Santiagopelgrim: Langs Moustey moes “t” ie!
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
07 Mei 2018 | Frankrijk, Moustey
Goede middag kinderen, kleindochters, familie, vrienden en alle volgers.
Na een gezamenlijk bio-ontbijt met de familie D. Schnell vertrekken we om kwart over acht richting Cadillac. Het is nog stil op de weg tussen de bossen, een lekker fris windje houdt ons scherp en de zon belooft ons dat we snel in korte broek kunnen fietsen.
Cadillac is een historisch stadje in 1280 ontstaan in opdracht van de Engelse koning Henri III. Dat het historisch is zien we al bij het binnenrijden richting centrum. Door de Porte d’Horloge bereiken we Place de la Liberte met enkele middeleeuwse huizen en aan een kant van het plein arcaden. Het boekje vermeldt ook nog een weelderig versierd kasteel, het stamslot van de rijke hertogen van l’Epernon. Voor dit stamslot moest destijds een derde van de vestingstad worden afgebroken. Toen gold waarschijnlijk al: geld is macht en zullen burgers hebben moeten uitzien naar andere woongelegenheid.
We herinneren ons de overnachtingsplaats het hospice de St. Catharine, een psychiatrische kliniek waar max. zes pelgrims konden overnachten in 2 originele sobere cellen met bed en brood en de deur op slot. We zagen daar ook “vreemde vogels” rondlopen en toen we dat alles hadden bekeken leek het ons verstandig om toch maar naar een hotelletje op zoek te gaan.
Door de Porte de la Mer waar onder de poort een peilschaal staat, met de hoogst gemeten waterstanden. De getijde werking op de rivier de Garonne is duidelijk aanwezig geweest. In 1923 kwam het water juist tot aan deze poort.
We fietsen richting Landiras door lichtheuvelachtig gebied met druiventeelt en daarna volgen de dennenbossen van Les Landes. We rijden als goden door het gebied met de wind nu als meespeler i.p.v. tegenspeler. We hebben hier tien jaar geleden in de stromende regen gefietst waar onze regenkleding niet tegen opgewassen was. Kletsnat werden we tot op het bot.
De bossen links en rechts van ons zijn voornamelijk productiebossen in verschillende stadia van wasdom. We zien kale vlaktes, velden met pas aangeplante boompjes, halfwas bomen en bergen gekapte stammen langs de route. In de slootjes staat volop water, wat de gedachte aan moerasgebied oproept. Vroeger trokken hier enkel schapen met herders op stelten rond. Les Landes was onherbergzaam en vol gevaren.
De gehuchten hier hebben de naam buurtschappen o.a Canet, Capsus en Biganon. Op het grasveldje achter het 11de eeuwse gerestaureerde kerkje vinden we in de schaduw een ideële plekje voor onze picknick. We hebben alle tijd, het is een uur ( de klok van het kerkje werkt echt) en volgens Ad hebben we nog maar een tien kilometer te gaan. Na een half uurtje rusten vind ik het welletjes en gaan we verder naar Moustey, onze slaapplaats Chambres d’ Hotes Au Grillon Dort.
We zien de twee schattige kerkjes van Moustey met de houten Jacobspelgrim voor de deur. De kleinste kapel uit de 13de eeuw bood vroeger als hospitium onderdak aan pelgrims.
Zoals bijna overal zijn ook deze kerkjes gesloten. Jammer, want volgens de beschrijving is een bezoek aan het interieur de moeite waard. Een steen voor de Notre Dame vermeldt nog 1000 km. te gaan.
Ons slaapadres is snel gevonden, helaas niemand thuis en Ad kan niet ontdekken, na herhaaldelijk lezen, hoe laat we mogen inchecken. Op naar de bar voor een cola zero, waar ik de uitdraai nog eens kritisch bekijk. Tja, “even verder kijken dan je neus lang is”, riep mijn moeder al wanneer we iets nier konden vinden. en zo geschiedde het. Inchecken vanaf vijf uur. De oontstane lege tijd vullen we op met het schrijven dit verslag onder het genot van een colaatje. Vanavond kunnen we hier inde bar wat eten. Het restaurant aan de overkant Les Landes, dat vroeger geëxploiteerd werd door een Nederlands echtpaar waar we toen heerlijk hebben gegeten, is er nog wel maar niet meer als restaurant.
We hebben een fantastische fietsdag gehad zonder problemen en we hebben al weer zin in morgen: DAX, waar mijn plaatsgenoot Wim van Est ooit de gele trui won in de Tour de France, maar die de volgende dag weer kwijt was door een val in het ravijn. Tot morgen. Lieve groeten uit een warm Les Landes.
Na een gezamenlijk bio-ontbijt met de familie D. Schnell vertrekken we om kwart over acht richting Cadillac. Het is nog stil op de weg tussen de bossen, een lekker fris windje houdt ons scherp en de zon belooft ons dat we snel in korte broek kunnen fietsen.
Cadillac is een historisch stadje in 1280 ontstaan in opdracht van de Engelse koning Henri III. Dat het historisch is zien we al bij het binnenrijden richting centrum. Door de Porte d’Horloge bereiken we Place de la Liberte met enkele middeleeuwse huizen en aan een kant van het plein arcaden. Het boekje vermeldt ook nog een weelderig versierd kasteel, het stamslot van de rijke hertogen van l’Epernon. Voor dit stamslot moest destijds een derde van de vestingstad worden afgebroken. Toen gold waarschijnlijk al: geld is macht en zullen burgers hebben moeten uitzien naar andere woongelegenheid.
We herinneren ons de overnachtingsplaats het hospice de St. Catharine, een psychiatrische kliniek waar max. zes pelgrims konden overnachten in 2 originele sobere cellen met bed en brood en de deur op slot. We zagen daar ook “vreemde vogels” rondlopen en toen we dat alles hadden bekeken leek het ons verstandig om toch maar naar een hotelletje op zoek te gaan.
Door de Porte de la Mer waar onder de poort een peilschaal staat, met de hoogst gemeten waterstanden. De getijde werking op de rivier de Garonne is duidelijk aanwezig geweest. In 1923 kwam het water juist tot aan deze poort.
We fietsen richting Landiras door lichtheuvelachtig gebied met druiventeelt en daarna volgen de dennenbossen van Les Landes. We rijden als goden door het gebied met de wind nu als meespeler i.p.v. tegenspeler. We hebben hier tien jaar geleden in de stromende regen gefietst waar onze regenkleding niet tegen opgewassen was. Kletsnat werden we tot op het bot.
De bossen links en rechts van ons zijn voornamelijk productiebossen in verschillende stadia van wasdom. We zien kale vlaktes, velden met pas aangeplante boompjes, halfwas bomen en bergen gekapte stammen langs de route. In de slootjes staat volop water, wat de gedachte aan moerasgebied oproept. Vroeger trokken hier enkel schapen met herders op stelten rond. Les Landes was onherbergzaam en vol gevaren.
De gehuchten hier hebben de naam buurtschappen o.a Canet, Capsus en Biganon. Op het grasveldje achter het 11de eeuwse gerestaureerde kerkje vinden we in de schaduw een ideële plekje voor onze picknick. We hebben alle tijd, het is een uur ( de klok van het kerkje werkt echt) en volgens Ad hebben we nog maar een tien kilometer te gaan. Na een half uurtje rusten vind ik het welletjes en gaan we verder naar Moustey, onze slaapplaats Chambres d’ Hotes Au Grillon Dort.
We zien de twee schattige kerkjes van Moustey met de houten Jacobspelgrim voor de deur. De kleinste kapel uit de 13de eeuw bood vroeger als hospitium onderdak aan pelgrims.
Zoals bijna overal zijn ook deze kerkjes gesloten. Jammer, want volgens de beschrijving is een bezoek aan het interieur de moeite waard. Een steen voor de Notre Dame vermeldt nog 1000 km. te gaan.
Ons slaapadres is snel gevonden, helaas niemand thuis en Ad kan niet ontdekken, na herhaaldelijk lezen, hoe laat we mogen inchecken. Op naar de bar voor een cola zero, waar ik de uitdraai nog eens kritisch bekijk. Tja, “even verder kijken dan je neus lang is”, riep mijn moeder al wanneer we iets nier konden vinden. en zo geschiedde het. Inchecken vanaf vijf uur. De oontstane lege tijd vullen we op met het schrijven dit verslag onder het genot van een colaatje. Vanavond kunnen we hier inde bar wat eten. Het restaurant aan de overkant Les Landes, dat vroeger geëxploiteerd werd door een Nederlands echtpaar waar we toen heerlijk hebben gegeten, is er nog wel maar niet meer als restaurant.
We hebben een fantastische fietsdag gehad zonder problemen en we hebben al weer zin in morgen: DAX, waar mijn plaatsgenoot Wim van Est ooit de gele trui won in de Tour de France, maar die de volgende dag weer kwijt was door een val in het ravijn. Tot morgen. Lieve groeten uit een warm Les Landes.
-
07 Mei 2018 - 19:08
Kees-Jan Velzeboer :
Gezellig vanavond met jullie gebabbeld op het terras! Veel plezier verder!
Keesjan uit Edam -
07 Mei 2018 - 20:28
Cees En Greet:
Hallo Anny en Ad,
Jullie gaan als een speer zeg en zo heerlijk voor de wind in les Landes. Toen wij er fietsten hadden we alleen maar regen en regen. Dat was ook de laatste regen in die tocht. We wensen jullie ook een droge tocht verder en veel fietsplezier met weer leuke ontmoetingen.
Groetjes, Cees en Greet. -
08 Mei 2018 - 10:19
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
jullie verslag van 7 mei is hier een uurtje geleden binnen gekomen, het is hier nu 11.45 uur op dinsdag 8 mei. Dus ik ga gauw antwoorden. Ik ben erg blij voor jullie dat het nu zo'n heerlijk weer is, daar knap je weer helemaal van op en fietst gezellig. Jullie hebben alweer veel gezien en ja, die kapelletjes en kerkjes zijn biujna nooit open, ik denk ook vanwege vandalisme.En wat kan ik me dat nog goed herinneren van Wim van Est. In de etalage van Juwelier Ridders in de Molenstraat stond een reclame van Pontiac horloges met een foto van Wim onder de modder in het ravijn. Daarvoor een horloge wat voortdurend op en neer ging met het onderschrift: "Mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep!!!" Ik kwam daar 4 x per dag voorbij! En nu zijn jullie alweer 4 uur onderweg naar de volgende halte. Ik ben alweer benieuwd naar jullie verhalen. Ik ga vanmiddag met Marianne op bezoek bij Toos Wijn, dat is de schoonmoeder van Nicole. Zij was ook al me Marianne hier en woont in een appartement in Borteldonk, dat is aan het eind van de Kennedylaan. Ik zeg weer tot het volgende verslag.
Liefs en groetjes,
J E T
-
08 Mei 2018 - 16:03
Merel Timmers:
Hoi opa en oma,
Wat fijn om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben en dat het zulk mooi weer is. Hier is het eindelijk ook al een paar dagen boven de 27 graden. Ik wens jullie nog veel plezier samen en kijk er naar uit om jullie weer te zijn. Tot snel weer een keertje FaceTime!
Liefs, Merel -
08 Mei 2018 - 19:54
Marianne Zegveld:
Als een film zie ik alles aan me voorbij gaan. Een heel mooie beschrijving van de tocht.
Heel fijn, dat jullie zulk mooi weer hebben nu. Dan ervaar je deze streek ook eens zonder regenkleding.
Veel lieve groetjes van ons. Walter en Marianne -
09 Mei 2018 - 11:46
Paula En Jan:
Hallo Anny en Ad,
Wat geweldig. Het gaat jullie voor de wind en wat n prachtig weer.
Geniet heerlijk van jullie fietstocht
Afgelopen zondag geZongen in Dongen. Waren maar met 17 man jammer. We hebben goed ons best gedaan en het was heel gezellig. We misten jullie en jouw lied he Ad.
Lieve mensen nog veel succes,
Groetjes Jan Paula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
