De hel van het Noorden
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Juni 2014 | Frankrijk, Miraumont
Na een rustige nacht in de Gîte Sjanghai worden we in de woning van madame verrast met een uitgebreid Frans ontbijt. Croissants, diverse soorten broodbolletjes, 5 soorten jam, jus d’orange, koffie, melk, yoghurt en kleine cups met appelmoes. En voor onderweg mogen we meenemen wat we nodig hebben. Ze vertelt, dat ze 4 gîtes heeft en ook nog twee chambres d’hôtes. Volgens madame heeft Ad hier wel via internet gereserveerd. Het zal wel eeuwig een mysterie blijven: hij kan het zich niet meer herinneren en is nog steeds in de overtuiging, dat hij een hotel in Cuincy heeft gereserveerd.
Om half negen peddelen we al volgens de route langs de grenzen van W.O. 1. Het is nog fris, af en toe laat de zon zich zien. Via Vermelles naar Mazingarbe passeren we de spitse begroeide sintelbergen of terrils, die als dode vulkanen boven het open veld uitsteken. Ze herinneren aan het zwarte goud, dat hier in de 20ste eeuw gedolven werd. Voor Loos-en-Gohelle doemt het eerste grindpad op, 500 m. Je kunt het beter een vuilnisbelt noemen, want het pad is bedekt met grof vuil. We moeten er voorzichtig te voet langs, goed oplettend voor scherpe voorwerpen om niet lek te rijden. Het is laveren tot aan de volgende asfaltweg. Tien kilometer rijden we al klimmend en dalend over stukken steen, steentjes, kuilen, gaten, afval, met als bekroning een smal en modderig bospad met laaghangende takken, dat eigenlijk niet bereidbaar is. Het doet ons denken aan het moeilijke pelgrimspad van de zilverroute naar Capparra. We stappen nog al eens af voor onze veiligheid en als we gaan klimmen naar Notre Dame de Lorette vragen we ons af of Dhr. Kees Swart geen betere weg wist dan dit gevaarlijke traject.
Waar de heuvels van het Bekken van Parijs oprijzen liggen de grootste slagvelden. Bij Notre Dame de Lorette sneuvelden meer dan 100.000 Fransen voor een halve kilometer terreinwinst.
Aan het begin van de erebegraafplaats worden we verwelkomd door Franse (gepensioneerde) vrijwilligers. Een grote groep kinderen met leerkrachten wordt door deze heren begeleid bij het bezoek van de erebegraafplaats. Wij krijgen ook nog wat uitleg. De kapel is al een pelgrimsplaats vanaf ± 1730, maar verwoest tijdens de Franse Revolutie en herbouwd in 1815. We lopen even binnen en begeven ons daarna naar het monument in het centrum van de begraafplaats, dat een stilte kapel bevat met 8 doodskisten, waarin van elke oorlog de resten rusten van een onbekende soldaat: ’14-18, ‘40-45, Algerijnse oorlog en de oorlog van Indo-China. Een klein houten kistje bevat de as uit de concentratiekampen. We worden er stil van. Ook hier weer een gids die ons uitleg geeft.
Na de heuvel van N.D. de L. dalen we vliegensvlug af naar Ablain-St-Nazaire om in het bos van Vimy de loopgraven te bezoeken. Om half een bereiken we Arras: Place des Héros en Grand Place met de prachtige gildehuizen. Tijd voor lunch en een kopje koffie. Even de VVV binnengewipt, want daar stonden drie reuze poppen met een verklaring van de herkomst en de betekenis. ( In Burgos ooit eerder gezien). Via een autovrij jaagpad langs de Scarpe rijden we Arras uit.
We passeren Wancourt, Croisilles, ST.-Legér en 15 km. voor onze bestemming worden we getrakteerd op een heuse hoosbui. Regenjacks aan en schuilen we samen onder een boom. Heel romantisch!
