Deze keer zit het venijn in de staart.
Door: Ad
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
02 Mei 2018 | Frankrijk, Châtellerault
Goede avond volgers.
We zijn gisteravond iets verderop in de straat even wat gaan “kebabben”, een snelle hap, die voor 1x prima smaakte. Tijdens de hap werden we verrast door Nicole en de rest met een “ FaceTime moment.
Het gesjouw met alle bagage,het gepruts met de lift en codes van de vorige dag herhaalt zich opnieuw in omgekeerde volgorde.
Om half negen zitten we attent en wakker op de fiets, want Tours uitrijden viel vorig jaar en ook tien jaar geleden niet mee. Deze keer ging het feilloos correct, geen meter om of teveel. Dat heft de burger moed. St. Avertin en Veigne liggen in de agglomeratie van Tours. Het oplettend coursen houdt zeker aan tot en met Veigne, daarna worden de aanwijzingen gegeven over langere afstand. Het fietsen gaat heerlijk relaxt.
We rijden richting Sorigny. Van enig herkennen is geen sprake meer, herinneringen zijn vervaagd, gewoon kwijt en het is alsof
we voor de eerste keer deel 2 fietsen. Lekker toch! Vlak voor Sorigny ontmoeten we een Nederlands echtpaar op pikobello Gaastra fietsen met een echte Rohlofnaaf. Een gesprek is bij zo’n ontmoeting onvermijdelijk. Opeens is de tijdwinst van het onberispelijk Tours verlaten verdwenen als sneeuw voor de zon.
We rijden niet gelijk op, dat werkt nl. niet. Bij het eerste het beste hellinkje moeten ze van de fiets, terwijl wij groetend voorbij rijden met een goed bedoeld “tot ziens”. Nu al eraf..... en gedachte van “ groene sneeuw” komen bij ons op.
Het gaat weer lekker, wel wat tegenwind, maar het is droog en de zon doet zijn best.
We maken een ommetje naar Ste. Catherine de Fierbois, dat vroeger een belangrijke halteplaats met een hospitium voor pelgrims was. Een grotere plaats als St. Maure-de-Touraine “verteren” we moeiteloos en voor de middagpauze bereiken we Nouatre. Pauze mag het nauwelijks heten, zo kort houden we het.
Marcilly- sur-Vienne, Pussigny, Antogny Le Fillac kunnen ons niet tot fouten verleiden.
Maar het venijn zit dikwijls in de staart, zoals spreekwoord/titel boven dit stukje zegt.
Zo’n beetje na Dange-St.Romain begint Anny zich de moeilijke binnenkomst van Chatellerault uit 2008 te herinneren.Flarden van gebeurtenissen: iets van 2 enorm grote keien, die de toegang voor ander verkeer dan voetgangers en fietsers onmogelijk maken. Enkele km. In de buurt van Autran is zover. Twijfel bij een simpele kleine rotonde, een gebrekkige verwijzing in het routeboekje en we komen er niet meer uit. Omkeren en opnieuw beginnen. We raadplegen een wielrenner en die zegt met stelligheid: “Oui monsieur, cette route D1 Est la route puur Chatellerault. We verorberen weer enkele kilometers in de juiste richting tot we weer vastlopen. Maar als de nood het hoogst is, is Anny met haar IPhone en Google maps present. Deze keer wordt het een lange en ingewikkelde exercitie voor we via een oude spoorbrug in de industriezone terecht komen. Even later staan we voor de deur van de onbemande ontvangstbalie van her B&Bhotel, 15 Nungesser te Coli. We bellen aan en via een microfoontje worden ons allerlei moeilijke vragen gesteld en tips gegeven. Verder vertelt de onzichtbare man, dat er om 17.00 uur iemand lijfelijk aanwezig zal zijn.
Zo flexibel als we zijn, wijzigen we onze plannen. Eerst wat inkopen doen bij de Intermarche verderop voor de “voorraadkast” en omdat het toch allemaal in de buurt is, scoren we meteen ook nog maar een Mac.
Morgen gaat de tocht via Poitier naar Gencay, een kleinere plaats. Wie weet komen we daar weer een onbemande receptie aan.
Groeten uit Chatellerault. Ad
Het is Anny gelukt om bij de vorige reisverslagen een aantal foto’ s te plaatsen. Voor har geldt, dat de aanhouder wint.
We zijn gisteravond iets verderop in de straat even wat gaan “kebabben”, een snelle hap, die voor 1x prima smaakte. Tijdens de hap werden we verrast door Nicole en de rest met een “ FaceTime moment.
Het gesjouw met alle bagage,het gepruts met de lift en codes van de vorige dag herhaalt zich opnieuw in omgekeerde volgorde.
Om half negen zitten we attent en wakker op de fiets, want Tours uitrijden viel vorig jaar en ook tien jaar geleden niet mee. Deze keer ging het feilloos correct, geen meter om of teveel. Dat heft de burger moed. St. Avertin en Veigne liggen in de agglomeratie van Tours. Het oplettend coursen houdt zeker aan tot en met Veigne, daarna worden de aanwijzingen gegeven over langere afstand. Het fietsen gaat heerlijk relaxt.
