Une couple complementaire!
Door: Ad
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Mei 2019 | Frankrijk, Metz
Beste familie, vrienden, kennissen en iedereen die ons volgt.
De vierde mei kondigt zich aan: grijs, bewolkt met regendreiging, fris van temperatuur en haast verlaten straten. Het is zaterdag 07.00 uur en de straten zijn nog leeg. Het is zeker geen dag die uitnodigt om de mouwen op te stropen er lekker tegenaan te gaan.
We moeten onszelf trouwens eerst “verlossen” uit de greep van een volkomen verlaten Kosy Apartt’ hotel. De fietsen staan “next door” kamer 606. Geen ontbijt mogelijk (daar zorgt Anny nu voor uit onze “voorraadkast”) en niemand aanwezig om ons “ uit te zwaaien”. Zo’n leeg hotel doet raar aan, net of alles een beetje stiekem gebeurt. Zelfs de uitgang blijft gesloten. Via de eetzaal van hotel Mercure kunnen we het gebouw verlaten, nadat Anny de sleutels van de kamers in de brievenbus heeft gedeponeerd.
Na enige discussie zijn we het samen eens, dat we het beste eerst naar Place Stanislas kunnen rijden om van daaruit in beperkte tijd op de route te komen.
Om door de stad heen te komen is Anny goud waard; ik vind het een heel gegoochel. Malzeville is het dorpje ( stadsdeel) waar we een kans hebben een succesvolle start te maken. Na enig zoeken verschijnt richting Malzeville op de borden. Nog slechts een kwestie van volgen zul je zeggen. Als we een berghelling op moeten weigert mijn ondersteuningsschakelaar. Hij springt naar off en is niet meer van die stand af te krijgen. En panne! Balen en Vette pech, maar niets aan te doen. Voorlopig zien we geen andere oplossing dan op eigen kracht naar het station van Nancy te fietsen en daar de trein naar huis te nemen. Einde oefening. Kleine manco’s aan de gewone fiets kon ik verhelpen, maar een defect aan de ebike kan ik niet oplossen. Tot Metz waren we graag gekomen, dan hadden we de route van Benjaminse tenminste afgemaakt. Maar waar kun je komen vanuit Nancy? Het liefst tot voor de deur van Johannapark 6. Over en uit, einde oefening.
Bij de vervoersbewijs verkoop kunnen ze me een ticket tot Luxemburg, 2 passagiers en 2 fietsen met bagage, leveren. Dat doen we en dan zullen we vanuit Luxemburg proberen Maastricht te bereiken. De jongedame zoekt nog andere mogelijkheden, maar Luxemburg is de enige kans om richting Maastricht te reizen. Ik reken €52. af en dan mogen we nog een paar uur op onze trein wachten.
Terwijl we de tijd doden bedenk ik: nog eens proberen en ik speel met beide knopjes tegelijk. Ongelooflijk, het lijkt of het schakelmechanisme een zetje krijgt! Plotseling is alles ok. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Anny merkt heel praktisch op: “Dan kunnen we ook wel naar Metz met de trein”. Voor fietsen is het te laat en ondertussen is het flink gaan regenen. Ik ben de uitverkorene om bij de verkoop plaatsbewijzen onze Luxemburgse kaarten om te wisselen voor Metz exemplaren. Ik krijg €40. terug en de fietsen zijn gratis. Dan met een krappe lift naar perron 7. Helaas bij de trap naar perron 7 is geen lift, maar al snel staan er drie heren van SNCF klaar om onze fietsen en bagage naar boven te dragen. In de trein moeten de fietsen zonder bagage “ hangen”. Een heel gedoe, maar we worden vriendelijk geholpen door een jonge Franse medefietser, die van wanten weet. Voor alle bagage is er andere hulp toegeschoten: drie heren van de spoorwegpolitie tillen met het grootste gemak alles in de trein.
