Daar zijn we weer.

Lieve familie, vrienden kennissen.

Bij lange afstandsfietsers (en daar horen we na 7 grote tochten wel bij) gaan zich al snel verslavings-verschijnselen voordoen. Zo ook bij ons, want na de laatste tocht naar Rome kwam al heel snel het mapje "de Groene weg naar de Middellandse zee" te voorschijn. Deze tocht was eerst gepland voor 2011, maar omdat ik toen in een enthousiaste bui riep: "En toch wil ik ooit eens naar Rome op de
fiets",was de reactie van Ad dat we die onderneming niet moesten uitstellen vanwege de leeftijd. Zo werd Stes Maries-de-la-Mer doorgeschoven naar 2012.

Een stukje geschiedenis.
Stes-M.-de-la-M. is in het voorjaar ook reisdoel voor een oud volk, dat wij zigeuners noemen. Vanuit alle windstreken trekken zij naar deze plaats om hier op 24 en 25 mei hun feest te vieren. Voor hen is dit stadje een soort pelgrimsoord geworden gebaseerd op een oude legende.

Deze legende is een equivalent van het Jacobusverhaal uit Santiago de Compostela.
Op de plaats waar nu dit stadje ligt aan het strand van de Camargue bij de monding van de Petit Rhône landde ca. 40 n.C. een bootje met daarin een aantal vluchtelingen uit Palestina: Maria-Jacobea, Maria van Salome, Lazarus, Maria Magdalena, Martha en de kleurlinge Sara, dienares van de beide Maria's. Eenmaal geland ging het groepje uit elkaar voor Christelijk zendingswerk in de Provence. De beide Maria's en hun dienares Sara bleven in de Camargue en zijn daar gestorven en begraven in de plaats die naar hen is genoemd. Zo is in en rond de kerk van Stes-M-de-la-Mer een verering tot op de huidige dag levend gebleven, vooral de jaarlijkse bedevaart met processie op 24 en 25 mei. De zigeuners beweren/geloven, dat ze van deze Sara afstammen vandaar de adoratie. Zij reizen in hun beeldspraak de regenboog, die een symbool is van trekken achterna. Zij volgen immers een reisdoel, dat eeuwig voor hen uit blijft schuiven.
Wij staan dus op het punt om aan een een nieuwe "pelgrimage" te beginnen. We zijn er alleen niet zeker van of we aan het einde van deze regenboog een pot goudstukken zullen vinden. Maar wie weet....

Op dit moment hebben we de nodige trainingsritten achter de rug (ong. 900 km.) en zijn we lichamelijk en geestelijk in prima conditie. Alles is geregeld: de tassen zijn gevuld ( o.a. met mijn notebook), fietsen een onderhoudsbeurt gehad, terugreis geregeld en enkele slaapplaatsen gereserveerd. De eerste dag fietsen we via onze oude schoolkamproute Hoeven-Alphen naar Borkel en Schaft om daar te slapen bij Mevr. Kwinten van Vrienden op de fiets, waar we in 2010 ook onderdak hebben gekregen.
Wij zijn klaar voor het vertrek op vrijdag 4 mei. Om half negen geeft Ad het vertreksein en dan hopen we zondag 26 mei gezond en wel terug te keren in Hoeven.

Ik hoop, dat ik de juiste email-adressen heb, zodat jullie kunnen meegenieten van onze mooie en misschien minder mooie belevenissen. Laat tijdens onze reis even wat van je horen, om er zeker van te zijn, dat ik niemand vergeten ben.
Wil je onze berichten niet meer ontvangen, dan kun je dat zelf regelen op onze site.

Gr. Anny