We rijden richting Sorigny. Van enig herkennen is geen sprake meer, herinneringen zijn vervaagd, gewoon kwijt en het is alsof
we voor de eerste keer deel 2 fietsen. Lekker toch! Vlak voor Sorigny ontmoeten we een Nederlands echtpaar op pikobello Gaastra fietsen met een echte Rohlofnaaf. Een gesprek is bij zo’n ontmoeting onvermijdelijk. Opeens is de tijdwinst van het onberispelijk Tours verlaten verdwenen als sneeuw voor de zon.
We rijden niet gelijk op, dat werkt nl. niet. Bij het eerste het beste hellinkje moeten ze van de fiets, terwijl wij groetend voorbij rijden met een goed bedoeld “tot ziens”. Nu al eraf..... en gedachte van “ groene sneeuw” komen bij ons op.
Het gaat weer lekker, wel wat tegenwind, maar het is droog en de zon doet zijn best.
We maken een ommetje naar Ste. Catherine de Fierbois, dat vroeger een belangrijke halteplaats met een hospitium voor pelgrims was. Een grotere plaats als St. Maure-de-Touraine “verteren” we moeiteloos en voor de middagpauze bereiken we Nouatre. Pauze mag het nauwelijks heten, zo kort houden we het.
Marcilly- sur-Vienne, Pussigny, Antogny Le Fillac kunnen ons niet tot fouten verleiden.
Maar het venijn zit dikwijls in de staart, zoals spreekwoord/titel boven dit stukje zegt.
Zo’n beetje na Dange-St.Romain begint Anny zich de moeilijke binnenkomst van Chatellerault uit 2008 te herinneren.Flarden van gebeurtenissen: iets van 2 enorm grote keien, die de toegang voor ander verkeer dan voetgangers en fietsers onmogelijk maken. Enkele km. In de buurt van Autran is zover. Twijfel bij een simpele kleine rotonde, een gebrekkige verwijzing in het routeboekje en we komen er niet meer uit. Omkeren en opnieuw beginnen. We raadplegen een wielrenner en die zegt met stelligheid: “Oui monsieur, cette route D1 Est la route puur Chatellerault. We verorberen weer enkele kilometers in de juiste richting tot we weer vastlopen. Maar als de nood het hoogst is, is Anny met haar IPhone en Google maps present. Deze keer wordt het een lange en ingewikkelde exercitie voor we via een oude spoorbrug in de industriezone terecht komen. Even later staan we voor de deur van de onbemande ontvangstbalie van her B&Bhotel, 15 Nungesser te Coli. We bellen aan en via een microfoontje worden ons allerlei moeilijke vragen gesteld en tips gegeven. Verder vertelt de onzichtbare man, dat er om 17.00 uur iemand lijfelijk aanwezig zal zijn.
Zo flexibel als we zijn, wijzigen we onze plannen. Eerst wat inkopen doen bij de Intermarche verderop voor de “voorraadkast” en omdat het toch allemaal in de buurt is, scoren we meteen ook nog maar een Mac.
Morgen gaat de tocht via Poitier naar Gencay, een kleinere plaats. Wie weet komen we daar weer een onbemande receptie aan.
Groeten uit Chatellerault. Ad
Het is Anny gelukt om bij de vorige reisverslagen een aantal foto’ s te plaatsen. Voor har geldt, dat de aanhouder wint.
-
02 Mei 2018 - 21:14
Henk Bond:
Ik ben blij,dat ik niet de enige ben,die lijdt aan long time memoryloss,want dat mag je na 10 jaar wel zo noemen.Ik herken niets uit de beschrijving,alleen,dat we in 1 dag van Tours in Potiers waren,but that was long ago.Ik denk,dat het nu met de e bike van Koos ook langer duurt,omdat ik het nog handmatig doe.
We genieten verder op afstand. -
02 Mei 2018 - 21:23
Lous En Jan :
Hoi Ad en Anny
Wij zijn vandaag Santiago binnengereden. Een hele ervaring. Staan nu op een camping en hebben de kathedraal bezocht en het centrum al een beetje verkend. De komende dagen gaan we in Galicië wat tochten maken en Santiago nog een paar keer bezoeken. Jammer dat het weer niet zo best is. Regenachtig. De zon komt wel weer. Jullie nog een goede reis. Groeten van ons. Jan en Lous -
02 Mei 2018 - 22:04
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
aan de schrijfstijl van het verslag zag ik al meteen dat het van Ad was. En jullie kunnen je voorstellen dat ik weer met stijgende verbazing heb zitten lezen hoe jullie voor de zoveelste keer via keien en andere obstakels de weg moesten zoeken! Wat drijft jullie toch!! Ik zal het nooit snappen. En dit keer geen ontvangst door madame, maar door een stem, net "The Invisible Man", of in het Frans "l 'Homme Invisible". Ik wens jullie zoals altijd weer een goede nachtrust en morgen gezond weer op. Ik ga nu de foto's bij de verslagen bekijken.
Bonne nuit, mes héros!
Liefs en groetjes,
J E T -
02 Mei 2018 - 23:16
Paula Hagemans:
Heb n paar dagen geen bericht gehad en was ik ongerust. Maar het probleem is opgelost.
Leuk dat jullie weer bij het kasteel waren. Ik zag het weer helemaal voor me. Wat hebben we toen ook lekker gegeten. Fijn dat alles zo goed gaat en Pelgrims ontmoet.
as Zondag hebben we een optreden zullen jullie missen.
Het wordt hier prachtig weer en hoop dat jullie het ook hebben.
Veel succes en fietsplezier
Lieve groeten van Jan en Paula xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
