Liefde is....samen weer een keienpad fietsen.
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Juni 2010 | Spanje, Astorga
Voor onze familie, vrienden en kennissen.
Na een lange nacht in Hostel Orejas gaan we om half 8 naar de ontbijtkamer. Ad kiest voor cake-ontbijt en ik voor een geroosterde boterham. Het cake-ontbijt bestaat uit een klein croissantje, een bladerdeeggebakje met jam, een madeleintje en een spritskoekje. We bestellen zwarte koffie en die is echt zwart. Een Duits echtpaar en een Duitse heer schuiven bij ons aan. Zij lopen dit jaar de Camino tot Astorga en volgend jaar volgt er weer een deel. Om half 9 rijden we León uit. Volgens de route behoren we via de oude binnenstad langs de kathedraal en langs het groot en weelderig versierde luxe parador San Marcos (het oorspronkelijke pelgrimshospitaal van de zwaardridders van St. Jacob) te rijden. We hebben gisteravond de route bekeken en kiezen nu voor een weg die meteen leidt naar Santovenia de la Valdoncina. De binnenstad laten we links liggen. Die hebben we gistermiddag bezocht: de kathedraal met de beroemde gebrandschilderde ramen en de koninklijke basiliek San Isidoro. Twee jaar geleden mochten we daar niet in vanwege restauratiewerkzaamheden.
We zijn vlot de stad uit en rijden met enkele klimmetjes richting Villar de Mazarife. We herkennen de vestingskerk van St. Jacob met bovenop wel 4 ooievaarsnesten en omdat het koffietijd is, drinken we aan de overkant bij het ons bekende cafeetje een grote kop koffie.
Daarna naar Hospital de Orbigo met de oorspronkelijke Romeinse brug (18 stenen bogen). We volgen een vlakke en landelijke weg tussen de velden waar maïs nu ong. 15 cm. hoog is. Na 10 km. volgt het kiezelpad van 4 km, (maar het zijn er in werkelijkheid 7)om de gevaarlijke N 120 te vermijden. En dat die weg gevaarlijk is vertelt het Brugse echtpaar ons later in Hospital de Orbigo, als we daar lunchen. Na Hospital de Orbigo is het nog 20 km., zodat we alle tijd hebben om rond te kijken, af te stappen voor foto's en trappen zo langzaam of snel als we willen. Hele bossen gele brem verspreiden hun geur en nodigen ons uit om ze te fotograferen. Ondertussen doemen de contouren van de Montes de León op, waar de route voorbij Astorga overheen voert.
Als we in Astorga voor het Info bureau staan is dit gesloten tot 4 uur. Ad belt het gereserveerde adres om te vragen waar we precies moeten zijn. De mevrouw spreekt geen woord Engels en begrijpt hem niet. Hij heeft hier verder geen zin in en we melden ons aan bij de gemeentelijke albergue van Astorga. De kamer delen we met een Spaans echtpaar. We bezoeken het museum Tres Caminos, gevestigd in het voormalig bisschoppelijke paleis, een schepping van de befaamde architect Antoni Gaudi.
Vanavond is het op tijd naar bed, want morgen voert de route over een tamelijk ruig/fraai traject met een pashoogte van 1500 m. naar Cruz de Ferro. Voor iedereen een prettig weekend en tot morgen. Gr. Anny en Ad.
Na een lange nacht in Hostel Orejas gaan we om half 8 naar de ontbijtkamer. Ad kiest voor cake-ontbijt en ik voor een geroosterde boterham. Het cake-ontbijt bestaat uit een klein croissantje, een bladerdeeggebakje met jam, een madeleintje en een spritskoekje. We bestellen zwarte koffie en die is echt zwart. Een Duits echtpaar en een Duitse heer schuiven bij ons aan. Zij lopen dit jaar de Camino tot Astorga en volgend jaar volgt er weer een deel. Om half 9 rijden we León uit. Volgens de route behoren we via de oude binnenstad langs de kathedraal en langs het groot en weelderig versierde luxe parador San Marcos (het oorspronkelijke pelgrimshospitaal van de zwaardridders van St. Jacob) te rijden. We hebben gisteravond de route bekeken en kiezen nu voor een weg die meteen leidt naar Santovenia de la Valdoncina. De binnenstad laten we links liggen. Die hebben we gistermiddag bezocht: de kathedraal met de beroemde gebrandschilderde ramen en de koninklijke basiliek San Isidoro. Twee jaar geleden mochten we daar niet in vanwege restauratiewerkzaamheden.
