Een dag vol verrassingen
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
25 April 2019 | Nederland, Hoeven
Goede avond familie, vrienden en kennissen.
We starten de morgen met een compleet ontbijt een een zeer vriendelijke jonge dame, die het wel gezellig vond om een gesprekje te beginnen. Ze vertelde wat ze vantevoren had gedaan voor ze bij de Hofnar kwam werken.
Om half negen staan we buiten tegenover de ingang van de Servaaskerk en met de iPhone komen we de stad uit. Ook al is het zelfs met Google Maps nog wel eens zoeken. Al gauw moeten we gaan klimmen en de eerste die we tegenkomen is de St Pietersberg met aan het einde hiervan Fort St. Pieter. Een eindje verderop krijgen we een blik op de afgraving van de St. Pietersberg, die tot voor kort beetje bij beetje werd afgegraven voor de mergelwinning, grondstof voor de cementindustrie.
De route loopt af naar het Maasdal. Die afdaling mag er zijn: knijpen in de remmen, twee heuse haarspeldbochten, die we heel voorzichtig met voetje aan de grond nemen. Het was een mooi stukje natuur, maar voor de veiligheid kun je beter via Eysden gaan, daar de Maas oversteken en de route vervolgen. Vanaf nu volgen we de Maas. We vinden het landschap niet echt mooi, vooral veel oude industrieën : vergane glorie. Lekker door fietsen lukt niet. In Luik is het druk en we moeten regelmatig van de linker- naar de rechteroever oversteken, wat gepaard gaat met lopend de fiets omhoog duwen en voetje voor voetje naar beneden afdalen. Voor Ad is dat iets minder gemakkelijk dan voor mij, maar hij is taai en in een rustig tempo lukt het hem. Regelmatig moeten we ook van de Maas af door diverse dorpjes fietsen. Alles ziet er daar troosteloos uit. Vonden we gisteren de route langs het kanaal geestdodend, vandaag werden we ook niet warm van wat we zagen. We trappen voorbij de kerncentrale van Tilange richting Huy. Het zou een korte afstand moeten zijn, mits je geen omleidingen tegenkomt.
We rijden op onze digitale kaart en dat bevalt best. Regelmatig kijken of we de rode lijn nog volgen, zo niet omkeren en terug naar het begin. Leuk is het niet en regelmatig moet er geïmproviseerd worden, zoals na Luik, waar we voor twee grote wegversperringen komen te staan. Geen nood, er is altijd wel en gaatje waar je wel langs KINT. Alleen dit gaatje was bedekt met zand en keien. Geprobeerd en gelukt.
Op naar Huy. Het is ondertussen gaan regenen en we kleden ons aan om droog te blijven. Het fietst redelijk met iets minder krachtige wind tegen dan gisteren en nog steeds langs de Maas, totdat we bij een barricade komen: doodlopende weg. We kijken het pad af, er is echter niets te zien. Och, dat hebben die Belgen voor het gemak maar laten staan, we nemen toch het pad langs de Maas. Nou, dat hebben we geweten. Na vijf kilometer konden we er echt niet door. Er werd volop gewerkt aan bruggen en sluizen. Geen probleem, dan eromheen. Een stukje N-weg, dan weer naar de Maas terug en rijden maar. Nog een stukje gelopen denkend dat het goede pad wel zal komen, maar de ondergrond wordt steeds zachter. Tot onze enkels zakken we in de modder en de fietsen natuurlijk ook. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. We kunnen niet door, omkeren, weer door de klei, schoenen en fietsen schoon gestampt in de hoop, dat alles het nog doet. En toch moeten we door. Gelukkig draait alles nog en zoals zo vaak komen we een “engel” tegen. Die staat het dek van zijn schip schoon te spuiten en ik vraag meteen of we gebruik mogen maken van het spuitmechanisme om onze modderfietsen schoon te spuiten. De “engel” is ons zeer behulpzaam en Ad krijgt de slang om al de klei eraf te spuiten , ook die van onze schoenen om daarna met soppende schoenen vijf kilometer terug de juiste route op te pikken. We mopperen niet, want we hebben het te danken aan onze eigenwijzigheid.
Heel vlot rijden we daarna Huy binnen waar het erg druk is. Het zoeken ( met de iPhone) naar hotel la Fort kan beginnen. Om half vijf zijn we bij het hotel, een niet zo ‘ n aardige oude dame ontvangt ons, wijst op onze smerige tassen, die we eerst schoon moeten maken voor ze het hotel binnen mogen. Heel begrijpelijk. Als we eindelijk op de kamer zijn begint het schoonmaken van de tassen, sokken, broeken etc. Een warme douche daarna doet wonderen, evenals een lekker etentje bij de trattoria naast het hotel.
