Regenjacks!!!
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
08 Juni 2010 | Spanje, Portomarín
Voor allen die graag weten hoe het ons vergaat.
Na het gebruikelijke "menu del dia"
hebben we gisteravond ook nog wat inkopen gedaan. We wilden nog naar de H.Mis van 7 uur in het Jacobskerkje,
maar dat stond de ober van het menu del dia door zijn manier van werken niet toe. Er zat niet veel anders op dan wat puzzelen zittend op de rand van het bed en verder vroeg de slaapzak in. Onze buurman (Italiaan) waarschuwde bij voorbaat dat hij zou gaan snurken. Met gebaren vertelde hij, dat we dan rustig een "hengst" tegen het bed mochten geven. Hij bepleisterde zijn neus met een of ander antisnurkmiddel en stopte ook nog uit voorzorg zijn oren dicht. Hij snurkte inderdaad, maar niet zo luidruchtig. We raakten nog even in gesprek met een meisje uit Hamburg, die vol bewondering was over onze fietscapriolen. Vanaf half 11 was het stil.
Deze morgen vertrekt iedereen vroeg. Als wij om 7 uur opstaan zijn alleen het "Hamburgertje" en een Engels sprekende Spaanse jongeman nog aanwezig. We babbelen ook nog wat met hem en als hij van onze tocht hoort maakt hij een diepe buiging. We maken weer maar eens een eigen ontbijtje met koffie uit de automaat; spreken nog even met de Deense hospitaleros, die wat weg heeft van Sören Lerby en vertrekken dan om 08.15 als laatsten uit de albergue.
Een rare gewaarwording: voor het eerst in weken regent het zachtjes en de grauwe wolken boven ons beloven voor vandaag nog meer! Uit voorzorg starten we met de regenjacks aan. We rijden klimmend en dalend over een gloednieuwe asfaltweg richting Samos. Het Monasterio San Julian de Samos zetten we wel op de foto, maar gaan dit keer niet naar binnen. Door naar Sarria, een grotere plaats met een heel drukke hoofdstraat. We hebben er zo´n dikke 20 km. opzitten. Als we de hoofdstraat verlaten richting Portomarin gaan we klimmen, dat weten we nog. Het klopt ook deze keer, alleen ligt er nu een schitterende nieuwe asfaltweg, die heel vloeiend klimt zonder bonken en stuiten. Na een paar km. ontmoeten we de Bredanaar op een plateautje , die al zijn hele leven Gerrit blijkt te heten. Weer even bijpraten! Hij heeft vannacht in zijn tentje geslapen op de camping van Sarria. Wonderbaarlijk hoe hij het vol houdt met zijn pijnlijke schouder. Hij trekt gewoon zijn eigen plan, stapt regelmatig af en loopt een stuk als het hem te steil wordt. Hij gaat het halen!! Chapeau! De man zit al de gehele reis onder de pijnstillers (wel eens met een hand een tentje opgezet, afgebroken en ingepakt? Hij deed het)
We hebben nog geen zin in een lunch en drinken in Paradela enkel een kop koffie en we besluiten meteen door te rijden naar Portomarin. Het regent bij tijd en wijlen.
Om half 1 staan we op de brug over het stuwmeer, waarin het dorpje oud-Portomarin ligt en na wat kiekjes gaan we richting de Albergue Ferramenteiro. We schrijven juist voor een grote binnenkomende groep in bij de privé-albergue. Deze middag nog een wandelingetje door het dorp en vanavond maken we gebruik van het menu del dia onder de bogen van een restaurantje in Portomarin. Na vandaag nog maar 2 dagen te gaan. Gr. Anny en Ad.
Na het gebruikelijke "menu del dia"
hebben we gisteravond ook nog wat inkopen gedaan. We wilden nog naar de H.Mis van 7 uur in het Jacobskerkje,
maar dat stond de ober van het menu del dia door zijn manier van werken niet toe. Er zat niet veel anders op dan wat puzzelen zittend op de rand van het bed en verder vroeg de slaapzak in. Onze buurman (Italiaan) waarschuwde bij voorbaat dat hij zou gaan snurken. Met gebaren vertelde hij, dat we dan rustig een "hengst" tegen het bed mochten geven. Hij bepleisterde zijn neus met een of ander antisnurkmiddel en stopte ook nog uit voorzorg zijn oren dicht. Hij snurkte inderdaad, maar niet zo luidruchtig. We raakten nog even in gesprek met een meisje uit Hamburg, die vol bewondering was over onze fietscapriolen. Vanaf half 11 was het stil.
