Een berg te ver op vrijdag de dertiende. - Reisverslag uit Nauders, Oostenrijk van anny en ad straten-damen - WaarBenJij.nu Een berg te ver op vrijdag de dertiende. - Reisverslag uit Nauders, Oostenrijk van anny en ad straten-damen - WaarBenJij.nu

Een berg te ver op vrijdag de dertiende.

Door: Ad en Anny van Straten-Damen

Blijf op de hoogte en volg anny en ad

13 Mei 2011 | Oostenrijk, Nauders

Lieve familie, vrienden, kennissen en iedereen die meereist vanuit zijn stoel.

Voor vandaag staat er in het boekje een lichte korte etappe tussen twee zware etappes in. Gisteren hebben we de Arlberg gehad, vandaag eigenlijk een dag van maar 35 km. en morgen zou dan de Reschenpas bedwongen moeten worden.

Zodra we op de fiets stappen gaat het al bergaf, behalve als we van de doorgaande weg afwijken om langs de dorpjes te fietsen. We passeren Schnann, Strengen, Landeck. Het lijkt wel of we op een elektrische fiets: we sprinten naar beneden. Watwil je nog meer? Totaal 20 km. dalen! Daarna gaan we langzaam omhoog langs de woeste Inn.

In het aanvankelijk kloofachtige Oberinntal voorbij Landeck is zwaar gevochten tijdens de Spaanse Successieoorlog. In 1703 onthaalden de Tirolers de Fransen hier op een lawine van stenen en 100 jaar later werden zo op dezelfde plaats 1400 soldaten van Napoleon gedood. Een herdenkingsteken uit 2003 zet Ad op de foto.

Het lijkt vandaag een sprookjestocht te worden met de woest schuimende Inn naast het fietspad, schattige kerkjes, weiden vol wilde bloemen en berghellingen met donkere bossen. Onderweg ontmoeten we nog de twee mannen uit Hapert en Oisterwijck. Zij waren gisteren in de regen de Arlberg afgedaald zonder regenkleding en stonden onderaan in het dal te klappertanden van de kou. Ze zijn toen in Pettneu, evenals het echtpaar uit Rotterdam blijven slapen. Voor vandaag hebben zij de Reschenpas op het programma staan.

Om 12.00 uur zijn we al in Ried: onze slaapplaats. Na overleg besluiten we gewoon door te gaan tot Nauders, 40 km. verder, zodat we morgen al een gedeelte van de beklimming hebben gehad. Het weer is uitstekend en enthousiast stappen we na de lunch op de fiets.
We trappen richting Pfunds en maken daarna een kleine omweg door Zwitserland om de drukke hoofdweg over de Reschenpas te vermijden. De rivier de Inn houdt ons nog steeds gezelschap in een enge kloof. Vele watervalletjes vinden de weg naar deze rivier. Als we de Zwitsers-Oostenrijkse grens passeren in Martina treffen we daar de douane. We mogen meteen doorrijden. Tja, wat zouden zulke mensen in hun fietstassen kunnen verbergen?

Nadat we ons aan een pompje hebben opgefrist en de bidons gevuld zijn gaan we met 7% omhoog naar de Norbertshöhe, 1455 m. hoog. Het is bloedheet en ontzettend steil! De weg lijkt op Alp d'Huez: de bochten zijn genummerd van 1 t/m 11. Het aftellen begint. Na anderhalve km. stoppen we al in de schaduw om bij te "tanken". Hopelijk blijft het zo niet 7 km. lang. Gelukkig hebben we klimervaring en weten we de bochten op de juiste manier te nemen. Maar dan nog. Op mijn kilometerteller kijk ik zo nu en dan: 5 km. per uur geeft die aan. Al wandelend zou men ons kunnen volgen. Op de fiets blijven zitten is het devies, want lopen en tegelijkertijd de vrachtfiets naar boven duwen is ook een hele klus. We tellen de bochten af, maar het blijft worstelen ondanks de gelijkmatige klim en makkelijker dan de Arlberg volgens het boekje. Hier past echter enige relativering. Het is onze tweede forse klimdag, het is warm en we moeten omhoog na zo'n 68 km. "valsplatterig" parcours. Het zijn ook de omstandigheden die bepalend zijn voor het gevoel.
Ik heb mijn ritme aardig te pakken, maar bij Ad gaat het licht uit als we bijna boven zijn: de tank is leeg. Rusten, druivensuiker snoepen en veel water drinken. Na anderhalf uur staan we boven en dan is er toch weer dat gevoel van overwinning en vergeet je de ellende al snel.

