Een meer dan aangename verrassing
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Mei 2012 | Nederland, Hoeven
Voordat de wekker de kans krijgt om ons te wekken, is Ad natuurlijk al wakker en door zijn gedraai en gekuch word ik uit een diepe slaap gehaald, eerst niet beseffend dat het vandaag de grote dag is. Prima geslapen, geen “fietstocht”gemaakt vannacht, geen beren op de weg gezien, echt van de wereld geweest: een teken van ontspanning om aan het nieuwe avontuur te beginnen.
Afgelopen week hadden we besloten om met stille trom te vertrekken: verschillende vrienden zijn op vakantie, zusje Yvonne ligt al 3 maanden op bed vanwege een rugoperatie, broer Nic is druk bezig met een nieuwe keuken, buren zijn gistermorgen en -middag geweest en onze pelgrimsvrienden Ellen en Floor zijn door persoonlijke omstandigheden ook niet in staat om ons uit te zwaaien. Maar wie schetst onze verbazing: om 8 uur wordt er gebeld en ja hoor, daar zijn ze toch: Ellen en Floor. Een zeer aangename verrassing!
“We laten jullie niet zomaar vertrekken”, zegt Ellen en natuurlijk komt er na een toespraakje en een gedicht een creatief afscheidscadeau te voorschijn. Een Mariaflesje met Lourdeswater: “Jullie gaan naar Stes-Maries-de la Mer, het pelgrimsoord van drie Maria’s en daar past dan het Lourdes water bij”. We worden er stil van en emotioneel, vooral omdat we ook weten wat ze de laatste weken heeft doorgemaakt. Vanuit haar bed heeft ze dit bedacht. “Ellen, chapeau”!
Om half negen geeft Ad het sein: we zijn los en uitgezwaaid door Joke, Claar en Koert en Ellen en Floor fietsen we het Johannapark uit, het avontuur tegemoet.
We hebben al snel in de gaten, dat de goden ons goed gezind zijn: wind in de rug, droog en goede temperatuur. De euphorie spettert van ons af: wat een luxe, wat een zaligheid, laat dit eeuwig duren. Bijna met onze ogen dicht rijden we via het Mastbos, kasteel Bouvigne ( waar ik ooit middels een retraite ingewijd ben in het volle leven) Ulvenhout en langs de provinciale weg naar Chaam, echter niet door het bos zoals vroeger bij de kamproute. We denken, dat we zo enkele kilometers minder fietsen. Niets is minder waar. Als we op de rustplaats “De Ontmoeting”bij het Bels tramlijn stoppen ontdekken we de er geen verschil is in afstand tussen beide wegen. Een mooie naam, deze rustplaats De Ontmoeting. Er staat daar een beeld van een man en een vrouw, die elkaar omhelzen. Als ik koffie wil inschenken stopt er naast ons een man op een racefiets. Onze eerste ontmoeting. Contact is snel gemaakt: een fiets met zoveel tassen nodigt uit om te vragen waar de reis heen gaat en waar we vandaan komen. En natuurlijk vertellen we enthousiast over Santiago en Rome. Hij hoopt over 10 jaar ook nog eens een grote reis te kunnen maken. We vervolgen onze reis, passeren de grens met België en via de knooppunten rijden we Poppel binnen. Daar wordt het even zoeken en natuurlijk nemen we de verkeerde weg. Ad twijfelt meteen en vraagt na 100 m. aan een voorbijganger de weg richting Lage Mierde. Het zonnetje schijnt, wind nog steeds in de rug en een prachtig fietspad. Even buiten Poppel hebben we onze tweede ontmoeting: een voetganger met een schelp op zijn rugzak, die onderweg is naar….Santiago. Stoppen en een praatje maken. Deze man komt uit Gilze, loopt voor de derde keer de tocht, maar nu samen met zijn zoon, die binnen enkele kilometers bij hem aansluit. Voor hem geldt ook: Santiago laat je nooit meer los.
Op naar Bladel, waar we op het plein voor de Rabobank tijdens onze lunchpauze de derde ontmoeting van deze dag hebben: een echtpaar, dat ook van fietsen houdt. Hij gaat binnenkort aan zijn eerste grote tocht beginnen, rondje Nederland. Herkenbaar, zo zijn wij ook begonnen. Zijn vrouw fietst niet mee, want elke dag op de fiets is teveel voor haar. We krijgen nog advies om langs een kortere weg naar Bergeyk te rijden, maar we blijven trouw aan onze fietsroute. Kwart over drie bereiken we Borkel na een prachtige tocht door de Kempen. Een colaatje en een ijsje hebben we wel verdiend na 94 km. Ik informeer meteen naar de kaart voor een dineetje in restaurant, fietscafé De Zwaan. Het ziet er goed uit. En nu naar Mevr. Kwinten in Schaft. Ze herkent ons meteen en onder het genot van een kopje koffie hernieuwen we de kennismaking en vertelt zij over haar reis naar Thailand. Dan wordt het tijd voor de douche, schrijven en terug naar Borkel voor een zeer uitgebreid diner met Brabantse hoeveelheden. Na twee en een half uur tafelen verlaten we voldaan het restaurant. Het is een zeer geslaagde dag geweest.
