Soms kun je beter niet weten wat er komt.
Door: Ad
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
13 Mei 2013 | Spanje, Xinzo de Limia
Voor iedereen die ons volgt.
In Relojero heeft het vanochtend iets weg van een georganiseerde chaos. Rond de toog hangen, zitten, staan een tiental truckchauffeurs. De jonge dame achter de bar moet iedereen van dienst zijn en dat in haar eentje. Desayunos betekent ook hier niets meer dan een geroosterd stuk brood van gisteren. Jamcups kunnen we uit een mandje grabbelen. In de chaos worden twee koppen koffie te veel gemaakt en wij spelen daarom voor de verlosser van dit probleem. Anny rekent 63 euro af, terwijl ik ondertussen onze fietsen haal.
We bevinden ons opnieuw op de N-525 en voor vandaag blijven we die volgen. Eerste doel is As Vendas de Barreira. De weg golft op en neer, maar verontrustend is het allemaal niet. Daarna Alto de Merosa met enkele venijnige stukken. Kort genoeg om niet al te veel pijn te veroorzaken. Daarna de Alto de Fumaces. We krijgen een beetje last van onderschatting. Helemaal, als we na 10 kilometer afdaling Verin binnen rijden. We hebben tijd genoeg en om tijd te rekken drinken we op ons gemak koffie in de zon. Rustig aan, anders zijn we veel te vroeg in Xinzo. Maar het spreekwoord zegt: “Hoogmoed komt voor de val”. En dat merken we, als we Verin uit zijn om aan de klim naar Alto de Estibas te beginnen. Het enige wat in het boekje van Sitters staat is de vage aanduiding : enkele venijnige stukken. Al fietsend (5 , 6 km.) bekijk ik het afstandstabelletje en een vaag gevoel van ongerustheid bekruipt me. Bij Verin staat 16,6 km. en bij Alto de Estibas 30, 4 km, terwijl we van 386 naar 849 m. moeten. Zware gedeeltes zijn er genoeg, dat merk ik aan de snelheid, maar die lengte!!!!! Onze ervaring leert ons dat dit een 7 procentje is, zeker weten. Duidelijk onze max over zo’n lange afstand. We stoppen regelmatig en Anny vraagt telkens of we onderhand nog niet de top hebben bereikt. Na elke bocht gaat de klim echter weer door, er lijkt geen einde aan te komen. We stoppen regelmatig, drinken wat en eten een hapje om op krachten te blijven.
Gelukkig hebben we er prachtig weer bij: de zon en het beetje wind dat er is voelen we in de rug. Anny wisselt halverwege de klim haar lange broek in voor een korte. De vrees om veel te vroeg in Xinzo te zijn verdwijnt als sneeuw voor de zon. En eindelijk bereiken we de hoogte.
Anny heeft het even gehad. Uitpuffen, drinken, fotootje maken, hartslag naar beneden en…… we kunnen weer gaan. De beloning: 8 km. dalen. We eten op een bankje voor de Albergue in Vilarreal. Lekker uitpuffen in de zon na een 10 km. zware beklimming en daarna een prachtige afdaling.
Het gaat nu op en neer naar Xinzo en bij het begin van het stadje stel ik de Mio in en die brengt ons met een omweg naar Hotel Xinzo. Om half drie zijn we op de kamer en vanavond kunnen we eten in het restaurant. Totaal 68 km. , deels zware kilometers, tijd 4 uur en 41 minuten. Tot nu toe 971 km. gefietst. Gr. Morgen rijden we maar 37 km. Alleen we weten ook nu niet wat de weg ons biedt. Het is soms goed, dat je niet weet wat er komt. Gr. Ad en van Anny
In Relojero heeft het vanochtend iets weg van een georganiseerde chaos. Rond de toog hangen, zitten, staan een tiental truckchauffeurs. De jonge dame achter de bar moet iedereen van dienst zijn en dat in haar eentje. Desayunos betekent ook hier niets meer dan een geroosterd stuk brood van gisteren. Jamcups kunnen we uit een mandje grabbelen. In de chaos worden twee koppen koffie te veel gemaakt en wij spelen daarom voor de verlosser van dit probleem. Anny rekent 63 euro af, terwijl ik ondertussen onze fietsen haal.
We bevinden ons opnieuw op de N-525 en voor vandaag blijven we die volgen. Eerste doel is As Vendas de Barreira. De weg golft op en neer, maar verontrustend is het allemaal niet. Daarna Alto de Merosa met enkele venijnige stukken. Kort genoeg om niet al te veel pijn te veroorzaken. Daarna de Alto de Fumaces. We krijgen een beetje last van onderschatting. Helemaal, als we na 10 kilometer afdaling Verin binnen rijden. We hebben tijd genoeg en om tijd te rekken drinken we op ons gemak koffie in de zon. Rustig aan, anders zijn we veel te vroeg in Xinzo. Maar het spreekwoord zegt: “Hoogmoed komt voor de val”. En dat merken we, als we Verin uit zijn om aan de klim naar Alto de Estibas te beginnen. Het enige wat in het boekje van Sitters staat is de vage aanduiding : enkele venijnige stukken. Al fietsend (5 , 6 km.) bekijk ik het afstandstabelletje en een vaag gevoel van ongerustheid bekruipt me. Bij Verin staat 16,6 km. en bij Alto de Estibas 30, 4 km, terwijl we van 386 naar 849 m. moeten. Zware gedeeltes zijn er genoeg, dat merk ik aan de snelheid, maar die lengte!!!!! Onze ervaring leert ons dat dit een 7 procentje is, zeker weten. Duidelijk onze max over zo’n lange afstand. We stoppen regelmatig en Anny vraagt telkens of we onderhand nog niet de top hebben bereikt. Na elke bocht gaat de klim echter weer door, er lijkt geen einde aan te komen. We stoppen regelmatig, drinken wat en eten een hapje om op krachten te blijven.
Gelukkig hebben we er prachtig weer bij: de zon en het beetje wind dat er is voelen we in de rug. Anny wisselt halverwege de klim haar lange broek in voor een korte. De vrees om veel te vroeg in Xinzo te zijn verdwijnt als sneeuw voor de zon. En eindelijk bereiken we de hoogte.
Anny heeft het even gehad. Uitpuffen, drinken, fotootje maken, hartslag naar beneden en…… we kunnen weer gaan. De beloning: 8 km. dalen. We eten op een bankje voor de Albergue in Vilarreal. Lekker uitpuffen in de zon na een 10 km. zware beklimming en daarna een prachtige afdaling.
Het gaat nu op en neer naar Xinzo en bij het begin van het stadje stel ik de Mio in en die brengt ons met een omweg naar Hotel Xinzo. Om half drie zijn we op de kamer en vanavond kunnen we eten in het restaurant. Totaal 68 km. , deels zware kilometers, tijd 4 uur en 41 minuten. Tot nu toe 971 km. gefietst. Gr. Morgen rijden we maar 37 km. Alleen we weten ook nu niet wat de weg ons biedt. Het is soms goed, dat je niet weet wat er komt. Gr. Ad en van Anny
-
13 Mei 2013 - 23:14
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
ik heb nog even gewacht met de computer uitzetten en zie: daar is het verslag van Ad. En als ik het lees, dan vraag ik me voor de zoveelste keer af: waarom doen jullie jezelf dit allemaal aan??? Ik zal het wel nooit begrijpen. En volgens mij is deze tocht wel de moeilijkste die jullie gemaakt hebben, wat zijn er toch veel problemen. Gelukkig zijn jullie weer heelhuids aangekomen in Xinzo en zijn er morgen minder kilometers. Doe vannacht weer krachten op en voor morgen gezond weer op. En rustig aan eee, ik wil jullie wel heelhuids terug zien.
Groetjes,
J E T -
14 Mei 2013 - 05:04
Clara:
Na zoveel afzien zullen jullie wel met diepe tevredenheid op deze etappe terug kijken, denk ik. Jullie hebben de klus weer eens geklaard en daar mag je trots op zijn. Vandaag wordt dus de 1000 km overschreden. Ik wens jullie een veilige fietsdag met hopelijk alleen maar wind in de rug en prachtige afdalingen.
Hier in Hoeven is het wat herfstig en het lijkt wel of de dagen alweer korter aan het worden zijn. Het was zo jammer dat Koert en ik juist met die paar mooie dagen door de griep geveld waren. Inmiddels knappen we weer aardig op en hopen we op een mooi Pinksterweekend.
Liefs,
-
14 Mei 2013 - 09:18
Cees En Greet Van Middelaar:
Hallo Anny en Ad,
Ja, we herinneren ons die pittige klimmen nog heel goed en dan zeggen we ook wel eens waarom willen we dit toch, maar je wordt altijd weer beloond, de mooie uitzichten, afdalingen en het voldane gevoel, jullie krijgen nog mooie stukken te gaan en komen jullie al aardig dichtbij Santiago, Geweldig weer zo'n tocht en leuk om zo met jullie mee te gaan.
Succes en veel plezier, jullie komen zo in Allariz en dat is een heel mooie plaats, maar eerst weer een klim.
Groetjes, Cees en Greet. -
14 Mei 2013 - 11:56
Joke(v.d.R):
Hallo Annie en Ad
Het is inderdaad goed dat je niet alles van tevoren weet!!! Maar ook dan verandert er niets aan de situatie. Je moet de berg op, Annie en Ad!!!
Dat is jullie weer goed gelukt.
Geniet maar van al die mooie momenten die jullie onderweg zo vaak meemaken.
Heel veel groetjes en fiets ze weer, je doel komt steeds dichterbij.
Eli en Joke -
14 Mei 2013 - 13:40
Lia En John Van Baal:
Dag Anny en Ad,
Tot op vandaag al julllie verslagen gelezen.
Enkele dagen geleden hebben we een reactie geplaatst
maar die later niet aangetroffen. Kennelijk is er iets misgegaan.
We zien dat jullie al flink zijn gevorderd op de weg
naar jullie einddoel. En dat ondanks de tegenslagen
en de forse inspanningen. We hebben daarvoor bewondering.
Succes met het resterende deel van je pilgrimage.
Lia en John -
14 Mei 2013 - 16:58
Tonny Verstraten:
Hallo Ad en Anny,
Nou Ad jij doet ook niet onder voor Anny hoor, met je verslagen. Maar zo te lezen was dit wel een pittige dag. Morgen hopelijk wat rustiger. Wanneer is er gepland om er te zijn want dat is me ontschoten.Gelukkig hebben jullie het weer wat mee. Hier blijft het koud, je kunt je winterjas nog steeds goed gebruiken, maar men zegt, volgende week beter. dus houden we maar moed. Nou ik wens jullie verder nog een goede reis. groetjes, Tonny -
14 Mei 2013 - 19:31
Henk Bond:
Allemachtig.Het is niet te hopem,dat Koos dit leest.Ik vrees,dat hij deze route nooit zal kiezen.Mij loopt het water uiteraard uit de mond.Ik ben nu in Le lavandou mijn dagelijkse rondjes aan het maken voor de lunch.Als ik jullie email adres heb zal ik een overzicht van een rondje van die motion x gps toesturen.Dat is toch geweldig.Gister had ik mijn bidon vergeten en moest onderweg in een supermarktje toch wat te drinken halen.De komende dagen wordt het zelfs hier slecht weer.jullie hopenlijk een zonnig vervolg -
14 Mei 2013 - 19:45
Barbara:
CHAPEAU voor jullie!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
