Een zware etappe.
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
17 Mei 2010 | Frankrijk, Turenne
Voor alle familieleden, vrienden en kennissen.
Na het afbellen gisteravond van Hotel Tesseire zijn we nog even Uzerche ingelopen. Blijkt het hotel dat we hebben afgebeld juist om de hoek te
ligt. We hadden niet hoeven bellen, maar gewoon hard roepen was voldoende geweest. Met Hans en Henny hebben we een eenvoudig, maar keurig verzorgd dinertje in ons hotel Ambroise waar we nog in gesprek raken met Marc, een jonge gast van 20 die alleen onderweg is naar S.d.C..
We hebben goed geslapen en zitten rond 8 uur aan het petit-dejeuner.
Als we vertrekken vanuit ons hotel zitten we meteen op de route. Tegen kwart voor 9 draaien we het sintelpad langs de Vésère op. We hebben de klimmen en klimmetjes voor vandaag geteld: 8 stuks, waarvan een paar heel bijzondere t.w. 6 km à 6 tot 10%; 5 km. 8 à 9% en 3 km. 6 tot 8%. Vooral de eerste 2 baren zorgen: ze zitten in de finale. Boven op deze vermelde klauterpartijen komen nog de niet vermelde klimmen.
Het weer lijkt hetzelfde te worden als de voorafgaande dagen; halverwege vallen nog enkele spetters en in het laatste gedeelte is het vooral tijdens het klimmen al zo warm, dat we nu in korte mouw kunnen rijden. Koffie is weer van eigen makelij en zittend op een muurtje langs de kant van de weg in Les Chevailles drinken we samen een lekker Hollands bakkie.
Elf km. verder stoppen we opnieuw in Doncenac.
Hier halen we onze stempel op de Mairie. We lopen de kerk door, maar veel bijzonders is er niet te zien. In vergelijking met de westelijke route missen we langs oude wegen Jacobus. Het leeft hier helemaal niet.
Na Doncenac rijden we via Ursac naar Brive-la- Gaillarde. Dit is een plaats die je met recht stad kunt noemen. Op een terras drinken we een grote koffie met melk en tegelijkertijd eten we wat uit eigen voorraad. De route door de stad is dit keer goed en duidelijk beschreven. Na deze pauze wacht ons het zwaarste deel van deze dag. Voor we de bergzône bereiken trapt Hans zijn ketting muurvast en dat zorgt voor het nodige oponthoud. De gevreesde klim is geen regelmatige. Sweerman zal gedacht hebben: "Ik schrijf geen details, ik zet gewoon -km. klimmen. Vlak voor Turenne komt de laatste beproeving: 5 km. steil omhoog. We moeten van de fiets af en te voet verder. Boven gekomen stoppen we bij onze gereserveerde gîte Clos Marmis, exact op de route. We hebben een knusse kamer met uitzicht over Turenne en de ruïne. Gr. Anny en Ad.
Na het afbellen gisteravond van Hotel Tesseire zijn we nog even Uzerche ingelopen. Blijkt het hotel dat we hebben afgebeld juist om de hoek te
ligt. We hadden niet hoeven bellen, maar gewoon hard roepen was voldoende geweest. Met Hans en Henny hebben we een eenvoudig, maar keurig verzorgd dinertje in ons hotel Ambroise waar we nog in gesprek raken met Marc, een jonge gast van 20 die alleen onderweg is naar S.d.C..
We hebben goed geslapen en zitten rond 8 uur aan het petit-dejeuner.
Als we vertrekken vanuit ons hotel zitten we meteen op de route. Tegen kwart voor 9 draaien we het sintelpad langs de Vésère op. We hebben de klimmen en klimmetjes voor vandaag geteld: 8 stuks, waarvan een paar heel bijzondere t.w. 6 km à 6 tot 10%; 5 km. 8 à 9% en 3 km. 6 tot 8%. Vooral de eerste 2 baren zorgen: ze zitten in de finale. Boven op deze vermelde klauterpartijen komen nog de niet vermelde klimmen.
Het weer lijkt hetzelfde te worden als de voorafgaande dagen; halverwege vallen nog enkele spetters en in het laatste gedeelte is het vooral tijdens het klimmen al zo warm, dat we nu in korte mouw kunnen rijden. Koffie is weer van eigen makelij en zittend op een muurtje langs de kant van de weg in Les Chevailles drinken we samen een lekker Hollands bakkie.
Elf km. verder stoppen we opnieuw in Doncenac.
Hier halen we onze stempel op de Mairie. We lopen de kerk door, maar veel bijzonders is er niet te zien. In vergelijking met de westelijke route missen we langs oude wegen Jacobus. Het leeft hier helemaal niet.
