Het gaat ons voor de wind.

Goede middag allemaal.

Dee morgen vertrekken we vol goede moed voor onze twaalfde dag. Dat kan ook niet anders: de zon schijnt, een strakke blauwe lucht en de wind in de rug. Ons boekje vermeldt nog, dat Gencay het centrumstadje van dit gebied zich bevindt aan de samenvloeiing van de riviertjes de Belle en de Clouere met het overgebleven deel van een 13de eeuwse burcht. Prima. Wij fietsen lekker door: het lijkt een droom, wind in de rug met de warmte van de opkomende zon. Via Chateau-Garnier naar Charroux. Maar halverwege, juist als we op een bankje koffie drinken, zien we het zwartgeklede koppel verschijnen. We wisselen ervaringen uit over de plaatsen waar we geslapen hebben. René wil voor mij de app van de St.Jacobsroute downloaden,dan zou het boekje in de tas kunnen. Helaas gaat het downloaden tergend langzaam en zo komen we toch weer bij het boekje terecht. Zij beiden hebben op dit moment een dip: al weer op de fiets! Ze twijfelen of ze S.d.C.zullen bereiken. Ad houdt een oppeppend praatje en vol goede moed stappen we daarna allemaal weer op.
Wij nemen met gemak de klimmetjes, zingen een deuntje onderweg en genieten van de natuur. Even stilstaan boven aan een helling, een serene stilte heerst er, het koekoekgeluid horen uit het bos komen en een eindje verder zien we een roedel herten
zomaar op een open plek wat verder op in het kale land staan.
Dit is het ultieme genieten van onderweg zijn. Onze dag kan niet meer stuk.
Verder door naar Charroux, waar we de achthoekige toren van de verloren gegane abdij St. Sauveur op de foto zetten, evenals de de grote, verhoogd aangelegde overdekte markt uit de zestiende eeuw met een indrukwekkende houtconstructie.
Vanaf hier wordt het landschap weer meer glooiend met diverse kuitenbijtertjes, waar wij met onze ebike geen last van hebben. Bossen, velden en enige wijnbouw volgen elkaar op tussen vriendelijke dorpjes, zoals Nanteuil-en-Vallee, een sfeervol gerestaureerd historisch pelgrimsstadje. Het oude kerkje uit de 13de eeuw is open. Met een zacht muziekje worden we verwelkomd, mooi voor een moment van stilte. In een van de gebrandschilderde ramen staat St. Jacob afgebeeld als pelgrim en bij het doopvont bevindt zich een bijzonder gebeeldhouwd tableau.
Het is prachtig picknickweer en onder een grote kastanje voor het dorp Valence is er voor ons een plaatsje. Wat komt er op “tafel” vanmiddag?
Een kopje soep, croissantje met een stukje kaas, een bekertje muesliyoghurt met een appeltje na. We hebben alle tijd, want Ad
heeft met Madame afgesproken tussen 4 en 6 uur aan te komen.
Ondertussen is het lekker warm geworden, zodat ik het een en ander uit kan trekken. Ad houdt het bij enkel van jackje wisselen.

Bij St. Amant-de-Bonnieure herken ik in een flits een bekend gebouw. Dat kunnen we niet overslaan: het 12 de eeuwse Romaanse kerkje met het er naast gelegen voormalige pelgrimshospice. We hebben nog heel wat tijd over dankzij de wind in de rug en we trakteren ons op een heus pilsje en om 16.15 bereiken we Ruelle-sur-Touvre, een voorstadje van Angouleme. Met de hulp van de iPhone vinden we snel ons slaapadres. Madame staat al klaar om ons te ontvangen.
We hebben de beschikking over een slaapkamer, een zitkamer, een douche, een keukentje en een tuin. Perfect en alles zeer schoon.
Natuurlijk reden we vandaag nog wel eens verkeerd dankzij de onduidelijke beschrijvingen, maar met de zon op je hoofd en de wind in de rug neem je die pech bij zo’n dag als vandaag voor lief.
Helaas heeft deze Madame geen WiFi. Ik prober via de iPhone het bericht te versturen. Foto’ s zullen jullie tegoed moeten houden.
Gr. van mij en Ad.