En zo zitten we drie kwartier later op het station van Metz aan de Starbucks koffie met een chocolade muffin. Anny komt weer in actie om ons naar het Kyriad hotel te googlen, waar we redelijk droog aankomen. En zo zijn we niet thuis, maar nog steeds “en route”. Als je van avontuur en spanning houdt moet je met ons op stap! Gr. Ad
Anny: vandaag dus geen gepuzzel, geen gemopper en geen gezeur over het routeboekje. Voor morgen: nieuwe dag, nieuwe kansen. Dan beginnen we aan een nieuwe routebeschrijving: het boekje heet Onbegrensd fietsen van Maastricht naar Bazel, deel 1. En dan maar hopen, dat de ebike het blijft doen. Voor vanavond wensen we jullie een stemmige dodenherdenking en voor morgen een feestelijke 5 mei viering. En vooral warmer weer. Het is hier op dit moment heel koud. Liefs uit een fris Metz. Anny
De vierde mei kondigt zich aan: grijs, bewolkt met regendreiging, fris van temperatuur en haast verlaten straten. Het is zaterdag 07.00 uur en de straten zijn nog leeg. Het is zeker geen dag die uitnodigt om de mouwen op te stropen er lekker tegenaan te gaan.
We moeten onszelf trouwens eerst “verlossen” uit de greep van een volkomen verlaten Kosy Apartt’ hotel. De fietsen staan “next door” kamer 606. Geen ontbijt mogelijk (daar zorgt Anny nu voor uit onze “voorraadkast”) en niemand aanwezig om ons “ uit te zwaaien”. Zo’n leeg hotel doet raar aan, net of alles een beetje stiekem gebeurt. Zelfs de uitgang blijft gesloten. Via de eetzaal van hotel Mercure kunnen we het gebouw verlaten, nadat Anny de sleutels van de kamers in de brievenbus heeft gedeponeerd.
Na enige discussie zijn we het samen eens, dat we het beste eerst naar Place Stanislas kunnen rijden om van daaruit in beperkte tijd op de route te komen.
Om door de stad heen te komen is Anny goud waard; ik vind het een heel gegoochel. Malzeville is het dorpje ( stadsdeel) waar we een kans hebben een succesvolle start te maken. Na enig zoeken verschijnt richting Malzeville op de borden. Nog slechts een kwestie van volgen zul je zeggen. Als we een berghelling op moeten weigert mijn ondersteuningsschakelaar. Hij springt naar off en is niet meer van die stand af te krijgen. En panne! Balen en Vette pech, maar niets aan te doen. Voorlopig zien we geen andere oplossing dan op eigen kracht naar het station van Nancy te fietsen en daar de trein naar huis te nemen. Einde oefening. Kleine manco’s aan de gewone fiets kon ik verhelpen, maar een defect aan de ebike kan ik niet oplossen. Tot Metz waren we graag gekomen, dan hadden we de route van Benjaminse tenminste afgemaakt. Maar waar kun je komen vanuit Nancy? Het liefst tot voor de deur van Johannapark 6. Over en uit, einde oefening.
Bij de vervoersbewijs verkoop kunnen ze me een ticket tot Luxemburg, 2 passagiers en 2 fietsen met bagage, leveren. Dat doen we en dan zullen we vanuit Luxemburg proberen Maastricht te bereiken. De jongedame zoekt nog andere mogelijkheden, maar Luxemburg is de enige kans om richting Maastricht te reizen. Ik reken €52. af en dan mogen we nog een paar uur op onze trein wachten.
Terwijl we de tijd doden bedenk ik: nog eens proberen en ik speel met beide knopjes tegelijk. Ongelooflijk, het lijkt of het schakelmechanisme een zetje krijgt! Plotseling is alles ok. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Anny merkt heel praktisch op: “Dan kunnen we ook wel naar Metz met de trein”. Voor fietsen is het te laat en ondertussen is het flink gaan regenen. Ik ben de uitverkorene om bij de verkoop plaatsbewijzen onze Luxemburgse kaarten om te wisselen voor Metz exemplaren. Ik krijg €40. terug en de fietsen zijn gratis. Dan met een krappe lift naar perron 7. Helaas bij de trap naar perron 7 is geen lift, maar al snel staan er drie heren van SNCF klaar om onze fietsen en bagage naar boven te dragen. In de trein moeten de fietsen zonder bagage “ hangen”. Een heel gedoe, maar we worden vriendelijk geholpen door een jonge Franse medefietser, die van wanten weet. Voor alle bagage is er andere hulp toegeschoten: drie heren van de spoorwegpolitie tillen met het grootste gemak alles in de trein.
