Een zonnig einde van deel 1.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
01 Mei 2018 | Frankrijk, Tours
Goede avond familie, vrienden, kennissen en volgers.
Gisteravond tijdens het diner maakten we kennis met drie Santiagogangers te voet en route: een Fransman en een echtpaar uit Portugal. Zij wandelden elk jaaveertien dagen een deel van de route. De ene pelgrim was 54 jaar en hij zou door steeds maar een deel per jaar te lopen op zijn zestigste Santiago bereiken. Zo zie je maar weer : voor ieder wat wils.
Madame de kasteelvrouwe was uiterst vriendelijk en had haar best gedaan om voor alle pelerins een warme maaltijd klaar te maken. Helaas kwamen wij tot de conclusie, dat “warme” een bijna koude maaltijd werd. Maar als pelgrim klaag je niet en ben je tevreden met wat er op tafel komt: een crudite vooraf, daarna lauwwarme quiche, pasta met gegrilde tomaten en varkensfilet lapjes en als dessert konden we kiezen uit kaas en taart. En een flinke karaf rode wijn.
Ja Koos en Henk, jullie mochten tien jaar geleden van madame alle wijn die overbleef opmaken. Ik had nu een hele karaf voor mezelf, heb daar in het chateau op jullie getoast en geen restje wijn laten staan.
We hadden die dag al heel wat kou geleden en dat ging in kasteel Rocheux nog even door. Pas de chauffage ! We lagen daardoor al om negen uur echt onder de wol: een dik dekbed met daaronder nog een extra wolletje in een laken gewikkeld. Zo kom je de winter door.
Na een uitgebreid ontbijt met suikerbrood, pruimentaart, cake, croissants en stokbrood namen we afscheid van de kasteelvrouwe met de woorden, dat als we ooit nog eens terug zouden komen, dat we dan met de voiture kwamen. Ze vond het super, dat we voor de vierde keer daar hadden geslapen. Dat vertelde ze ook aan de andere pelgrims.
Om kwart over acht begonnen we aan onze laatste dag van deel 1 Haarlem-Tours. Zonder problemen bereikten we na 20 km. Vendome, die in de Gallo-Romeinse tijd Vindocinum (witte berg)
genoemd werd. Aan het plein met de vrijstaande Tour St. Martin van een kerk uit de vijftiende eeuw staat een prachtig houten huis uit die tijd met boven de ingang uitgesneden figuren van St. Jacob en St. Martin. We wandelen over de voetbrug richting park met het het bureau voor Tourisme, waar we tien jaar geleden de oude heer van 82 jaar aantroffen uit het Gooi, die alleen onderweg was naar S.d.C. Heel bijzonder was dat.
Bij het verlaten van Vendome door de prachtige stadspoort besluiten we om de prachtige bordjes route St. Jaques de Compostelle te volgen. Gemakkelijk, we moeten niets lezen en kunnen lekker doortrappen tot we na tien kilometer onraad ruiken. Ik kan de dorpjes op de Michelinkaart nl. niet vinden en het duurt erg lang voor we in Villierfaux het plaatsje op de route zijn. Bijsturen, kaart lezen, enz. Een prima leermoment, we volgen vanaf nu enkel de tekst van ons boekje: Ad leest en ik volg, omdat ik een oud boekje heb. Het landschap bestaat nog steeds uit glooiende, eindeloze en open landbouwgronden, kleurend van geel naar groen en bruin. Via Chateau-Renault, (waar we een heleboel kunt bezoeken voor een andere keer) fietsen we door het besloten dal van de Brenne op een rustig en schaduwrijk weggetje, dat bij Chancay een fietspad wordt op een vroegere spoorbaan langs de Brenne. We rijden door de streek van de Vouvray wijnen en dat zien we aan de glooiende wijngaarden en aan het pad waar we overheen fietsen:fijn wit gruis (kalk) met veel kuilen en gaten. Na een heel steile afdaling met twee handen aan de remmen, stevig zittend in het zadel bereiken we de oevers van de Loire en na een gravelfietspad pal langs de Loire, waar heel veel mensen vandaag wandelen, ( 1 mei en alle Fransen hebben vrij, winkels gesloten)komen we om 4 uur aan bij Le Pont Suspendu na 100 km. en een fietstijd van vijf uur en 42 minuten. Hier wisselen we van boekje. Adieu deel 1 en bievenue deel 2.
We rijden meteen naar de St. Martinus Kathedraal voor een kort bezoekje, de Infomation voor een stempel en daarna naar ons hotel Ibis budgethotel dat we gemakkelijk vinden met
mijn Googlemap app. Inchecken, fietsen moeten we stallen in de parkeergarage, kosten €8,-. Daarna met de lift naar onze kamer, vier hoog.
We hebben onderweg genoten van de geurende, bloeiende
Meidoorns, de vele seringenbomen paars en wit, een haasje en
eekhoorntje, die ons pad kruisten. En niet te vergeten onze vriend de ebike Koga Excite.
Iedereen nog bedanken voor de ondersteunende woorden, leuke herinneringen van vrienden aan onze tocht van 2008 en alle goede wensen voor de volgende 900km. We hebben er zin in. Lieve groeten van mij en van Ad, die al weer in bed ligt. Tot morgen.
Gisteravond tijdens het diner maakten we kennis met drie Santiagogangers te voet en route: een Fransman en een echtpaar uit Portugal. Zij wandelden elk jaaveertien dagen een deel van de route. De ene pelgrim was 54 jaar en hij zou door steeds maar een deel per jaar te lopen op zijn zestigste Santiago bereiken. Zo zie je maar weer : voor ieder wat wils.
Madame de kasteelvrouwe was uiterst vriendelijk en had haar best gedaan om voor alle pelerins een warme maaltijd klaar te maken. Helaas kwamen wij tot de conclusie, dat “warme” een bijna koude maaltijd werd. Maar als pelgrim klaag je niet en ben je tevreden met wat er op tafel komt: een crudite vooraf, daarna lauwwarme quiche, pasta met gegrilde tomaten en varkensfilet lapjes en als dessert konden we kiezen uit kaas en taart. En een flinke karaf rode wijn.
Ja Koos en Henk, jullie mochten tien jaar geleden van madame alle wijn die overbleef opmaken. Ik had nu een hele karaf voor mezelf, heb daar in het chateau op jullie getoast en geen restje wijn laten staan.
We hadden die dag al heel wat kou geleden en dat ging in kasteel Rocheux nog even door. Pas de chauffage ! We lagen daardoor al om negen uur echt onder de wol: een dik dekbed met daaronder nog een extra wolletje in een laken gewikkeld. Zo kom je de winter door.
Na een uitgebreid ontbijt met suikerbrood, pruimentaart, cake, croissants en stokbrood namen we afscheid van de kasteelvrouwe met de woorden, dat als we ooit nog eens terug zouden komen, dat we dan met de voiture kwamen. Ze vond het super, dat we voor de vierde keer daar hadden geslapen. Dat vertelde ze ook aan de andere pelgrims.
Om kwart over acht begonnen we aan onze laatste dag van deel 1 Haarlem-Tours. Zonder problemen bereikten we na 20 km. Vendome, die in de Gallo-Romeinse tijd Vindocinum (witte berg)
genoemd werd. Aan het plein met de vrijstaande Tour St. Martin van een kerk uit de vijftiende eeuw staat een prachtig houten huis uit die tijd met boven de ingang uitgesneden figuren van St. Jacob en St. Martin. We wandelen over de voetbrug richting park met het het bureau voor Tourisme, waar we tien jaar geleden de oude heer van 82 jaar aantroffen uit het Gooi, die alleen onderweg was naar S.d.C. Heel bijzonder was dat.
Bij het verlaten van Vendome door de prachtige stadspoort besluiten we om de prachtige bordjes route St. Jaques de Compostelle te volgen. Gemakkelijk, we moeten niets lezen en kunnen lekker doortrappen tot we na tien kilometer onraad ruiken. Ik kan de dorpjes op de Michelinkaart nl. niet vinden en het duurt erg lang voor we in Villierfaux het plaatsje op de route zijn. Bijsturen, kaart lezen, enz. Een prima leermoment, we volgen vanaf nu enkel de tekst van ons boekje: Ad leest en ik volg, omdat ik een oud boekje heb. Het landschap bestaat nog steeds uit glooiende, eindeloze en open landbouwgronden, kleurend van geel naar groen en bruin. Via Chateau-Renault, (waar we een heleboel kunt bezoeken voor een andere keer) fietsen we door het besloten dal van de Brenne op een rustig en schaduwrijk weggetje, dat bij Chancay een fietspad wordt op een vroegere spoorbaan langs de Brenne. We rijden door de streek van de Vouvray wijnen en dat zien we aan de glooiende wijngaarden en aan het pad waar we overheen fietsen:fijn wit gruis (kalk) met veel kuilen en gaten. Na een heel steile afdaling met twee handen aan de remmen, stevig zittend in het zadel bereiken we de oevers van de Loire en na een gravelfietspad pal langs de Loire, waar heel veel mensen vandaag wandelen, ( 1 mei en alle Fransen hebben vrij, winkels gesloten)komen we om 4 uur aan bij Le Pont Suspendu na 100 km. en een fietstijd van vijf uur en 42 minuten. Hier wisselen we van boekje. Adieu deel 1 en bievenue deel 2.
We rijden meteen naar de St. Martinus Kathedraal voor een kort bezoekje, de Infomation voor een stempel en daarna naar ons hotel Ibis budgethotel dat we gemakkelijk vinden met
mijn Googlemap app. Inchecken, fietsen moeten we stallen in de parkeergarage, kosten €8,-. Daarna met de lift naar onze kamer, vier hoog.