Morgen wacht ons een pittige dag: 95 km. naar Maastricht. En dan maar hopen, dat de weergoden ons weer welgezind zijn.
Tot morgen. Foto's komen nog.
Gr. en liefs Anny.
Afgelopen week hadden we besloten om met stille trom te vertrekken: verschillende vrienden zijn op vakantie, zusje Yvonne ligt al 3 maanden op bed vanwege een rugoperatie, broer Nic is druk bezig met een nieuwe keuken, buren zijn gistermorgen en -middag geweest en onze pelgrimsvrienden Ellen en Floor zijn door persoonlijke omstandigheden ook niet in staat om ons uit te zwaaien. Maar wie schetst onze verbazing: om 8 uur wordt er gebeld en ja hoor, daar zijn ze toch: Ellen en Floor. Een zeer aangename verrassing!
“We laten jullie niet zomaar vertrekken”, zegt Ellen en natuurlijk komt er na een toespraakje en een gedicht een creatief afscheidscadeau te voorschijn. Een Mariaflesje met Lourdeswater: “Jullie gaan naar Stes-Maries-de la Mer, het pelgrimsoord van drie Maria’s en daar past dan het Lourdes water bij”. We worden er stil van en emotioneel, vooral omdat we ook weten wat ze de laatste weken heeft doorgemaakt. Vanuit haar bed heeft ze dit bedacht. “Ellen, chapeau”!
Om half negen geeft Ad het sein: we zijn los en uitgezwaaid door Joke, Claar en Koert en Ellen en Floor fietsen we het Johannapark uit, het avontuur tegemoet.
We hebben al snel in de gaten, dat de goden ons goed gezind zijn: wind in de rug, droog en goede temperatuur. De euphorie spettert van ons af: wat een luxe, wat een zaligheid, laat dit eeuwig duren. Bijna met onze ogen dicht rijden we via het Mastbos, kasteel Bouvigne ( waar ik ooit middels een retraite ingewijd ben in het volle leven) Ulvenhout en langs de provinciale weg naar Chaam, echter niet door het bos zoals vroeger bij de kamproute. We denken, dat we zo enkele kilometers minder fietsen. Niets is minder waar. Als we op de rustplaats “De Ontmoeting”bij het Bels tramlijn stoppen ontdekken we de er geen verschil is in afstand tussen beide wegen. Een mooie naam, deze rustplaats De Ontmoeting. Er staat daar een beeld van een man en een vrouw, die elkaar omhelzen. Als ik koffie wil inschenken stopt er naast ons een man op een racefiets. Onze eerste ontmoeting. Contact is snel gemaakt: een fiets met zoveel tassen nodigt uit om te vragen waar de reis heen gaat en waar we vandaan komen. En natuurlijk vertellen we enthousiast over Santiago en Rome. Hij hoopt over 10 jaar ook nog eens een grote reis te kunnen maken. We vervolgen onze reis, passeren de grens met België en via de knooppunten rijden we Poppel binnen. Daar wordt het even zoeken en natuurlijk nemen we de verkeerde weg. Ad twijfelt meteen en vraagt na 100 m. aan een voorbijganger de weg richting Lage Mierde. Het zonnetje schijnt, wind nog steeds in de rug en een prachtig fietspad. Even buiten Poppel hebben we onze tweede ontmoeting: een voetganger met een schelp op zijn rugzak, die onderweg is naar….Santiago. Stoppen en een praatje maken. Deze man komt uit Gilze, loopt voor de derde keer de tocht, maar nu samen met zijn zoon, die binnen enkele kilometers bij hem aansluit. Voor hem geldt ook: Santiago laat je nooit meer los.
Op naar Bladel, waar we op het plein voor de Rabobank tijdens onze lunchpauze de derde ontmoeting van deze dag hebben: een echtpaar, dat ook van fietsen houdt. Hij gaat binnenkort aan zijn eerste grote tocht beginnen, rondje Nederland. Herkenbaar, zo zijn wij ook begonnen. Zijn vrouw fietst niet mee, want elke dag op de fiets is teveel voor haar. We krijgen nog advies om langs een kortere weg naar Bergeyk te rijden, maar we blijven trouw aan onze fietsroute. Kwart over drie bereiken we Borkel na een prachtige tocht door de Kempen. Een colaatje en een ijsje hebben we wel verdiend na 94 km. Ik informeer meteen naar de kaart voor een dineetje in restaurant, fietscafé De Zwaan. Het ziet er goed uit. En nu naar Mevr. Kwinten in Schaft. Ze herkent ons meteen en onder het genot van een kopje koffie hernieuwen we de kennismaking en vertelt zij over haar reis naar Thailand. Dan wordt het tijd voor de douche, schrijven en terug naar Borkel voor een zeer uitgebreid diner met Brabantse hoeveelheden. Na twee en een half uur tafelen verlaten we voldaan het restaurant. Het is een zeer geslaagde dag geweest.
