De kop is eraf.

Goede middag, iedereen die ons volgt.

Vanmorgen om zeven uur wakker geworden met een gevoel van: het feest kan beginnen.
We hadden weinig te regelen, want alles wat we nodig hadden hebben we de avond van tevoren klaar gelegd: kleding, tassen gevuld met lunchpakketten, lijsten nog gecontroleerd en in huis alles nog eens nagelopen. Mijn ochtendwandeling door de tuin schoot er bij in.
Diverse vrienden en kennissen mailden ons, belden of kwamen de afgelopen week even langs om ons een goede reis te wensen. Een super. Vergeleken met andere reizen was het deze keer heel rustig, maar het werd geen stille aftocht, want Claar de Jager en ons “Joke” zwaaiden ons uit nadat de nodige foto’s waren genomen. Tot over drie weken!

Het was even wennen aan de beladen fiets met als gevolg, dat we kalm zijn gestart. “ We zijn tenslotte aan het reizen”, zegt Ad, waarbij veiligheid voorop staat.
Voor de eerste 40 km. hebben we geen knooppunten en/of route beschrijving nodig, want we rijden de kamproute van de Reuzelaar: Hoeven-Alphen via het Mastbosch, Ulvenhout, restaurant de fazanterie, Slingerdreef richting Chaam. We passeren het bekende oversteekpunt, waar de kinderen uit het bos kwamen om via het volgende bospad in Alphen te komen.
Om elf uur settelen we ons op het plein voor de supermarkt Plus, waar ik twee magnetronmaaltijden koop.
Vanaf hier voer ik de knooppunten tot Bergeyk op mijn telefoontje in.
Na een korte lunchpauze rijden we om half twaalf voorbij het kleine oudheidkundige museum van Alphen richting Poppel. Er staat een stevige bries, de zon doet zijn best, zodat we kunnen beginnen met ons af te “pellen” . Tot in Poppel gaat alles voortreffelijk, totdat een knooppunt aangeeft rechtdoor en we elkaar aankijken en ons afvragen: “ Wat is hier op deze splitsing rechtdoor?” Belgen denken misschien anders en natuurlijk nemen we de verkeerde richting. Gelukkig is er dan de stem uit de iPhone, die vraagt of dit wel de juiste weg is. Voor ons een leermoment om te stoppen, een eindje terug te rijden en de andere afslag nemen. Gelukt!
Van Poppel naar Bladel is een prachtige route langs stille wegen en door het bos met mooie plekjes om even te stoppen en weer wat te eten. Op naar Bergeyk, dat we uit onze jeugd kennen van het liedje: ‘t hermenieke van Bergeyk, da speulde toch zo schoon.....en aangekomen in Bergeyk ontdekten we het beeldje van de muzikanten. Voor ons slaapadres rijden we drie kilometer verder naar de B&B aan de Weebosscherweg, die valt onder het gehucht ‘t Loo. De iPhone brengt ons zonder problemen bij de boerderij, waar we allervriendelijkst ontvangen worden door de eigenaresse, die ons trakteert op koffie met cake. Onze kamer, zitkamer en douche zien er goed uit en we hebben veel privacy.

Vandaag was het een tocht van 91 km. Morgen gaan we richting Maastricht door België langs het kanaal voor ongeveer dezelfde afstand als vandaag.
We hebben genoten van onze eerst fietsdag en prijzen ons gelukkig, dat we samen weer zo’n tocht kunnen ondernemen. Heel bijzonder. Voor iedereen, die vakantie heeft geniet van de vrijheid en zij, die moeten werken wensen we veel werkplezier. Lieve groeten van mij en Ad.