Van “laag naar hoog”.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
06 Juni 2014 | Frankrijk, Quincy
Voor de nacht in de tipi kleden we ons warm aan. Met wat fantasie maak ik van een maillot een pyjamabroek en het onderfietsshirt met lange mouw wordt het pyjamajack. Ad maakt het helemaal bont. Voor dat ik het in de gaten heb, kruipt hij naast mij in compleet wielertenue met petje en helm op. Ik kom niet meer bij van het lachen. We liggen op een vrij primitieve houten ressort en je moet beslist niets aan je rug hebben om vanaf deze laagte van je matras te komen. Maar alle gekheid op een stokje: Tipi-ervaring: once in a lifetime en daar zullen we het bij laten.
Ons ontbijt haalt Ad op bij de Acceuil, waar ze een tas met inhoud hebben klaar staan. We maken gebruik van de Tente “Restauration” naast de tipi. Waar we de beschikking hebben over een eigen kastje met keukengerei, alles van metaal. Een hele nieuwe ervaring: koffie en jus d’orange uit een blikken nap. We delen 1 croissants, 1 chocobroodje en 2 kleine stokbroodjes en een piep klein potje jam. Voor we vertrekken komt de eigenaar controleren of we alles in goede staat hebben achtergelaten. We zien, ook dat hij de aantallen kroezen, bestek e.d. telt. We moeten er stiekem om lachen. Hoe komt hij op het idee, dat we ook maar iets van deze meuk mee zouden nemen. Of begrijpen wij nu pas, dat zulk materiaal typisch bij een Tipi hoort? Het kan tijdens de trek nl. niet kapot.
Als we zijn vertrokken hebben we nog plezier over deze speciale ervaring. We zullen camping de L’Aigrette (Oise) nooit meer vergeten. De route gaat door het dal van de Aisne richting Soisson. We passeren Bitry, Vic-sur-Aisne (met een mooi kasteel midden in het dorp) en Fontenoy. In Pommiers drinken we, gezeten aan de rivier een kopje koffie en we bekijken het vervolg van de tocht. Omdat we ruim in de tijd zitten, het weer fantastisch is en we na 4 uur pas terecht kunnen bij de gereserveerde Chambres d’hôtes in Quincy, besluiten we om Soissons in te rijden. Ons boekje geeft aan “een rondje Soissons”. Via de fietsbrug over de Aisne rijden we naar de gotische kathedraal, die om 12 uur zijn deuren heeft gesloten. Jammer! Wel kunnen we genieten we van het gebeier van de klokken. We stoppen nu bij de indrukwekkende ruïne van de abdij St.-Jean-des-Vignes. De eerste verwoestingen werden echter al aangericht in1567 door de Hugenoten. In de 19e eeuw werd het sloopwerk met toestemming van de geestelijken voortgezet omdat de stenen goed gebruikt konden worden bij de restauratie van de kathedraal. Na protest van de bevolking mochten de voorgevel en de twee torens worden gespaard. Lekker gezeten in het zonnetje lunchen we uit onze “provisiekast’. Via stadhuis en abdij St. Léger keren we terug over de fietsbrug naar onze route de D 91 naar Nanteuil. We verlaten het dal van de Aisne en stijgen nu geleidelijk naar het begin van de Chemin des Dames. Op advies van Ad doe ik nog wat inkopen bij de hypermarché van Crouy, omdat het boekje meldt, dat hierna 50 km. geen super te vinden is langs de route. We fietsen door een lieflijk landschap van kleine dorpjes (telkens flink klimmen voor het centrum), stille weggetjes, wuivende graanvelden en lichte bossages. Onverwachts rijden we (nog 3 km. voor Nanteuil) het gehucht van Quincy (5 huizen) binnen en zien we een kasteeltje, dat lijkt op de foto van ons slaapadres. Het zal toch nier waar zijn? Ad steekt zijn duim omhoog: ok. Een echt kasteel! Niet te geloven na een verblijf in de tipi. Doet ons denken aan het kasteel in Frêteval onderweg naar San. d. Com. (Jan en Paula, Henk en Koos). We zijn echter een uur te vroeg, want madame heeft gemeld, dat we pas na 4 uur welkom zijn. We nemen plaats op het bordes en als we al aan ons verslag willen beginnen komt Madame juist thuis. We worden hartelijk verwelkomd. Fietsen stallen we in de abri: “Hier komen geen dieven”, zegt ze. Onze kamer ligt één hoog in de toren. Dus vanavond slapen we “hoog”. Als welkom staat er een thermosfles klaar, twee porseleinen kopjes, theezakjes en koffiesticks voor een kopje koffie/thee. De verwennerij begint goed. Een prachtige spiegel boven de schoorsteen, een antiek bed (breed genoeg voor ons), een canapé, volop leesmateriaal en een antieke kast maken de kamer tot een koninklijk vertrek. We mogen voor 1 nacht graaf en gravin zijn.
Vanavond worden we nog verrast door Madame met een 3 gangen diner, compleet met een wijntje. Altijd beter dan de pizzeria van gisteravond. Mocht iemand van jullie zich verwonderen over mijn uitgebreide verslagen dan is dit de reden: vaak slapen we in plaatsjes waar niets te doen of te zien valt en dan is een verslag maken een aangenaam tijdverdrijf. Gr. Anny en Ad.
Ons ontbijt haalt Ad op bij de Acceuil, waar ze een tas met inhoud hebben klaar staan. We maken gebruik van de Tente “Restauration” naast de tipi. Waar we de beschikking hebben over een eigen kastje met keukengerei, alles van metaal. Een hele nieuwe ervaring: koffie en jus d’orange uit een blikken nap. We delen 1 croissants, 1 chocobroodje en 2 kleine stokbroodjes en een piep klein potje jam. Voor we vertrekken komt de eigenaar controleren of we alles in goede staat hebben achtergelaten. We zien, ook dat hij de aantallen kroezen, bestek e.d. telt. We moeten er stiekem om lachen. Hoe komt hij op het idee, dat we ook maar iets van deze meuk mee zouden nemen. Of begrijpen wij nu pas, dat zulk materiaal typisch bij een Tipi hoort? Het kan tijdens de trek nl. niet kapot.
Als we zijn vertrokken hebben we nog plezier over deze speciale ervaring. We zullen camping de L’Aigrette (Oise) nooit meer vergeten. De route gaat door het dal van de Aisne richting Soisson. We passeren Bitry, Vic-sur-Aisne (met een mooi kasteel midden in het dorp) en Fontenoy. In Pommiers drinken we, gezeten aan de rivier een kopje koffie en we bekijken het vervolg van de tocht. Omdat we ruim in de tijd zitten, het weer fantastisch is en we na 4 uur pas terecht kunnen bij de gereserveerde Chambres d’hôtes in Quincy, besluiten we om Soissons in te rijden. Ons boekje geeft aan “een rondje Soissons”. Via de fietsbrug over de Aisne rijden we naar de gotische kathedraal, die om 12 uur zijn deuren heeft gesloten. Jammer! Wel kunnen we genieten we van het gebeier van de klokken. We stoppen nu bij de indrukwekkende ruïne van de abdij St.-Jean-des-Vignes. De eerste verwoestingen werden echter al aangericht in1567 door de Hugenoten. In de 19e eeuw werd het sloopwerk met toestemming van de geestelijken voortgezet omdat de stenen goed gebruikt konden worden bij de restauratie van de kathedraal. Na protest van de bevolking mochten de voorgevel en de twee torens worden gespaard. Lekker gezeten in het zonnetje lunchen we uit onze “provisiekast’. Via stadhuis en abdij St. Léger keren we terug over de fietsbrug naar onze route de D 91 naar Nanteuil. We verlaten het dal van de Aisne en stijgen nu geleidelijk naar het begin van de Chemin des Dames. Op advies van Ad doe ik nog wat inkopen bij de hypermarché van Crouy, omdat het boekje meldt, dat hierna 50 km. geen super te vinden is langs de route. We fietsen door een lieflijk landschap van kleine dorpjes (telkens flink klimmen voor het centrum), stille weggetjes, wuivende graanvelden en lichte bossages. Onverwachts rijden we (nog 3 km. voor Nanteuil) het gehucht van Quincy (5 huizen) binnen en zien we een kasteeltje, dat lijkt op de foto van ons slaapadres. Het zal toch nier waar zijn? Ad steekt zijn duim omhoog: ok. Een echt kasteel! Niet te geloven na een verblijf in de tipi. Doet ons denken aan het kasteel in Frêteval onderweg naar San. d. Com. (Jan en Paula, Henk en Koos). We zijn echter een uur te vroeg, want madame heeft gemeld, dat we pas na 4 uur welkom zijn. We nemen plaats op het bordes en als we al aan ons verslag willen beginnen komt Madame juist thuis. We worden hartelijk verwelkomd. Fietsen stallen we in de abri: “Hier komen geen dieven”, zegt ze. Onze kamer ligt één hoog in de toren. Dus vanavond slapen we “hoog”. Als welkom staat er een thermosfles klaar, twee porseleinen kopjes, theezakjes en koffiesticks voor een kopje koffie/thee. De verwennerij begint goed. Een prachtige spiegel boven de schoorsteen, een antiek bed (breed genoeg voor ons), een canapé, volop leesmateriaal en een antieke kast maken de kamer tot een koninklijk vertrek. We mogen voor 1 nacht graaf en gravin zijn.
Vanavond worden we nog verrast door Madame met een 3 gangen diner, compleet met een wijntje. Altijd beter dan de pizzeria van gisteravond. Mocht iemand van jullie zich verwonderen over mijn uitgebreide verslagen dan is dit de reden: vaak slapen we in plaatsjes waar niets te doen of te zien valt en dan is een verslag maken een aangenaam tijdverdrijf. Gr. Anny en Ad.
-
07 Juni 2014 - 09:07
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
ik ga maar meteen door met mijn reactie op dit verslag. Nou, ik zit nog in de nachtpon achter de pc, maar als ik Ad daar in zijn complete wielrenuitrusting zie liggen dan kom ik ook niet meer bij van het lachen! En gelukkig dat je schrijft dat je niks aan je rug moet hebben om op te staan, dan hoef ik het al helemaal niet te proberen(zou ik trouwens toch niet doen, ik krijg al claustrofobie in een caravan!!) En heel verstandig van Ad dat hij jou nog inkopen liet doen, want er is daar inderdaad niks te krijgen. Ik was ook ooit in Soissons en heb de kathedraal ook alleen maar van buiten gezien. En dan kom je daar ineens aan in zo'n kasteel na de tipi!! Geweldig! Kijk, daar zou ik me nou ook echt thuis voelen, lekker bed, diner en ontbijt enz. En heerlijk hoor Anny, die uitgebreide verslagen, ik lees het allemaal. Nou zei Marianne dat ze van jullie nog geen verslag had ontvangen, heb je het niet naar haar gestuurd? Ze zou het wel leuk vinden. Het is nu 9 uur in de ochtend en ik ga me eens wassen en aankleden. De plantjes op het balkon hebben al water gehad, er is geveegd, dus ik kan plaats nemen. Morgen is het Pinksteren en daarom hoop ik dat de Heilige Geest over jullie zal neerdalen en jullie weer een veilige tocht garandeert. Alweer tot het volgende verslag.
Liefs en groetjes,
J E T -
07 Juni 2014 - 13:27
Yvonne :
En dan met z'n tweeën in zo'n smal bedje? Wel lekker warm. Je hoeft dan helemaal niks aan. Het renners tenue kan in de tassen blijven. -
07 Juni 2014 - 14:44
Clara:
Nou dat zijn zeker zijn tegenstellingen! Wel lachen hoor, Ad in wielertenue compleet met helm in bed! Ja, stel je voor dat je uit bed valt! En dan zo'n verwennerij in een heus kasteel. Het klinkt allemaal heel fantastisch! Anny, ga vooral door met schrijven, ik lees het met veel plezier! Fijne pinksterdagen!
Veel liefs, Clara en Koert -
07 Juni 2014 - 20:27
Kees Herder:
Liefde verslaat alles, met of zonder fietskleding, het moet kunnen.
Lieve groet van Riet en Kees. -
08 Juni 2014 - 22:09
Marianne En Walter:
Wat een ervaringen en nu op slaapgebied. De meest aparte omstandigheden maken jullie mee. Gelukkig zijn jullie heel plooibaar,anders kun je al helemaal niet aan zo'n reis beginnen.
Leuk om de verslagen te lezen. Liefs van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