Miraumont is ons einddoel en om 17.00 uur staan we voor onze chambre d’hôte. Madame brengt ons naar de Gîte en vertelt ondertussen, dat haar man zojuist een ernstig ongeluk heeft gehad. Het gaat slecht met hem en ze vraagt ons te bidden voor een goede afloop. Ze reserveert voor ons een tafel in het café/annex restaurant van het dorpwaar wij de enige gasten zijn. De bazin verrast ons met een prima etentje: een salade met ham, macaroni met stoofvlees en champignons, kaasplateau, een coupe ijs met aardbeien en een kop koffie. Dat alles voor de prijs van € 45,00. Ze komt er gezellig bijzitten als Ad wil afrekenen en vertelt van onze madame Monique en de echtgenoot, wat er precies is gebeurd. Echt dorps, het ongeluk is als een lopend vuurtje door het dorp gegaan. Als we de fiets pakken, ziet Ad dat hij een lekke band heeft, dat wordt repareren op de kamer.
Het was me een dagje wel, met veel ups en downs. Laten we hopen dat het voor de echtgenoot van Madame Monique goed afloopt. Welterusten allemaal. Anny
Om half negen peddelen we al volgens de route langs de grenzen van W.O. 1. Het is nog fris, af en toe laat de zon zich zien. Via Vermelles naar Mazingarbe passeren we de spitse begroeide sintelbergen of terrils, die als dode vulkanen boven het open veld uitsteken. Ze herinneren aan het zwarte goud, dat hier in de 20ste eeuw gedolven werd. Voor Loos-en-Gohelle doemt het eerste grindpad op, 500 m. Je kunt het beter een vuilnisbelt noemen, want het pad is bedekt met grof vuil. We moeten er voorzichtig te voet langs, goed oplettend voor scherpe voorwerpen om niet lek te rijden. Het is laveren tot aan de volgende asfaltweg. Tien kilometer rijden we al klimmend en dalend over stukken steen, steentjes, kuilen, gaten, afval, met als bekroning een smal en modderig bospad met laaghangende takken, dat eigenlijk niet bereidbaar is. Het doet ons denken aan het moeilijke pelgrimspad van de zilverroute naar Capparra. We stappen nog al eens af voor onze veiligheid en als we gaan klimmen naar Notre Dame de Lorette vragen we ons af of Dhr. Kees Swart geen betere weg wist dan dit gevaarlijke traject.
Waar de heuvels van het Bekken van Parijs oprijzen liggen de grootste slagvelden. Bij Notre Dame de Lorette sneuvelden meer dan 100.000 Fransen voor een halve kilometer terreinwinst.
Aan het begin van de erebegraafplaats worden we verwelkomd door Franse (gepensioneerde) vrijwilligers. Een grote groep kinderen met leerkrachten wordt door deze heren begeleid bij het bezoek van de erebegraafplaats. Wij krijgen ook nog wat uitleg. De kapel is al een pelgrimsplaats vanaf ± 1730, maar verwoest tijdens de Franse Revolutie en herbouwd in 1815. We lopen even binnen en begeven ons daarna naar het monument in het centrum van de begraafplaats, dat een stilte kapel bevat met 8 doodskisten, waarin van elke oorlog de resten rusten van een onbekende soldaat: ’14-18, ‘40-45, Algerijnse oorlog en de oorlog van Indo-China. Een klein houten kistje bevat de as uit de concentratiekampen. We worden er stil van. Ook hier weer een gids die ons uitleg geeft.
Na de heuvel van N.D. de L. dalen we vliegensvlug af naar Ablain-St-Nazaire om in het bos van Vimy de loopgraven te bezoeken. Om half een bereiken we Arras: Place des Héros en Grand Place met de prachtige gildehuizen. Tijd voor lunch en een kopje koffie. Even de VVV binnengewipt, want daar stonden drie reuze poppen met een verklaring van de herkomst en de betekenis. ( In Burgos ooit eerder gezien). Via een autovrij jaagpad langs de Scarpe rijden we Arras uit.
