Cebreiro, San Roque, Poio.
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
07 Juni 2010 | Spanje, Tríacastela
Goede avond allemaal.
We hebben de laatste 5 dagen bewust gekozen voor kleinere afstanden, omdat we weten, dat het venijn in de staart zit. Galicië is nergens plat en de beklimmingen zijn te vergelijken met die van de Ibañeta. Ze zijn echter korter.
Om 8 uur verlaten we pension Fernandez na een ontbijt "uit eigen tas op kamer". De klim begint meteen. De hoofdweg met hoge viaducten rechts tegen de hellingen heeft met stijgen een ruime voorsprong genomen op de fietser. Dit moet worden ingehaald. Om kwart voor 10 (13 km. in 1 uur en 45 min.) bereiken we de pas Puerto Pedrafita. Deze pas vormt de toegang tot Galicia. Het landschap ziet er fris uit: van groene weiden tot donkere bossen met gele en roze vlakken van brem en heide. De kans op regen is hier groter dan op de droge hoogvlakten vanwege de Atlantische invloed. Na een grote kop koffie beginnen we aan de beklimming van de Cebreiro (een hoogte van 1310 m.) In de kleinste versnelling, rust in het hoofd en met veel geduld leggen we deze 4 km. af in drie kwartier.
Onderweg passeren ons mensen uit Waalwijk en op de Cebreiro stopt gelijktijdig met ons een fietsend echtpaar (de Rooy) uit Roosendaal. Zij zullen na Santiago vanaf St.Jean Pied de Port via oude wegen terug fietsen naar Roosendaal.
Cebreiro is een van de oudste toevluchtsoorden voor pelgrims en bestond waarschijnlijk al in de negende eeuw. In het pre-Romaanse kerkje uit de 9/10de eeuw steken we ieder een kaarsje op voor al onze dierbaren. Het is nu druk en rumoerig. Een groep pubers met docenten zijn duidelijk aanwezig. Van enige piëteit is geen sprake meer. Een bijzonderheid hier is de vorm van de Pallozas, een ovaal of rond verblijf met een bewerkt rieten dak, half in de grond gegraven om bestand te zijn tegen de gierende sneeuwstormen in de lange winters.
Na een korte daling wordt het weer klimmen naar San Roque, waar een groot en expressief pelgrimsbeeld staat, dat voluit tegen de wind optornt. Na een fotosessie gaan we door naar de Alto de Poio op 1335 m. om daar te lunchen. Het Zwolse echtpaar Gerda/Harry die we voor het eerst op de Ibañeta ontmoetten, zien we boven komen. We drinken samen een kop koffie en zij praten ons bij over de andere ontmoetingen: het Bossche echtpaar, de Bredanaar, Marc e.a..
We dalen 12 km. naar Triacastela met handen aan de remmen rekening houdend met stevige windvlagen. Ons gereserveerd hostel blijkt ondertussen veranderd te zijn in een albergue. Vannacht slapen we in een zeer oud pandje met houten vloeren, die in Nederland nog niet eens in schuren liggen: 3x2 bedden op een oppervlakte van ong. 15 vierkante meter. We kunnen er onze kleren machinaal wassen/drogen, en naast de 2 douches met wc. is er zelfs een badkamer waar we gebruik van mogen maken. Vanavond nog menu peregrinos: vissoep, gebakken visje/spaghetti, koffie plus wijn en water en dat voor de prijs van 10 euro p.p.. Overnachten 7 euro p.p.! Waar vind je dat in Nederland? Gr. Anny en Ad.
We hebben de laatste 5 dagen bewust gekozen voor kleinere afstanden, omdat we weten, dat het venijn in de staart zit. Galicië is nergens plat en de beklimmingen zijn te vergelijken met die van de Ibañeta. Ze zijn echter korter.
