Adieu Lorraine/Vosges, bienvenue Jura/Ain
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
14 Mei 2012 | Frankrijk, Grozon
Hallo allemaal.
Deze morgen houdt het weksignaal van het telefoontje niet op. Wat nu weer met die mooie telefoon? Ad laat hem ratelen, maar ik vind, dat het apparaat moet doen wat ik wil: gewoon stoppen. Dus alles uitzetten en daarna weer opstarten.
Na het ochtendritueel begeven we ons naar de ontbijtruimte. Mevrouw staat al op ons te wachten. We kunnen aan tafel. Alles ziet er verzorgd uit en de hoeveelheid brood op tafel is voor ons ruim voldoende.
Beneden in de hal van hotel Pinoccio heeft de eigenaresse een hele verzameling van dit vreemde kereltje staan: een poppenkastje met een handpop, een prachtig boek met het verhaal, kleine houten mannetjes , een glazen wandkastje met een speciale verzameling van Pinoccio’s en een Pinoccio met de lengte van een volwassene. We vragen naar de fascinatie van haar voor dit kereltje, dat steeds maar liegt. Vanaf kleuter is ze helemaal weg van dit verhaal: het boek dateert dan ook uit haar lagere school periode. En zo is het gekomen
Om kwart voor negen stappen we op de fiets en rijden terug naar het punt in het boekje waar we gisteren zijn gestopt. Het is even zoeken, maar weldra peddelen we ontspannen door het laatste stukje van de Vogezen richting Jura. We hebben vandaag alle tijd, want we worden pas om 6 uur verwacht. We nemen het ervan. In Marnay drinken we echte koffie op een terrasje aan en boven de rivier de Ognon. Het is tijd voor het wisselen van de boekjes. Deel 1 van de route zit erop en traditioneel maakt Ad de nodige foto’s van deze wisseling. De omgeving van de rivier nodigt uit voor mooie plaatjes en hij maakt daar gebruik van.
We kruisen na de Ognon de rivier de Doubs bij St. Vith, waar we een super-marché vinden om inkopen te doen. We maken meteen gebruik van de mogelijkheid om hier te lunchen. Daarna passeren we de Grottes d’Oselle, die we ooit eens bezocht hebben. De Loue steken we bij Arc-et-Senans over. In 1773 is hier een fabriek gebouwd om zout te winnen. We zijn onder de indruk van het kolossale portaal met 8 Dorische zuilen zonder voetstuk naar het er achterliggende complex van bedrijfsgebouwen. Omdat we vandaag zoveel tijd hebben bezoeken we de winkel me wel 100 verschillende soorten zout en boeken over de geschiedenis van de zoutwinning. Jammer, (of een geluk) dat ik geen plaats in de tassen heb, ik had graag diverse soorten mee willen nemen.
We fietsen door Villers-Farlay. Op de muur van het gemeentehuis zien we de afbeelding van Pasteur, die een jongen van hondsdolheid genas door hem in te enten met het pas door hem ontdekte vaccin.
Vanaf Arc-en-Senans rijden we midden door de grote wijnstreek van Arbois, bekend om zijn vin jaune. We nemen we nog eens een pauze van 3 kwartier om daarna het dorpje Crozon binnen te rijden. Nu willen we wel een lekker koud pilsje drinken. (Staat aangegeven in het boekje). We fietsen voorbij onze gîte richting kerkplein. En …weer geen café te bekennen. Ik vraag nog aan een autochtoon of er iets van dien aard in de buurt is. Ja..7 kilometer verderop in Poligny. Dat gaan we dus niet doen.
We rijden naar onze slaapplaats, ook al zijn we een uur te vroeg. Wie weet mogen we al binnen komen. Mazzel, na een belletje komt Madame en nodigt ons uit om de bagage van de fiets te halen en brengt ons daarna naar de kamer. We vragen of we vanavond ergens kunnen dineren. Ja, in Poligny ! Waarschijnlijk ziet ze onze teleurgestelde gezichten en ze biedt aan om vanavond voor ons wat klaar te maken. Om half 8 worden we aan tafel verwacht. In een sfeervolle ruimte met veel Marokkaanse attributen ( een fascinatie van mevrouw voor Marokko) genieten we van een aperitief van de streek aangeboden door de echtgenoot. Het hoofdmenu is landelijk: plakken worst met grove mosterd, salade met mosterdvinaigrette, en gebakken aardappelschijven waar een gesmolten kaas bij hoort. Zelfs Ad vindt het smakelijk. Daarna kaasplateau van Comté en Morbier en tenslotte als dessert een coupe ijs met kersen op brandewijn.
