Weer even La Belgique

Daar zijn we weer.

Nog even een reflectie op ons verblijf in Landrecies. Les Charmilles de Mormal Les Etoquilles verdient wat ons bereft een ereplaats in one herinnering. Een plaats in de top tien locaties " toutes les routes". One gastheer is een persoon die warme belangstelling voor de medemens aan de dag Legt. Zijn moeder zorgt even in Lorre tijd voor een voortreffelijke maaltijd. Hele gesprekken over van alles en nog wat hebben we met deze iman gevoerd. De mm an toont echte interesse en will van alles weten over one tocht nu en market Zelda fotokopieen van de kaftzijde van ons routeboekje. We hebben een heerlijk ontbijt en onze gastheer spoort ons aan voldoende mee te nemen voor onderweg. We starten om 8.30. Het weer is voortreffelijk: zon en voor het eerst voelbare warmte. Frank en vrij als god in Frankrijk beginnen we aan onze 8 ste dag.
Landrecies uit lukt maar matig. Of het aan ons ligt, of aan de beschrijving of aan hét ontbreken van essentiële oriëntatiepunten kunnen we niet meet achterhalen, maar even buiten de stad zitten we echt fout. Wel zo goed fout, dat we besluiten niet terug te rijden, maar via een omweg op de route terug te kéren Dat betekent extra kilometers. We koérsen af op Avesnes sir Helpe, vernoemd o.a. naar het gelijknamige riviértje. In het stadje worden we even geholpen door een Fransman van Italiaanse afkomst. De pauze en een hapje uit de tas doen ons goeden our een heerlijk zonnetje vervolgen we onze dagprijs 8.
Hoofdrichting wordt nu Liessiies. Het parcours van gisteren en eergisteren van 12 Km. jaagpad en even late van hetzelfde nog zo'n stuk hebben we ingeruild voor een wasbord parcours of te wel op en af. We zijn duidelijk aangekomen in de uitlopers van de Ardennen.
Soms moeten we genoegen nemen met een tempo, dat bij toeschouwers medelijden opwekt met de neiging een handje toe te steken of te duwen. Alle bewonderende complimenten voor Anny, die wat minder gemakkelijk omhoog rijdt dan ik, maar zonder mopperen op afstand volgt. Ik ken ér weinig in onze omgeving, die dat kunnen en willen.

Na Liessies krijgen we een fraai stukje natuur voorgeschoteld: lac Val Joly bij het plaatsje Eppe- Sauvage. Voor dit moois moeten we wel een stuk lopen, de fietsen vooruit duwend, want 15 % trekken we op onze leeftijd niet meer. Of beter gezegd: hebben we nog nooit getrokken.
Een speciale hangbrug voor fietsers is alleen uit bouwkundig opzicht al een bezienswaardigheid. Via Moustier rijden we ongemerkt bij Baives de grens over. Via Maçon en Monceau Imbrechis komen we rond drie uur in wat een dorpje zou moeten zijn en onze bestemming voor vannacht: Seloignes. We kruisen Ravel 156 (fietspad) en ik besluit te vragen naar de Rue des Forges om onnodig zoeken te voorkomen. We zitten nogenkele kilometers van ons slaapadres. Ons moeders zouden gezegd hebben: agge ' t nie wit, vragen, ge hèt een Hollandse mond. " Alleen moet het hier wel in het Frans. Al schrijvend op een hemelbed in een B &B " Aux Gaietes de la Sabotiere.
Vandaag 65 km. Op en neer in. 5 uur en 11 min. Met een hem. Snelheid van 12,6. Tot morgen. Ad