Na de nodige foto's gaan we dalen. Dat lukt altijd, ook al ben je nog zo uitgewoond. Ad heeft onderweg hotel Bergblick in Nauders gereserveerd. We hebben daar een kamer met uitzicht op de besneeuwde toppen van de Alpen. Vanavond dineren we in het restaurant, gaan op tijd slapen, want morgen gaan we proberen Merano te bereiken. Groeten van Ad en tot morgen. Anny

  • 13 Mei 2011 - 19:58

    Jetty Blijdenstein:


    Hallo doorzetters,

    wat hebben jullie weer een dag achter de rug! En bij mij zou het licht al heeeeeeeeeeel lang uitgegaan zijn, mag Ad even adem halen???? Geweldig hoor dat jullie het weer gehaald hebben. En wat ik nou zo leuk vind aan deze tocht van jullie: overal waar jullie komen ben ik ook geweest. En nu slapen jullie nog in Nauders ook! Het is een gehucht van niks en toch heel geliefd als vakantieoord. Ik heb er eens in Hotel Margaretha Maultasch gelogeerd, er was helemaal niks te beleven, maar het eten was er uitstekend. En dan morgen naar Merano. Een prachtige stad in Süd Tirol, waar ik al meerdere keren ben geweest. Het is een echt Kurort en prachtig gelegen. En zoals je weet Anny, was ik maar 1 x verliefd in mijn leven en hij woonde dus in Nova Levante (in het Duits Welschnofen) , vlakbij Bolzano. Het is daar een prachtige streek. Hopelijk hebben jullie morgen weer goed weer en vallen de paden mee, zodat je kunt genieten van al het moois om je heen. Eine gute Nacht im Hotel Bergblick und morgen wieder viel Erfolg!

    Liefs en groetjes,

    J E T

  • 13 Mei 2011 - 20:00

    Harry En Gerda :

    Tjonge, we moeten echt gaan trainen dus voor volgend jaar. Toch herkenbaar, je ziet er als een beer tegen op. Maar toch, achteraf zou je voor geen goud die bergen willen missen. Petje af hoor. En zo zie je maar weer, het sterke geslacht.......
    We gaan hier nog een poosje heerlijk genieten van jullie belevenissen. En wat gaan jullie snel.
    Heel veel plezier en geniet van de schepping, de ontmoetingen en bovenal: elkaar.

  • 13 Mei 2011 - 20:37

    Hans En Nelleke:

    Hee, wat een prestatie.
    Da's pas werken op zo'n beklimming.
    Maar volgens ons is het uitzicht op de omgeving bepalend voor jullie moreel!
    Vooral de beloning van een lekker diner in een restaurant. Dan krijg je volgens ons wel het gevoel, dat je dat verdiend hebt!
    Van de foto's gemieten wij ook al, niet dat we dit menen, maar we zouden het bijna ook willen gaan doen.
    Anny en Ad, we weten zeker dat jullie dit volhouden, anders neem je toch eens een dagje pauze, maar nog steeds: We zijn benieuwd wanneer jullie de Italiaane grens passeren.
    Hartelijke groeten van Hans en Nelleke

  • 14 Mei 2011 - 12:05

    Pieter Pijpers:

    Hallo! Anny en Ad hier ben ik weer , wat een prestatie dat je dit nog allemaal doet.
    enkele plaatsen zijn ons wel bekend, omdat wij ook drie jaar naar oostenrijk zijn geweestn.l. die richting.
    elke dag is het weer feest als het verslag binnen krijg,het blijf toch leuk,
    vandaag 14 Mei is onze trouwdag n.l.54 jaar, wat een tijd he mensen, maar het gaat nog steeds goed.
    jammer dat joke niet meer durf te fietsen,mischien ooit nog wel eens op een tandem, god zal het weten. en die weet veel.
    wij wensen jullie nog veel sterkte . en veel gezondheid,O ja nog even onze bisschop v.d. endeis vertrokken, gelukkig. hij is naar Rotterdam, Ad is niks voor jou.dan zijn we allemaal blij in Breda
    vele groetjes van mij en joke xxx

  • 14 Mei 2011 - 16:52

    Clara En Koert:

    Wauw ... wat een spannende aflevering van vrijdag de 13e! Zum Glück habt ihr alles gut gemeistert, alle Achtung!!

    Ik wilde even laten weten dat jullie pakket bij ons is afgeleverd. Ik vond het nog behoorlijk zwaar dus ik ben blij dat jullie díe kilootjes niet mee omhoog hoefden te trappen.

    De postbode wilde weten of alles wel klopte. Hij vond het een beetje vreemd dat buren elkaar een pakket sturen. Ik snap zijn bezorgdheid (nieuwsgierigheid?) wel. De etiketten van Absender en van Empfänger zijn allebei aan de voorkant en allebei even groot. Ik had goeie zin, dus heb ik hem even uitgelegd hoe het in elkaar zit. Hij wist trouwens dat jullie fervente fietsers zijn en wenst jullie een veilige tocht. Daar sluiten wij ons natuurlijk bij aan!!


  • 15 Mei 2011 - 11:29

    Marianne:

    Lieve twee,

    Voor mij ondenkbaar allemaal. Ik heb mijn lijf daar absoluut niet voor mee, bovendien ben ik ook absoluut niet prestatiegericht. Als ik moet afzien om een of andere reden, vind ik dat al heel vervelend. Zelf kiezen om af te zien, is voor mij niet zo'n optie. Zo zie je maar: gelukkig is iedereen verschillend. Wel fijn dat jullie zeker wat dat betreft er hetzelfde over denken. Wij kunnen hierdoor wel meegenieten van heel mooie plaatjes. Veel succes verder. Liefs! Marianne

  • 15 Mei 2011 - 17:29

    Paul En Tonny Bakker:

    Ad en Anny, Na onze nu heel andere vacantie n.l.een 3 weekse rondreis door Java -Bali en Lombok, volgen wij jullie weer op de voet bij jullie Rome tocht.Wij hadden wel een andere fietroute dan jullie. Wij wensen jullie nog veel mooie fietsdagen!! Succes!!!!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

anny en ad

We maken 1 x per jaar een grote fietstocht van minimaal drie weken. .

Actief sinds 04 Feb. 2008
Verslag gelezen: 495
Totaal aantal bezoekers 354093

Voorgaande reizen:

03 Mei 2022 - 20 Mei 2022

Rondje Bourgondië op de fiets: Auxerre-Auxerre

03 Juni 2021 - 27 Juni 2021

Rondje Nederland

23 April 2019 - 18 Mei 2019

Naar de bron van de Maas: Langres in Frankrijk

23 April 2018 - 31 Mei 2018

En...... nog eenmaal naar Santiago de Compostela.

24 April 2017 - 20 Mei 2017

Naar Tours- Kastelenroute -Nevers-Ardennen-Hoeven

25 April 2016 - 15 Mei 2016

De groene valleien route

15 Mei 2015 - 10 Juni 2015

Fietsen naar Praag en Dresden

28 Mei 2014 - 18 Juni 2014

Fietsen langs de Frontlijn: 1914-1918.

24 April 2013 - 30 Mei 2013

Op de fiets: Via de la Plata

04 Mei 2012 - 27 Mei 2012

De regenboog achterna

29 April 2011 - 02 Juni 2011

Toch(t) naar Rome per fiets

30 April 2010 - 15 Juni 2010

Langs oude wegen naar Santiago de Compostela

Landen bezocht: