De tweede week vol gemaakt.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
06 Mei 2018 | Frankrijk, Soulignac
Beste familie, vrienden, kennissen en volgers.
Gisteren hadden we een simpel hotel, maar met een alleraardigste nette Madame Flodder. Toen we vanmorgen afscheid namen, vertelde ze, dat ze met haar nicht pas vanaf 1 april eigenaresse was. We waren voor haar de eerste gasten in haar hotel en we waren tevens de enige overnachters. Wat deed ze haar best voor ons. Als Ad om de rekening vraagt, pakt ze een wit kartonnetjes, zet de stempel van het hotel erop en schrijft met de hand de kosten en om in stijl van vroeger te blijven rekent Ad contant af. Ze is geïnteresseerd in de route en naar het boekje met namen van hotels en wordt enthousiast als ziet, dat haar hotel er in vermeld staat.
We fietsen richting Servanches en le Pizou door het groene Foret de la Double. Verspreid liggen landgoederen met duiventorens,
visvijvers en enkele woningen, war we weinig van zien.
Het is gewoon klimmen en dalen met alleen twee mensen uit Hoeven op de weg. We zien weinig voorzieningen om de voorraad aan te vullen.
Zo passeren we diverse kleine dorpjes, die allemaal melden, dat hun kerkje uit de 11de-13de eeuw dateert en een bezoekje waard is.
Langs de wegen verschijnen op heuvels en zuidhellingen steeds meer druivenvelden als voorbode van de beroemde wijnstreek van de Bordeau. We passeren het ene chateau na het andere, het zier allemaal erg verzorgd uit. We passeren het 15de eeuwse Chateau Monbadon op een hoogte gelegen uittorende boven de druivenvelden. We naderen het toeristisch stadje St. Emilion, waar ik aan de voet van de helling naar het centrum inkopen kan doen voor de lunch. Te voet lopen we naar boven, onverantwoord om bij deze drukte te fietsen.
Het beroemde wijnstadje was vroeger een geliefd pelgrimsoord, dat de voetgangers erbij namen vanwege de verering van St Emilion. Op het plein bij de losse kerktoren vinden we de information voor een stempel in ons paspoort. Op de terrassen is het erg druk, wij kiezen voor onze lunch op een bankje in de schaduw van de St. Emilion kerk.
We worden aangesproken door een mevrouw, die geïnteresseerd is in onze tocht. Ze vertelt, dat ze in Zwitserland in het dorpje Wengen woont, ons niet onbekend van de vakanties in Interlaken met pa en ma en onze kinderen. Met haar man reed ze op een ebike de drie passentocht. Helaas was de ijsgrot aan het begin van Rhônegletscher, die we 45 jaar geleden bezochten, helemaal verdwenen. Zo hoor je wat de opwarming van de aarde veroorzaakt.
St. Emilion uitrijden is een groot probleem, eerst lekker verkeerd gaan, dan terug naar de information en met een plattegrond in de hand te voet naar beneden.
We gaan weer als een speer: bij Branne gaan we de Dordogne over de voor ons bekende brug richting ons slaapadres Chambres d’ Hotes Le Bourdieu. Daar worden we allervriendelijkst ontvangen door een echtpaar, dat afkomstig is uit Selestat, maar vanwege hun pensionering hier zijn gaan wonen. De eigenaar zegt vanwege de wijn. Voor vanavond zijn we uitgenodigd om de maaltijd met hen te gebruiken. De rest horen jullie morgen. Hier is het prachtig weer en onze reis kan eigenlijk al niet meer stuk. Gr. van mij en Ad.
Gisteren hadden we een simpel hotel, maar met een alleraardigste nette Madame Flodder. Toen we vanmorgen afscheid namen, vertelde ze, dat ze met haar nicht pas vanaf 1 april eigenaresse was. We waren voor haar de eerste gasten in haar hotel en we waren tevens de enige overnachters. Wat deed ze haar best voor ons. Als Ad om de rekening vraagt, pakt ze een wit kartonnetjes, zet de stempel van het hotel erop en schrijft met de hand de kosten en om in stijl van vroeger te blijven rekent Ad contant af. Ze is geïnteresseerd in de route en naar het boekje met namen van hotels en wordt enthousiast als ziet, dat haar hotel er in vermeld staat.
We fietsen richting Servanches en le Pizou door het groene Foret de la Double. Verspreid liggen landgoederen met duiventorens,
visvijvers en enkele woningen, war we weinig van zien.