Om 8 uur verlaten we pension Fernandez na een ontbijt "uit eigen tas op kamer". De klim begint meteen. De hoofdweg met hoge viaducten rechts tegen de hellingen heeft met stijgen een ruime voorsprong genomen op de fietser. Dit moet worden ingehaald. Om kwart voor 10 (13 km. in 1 uur en 45 min.) bereiken we de pas Puerto Pedrafita. Deze pas vormt de toegang tot Galicia. Het landschap ziet er fris uit: van groene weiden tot donkere bossen met gele en roze vlakken van brem en heide. De kans op regen is hier groter dan op de droge hoogvlakten vanwege de Atlantische invloed. Na een grote kop koffie beginnen we aan de beklimming van de Cebreiro (een hoogte van 1310 m.) In de kleinste versnelling, rust in het hoofd en met veel geduld leggen we deze 4 km. af in drie kwartier.
Onderweg passeren ons mensen uit Waalwijk en op de Cebreiro stopt gelijktijdig met ons een fietsend echtpaar (de Rooy) uit Roosendaal. Zij zullen na Santiago vanaf St.Jean Pied de Port via oude wegen terug fietsen naar Roosendaal.
Cebreiro is een van de oudste toevluchtsoorden voor pelgrims en bestond waarschijnlijk al in de negende eeuw. In het pre-Romaanse kerkje uit de 9/10de eeuw steken we ieder een kaarsje op voor al onze dierbaren. Het is nu druk en rumoerig. Een groep pubers met docenten zijn duidelijk aanwezig. Van enige piëteit is geen sprake meer. Een bijzonderheid hier is de vorm van de Pallozas, een ovaal of rond verblijf met een bewerkt rieten dak, half in de grond gegraven om bestand te zijn tegen de gierende sneeuwstormen in de lange winters.
Na een korte daling wordt het weer klimmen naar San Roque, waar een groot en expressief pelgrimsbeeld staat, dat voluit tegen de wind optornt. Na een fotosessie gaan we door naar de Alto de Poio op 1335 m. om daar te lunchen. Het Zwolse echtpaar Gerda/Harry die we voor het eerst op de Ibañeta ontmoetten, zien we boven komen. We drinken samen een kop koffie en zij praten ons bij over de andere ontmoetingen: het Bossche echtpaar, de Bredanaar, Marc e.a..
We dalen 12 km. naar Triacastela met handen aan de remmen rekening houdend met stevige windvlagen. Ons gereserveerd hostel blijkt ondertussen veranderd te zijn in een albergue. Vannacht slapen we in een zeer oud pandje met houten vloeren, die in Nederland nog niet eens in schuren liggen: 3x2 bedden op een oppervlakte van ong. 15 vierkante meter. We kunnen er onze kleren machinaal wassen/drogen, en naast de 2 douches met wc. is er zelfs een badkamer waar we gebruik van mogen maken. Vanavond nog menu peregrinos: vissoep, gebakken visje/spaghetti, koffie plus wijn en water en dat voor de prijs van 10 euro p.p.. Overnachten 7 euro p.p.! Waar vind je dat in Nederland? Gr. Anny en Ad.
-
07 Juni 2010 - 15:27
Jetty Blijdenstein:
Hallo pelgrims,
heel verstandig dat jullie voor kortere afstanden kiezen, des te groter de kans dat jullie heelhuids Santiago bereiken. En dan is het toch weer leuk om andere pelgrims weer te ontmoeten. Voor morgen alweer goede moed en gezond weer op.
Liefs,
J E T -
07 Juni 2010 - 19:17
Kees En Riet:
Hallo Ad en Anny
Nu nog de laatste lootjes
en dan de laatste 40 km
loodzware km's, je verlangt zo naar het einde. Maar ik weet dat het jullie stijl is om het goed af te ronden.
En dan sta je op het grote plein met de enorme Kathedraal
jullie einddoel. Succes met de laatste km's.
Groet Kees en Riet, -
07 Juni 2010 - 20:22
Hans & Nelleke:
Hoei, wat een lekker eten aldaar! Vissoep en gebakken vis!! Onze liefste schotel.
Dit verhaal van vandaag klinkt middeleeuws (op die pubers na dan). Die prijzen trouwens ook. Beginnen jullie paarden de stal al niet te ruiken?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