We zijn vlot de stad uit en rijden met enkele klimmetjes richting Villar de Mazarife. We herkennen de vestingskerk van St. Jacob met bovenop wel 4 ooievaarsnesten en omdat het koffietijd is, drinken we aan de overkant bij het ons bekende cafeetje een grote kop koffie.
Daarna naar Hospital de Orbigo met de oorspronkelijke Romeinse brug (18 stenen bogen). We volgen een vlakke en landelijke weg tussen de velden waar maïs nu ong. 15 cm. hoog is. Na 10 km. volgt het kiezelpad van 4 km, (maar het zijn er in werkelijkheid 7)om de gevaarlijke N 120 te vermijden. En dat die weg gevaarlijk is vertelt het Brugse echtpaar ons later in Hospital de Orbigo, als we daar lunchen. Na Hospital de Orbigo is het nog 20 km., zodat we alle tijd hebben om rond te kijken, af te stappen voor foto's en trappen zo langzaam of snel als we willen. Hele bossen gele brem verspreiden hun geur en nodigen ons uit om ze te fotograferen. Ondertussen doemen de contouren van de Montes de León op, waar de route voorbij Astorga overheen voert.
Als we in Astorga voor het Info bureau staan is dit gesloten tot 4 uur. Ad belt het gereserveerde adres om te vragen waar we precies moeten zijn. De mevrouw spreekt geen woord Engels en begrijpt hem niet. Hij heeft hier verder geen zin in en we melden ons aan bij de gemeentelijke albergue van Astorga. De kamer delen we met een Spaans echtpaar. We bezoeken het museum Tres Caminos, gevestigd in het voormalig bisschoppelijke paleis, een schepping van de befaamde architect Antoni Gaudi.
Vanavond is het op tijd naar bed, want morgen voert de route over een tamelijk ruig/fraai traject met een pashoogte van 1500 m. naar Cruz de Ferro. Voor iedereen een prettig weekend en tot morgen. Gr. Anny en Ad.
-
04 Juni 2010 - 17:35
Jetty Blijdenstein:
Hallo Anny en Ad,
jullie hebben het weer gehaald vandaag, klasse hoor. En toch lees ik dat jullie nog veel hebben kunnen bekijken. Jullie hebben ook mooi weer en dat is meegenomen. En als jullie morgen het ruige traject naar Cruz de Ferro rijden ben ik op de reunie van het Gertrudis. het is hier ook prachtig weer, dus hopelijk is het leuk. Ik wens jullie weer een goede tocht toe en blijf gezond.
Liefs,
J E T -
04 Juni 2010 - 18:52
Kees En Lianne:
Hebben net de verslagen van deze week gelezen. Kan me goed indenken hoe bijzonder het is om zo samen te fietsen!
De kilometers zijn nu wat meer af te tellen, maar misschien ook jammer dat het straks weer voorbij is?
We wensen jullie ook deze laatste trajecten nog een aantal genoeglijke fietskilometers! -
04 Juni 2010 - 20:26
Anton En Henny:
het is genieten en soms wat afzien wat die 2 "hoevenaartjes"doen. Leuke reisverslagen hoor. Jullie ook een prettig en voorspoedig fietsweek-end !!! -
05 Juni 2010 - 08:55
Bea De Jong:
Dat is echt een kik om zo'n tocht samen af te zien. Als de stemming dan nog goed blijft is dat geloof ik echte liefde. Fijn dat jullie dat zo samen kunnen.
Veel lieve groetjes van een beetje jaloerse Bea.
-
06 Juni 2010 - 11:45
Eli En Joke:
Hoi Annie en Ad
Zet `m op voor het laatste stuk!
Inmiddels zijn jullie alweer voorbij het "ijzeren kruis" (hopen wij, want je weet nooit) en hebben jullie weer een belangrijke stap in de goede richting gezet!
Tijd om te relaxen! Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