Het is gewoon klimmen en dalen met alleen twee mensen uit Hoeven op de weg. We zien weinig voorzieningen om de voorraad aan te vullen.
Zo passeren we diverse kleine dorpjes, die allemaal melden, dat hun kerkje uit de 11de-13de eeuw dateert en een bezoekje waard is.
Langs de wegen verschijnen op heuvels en zuidhellingen steeds meer druivenvelden als voorbode van de beroemde wijnstreek van de Bordeau. We passeren het ene chateau na het andere, het zier allemaal erg verzorgd uit. We passeren het 15de eeuwse Chateau Monbadon op een hoogte gelegen uittorende boven de druivenvelden. We naderen het toeristisch stadje St. Emilion, waar ik aan de voet van de helling naar het centrum inkopen kan doen voor de lunch. Te voet lopen we naar boven, onverantwoord om bij deze drukte te fietsen.
Het beroemde wijnstadje was vroeger een geliefd pelgrimsoord, dat de voetgangers erbij namen vanwege de verering van St Emilion. Op het plein bij de losse kerktoren vinden we de information voor een stempel in ons paspoort. Op de terrassen is het erg druk, wij kiezen voor onze lunch op een bankje in de schaduw van de St. Emilion kerk.
We worden aangesproken door een mevrouw, die geïnteresseerd is in onze tocht. Ze vertelt, dat ze in Zwitserland in het dorpje Wengen woont, ons niet onbekend van de vakanties in Interlaken met pa en ma en onze kinderen. Met haar man reed ze op een ebike de drie passentocht. Helaas was de ijsgrot aan het begin van Rhônegletscher, die we 45 jaar geleden bezochten, helemaal verdwenen. Zo hoor je wat de opwarming van de aarde veroorzaakt.
St. Emilion uitrijden is een groot probleem, eerst lekker verkeerd gaan, dan terug naar de information en met een plattegrond in de hand te voet naar beneden.
We gaan weer als een speer: bij Branne gaan we de Dordogne over de voor ons bekende brug richting ons slaapadres Chambres d’ Hotes Le Bourdieu. Daar worden we allervriendelijkst ontvangen door een echtpaar, dat afkomstig is uit Selestat, maar vanwege hun pensionering hier zijn gaan wonen. De eigenaar zegt vanwege de wijn. Voor vanavond zijn we uitgenodigd om de maaltijd met hen te gebruiken. De rest horen jullie morgen. Hier is het prachtig weer en onze reis kan eigenlijk al niet meer stuk. Gr. van mij en Ad.
-
06 Mei 2018 - 19:02
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
zo te lezen is deze dag voor jullie goed verlopen. En leuk dat jullie bij een Madame FLodder geslapen hebben. En Wengen is mij ook bekend, heel mooi stadje,maar alle stadjes en steden in Zwitserland zijn mooi. Het is ook echt een prachtig land. En nu zijn jullie weer aangekomen bij Chambres d'Hotes Le Bourdieu. Ik hoop dat jullie vanavond lekker gaan eten met de eigenaars, zo te horen zullen jullie weer geen praat te kort komen. Alvast smakelijk eten en voor straks welterusten en morgen gezond weer op.
Liefs en groetjes,
J E T -
06 Mei 2018 - 22:25
Joke:
Hoi ad en Annie
weer fijn te horen dat jullie er zo van genieten.
het zijn weer mooie verslagen en foto s
Ik kijk er elke dag naar uit.
in Hoeven alles goed.
grt -
06 Mei 2018 - 23:00
Peter Baselmans:
Wat een positieve fietsers zo kunnen jullie genieten en wij ook
Groetjes en
succes
peter baselmans -
07 Mei 2018 - 11:19
Marianne:
Wat heerlijk, dat jullie weer zo genieten en dat ook de weersomstandigheden zo meezitten.
Hier is het ook schitterend weer het ogenblik.
We kijken altijd uit naar jullie ervaringen.
Heel veel liefs!
Walter en Marianne -
07 Mei 2018 - 11:19
Marianne:
Wat heerlijk, dat jullie weer zo genieten en dat ook de weersomstandigheden zo meezitten.
Hier is het ook schitterend weer het ogenblik.
We kijken altijd uit naar jullie ervaringen.
Heel veel liefs!
Walter en Marianne -
07 Mei 2018 - 11:20
Marianne:
Wat heerlijk, dat jullie weer zo genieten en dat ook de weersomstandigheden zo meezitten.
Hier is het ook schitterend weer het ogenblik.
We kijken altijd uit naar jullie ervaringen.
Heel veel liefs!
Walter en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
