Nog meer bospaden, plassen en bagger.

Goedenavond allemaal..

Wat hebben we gisteren een prachtige B[e-38]B gehad: een prima bed, een compleet ontbijt en uitgezwaaid door een aardige gastheer. Vandaag wordt het weer een verrassing wat voor soort verblijf ons slaapadres zal zijn.

We hopen op goede begaanbare weggetjes, mooie bospaden en zonneschijn.

Via de knooppunten rijden we door het Haaksberger veengebied. Prachtige natuur, half dichtgegroeide vennen met veel zonnedauw. We genieten van de vergezichten. Alleen de paden zijn nog het zelfde als gisteren : dus veel plassen, opspattende modder en soms een zeer smal paadje tussen rijen bomen, waar je nauwelijks kan fietsen. Wel gevaarlijk!

De route loopt afwisselend door Duitsland en Nederland, soms rijden we op de grenslijn en soms lijken we in niemandsland te fietsen. Tijdens onze middagpauze schuiven we in de abri aan bij een echtpaar dat wandelt van noord naar zuid. En… zij kamperen ! We babbelen wat en daarna gaat ieder zijns weegs.

De knooppunten laten we even rusten en ik ga nu mijn GPX gebruiken om de Scholtemaatweg 4 in Ratum (Winterswijk) te bezoeken. Een kennis van Hendrik en Aletta. Nou, dat zoeken heeft ons een uur lang bezig gehouden om op de plaats van bestemming te komen. Niet altijd precies op mijn telefoontje gekeken, weg opgebroken, omdat men daar bezig is met het plaatsen van velden met zonnecellen. Ad blijft geduldig volgen, vraagt of dat nu perse moet, maar de aanhouder wint en na veel vragen en nog eens nauwkeurig de telefoon geraadpleegd te hebben komen we aan bij een prachtige boerderij in het Gelderse Landschap. Mevrouw komt net uit het bos met de hond en we moeten binnenkomen voor een kopje koffie. Meneer komt er ook gezellig bij zitten, maar veel tijd hebben we niet, we moeten door naar Dinxperlo en dat is vanaf Ratum nog altijd 50 km. , terwijl er al 55 op de teller staan.

Dat wordt dus ‘kachelen’ om voor half zes in Dinxperlo te zijn. We doorkruisen de gehele Achterhoek met heel veel bos en redelijke wegen. Een prachtig gebied, waar het erg rustig is.

Om half zes rijden we Dinxperlo, dat op de grens Nederland-Duitsland ligt, binnen. We mogen nog een half uur puzzelen met Google om ons adres te vinden. Het is dan zes uur en als we het slaapadres bereiken staat de teller op 107 km.

Een gezellige eigenaresse zorgt meteen voor een glaasje fris, draagt de tassen naar boven, waar voor ons een slaapkamer is gereserveerd.

Ze wil ons na het douchen wel naar een restaurantje brengen, maar na zoveel kilometers blijven we liever op onze kamer om het verslag te schrijven en genieten we van de inkopen van vandaag.

Morgen naar Elten bij Emmerich in Duitsland. We gaan nu de route bekijken voor de knooppunten en een adres zoeken voor overmorgen. Die tocht loopt van Elten- Millingen aan de Rijn ( voor Trees langs Beuningen) naar Arcen.

Gr. Uit de Achterhoek. Anny / Ad.