De baas des huizes waarschuwt ons voor de route Poligny-Plasne. Dat wordt klimmen. Ad heeft voor morgen als het allemaal wil lukken maar 67 km.gepland. Hotel is gereserveerd.
Welterusten en tot morgen weer.
gr, en liefs Anny (Ad ligt al in bed)
Deze morgen houdt het weksignaal van het telefoontje niet op. Wat nu weer met die mooie telefoon? Ad laat hem ratelen, maar ik vind, dat het apparaat moet doen wat ik wil: gewoon stoppen. Dus alles uitzetten en daarna weer opstarten.
Na het ochtendritueel begeven we ons naar de ontbijtruimte. Mevrouw staat al op ons te wachten. We kunnen aan tafel. Alles ziet er verzorgd uit en de hoeveelheid brood op tafel is voor ons ruim voldoende.
Beneden in de hal van hotel Pinoccio heeft de eigenaresse een hele verzameling van dit vreemde kereltje staan: een poppenkastje met een handpop, een prachtig boek met het verhaal, kleine houten mannetjes , een glazen wandkastje met een speciale verzameling van Pinoccio’s en een Pinoccio met de lengte van een volwassene. We vragen naar de fascinatie van haar voor dit kereltje, dat steeds maar liegt. Vanaf kleuter is ze helemaal weg van dit verhaal: het boek dateert dan ook uit haar lagere school periode. En zo is het gekomen
Om kwart voor negen stappen we op de fiets en rijden terug naar het punt in het boekje waar we gisteren zijn gestopt. Het is even zoeken, maar weldra peddelen we ontspannen door het laatste stukje van de Vogezen richting Jura. We hebben vandaag alle tijd, want we worden pas om 6 uur verwacht. We nemen het ervan. In Marnay drinken we echte koffie op een terrasje aan en boven de rivier de Ognon. Het is tijd voor het wisselen van de boekjes. Deel 1 van de route zit erop en traditioneel maakt Ad de nodige foto’s van deze wisseling. De omgeving van de rivier nodigt uit voor mooie plaatjes en hij maakt daar gebruik van.
We kruisen na de Ognon de rivier de Doubs bij St. Vith, waar we een super-marché vinden om inkopen te doen. We maken meteen gebruik van de mogelijkheid om hier te lunchen. Daarna passeren we de Grottes d’Oselle, die we ooit eens bezocht hebben. De Loue steken we bij Arc-et-Senans over. In 1773 is hier een fabriek gebouwd om zout te winnen. We zijn onder de indruk van het kolossale portaal met 8 Dorische zuilen zonder voetstuk naar het er achterliggende complex van bedrijfsgebouwen. Omdat we vandaag zoveel tijd hebben bezoeken we de winkel me wel 100 verschillende soorten zout en boeken over de geschiedenis van de zoutwinning. Jammer, (of een geluk) dat ik geen plaats in de tassen heb, ik had graag diverse soorten mee willen nemen.
We fietsen door Villers-Farlay. Op de muur van het gemeentehuis zien we de afbeelding van Pasteur, die een jongen van hondsdolheid genas door hem in te enten met het pas door hem ontdekte vaccin.
Vanaf Arc-en-Senans rijden we midden door de grote wijnstreek van Arbois, bekend om zijn vin jaune. We nemen we nog eens een pauze van 3 kwartier om daarna het dorpje Crozon binnen te rijden. Nu willen we wel een lekker koud pilsje drinken. (Staat aangegeven in het boekje). We fietsen voorbij onze gîte richting kerkplein. En …weer geen café te bekennen. Ik vraag nog aan een autochtoon of er iets van dien aard in de buurt is. Ja..7 kilometer verderop in Poligny. Dat gaan we dus niet doen.