We hebben onderweg genoten van de geurende, bloeiende
Meidoorns, de vele seringenbomen paars en wit, een haasje en
eekhoorntje, die ons pad kruisten. En niet te vergeten onze vriend de ebike Koga Excite.
Iedereen nog bedanken voor de ondersteunende woorden, leuke herinneringen van vrienden aan onze tocht van 2008 en alle goede wensen voor de volgende 900km. We hebben er zin in. Lieve groeten van mij en van Ad, die al weer in bed ligt. Tot morgen.
-
01 Mei 2018 - 21:59
Koert:
Hi Anny en Ad,
Ik lees met veel plezier de verhalen. Het plezier dat jullie weer hebben is duidelijk te merken. Claartje wordt donderdagochtend geopereerd aan haar pols. We hopen op een spoedige genezing.
Heel veel plezier en op naar del 2
-
01 Mei 2018 - 22:00
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
nou, dan viel het eten bij madame nogal tegen en dan ook nog geen verwarming, brrrrr. En niet te geloven dat jullie er alweer de helft hebben opzitten, wat gaat het toch hard. Hier was het ook koud, maar vanaf morgen gaat de temperatuur omhoog en dat duurt voorlopig al tot en met het weekend, ik hoop het voor jullie ook. Want het is toch altijd leuker om goed weer te hebben. Hier weinig nieuws. Ik heb van het slechte weer gebruik gemaakt om al mijn binnendeuren eens schoon te maken, dat mag wel na 8 jaar!! Maar het verbaasde me dat het zat meeviel, ach ik woon hier ook alleen en verder maakt niemand wat vuil. Morgen naar de kapper en ik eet in de stad, heb geen zin om te koken. En Ad slaapt al, dat mag als je er zo'n tocht op hebt zitten. Voor de komende 900 km wens ik jullie weer veel succes, goed weer en dat jullie weer in goede gezondheid het einddoel mogen bereiken. Welterusten en tot morgen!
Liefs en groetjes,
J E T -
01 Mei 2018 - 23:55
Henk Bond:
Wij hebben Tour 2 keer aangedaan.In 2008 via de Santiagoroute zoals jullie nu.Vandaar herinner ik me nog binnenkomst zoals jullie die beschrijven,langs de rivier en dan over die brug en je rijdt Tour binnen.De tweede keer was op de Loire route en dan kom je van een heel andere kant binnen.Ik herkende er niet veel van,alleen die grote kerk,die je als eerste passeert.Wij kwamen zelfs in hetzelfde hotel terecht.Ik herkende het pas toen we weer weggingen.
Nu op pad naar Poitiers.Dat kan wel in 1 dag en het weer gaat steeds beter worden.In Poitiers zaten wij in het Ibis hotel. -
02 Mei 2018 - 09:00
Jeanne:
Goed gedaan zover, Ad en Annie.
Jullie klinken heel vrolijk en tevreden.
Op naar deel 2
Groetjes Jeanne -
02 Mei 2018 - 14:08
Cees En Greet:
Hallo Anny en Ad,
Dat hebben jullie toch mooi en snel gedaan dat eerste deel en leuk om te lezen wat jullie onderweg allemaal tegenkomen en meemaken. We genieten er van en doen zo ook weer oude herinneringen op. We wensen jullie veel succes met het volgende deel met vooral zonnig en warm weer.
GroetjEs, Cees en Greet. -
02 Mei 2018 - 19:04
Karin Van Eekelen:
Leuk om jullie te volgen.....kijk uit naar de rest! -
02 Mei 2018 - 19:11
Geert Siebers:
Hoi Ad & Anny,
Wat die paar extra Watts toch ‘n wonder kunnen verrichten; jullie gaan als ‘n speer. Foto’s roepen ook bij mij herinneringen op aan eerdere tochten.
Veel succes met deel 2 en ik wacht op het verslag over ‘t bedwingen van de Col de Somport.
Groeten, Geert & Mieke -
02 Mei 2018 - 20:26
Hans En Henny:
Hallo Ad en Anny
Alweer 1 boekje voor op te bergen maar deel 2 is voor jullie geen onbekende.
En mooie foto's maken ons wel een beetje jaloers.
Veel fietsgenot en pelgrimerend tot aan de Col de Somport.
Heel veel groetjes Hans en Henny -
03 Mei 2018 - 11:30
Koos Follings:
Op de promenade in Poitiers is het goed vis maar ook varkenspoot eten.
Jullie mogen dat niet missen.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat bij terugkomst in Heerlen mijn weegschaal
aanwees,dat ik nog geen ons was afgevallen.
Verwen jezelf dan ook regelmatig.
Zeker nu de heuvels en bergen in het verschiet liggen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
