Bregenz aan de Bodensee, einde deel 1
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
10 Mei 2011 | Duitsland, Berlijn
Voor iedereen die het leuk vindt om ons te volgen.
Deze morgen zitten we om half negen al op de fiets met ieder twee extra broodjes voor de lunch in de fietstas. We hebben netjes gevraagd of we er ieder 2 mee mochten nemen en dat was ok. De bazin zegt, dat ze wel weet, dat er altijd gasten zijn die ze ook zonder te vragen meenemen.
We passeren verschillende kleine dorpjes, die er allemaal even verzorgd uitzien. een pittige klim van 5-9% komen we tegen over een afstand van 500 m., bij Rammetshofen 300 m. van 5-8%. op zo'n moment bijt ik toch even op de kiezen en sppor mezelf aan om trappend boven te komen. Daarna nog een klimmetje van 7-11% over 300m. Op zo'n moment is deze afstand erg groot. We rijden door een landschap van enkel boomgaarden en en hopplantages. De jonge spruiten van de hopplant vormen een locale culinaire specialiteit: "Hopfensprossen"of Hopfenspargel.
In het dorpje Ettenkirch zien we dat het gemeentehuis open is en ik roep naar Ad: "Stempel". Als hij uit het Rathaus komt, spreekt een man hem aan en vraagt waar de reis heen gaat. Deze man fietst zelf ook heel veel, wel 7000 km. per jaar. Hij heeft het over Alp d'Huez en over nog vele andere beklimmingen. Hij wijst naar zijn dikke buik en zegt dat die hem vaak in de weg zit om lekker te klimmen.
We spoeden ons verder, omdat we op tijd in Bregenz willen zijn. Maar ach, haastige spoed is zelden goed. Ja hoor, het gaat natuurlijk weer eens fout. We discussiëren over de onverharde weg in de bocht, maar zien de afstand van het spoor tot de bocht over het hoofd. We rijden 7 km. teveel. Zo zijn we nooit op tijd in Bregenz om nog wat te bezichtigen.
Als we Langenargen binnenrijden, ligt de Bodensee voor ons: koffietijd op een bankje met uitzicht op het meer. Het water staat heel laag en het ruikt er niet bepaald fris. Enkele mensen liggen daar te zonnen en kinderen spelen in het kiezelzand.
In Langenargen op de wandelboulevard zien we "pa en ma" hoen druk bezig met het bouwen van een nest. De bezigheden van he paartje trekt vele kijkers. Ook wij blijven er lang bij staan kijken.
Als we langs het water Lindau bereiken precies volgens het boekje lunchen we heel idyllisch op een bankje in een parkje aan het water.
Kwart voor drie rijden we Bregenz binnen en dan weordt het zoeken naar ons pension Sonne wat midden in de grote winkelstraat ligt. We besluiten om onze bagage nogh eens goed te controleren en al het overbodige sturen we morgen naar Johannapark 8. Claar en Koert, willen jullie het pakketje zo lang voor ons bewaren?
We bezoeken nog de Obenstadt, maar onderweg komen we de eenzame fietser uit Leeuwarden weer tegen, maken een praatje en beloven de volgende ontmoeting met hem een glaasje te gaan drinken. En even later zien we bij de Italiaan ook weer het Veghelse echtpaar. We zijn even verbaasd als zij en maken er een gezellige avond van. Zij verwijzen ons naar het internetcafé en daar hebben zij hun adres op onze site achtergelaten. Wie weet waar we elkaar weer tegenkomen.
Met mijn notebook zit ik nu in dit cafe en hoop voor 10 uur klaar te zijn. Morgen beginnen we aan deel 2, het zware gedeelte. Vol verwachting klopt ons hart: wat zal de tocht ons brengen? Jullie horen van ons. Gr. Anny en Ad
Deze morgen zitten we om half negen al op de fiets met ieder twee extra broodjes voor de lunch in de fietstas. We hebben netjes gevraagd of we er ieder 2 mee mochten nemen en dat was ok. De bazin zegt, dat ze wel weet, dat er altijd gasten zijn die ze ook zonder te vragen meenemen.
We passeren verschillende kleine dorpjes, die er allemaal even verzorgd uitzien. een pittige klim van 5-9% komen we tegen over een afstand van 500 m., bij Rammetshofen 300 m. van 5-8%. op zo'n moment bijt ik toch even op de kiezen en sppor mezelf aan om trappend boven te komen. Daarna nog een klimmetje van 7-11% over 300m. Op zo'n moment is deze afstand erg groot. We rijden door een landschap van enkel boomgaarden en en hopplantages. De jonge spruiten van de hopplant vormen een locale culinaire specialiteit: "Hopfensprossen"of Hopfenspargel.
In het dorpje Ettenkirch zien we dat het gemeentehuis open is en ik roep naar Ad: "Stempel". Als hij uit het Rathaus komt, spreekt een man hem aan en vraagt waar de reis heen gaat. Deze man fietst zelf ook heel veel, wel 7000 km. per jaar. Hij heeft het over Alp d'Huez en over nog vele andere beklimmingen. Hij wijst naar zijn dikke buik en zegt dat die hem vaak in de weg zit om lekker te klimmen.