We rijden naar onze slaapplaats, ook al zijn we een uur te vroeg. Wie weet mogen we al binnen komen. Mazzel, na een belletje komt Madame en nodigt ons uit om de bagage van de fiets te halen en brengt ons daarna naar de kamer. We vragen of we vanavond ergens kunnen dineren. Ja, in Poligny ! Waarschijnlijk ziet ze onze teleurgestelde gezichten en ze biedt aan om vanavond voor ons wat klaar te maken. Om half 8 worden we aan tafel verwacht. In een sfeervolle ruimte met veel Marokkaanse attributen ( een fascinatie van mevrouw voor Marokko) genieten we van een aperitief van de streek aangeboden door de echtgenoot. Het hoofdmenu is landelijk: plakken worst met grove mosterd, salade met mosterdvinaigrette, en gebakken aardappelschijven waar een gesmolten kaas bij hoort. Zelfs Ad vindt het smakelijk. Daarna kaasplateau van Comté en Morbier en tenslotte als dessert een coupe ijs met kersen op brandewijn.
De baas des huizes waarschuwt ons voor de route Poligny-Plasne. Dat wordt klimmen. Ad heeft voor morgen als het allemaal wil lukken maar 67 km.gepland. Hotel is gereserveerd.
Welterusten en tot morgen weer.
gr, en liefs Anny (Ad ligt al in bed)
-
14 Mei 2012 - 21:14
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
nou gelukkig dat jullie vandaag niet zo'n lange route hadden en even pauze's konden houden. De helft zit er kennelijk op en dat moet toch weer een goed gevoel zijn. En kijk, dat zijn nou nog eens mensen: die maken tenminste wat te eten voor hun gasten en zo hoort het ook. Ik had bandaag Jeannette, mijn oude collega op bezoek. We hebben hier koffie gedronken en zijn in de stad gaan lunchen, was erg gezellig. Morgen even controle bij de tandarts en woensdag ga ik naar Henny in Helmond. Zij wordt op 26 mei 86 jaar, maar dan zitten wij in Vaals, dus ga ik nu. En dan op Hemelvaartsdag naar Theo voor de middag, want na de middag moeten ze nog op kraamvisite bij vrienden in Rotterdam. Het weer is hier nog steeds helemaal niks. Ik had vanmorgen een dunner shirt aangedaan, maar heb meteen mijn trui weer gepakt. Als de zon komt is het lekker,maar verder nog veel te koud. En bij jullie is het zo te zien ook niet veel soeps, kortom het is knudde. Ik wens jullie weer een goede nachtrust en hoop dat jullie morgen weer klaar zijn voor de volgende etappe, alweer jullie twaalfde dag. Succes en tot de volgende mail.
Liefs en groetjes,
J E T
-
15 Mei 2012 - 07:00
Hans En Henny Geurts:
Hier een berichtje uit Roermond. Natuurlijk hebben we al jullie belevenissen gelezen en petje af voor de koude en natte start. Dat hebben jullie toch maar weer mooi gefikst en gefietst. Is het boekje van dezelfde schrijver als van de Oude Wegen? Wij vragen dit, omdat er af en toe dingen zijn, die niet kloppen! En dat is zo jammer van de verloren tijd. Hier slaat dus de vergrijzing en ontvolking ook al toe, want helaas, geen koude pint!!
Op de foto's lijkt het wel steeds warmer te worden, want ze zien er prachtig uit. Zo prachtig, dat het bij ons ook begint te jeuken en te kriebelen!! Wat een mooie natuur in La douce France!
Veel fietsplezier en zet 'm op, toi, toi, toi!!
Groetjes Hans en Henny uit Roermond. -
15 Mei 2012 - 12:39
Riet En Kees:
Vele etappes komen mij bekend voor langs oude wegen die ik gereden heb.
Het is jammer dat het weer niet altijd goed is, maar een pelgrim gaat gewoon door dik en dun.
Vandaag de uitslag van de petscan gehad en deze was goed, en nu naar de volgende kuur.
Wat kan ik jullie allemaal wensen, en dat is mooi weer en veel fiets plezier.
Lieve groet van riet en Kees. -
15 Mei 2012 - 17:01
Marianne:
Lieve twee,
In de Jura, geweldig! Gelukkig nu met beter weer. Elke dag weer benieuwd naar jullie verhaal.
Veel plezier en succes met de volgende etappe. Liefs! Walter en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