Deze morgen vertrekt iedereen vroeg. Als wij om 7 uur opstaan zijn alleen het "Hamburgertje" en een Engels sprekende Spaanse jongeman nog aanwezig. We babbelen ook nog wat met hem en als hij van onze tocht hoort maakt hij een diepe buiging. We maken weer maar eens een eigen ontbijtje met koffie uit de automaat; spreken nog even met de Deense hospitaleros, die wat weg heeft van Sören Lerby en vertrekken dan om 08.15 als laatsten uit de albergue.
Een rare gewaarwording: voor het eerst in weken regent het zachtjes en de grauwe wolken boven ons beloven voor vandaag nog meer! Uit voorzorg starten we met de regenjacks aan. We rijden klimmend en dalend over een gloednieuwe asfaltweg richting Samos. Het Monasterio San Julian de Samos zetten we wel op de foto, maar gaan dit keer niet naar binnen. Door naar Sarria, een grotere plaats met een heel drukke hoofdstraat. We hebben er zo´n dikke 20 km. opzitten. Als we de hoofdstraat verlaten richting Portomarin gaan we klimmen, dat weten we nog. Het klopt ook deze keer, alleen ligt er nu een schitterende nieuwe asfaltweg, die heel vloeiend klimt zonder bonken en stuiten. Na een paar km. ontmoeten we de Bredanaar op een plateautje , die al zijn hele leven Gerrit blijkt te heten. Weer even bijpraten! Hij heeft vannacht in zijn tentje geslapen op de camping van Sarria. Wonderbaarlijk hoe hij het vol houdt met zijn pijnlijke schouder. Hij trekt gewoon zijn eigen plan, stapt regelmatig af en loopt een stuk als het hem te steil wordt. Hij gaat het halen!! Chapeau! De man zit al de gehele reis onder de pijnstillers (wel eens met een hand een tentje opgezet, afgebroken en ingepakt? Hij deed het)
We hebben nog geen zin in een lunch en drinken in Paradela enkel een kop koffie en we besluiten meteen door te rijden naar Portomarin. Het regent bij tijd en wijlen.
Om half 1 staan we op de brug over het stuwmeer, waarin het dorpje oud-Portomarin ligt en na wat kiekjes gaan we richting de Albergue Ferramenteiro. We schrijven juist voor een grote binnenkomende groep in bij de privé-albergue. Deze middag nog een wandelingetje door het dorp en vanavond maken we gebruik van het menu del dia onder de bogen van een restaurantje in Portomarin. Na vandaag nog maar 2 dagen te gaan. Gr. Anny en Ad.
-
08 Juni 2010 - 13:42
Jetty Blijdenstein:
Hallo Pelgrims,
vandaag al een vroeg verhaal van jullie, ongelooflijk nog maar 2 dagen te gaan, wat zijn jullie toch ontzettende kanjers!! En wat is het achteraf alweer snel gegaan, tenminste voor ons, maar voor jullie misschien niet. Geniet nog even van jullie heldentocht en morgen alweer veel succes en geen regen.
Liefs,
J E T -
08 Juni 2010 - 16:05
Joyce:
Hallo Annie en Ad.
Al vanaf 30 april lees ik met veel plezier iedere dag jullie reisverslag. Wat een kanjers zijn jullie! Ik fiets graag, maar ik moet er niet aan denken zo'n afstand af te leggen door weer en wind, berg op berg af, fit of moe, zin of geen zin.Wat een prestatie. Nu jullie dicht bij het einddoel zijn wens ik jullie een geweldige aankomst in Compostella de Santiago toe.
Liefs Joyce. -
08 Juni 2010 - 19:59
Eli En Joke:
Tijdens het kijken naar het nieuws zagen we al dat jullie vandaag in de regen zouden fietsen,maar zo te horen/zien hebben jullie je er weer goed doorheen geslagen..(gefietst)Nog wel zonder klagen!!
Blijf "scherp" tijdens de laatste kilometers!Bon courage,zoals ze in Frankrijk zeggen en vele roetjes van ons voor jullie -
08 Juni 2010 - 20:05
Hanneke:
Ik vind het echt onvoorstelbaar......knap!
Wat een.... energie,sfeer,verhalen...bergen!!!! en dalen, die moeten heerlijk zijn..
Wat een ervaring weer.
Petje af, succes verder.
-
09 Juni 2010 - 06:57
Theo Sleddens:
Hallo Anny en Ad waarom zie ik geen van de door jullie gemaakte foto's?
Of staan die ergens anders?
Succes met de 2 laatste dagen en....5 jullie vertrekken Kees Herder en ik de tijd van vertrek gaat korten.
Groet Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