En zo zitten we drie kwartier later op het station van Metz aan de Starbucks koffie met een chocolade muffin. Anny komt weer in actie om ons naar het Kyriad hotel te googlen, waar we redelijk droog aankomen. En zo zijn we niet thuis, maar nog steeds “en route”. Als je van avontuur en spanning houdt moet je met ons op stap! Gr. Ad
Anny: vandaag dus geen gepuzzel, geen gemopper en geen gezeur over het routeboekje. Voor morgen: nieuwe dag, nieuwe kansen. Dan beginnen we aan een nieuwe routebeschrijving: het boekje heet Onbegrensd fietsen van Maastricht naar Bazel, deel 1. En dan maar hopen, dat de ebike het blijft doen. Voor vanavond wensen we jullie een stemmige dodenherdenking en voor morgen een feestelijke 5 mei viering. En vooral warmer weer. Het is hier op dit moment heel koud. Liefs uit een fris Metz. Anny
-
04 Mei 2019 - 13:51
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
ik zat net te mailen en zie jullie verslag binnen komen. Wat een avonturen toch weer. En bij het lezen dat Ad het voor gezien hield en het liefste richting Johannapark zou gaan dacht ik; ze krijgen eindelijk hun verstand (excusez le mot) !! Maar nee hoor, ze douwen weer gewoon door en nu maar hopen dat de e-bike het weer niet begeeft (ik zal een extra schietgebedje doen) . En wat het weer betreft; hier is het al niet veel beter, regen, hagel windstoten, het hele program en amper 9 graden. En omdat ik al de hele dag binnen zat dacht ik tegen half 4, kom ik ga nog even naar de stad. Mijn postzegels waren op en ik had wel trek in iets. Ik nam geen paraplu mee, want die waaide toch uit je handen, dus de sjaal aan, sokken heb ik ook weer aan en richting Roselaar. Eerst postzegels gekocht en toen naar de overkant naar Mitzy alwaar ik mijzelf getrakteerd heb op een wafel met slagroom en een grote bol ijs! Dus ik hoef even niet te eten. Ga zo kijken naar de dodenherdenking en andere programma's dus ik kom het wel weer door. Rest mij nog jullie toch weer een goede tocht toe te wensen en geen regen, kou kun je je nog op kleden, maar die regen is balen. Rust vanavond en vannacht lekker uit en weer heel veel succes met de volgende rit. En als het echt niet meer gaat, dan gaat het niet en komen jullie gewoon naar huis. Jullie hoeven niks meer te bewijzen.
Liefs en groetjes,
J E T -
04 Mei 2019 - 14:47
Clara De Jager:
Hoi Ad en Anny,
Met stijgende verbazing lees ik net jullie berichtje! In m’n hoofd speelt meteen: “ik moet appen dat we ze ergens op komen halen” . Phoee .. en dan loopt het uiteindelijk toch goed af! Wat een avontuur! Natuurlijk is het balen, maar wát een verhaal om te vertellen bij een goed glas wijn! Knap zeg, dat jullie die treinkaartjes konden omruilen en wat een lef om gewoon de route voort te zetten! Wederom: chapeau!!!
Ik hoop dat morgen alles gesmeerd (!) verloopt. Ik wens jullie een zonnige zondag toe en dat jullie én de eBikes heel blijven.
Veel liefs uit het Johannapark -
05 Mei 2019 - 07:47
Tonny En Paul Bakkers:
Op deze ook bij ons koude en regenachtige zondag jullie verslag gelezen. Toch gelachen om jullie , voor ons zo bekende perikelen. Wij zien het zo voor ons: Wat nu.? Maar gewoon doorgaan toch? Maastricht/ Basel is ook een mooie tocht hoor. Veel succes met het vervolg ervan en hopelijk zonder mankementen!!!!! Groetjes. -
06 Mei 2019 - 16:51
Marianne:
Lieve twee,
Misschien een troost? Hier is het ook heel koud. Zaterdag hadden we nog een enkele hagelbui en tijdens die buien kwam het kwik niet hoger dan 4 gr.
Van lekker buiten lopen, komt niets bij deze temperatuur. En ik had me eigenlijk voorgenomen elke dag wat meer te gaan lopen. Harde wind bovendien. Dan zien ze Marianne niet buiten. Zover mijn frustratie! Ha, ha!
Jullie zit het ook echt niet mee. Ik kan me niet herinneren, dat het ooit zo is geweest.
Deze week blijft het nog steeds koud en volgende week gaan de temperaturen omhoog.
Maar blijven hopen!
Heel veel WARME groetjes van ons twee en vooral wind mee.
Walter en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