Het was me het dagje wel: over 88 km. deden we vijf uur en 22 minuten. Exceptioneel lang door al het getreuzel onderweg. Hopelijk gaat het morgen beter naar Givet : 90 km.
Nieuwe dag, nieuwe kansen. Gr. En liefs uit Huy .
We starten de morgen met een compleet ontbijt een een zeer vriendelijke jonge dame, die het wel gezellig vond om een gesprekje te beginnen. Ze vertelde wat ze vantevoren had gedaan voor ze bij de Hofnar kwam werken.
Om half negen staan we buiten tegenover de ingang van de Servaaskerk en met de iPhone komen we de stad uit. Ook al is het zelfs met Google Maps nog wel eens zoeken. Al gauw moeten we gaan klimmen en de eerste die we tegenkomen is de St Pietersberg met aan het einde hiervan Fort St. Pieter. Een eindje verderop krijgen we een blik op de afgraving van de St. Pietersberg, die tot voor kort beetje bij beetje werd afgegraven voor de mergelwinning, grondstof voor de cementindustrie.
De route loopt af naar het Maasdal. Die afdaling mag er zijn: knijpen in de remmen, twee heuse haarspeldbochten, die we heel voorzichtig met voetje aan de grond nemen. Het was een mooi stukje natuur, maar voor de veiligheid kun je beter via Eysden gaan, daar de Maas oversteken en de route vervolgen. Vanaf nu volgen we de Maas. We vinden het landschap niet echt mooi, vooral veel oude industrieën : vergane glorie. Lekker door fietsen lukt niet. In Luik is het druk en we moeten regelmatig van de linker- naar de rechteroever oversteken, wat gepaard gaat met lopend de fiets omhoog duwen en voetje voor voetje naar beneden afdalen. Voor Ad is dat iets minder gemakkelijk dan voor mij, maar hij is taai en in een rustig tempo lukt het hem. Regelmatig moeten we ook van de Maas af door diverse dorpjes fietsen. Alles ziet er daar troosteloos uit. Vonden we gisteren de route langs het kanaal geestdodend, vandaag werden we ook niet warm van wat we zagen. We trappen voorbij de kerncentrale van Tilange richting Huy. Het zou een korte afstand moeten zijn, mits je geen omleidingen tegenkomt.
We rijden op onze digitale kaart en dat bevalt best. Regelmatig kijken of we de rode lijn nog volgen, zo niet omkeren en terug naar het begin. Leuk is het niet en regelmatig moet er geïmproviseerd worden, zoals na Luik, waar we voor twee grote wegversperringen komen te staan. Geen nood, er is altijd wel en gaatje waar je wel langs KINT. Alleen dit gaatje was bedekt met zand en keien. Geprobeerd en gelukt.
Op naar Huy. Het is ondertussen gaan regenen en we kleden ons aan om droog te blijven. Het fietst redelijk met iets minder krachtige wind tegen dan gisteren en nog steeds langs de Maas, totdat we bij een barricade komen: doodlopende weg. We kijken het pad af, er is echter niets te zien. Och, dat hebben die Belgen voor het gemak maar laten staan, we nemen toch het pad langs de Maas. Nou, dat hebben we geweten. Na vijf kilometer konden we er echt niet door. Er werd volop gewerkt aan bruggen en sluizen. Geen probleem, dan eromheen. Een stukje N-weg, dan weer naar de Maas terug en rijden maar. Nog een stukje gelopen denkend dat het goede pad wel zal komen, maar de ondergrond wordt steeds zachter. Tot onze enkels zakken we in de modder en de fietsen natuurlijk ook. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. We kunnen niet door, omkeren, weer door de klei, schoenen en fietsen schoon gestampt in de hoop, dat alles het nog doet. En toch moeten we door. Gelukkig draait alles nog en zoals zo vaak komen we een “engel” tegen. Die staat het dek van zijn schip schoon te spuiten en ik vraag meteen of we gebruik mogen maken van het spuitmechanisme om onze modderfietsen schoon te spuiten. De “engel” is ons zeer behulpzaam en Ad krijgt de slang om al de klei eraf te spuiten , ook die van onze schoenen om daarna met soppende schoenen vijf kilometer terug de juiste route op te pikken. We mopperen niet, want we hebben het te danken aan onze eigenwijzigheid.
