Niet de regen, maar de wind is de kwade genius.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
13 Mei 2018 | Spanje, Puente la Reina
Het was gisteravond “dineren” in het café, waar de t.v. aanstond vanwege het songfestival, kleine kinderen rondliepen, ouderen aan de bar hingen en enkele tafeltjes bezet waren met druk pratende Spanjaarden.
Menu del Dia om 21.00 uur was een complete verrassing: voorgerecht zure paprika met rauwe ham, kipfilet met roquefort kaassaus en 10 frietjes, gevulde kleine soesjes met slagroom en chocolade saus en een fles rode wijn. Een glaasje daarvan was genoeg voor een goede nachtrust.
We vertrekken om half negen, het is koud en nat. Over mijn driekwart broek trek ik toch maar voor alle zekerheid een lange overheen, handschoenen aan, geel veiligheidsjasje en onder een prachtige regenboog kan de 21ste dag beginnen.
We rijden met pittige klimmen richting Sanguesa langs het dorp Javier waar het gerestaureerde kasteel behoort tot de familie van Franciscus Xaverius. Het is tevens stamslot van Carlos Hugo de Bourbon Parma, de vroegere echtgenoot van prinses Irene. We zien vanaf onze weg echter niets van dit alles.
In Sanguesa een authentiek historisch pelgrimstadje stappen we
af om door de hoofdstraat Rua Mayor te wandelen. Op het eind hiervan staat de Santa Maria la Real met een 12de eeuws portaal en prachtig beeldhouwwerk. Ik tref het : de kerk is open, koster/ geestelijke aanwezig en met mijn credential in de hand begrijpt de man, dat ik een stempel nodig heb. Geregeld. Te voet over de brug van de Rio Grande en door naar Liedena en Hoz de Lumbier. Het wordt een avontuurlijk stukje route over enkele kilometers grindpaden door de kloof van Lumbier, die deel uitmaakt van een bijzonder natuurgebied. Het riviertje de Iratie wringt zich hier met geweld door nauwe kloof heen. We lopen door tunneltjes waar je geen hand voor je ogen ziet, licht op de fiets is noodzakelijk.
Geen enkel barretje of restaurantje is er te vinden op deze route.
Als we dan een bankje vinden voor koffie uit onze thermoskan, blijkt de hotelier de thermoskan gevuld te hebben met koud water i.p.v. heet. Jammer, niet te drinken. Het leven van een pelgrim gaat niet over rozen. De Jacobsroute kiest voor rustige weggetjes, vaak met het gevolg met weinig eetgelegenheid.
Daardoor eten we voor de lunch zittend op een stoeprandje snel een paar fabriekscroissantjes, blikje sap en Cupje yoghurt.
Over glooiende heuvels met akkerland, fikse klimmetjes en mooie afdalingen vervolgen we onze weg naar Puente la Reina, hotel Jakue met even voor Punta Le Reina nog een stop bij de bijzondere kapel van Eunate. Helaas gesloten tot drie uur. Daar wachten we niet op, regen dreigt en we willen graag droog aankomen.
De wind heeft het ons vandaag onderweg lastig gemaakt, zelfs als we daalden moesten we nog bijtrappen, stevig zitten op het zadel vanwege flinke windstoten. Klimmend ging het laatste stuk vaak
op turbo en na zo’n zestig kilometer met altijd heftige wind heb je het wel gehad voor vandaag.
Nu een heerlijk hotel, vanavond menu del dia en morgen naar Logrono.
En voor alle moeders: een mooie Moederdag nog.
Anny
-
13 Mei 2018 - 18:18
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
wat een dag alweer! In regen en wind door aardedonkere tunnels, nergens iets te eten of drinken en dan ook nog koud water in de thermoskan!! En dan op de stoeprand wat yoghurt en sap, hoe leuk kun je het hebben! Maar jullie deert het niet, zoals het echte pelgrims betaamt.(ik heb het al gehad als ik op de fiets naar de Kapelberg geweest ben!!) Jullie hebben gelukkig een heerlijk hotel, dan het menu del dia en dan morgen weer verder naar Logrono. Wederom veel succes, weinig wind en geen regen, dat is tenminste nog te doen. Voor straks "buen provecho" y buenas noches amigos"!!
Con un carinoso saludo!,
J E T
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley