Vechten met de wind en knokken om boven te komen.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
05 Juni 2014 | Frankrijk, Attichy
Voor vandaag staat er een tocht van 90 km. gepland. En daarom stappen we deze morgen al om kwart voor 8 op de fiets zonder regenkleding. De zon dreigt te voorschijn te komen en in Peronne waait het matig. Het is druk op de weg en we willen zo snel mogelijk van deze doorgaande weg af. Na een paar kilometer leidt de route ons naar het jaagpad van het Canal du Somme waar een stevige wind ons aardig dwars zit. We passeren het dorpje Brie, Cizancourt, Epenancourt en Morchain. Na Morchain richting zuidwestwaarts is het echt vechten met de wind, terwijl het in het frontgebied heel rustig is. Het is 30 km. lang een open vlakte van vette klei, golvend graan en kilometers aardappelvelden en suikerbieten met hier en daar een klein gehucht met vaak leegstaande boerderijen. Voor zo’n landschap kun je ook in Nederland terecht. Niet inspirerend.
In Roye komen we weer in de bewoonde wereld: tijd voor een kop koffie. We vinden een oud vakbouw cafeetje en voor € 5,60 krijgen we ieder een grote tas. De vlakke velden hebben we achter ons gelaten en we fietsen nu over de beboste heuvels langs de Oise en de Aisne. Na het kruisen van de Oise draait de frontlijn mee naar het Oosten. Voorlopig wind in de rug. Als een speer rijden we nu naar Lassigny, waar we op het marktpleintje een bankje vinden om te lunchen. Het is 12 uur en de school achter ons gaat uit. Ook hier veel mama’s die hun kind op komen halen met de auto. Even later steekt een kleuterklas met juffen de straat over om gezamenlijk de maaltijd te gaan gebruiken in de eetzaal aan de overkant. Wij gaan er ook weer vandoor. , Montmacq
Bij Cannectancourt staat ons een klim te wachten van 3 km. door het bos met een hoogteverschil van 115 m. We kunnen kiezen voor een alternatief vlak traject, maar Ad vindt, dat we ons moeten trainen voor de rest van de tocht. Dus kiezen op elkaar, rust in het hoofd, mijn eigen tempo rijden en op het zadel blijven zitten. Na een half uur kom ik zonder hijgen boven en staat Ad klaar om een foto te maken. Via Ribécourt rijden we tegen een gesfalteerd bospad in, dat evenlater overgaat in zand, water en kuilen. Nee hè, niet weer! En via het asfalt alternatief bereiken we D 81 die loopt naar het Clairière de l’Armistice, diep in de bossen van Compiègne waar op 11 november 1918 in een treinwagon de wapenstilstand werd getekend. Dit museum mogen we niet overslaan. De wagon, die een replica is van de echte, omdat Hitler vlak voor zij dood de SS beval de wagon in brand te steken staat in het museum. In het museum mag niet gefotografeerd worden volgens de beheerster omdat het niet discreet zou zijun t.a.v. Foch. Op de muren staan de slagvelden vermeld. We kunnen beter spreken van “slachtvelden”, nu we er zoveel over gelezen en gezien hebben. Dit woord geeft de werkelijkheid van toen treffender weer.
We maken ons op voor het laatste stuk: Rethondes, Berneuil s/Aisne en tenslotte Attichy met de camping waar Ad een Tipi tent heeft gereserveerd. Hoe die ons bevalt horen jullie morgen wel. Na installatie rijden we naar het dorp om een pizza en een Leffe. Die hebben we wel verdiend na 96 km. Gr. Anny/Ad.
