Juni 2010 - 09:23
Pieter Pijpers:
Annie en Ad, welkom thuis fijn dat we mee hebben mogen genieten van jullie reis, nogmaals bedankt.geniet lekker van jullie hollands bedje, en tevens een lekkere neut,groetjes van joke en piet, dikke kus. xxx -
14 Juni 2010 - 16:32
Mieke:
Geweldig! Wat een prestatie!Petje af!
Een hele goede terugreis en daarna tijd om alles te laten bezinken en te genieten van de foto's met bijbehorende herinneringen.
Groetjes, Ton en mieke -
14 Juni 2010 - 18:11
Jeanne Dielemans:
Knap gepresteerd van jullie. Zo te horen komen jullie moe, maar weer vele mooie herinneringen rijker terug. -
14 Juni 2010 - 18:32
Hanneke:
Chapeau!
Reuze knap,geniet van de terugreis en het weerzien van kinderen en kleinkinderen -
14 Juni 2010 - 19:56
Anita En Willem:
Wat een geweldige prestatie en een mooie presentatie, al jullie verhalen.
Welkom thuis in een zonnig Hoeven!
:)
-
14 Juni 2010 - 20:08
Hans & Nelleke:
Zeer geachte Annie en Ad,
Complimenten van ons. Volgens ons is dit een ervaring waarmee je je hele verder leven tevreden mee kunt zijn. Alleen al het feit, dat je die afstand overbrugd hebt.
Annie ik zie je wel weer bij het kopieerapparaat.
Hans -
20 Juni 2010 - 17:35
Henk Bond:
Bij het wachten op de trein vanuit Frderikshaven was ik nog in de gelegenheid jullie laatste verslag te lezen.Je hebt me intussen al aan de lijn gehad voor het voetbal van Engeland.Ons verslag volgt uiteraard later,maar door jullie verslag was het toch steeds tan lejos y tan cerca.Wij hebben eigenlijk daarmee 1 tochten beleefd.Bedankt. -
21 Juni 2010 - 20:06
BERT EN CHRIS:
Vandaag jullie reisverslag gelezen. We waren blij en verrast met jullie verhalen. Nooit verwacht nog iets van jullie te horen. Wij zijn het Brugse koppel die jullie hebben opgewacht op de Cruz de Ferro. Wij zijn 8 juni aangekomen in de gietende regen. Slechts 1 dag regen gehad.. Vertrokken uit Sant. op 10 juni maar door defekt aan vliegtuig Spanair onze vlucht in Madrid gemist. Zodus maar 11 juni thuis. Wij hebben een fantastische reis gehad en in de vele ontmoetingen oa. u beiden, hebben dit nog rijker gemaakt.
Vele groeten Chris en Bert.
hubertcroene@hotmail.com -
27 Juni 2010 - 08:24
Charles En Nicoline :
Wat een inspirerende tocht. Knap werk ! En... het is altijd verbazingwekkend wat wij mensen allemaal met onze kleine beentjes kunnen bereiken. We hebben genoten van jullie verslagen. dank daarvoor. Hartelijke groet, Charles en Nicoline vvv.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