We spoeden ons verder, omdat we op tijd in Bregenz willen zijn. Maar ach, haastige spoed is zelden goed. Ja hoor, het gaat natuurlijk weer eens fout. We discussiëren over de onverharde weg in de bocht, maar zien de afstand van het spoor tot de bocht over het hoofd. We rijden 7 km. teveel. Zo zijn we nooit op tijd in Bregenz om nog wat te bezichtigen.
Als we Langenargen binnenrijden, ligt de Bodensee voor ons: koffietijd op een bankje met uitzicht op het meer. Het water staat heel laag en het ruikt er niet bepaald fris. Enkele mensen liggen daar te zonnen en kinderen spelen in het kiezelzand.
In Langenargen op de wandelboulevard zien we "pa en ma" hoen druk bezig met het bouwen van een nest. De bezigheden van he paartje trekt vele kijkers. Ook wij blijven er lang bij staan kijken.
Als we langs het water Lindau bereiken precies volgens het boekje lunchen we heel idyllisch op een bankje in een parkje aan het water.
Kwart voor drie rijden we Bregenz binnen en dan weordt het zoeken naar ons pension Sonne wat midden in de grote winkelstraat ligt. We besluiten om onze bagage nogh eens goed te controleren en al het overbodige sturen we morgen naar Johannapark 8. Claar en Koert, willen jullie het pakketje zo lang voor ons bewaren?
We bezoeken nog de Obenstadt, maar onderweg komen we de eenzame fietser uit Leeuwarden weer tegen, maken een praatje en beloven de volgende ontmoeting met hem een glaasje te gaan drinken. En even later zien we bij de Italiaan ook weer het Veghelse echtpaar. We zijn even verbaasd als zij en maken er een gezellige avond van. Zij verwijzen ons naar het internetcafé en daar hebben zij hun adres op onze site achtergelaten. Wie weet waar we elkaar weer tegenkomen.
Met mijn notebook zit ik nu in dit cafe en hoop voor 10 uur klaar te zijn. Morgen beginnen we aan deel 2, het zware gedeelte. Vol verwachting klopt ons hart: wat zal de tocht ons brengen? Jullie horen van ons. Gr. Anny en Ad
-
10 Mei 2011 - 20:12
Clara En Koert:
Dag Anny en Ad,
Dat het een zware tocht zou worden zat er natuurlijk dik in. Wat leuk dat jullie het stel uit Veghel weer tegen kwamen. Ik denk dat er voor Ad een grote uitdaging ligt als jullie weer thuis zijn: de route herschrijven ...
Natuurlijk nemen wij jullie pakket in ontvangst! Let goed op jezelf en op elkaar.
Claar
-
10 Mei 2011 - 20:42
Jetty Blijdenstein:
Hallo Anny en Ad,
Wat zijn jullie toch volhouders, ik zie het in gedachten al voor me met al die klimmetjes. Ik moet er nog niet aan denken, het tunneltje onder het spoor is voor mij al te veel klim (haha). Maar jullie hebben Bregenz bereikt en toch leuk dat je diezelfde fietsers weer tegen komt. Ik wens jullie voor morgen al weer heel veel sterkte bij het zware parcours. Ik zal aan jullie denken als ik in Breda zit, want ik ga morgen de hele dag op de mannekes passen. Veel succes en slaap lekker. Tot morgen.
Liefs en groetjes,
J E T -
10 Mei 2011 - 21:00
Hans En Nelleke:
Wat idyllisch zitten jullie daar op dat bankje!
Leuk hoor, die foto's. Een klein beetje voel ik jullie "zitkont" mee, maar ik denk dat het uitzicht aldaar een heleboel goed maakt. Gaan jullie nu binnenkort (net als Hannibal) de Alpen over?
Ik wens jullie veel goed weer en een lekkere rit toe!
Hartelijke groeten van Hans en Nelleke -
10 Mei 2011 - 21:21
Tonny Verstraten:
Nou petje af voor jullie hoor. Ik heb er al meer dan genoeg aan, om naar de Zegge te fietsen. Heb dus maar een elektrische fiets besteld, in de hoop dat het dan wat beter gaat.
Maar het lijkt me wel fantastisch, al die mooie kerken e.d. te kunnen bewonderen.
Dat zal straks echt foto's bekijken zijn.
Nou weer veel succes verder en ik kijk weer uit naar het volgende verslag. heel veel groetjes van mij. -
11 Mei 2011 - 17:17
Ria En Ton:
Jullie hebben ondanks de dagelijkse inspanningen nog tijd om rond te kijken. Dat is knap. Wij volgen jullie letterlijk op afstand. Soms met de kaarten van de gebieden waardoor jullie trekken in de hand. De aanloop naar het grote werk hebben jullie afgelegd. Ga volle moed door met het echte klimwerk de komende dagen. Veel succes en groeten van Ria en Ton -
12 Mei 2011 - 00:22
Mirjam:
Het gaat jullie goed lees ik! Bewonderingswaardig wat jullie doen. Wel grappig om een bekende tussen de foto's te zien. De man die aan het ploegen is met 2 Friesche paarden kennen wij. Anouk is blij met even een rustpauze in de extra lessen. Alleen nu moest ze estafette meedoen op school. Naar juf Anny gaan is dan toch veel leuker, zei ze. Ik zal proberen haar binnenkort ook iets te laten schrijven, een reactie op jullie reisverslag.
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