In Roye komen we weer in de bewoonde wereld: tijd voor een kop koffie. We vinden een oud vakbouw cafeetje en voor € 5,60 krijgen we ieder een grote tas. De vlakke velden hebben we achter ons gelaten en we fietsen nu over de beboste heuvels langs de Oise en de Aisne. Na het kruisen van de Oise draait de frontlijn mee naar het Oosten. Voorlopig wind in de rug. Als een speer rijden we nu naar Lassigny, waar we op het marktpleintje een bankje vinden om te lunchen. Het is 12 uur en de school achter ons gaat uit. Ook hier veel mama’s die hun kind op komen halen met de auto. Even later steekt een kleuterklas met juffen de straat over om gezamenlijk de maaltijd te gaan gebruiken in de eetzaal aan de overkant. Wij gaan er ook weer vandoor. , Montmacq
Bij Cannectancourt staat ons een klim te wachten van 3 km. door het bos met een hoogteverschil van 115 m. We kunnen kiezen voor een alternatief vlak traject, maar Ad vindt, dat we ons moeten trainen voor de rest van de tocht. Dus kiezen op elkaar, rust in het hoofd, mijn eigen tempo rijden en op het zadel blijven zitten. Na een half uur kom ik zonder hijgen boven en staat Ad klaar om een foto te maken. Via Ribécourt rijden we tegen een gesfalteerd bospad in, dat evenlater overgaat in zand, water en kuilen. Nee hè, niet weer! En via het asfalt alternatief bereiken we D 81 die loopt naar het Clairière de l’Armistice, diep in de bossen van Compiègne waar op 11 november 1918 in een treinwagon de wapenstilstand werd getekend. Dit museum mogen we niet overslaan. De wagon, die een replica is van de echte, omdat Hitler vlak voor zij dood de SS beval de wagon in brand te steken staat in het museum. In het museum mag niet gefotografeerd worden volgens de beheerster omdat het niet discreet zou zijun t.a.v. Foch. Op de muren staan de slagvelden vermeld. We kunnen beter spreken van “slachtvelden”, nu we er zoveel over gelezen en gezien hebben. Dit woord geeft de werkelijkheid van toen treffender weer.
We maken ons op voor het laatste stuk: Rethondes, Berneuil s/Aisne en tenslotte Attichy met de camping waar Ad een Tipi tent heeft gereserveerd. Hoe die ons bevalt horen jullie morgen wel. Na installatie rijden we naar het dorp om een pizza en een Leffe. Die hebben we wel verdiend na 96 km. Gr. Anny/Ad.
-
07 Juni 2014 - 08:51
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
ik dacht al waar blijven ze nou, maar nu vind ik ineens 2 verslagen. Die zijn al om 20.10 verstuurd, maar stonden vanmorgen pas op mijn computer. Geeft niks, jullie zijn nog gezond en zo te lezen was het weer afzien met de wind. Ja, als je zo'n route hebt met alleen maar velden, dat is ook niks. Maar er zijn daar kennelijk nog veel onverharde wegen. Hier alles oké. Het wordt vandaag 30 graden, dus het is zomer. Donderdag was het maar 17 gr. en vielen er talrijke plensbuien uit de lucht. Ja, je moet hier echt hooien als de zon schijnt, want morgen kan het weer anders zijn. Ik was gisteren met Marianne op bezoek bij Laurien Mies. Zij vertelde mij dat jullie de eerste week van augustus nog met de kleinkinderen op stap gaan, dus blijven de andere data staan voor ons etentje bij Marianne. Ik ga nu gauw naar het volgende verslag, want 2 70ers in een tipitent, dat moet ik lezen (hahaha).
Liefs en groetjes,
J E T -
07 Juni 2014 - 13:53
Yvonne:
Dat is vechten tegen de wind. Wij doen het tegenwoordig beide op een e-bike en hebben geen last van de wind. Toch wel handig. -
07 Juni 2014 - 13:53
Yvonne:
Dat is vechten tegen de wind. Wij doen het tegenwoordig beide op een e-bike en hebben geen last van de wind. Toch wel handig. -
07 Juni 2014 - 13:53
Yvonne:
Dat is vechten tegen de wind. Wij doen het tegenwoordig beide op een e-bike en hebben geen last van de wind. Toch wel handig. -
07 Juni 2014 - 14:29
Koos En Noor:
40 jaar geleden gaven we elkaar het ja-woord.
Ook toen was het weer heerlijk.
Toch maar niet op de fiets vandaag.
Op het terras straks smikkelen bij Cueno del mondo.
Tot veel meer komen we niet vandaag.
Sterkte met die priemende zon op jullie koppen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