Na Doncenac rijden we via Ursac naar Brive-la- Gaillarde. Dit is een plaats die je met recht stad kunt noemen. Op een terras drinken we een grote koffie met melk en tegelijkertijd eten we wat uit eigen voorraad. De route door de stad is dit keer goed en duidelijk beschreven. Na deze pauze wacht ons het zwaarste deel van deze dag. Voor we de bergzône bereiken trapt Hans zijn ketting muurvast en dat zorgt voor het nodige oponthoud. De gevreesde klim is geen regelmatige. Sweerman zal gedacht hebben: "Ik schrijf geen details, ik zet gewoon -km. klimmen. Vlak voor Turenne komt de laatste beproeving: 5 km. steil omhoog. We moeten van de fiets af en te voet verder. Boven gekomen stoppen we bij onze gereserveerde gîte Clos Marmis, exact op de route. We hebben een knusse kamer met uitzicht over Turenne en de ruïne. Gr. Anny en Ad.
-
18 Mei 2010 - 07:15
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
terwijl ik zit te typen is het hier al zonnig en zal misschien eindelijk het weer beter worden. Het is niet direct slecht, maar toch nog steeds een koude wind. Maar hoofdzaak is dat het droog is en dat is het zo te lezen bij jullie ook. Maar o,o, wat hebben jullie het weer zwaar gehad. Mijn bewondering is weer groot!! Ik heb sinds vorige week mijn nieuwe driewielfiets, maar ik moet nog veel oefenen, want dit is heeeeeeeeeeeel anders dan een tweewieler. Ach, het komt vanzelf wel. Gelukkig dat jullie in Clos Marmite een fijne kamer hadden. En inmiddels zullen jullie al wel weer zijn opgestapt voor de volgende etappe. Alweer veel succes en blijf gezond. Hopelijk is de knie van Ad weer beter.
Tot de volgende ronde!
Liefs,
J E T -
18 Mei 2010 - 07:29
Coletta:
Hallo Ad en Annie, ik vind het weer leuk jullie reis verslag te volgen.Knap hoor al die kilometers en ook nog die bergklimmen.
Ga zo door, jullie kinderen en kleinkinderen kunnen trots zijn op zo'n fitte opa en eveneens zo'n fitte oma. Groetjes Coletta -
18 Mei 2010 - 09:57
Kees En Jeanne:
Hallo Annie en Ad,
We volgen jullie nog steeds op jullie route. Zo te lezen gaan de jaartjes meetellen en lijken de klimmetjes steeds hoger ;)
Jammer dat er op deze westelijke route niet zoveel te zien is.
Sterkte en succes ermee!
Groetjes uit Oosterhout!! -
18 Mei 2010 - 14:25
Jeanne:
Hoi
Natuurlijk bedoelen wij deze oostelijke route!!!!
Grtoetjes,
Jeanne -
18 Mei 2010 - 18:37
Geert & Mieke:
Hoi Ad & Annie,
Heel opvallend dat ik jullie niet hoor over de klim uit Uzerche. Ik herrinner me die als zeer pittig. Misschien omdat 't de eerste van velen was? Het gedeelte waar jullie nu zitten is inderdaad niet zo Jacob minded als ik dat zo mag zeggen. Dat wordt weer grotendeels goedgemaakt door de schitterende omgeving waar je doorheen fiets. Nog even doorbijten en jullie staan voor de Pyreneen. Die "even" over en het leed is geleden.
Nog veel sterkte toegewenst.
Geert & Mieke -
18 Mei 2010 - 20:58
Hans & Nelleke:
Tjee, Annie en Ad,
Jullie moeten toch wel een beetje afzien. Dat lees ik alleen maar tussen de regels door. We hopen wel dat je behoorlijk slaapt, zodat je elke keer weer goed uitgerust op de fiets stapt. We vinden jullie wel Bikkels. -
18 Mei 2010 - 21:28
Bea De Jong:
Nou zeg, dat is met recht een zware etappe te noemen. Ik krijg steeds meer waardering voor mensen die deze fietstocht maken. Heel leuk om iedere dag jullie verslag te lezen.Zo kun je de tocht meebeleven. Nog veel succes en sterkte met de verdere reis!!
Lieve groetjes van mij,
Bea -
19 Mei 2010 - 10:16
Ria En Ton:
Annie en Ad,
Wij vinden het fijn om jullie reis in de verslagen te volgen.
Want elke dag opnieuw stappen jullie weer op, alsof je niet afgetobd te krijgen bent.
Veel succes met het vervolg van de reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