Morgen wacht ons een pittige dag: 95 km. naar Maastricht. En dan maar hopen, dat de weergoden ons weer welgezind zijn.
Tot morgen. Foto's komen nog.
Gr. en liefs Anny.
-
04 Mei 2012 - 19:48
Tonny Verstraten:
Hallo Anny en Ad, Wat leuk dat jullie altijd zoveel mensen ontmoeten op je reis.Gaan jullie morgen nog verder dan Maastricht, of is dat het einde van de volgende dag? Ik ben woensdag nog in Maastricht geweest, was een paar daagjes bij mijn vriendin in Eijsden.Ik hoop dat het weer jullie goed gezind blijft. Heb vandaag Jan van Eekeren nog gebeld voor zijn verjaardag, was heel blij met het kadoo dat hij van ons koor gekregen heeft. Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte.
Groetjes en tot de volgende keer.
Tonny -
04 Mei 2012 - 20:04
Jetty Blijdenstein:
Hallooooo Anny en Ad,
ik heb net naar een mooie film zitten kijken op Duitsland en zie dat de mail weer is gearriveerd. En de kop is er dus weer af en de eerste dag goed verlopen. Heerlijk voor jullie!! En Bladel is voor mij ook heel bekend, wij zaten van 1976 t/m 1986 jaarlijks in Het Vennenbos in Hapert en gingen dan altijd in Bladel naar de bakker. En winkelen in Valkenswaard. Ik hoop dat het weer in de komende dagen goed blijft, ik ben die rot kou in ieder geval al stik beu. Ik ga a.s. zondag met de dialectgroep van "Oons Taoltje" op excursie naar...... Merksem. Daar is het graf van Kiske Dekkers, de schrijver van het "Roosendaols Lieke". Dus hopelijk wordt dat weer gezellig. De Heemkundekring Merksem leidt ons rond. En jullie wacht weer een lange tocht naar Mestreech. Ik kan weer niet anders doen dan jullie weer een hele goede tocht toewensen met hopelijk droog weer. Ik weet dat jullie "die-hards" zijn, maar een beetje zon is toch leuker dan die regen. Voor straks welterusten en morgen gezond weer op! Tot de volgende ronde.
Groetjes,
J E T -
04 Mei 2012 - 20:22
Yvonne:
Hallo zus, ja volgens mij hebben wij toen ook samen met jullie deze route gefietst. We reden toen fout daar bij Lage Mierde of was dat ergens anders. Ik weet wel dat wij toen nog zo gelachen hebben. Ik zal jullie weer liggend met veel plezier volgen. Nog vele maanden te gaan, maar straks wel weer zonder pijn op mijn fietsje. Heel veel plezier en dikke kus van (je zus(je) -
05 Mei 2012 - 11:15
Mirjam Zeebregts:
Hoi Ad en Anny,
we zijn net terug uit Herry een plaatsje in de buurt van Nevers, waar Bernadette ligt. Ja het meisje dat Maria zag in Lourdess. Frankrijk was heerlijk. Jammer dat Anouk niet heeft uitgezwaaid, maar vanachter de computer wensen wij jullie een goede tocht en alle geluk en gezondheid toe.
groet, familie Zeebregts -
05 Mei 2012 - 16:40
Ria En Henk Verdonk :
Hallo Anny en Ad wij hebben vandaag jullie reisverslag gelezen,en de leuke foto's bekeken.Hopelijk hebben jullie beter weer gehad naar Maastricht dan dat het bij ons was, wij blijven jullie volgen, en wensen jullie veel fietsplezier. Groeten Ria en Henk Verdonk uit Bladel -
05 Mei 2012 - 19:36
Toon Kerstens:
Je treft het nog niet wat het weer aangaat. En toch is al meimaand. Ook hier is het elke dag knudde met het weer. Ik wens jullie, mede namens Jeanne, toch een voorspoedig fietsavontuur toe en hoop dat je veel dagen met goed fietsweer mag treffen. Ik volg je ervaringen op de voet. Wij fietsen ook nog wel, maar zijn echte mooi-weer fietsers en dan noig met electrische ondersteuning. In ieder geval veel succes en veel plezier tijdens jullie fietsdagen. Veel groeten van Jeanne en Toon Kerstens -
07 Juli 2012 - 11:14
HI:
Hello
I saw your nice profile,and something motivated me to communicate with you,My Dear in your usual time may it pleases you to write me back in email address ( jenicaithamar@yahoo.com ) so that i can send you my pictures and also tell you more about myself.A friendship is the foundation build on other relative things to come.May God bless you as i wait impatiently to hear from you. Your lonely friend,
jenica
( jenicaithamar@yahoo.com )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