Heel vlot rijden we daarna Huy binnen waar het erg druk is. Het zoeken ( met de iPhone) naar hotel la Fort kan beginnen. Om half vijf zijn we bij het hotel, een niet zo ‘ n aardige oude dame ontvangt ons, wijst op onze smerige tassen, die we eerst schoon moeten maken voor ze het hotel binnen mogen. Heel begrijpelijk. Als we eindelijk op de kamer zijn begint het schoonmaken van de tassen, sokken, broeken etc. Een warme douche daarna doet wonderen, evenals een lekker etentje bij de trattoria naast het hotel.
Het was me het dagje wel: over 88 km. deden we vijf uur en 22 minuten. Exceptioneel lang door al het getreuzel onderweg. Hopelijk gaat het morgen beter naar Givet : 90 km.
Nieuwe dag, nieuwe kansen. Gr. En liefs uit Huy .
-
25 April 2019 - 18:14
Tonny Verstraten:
Hallo Ad en Anny,
Jullie verslagen gelezen. Ja dat was me inderdaad wel een dag met van alles wat. Maar jullie hebben wel gemerkt dat engelen nog bestaan. Niet zo fijn dat je ook regen hebt gehad, en een beetje warmer zou ook wel fijn zijn denk ik.Leuke foto,s, ik herken er veel van. Ik hoop dat jullie morgen een betere dag hebben. We blijven jullie volgen.
Heel veel liefs en groetjes van ons.
Kees en Tonny -
25 April 2019 - 18:31
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
jullie kunnen misschien wel begrijpen dat ik dit verslag met stijgende verbazing heb zitten lezen. Wat een doffe ellende, ik word al beroerd als ik het lees. En dan in die modder en nog zo'n trut die zegt dat je eerst de spullen moet schoonmaken, niet te geloven. Dit is toch niet leuk meer? Ik geloof niet dat jullie al eens eerder zo veel ellende hebben gehad. En ja, dat is in België al jaaaren zo: ze plaatsen liever een bordje met "chaussee mauvais" dan dat ze de weg repareren. Ik kan jullie alleen maar weer sterkte wensen voor de volgende etappe, al zou ik echt de pijp aan Maarten geven. Maar jullie douwen door en mopperen nog niet ook. Jullie liefde voor het fietsen moet wel enorm zijn dat je dit er allemaal voor over hebt. En wat ik dan helemaal zo geweldig vind is dat je nog fut hebt om na zo'n dag je verslag te schrijven. Ik wens jullie morgen een veel betere dag toe, al zijn de weersvoorspellingen niet echt lekker. Voor nu welterusten en morgen gezond weer op. En pas goed op jezelf en maak geen brokken. Tot het volgende verslag.
Liefs en groetjes,
J E T -
26 April 2019 - 09:23
Pieter Pijpers:
Beste Ad en Anny jullie maken op dit moment rare dingen mee maar er zijn ook nog lief hebbende mensen die de mede mens bij staan.als ik daar had gelegen met mijn schuit had ik dit ook gedaan. ik hoop dat jullie vandaag betere tijden mee maken vannacht vertrek ik naar Oostenrijk 8 dagen op vakantie met een persoon van de biljart club een hele happening ik heb er veel zin in de rest hoor je nog wel Ad wn Anny ik wens jullie nog veel sterkte en gezondheid toe en houw je taai gr, joke en pieter xxx -
26 April 2019 - 13:38
Hans En Henny:
Hallo lieve fietsvrienden, we hebben jullie verslagen gelezen maar het valt niet mee de eerste etappes.
Met name de harde wind is vaak de spelbreker. En ook de modder paadjes zijn niet altijd welkom. Doch vanaf HUY wordt het best mooi . Want vanaf Belgische grens tot even voor HUY is er veel industrie dus niet zo leuk. Geniet de komende dagen van de fietstocht want het wordt allen maar mooier langs de Maas.En dat het weer ook fiets vriendelijk blijft . We blijven jullie volgen.
Heel veel lieve groetjes Hans en Henny. -
29 April 2019 - 10:50
Marianne:
Lieve twee,
Met mijn eigen energie momenteel dit lezende, word ik er zittend moe van. Niet te geloven!
Het weer zit niet mee en ook de route niet. Jammer!
Ik heb tot nu toe wel gelezen, maar niet gereageerd. Dat gaik nu dus even doen.
Jullie zijn doordouwers, maar ik hoop wel, dat de vooruitzichten beter gaan worden
Heel veel lieve groetjes van ons.
Walter en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