We passeren Wancourt, Croisilles, ST.-Legér en 15 km. voor onze bestemming worden we getrakteerd op een heuse hoosbui. Regenjacks aan en schuilen we samen onder een boom. Heel romantisch!
Miraumont is ons einddoel en om 17.00 uur staan we voor onze chambre d’hôte. Madame brengt ons naar de Gîte en vertelt ondertussen, dat haar man zojuist een ernstig ongeluk heeft gehad. Het gaat slecht met hem en ze vraagt ons te bidden voor een goede afloop. Ze reserveert voor ons een tafel in het café/annex restaurant van het dorpwaar wij de enige gasten zijn. De bazin verrast ons met een prima etentje: een salade met ham, macaroni met stoofvlees en champignons, kaasplateau, een coupe ijs met aardbeien en een kop koffie. Dat alles voor de prijs van € 45,00. Ze komt er gezellig bijzitten als Ad wil afrekenen en vertelt van onze madame Monique en de echtgenoot, wat er precies is gebeurd. Echt dorps, het ongeluk is als een lopend vuurtje door het dorp gegaan. Als we de fiets pakken, ziet Ad dat hij een lekke band heeft, dat wordt repareren op de kamer.
Het was me een dagje wel, met veel ups en downs. Laten we hopen dat het voor de echtgenoot van Madame Monique goed afloopt. Welterusten allemaal. Anny
-
04 Juni 2014 - 17:28
Babette:
Leuk om weer al jullie belevenissen te lezen!
Groetjes Bas, Babette, Iris, Sanne en Esmee -
04 Juni 2014 - 18:53
Hans En Henny:
Zo maken jullie van alles mee. Dat is toch altijd weer het leukste van al die tochten. De kennismaking met de bevolking en het wel en wee van de mensen. Het leven valt niet altijd mee en zeker niet 100 jaar geleden. Vreselijk, wat zich daar heeft afgespeeld.
We hopen, dat het met de regen meevalt voor jullie, hier wordt een heet Pinksterweekend verwacht. Het zal niet veel verschillen met Noord-Frankrijk.
Groetjes en trap ze
Gr. Hans en Henny -
04 Juni 2014 - 19:32
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
een uurtje geleden jullie verslag weer ontvangen. En wat was het onderweg weer heftig. Koolaspaden, slecht wegdek, modder, enz. En dan staan ze ook nog onder de regencape in de stromende regen en vinden het nog romantisch ook!!! Ik moet er niet aan denken, maar dat wist je al. Wel erg van die man die dat ongeluk kreeg, hopelijk haalt hij het. En ik kan begrijpen dat je er stil van werd bij het zien van al die ellende. Hetzelfde had ik in Auschwitz, ben daar helemaal treurig buiten gekomen. En ondanks alle monumenten en gedenktekens gaan de oorlogen gewoon door, het zal wel nooit anders worden. Het begint al in het klein met je buren. Je hoeft maar naar de Rijdende Rechter te kijken en het is weer één grote ellende! Niettemin genieten jullie toch weer van alles en elkaar en dat is het voornaamste.
Nou nog even een mededeling van heel ander kaliber. We zouden op 25 juni bij Marianne gaan eten, ik zou een uurtje later komen i.v.b. "òòns taoltje", maar nu kan ik helemaal niet komen omdat dan 's avonds om 8 uur de presentatie is van het blad van de Heemkundekring waar het artikel over ons pa in staat. Ik kreeg gisteren de uitnodiging en kan daar natuurlijk niet weg blijven. Ik heb Marianne al nieuwe data doorgegeven, zal het bij deze ook aan jou doen, het is allemaal in augustus. Maandag 4, 11 of 18, woensdag 6 of 13, donderdag 7 of 21 augustus. Daar moet toch wel uit te komen zijn he? Het is net of iedereen alles op dezelfde datum wil doen.
Ik wens jullie weer veel succes met de voortzetting van jullie reis. En hopelijk een beetje goed weer, is toch wel gezelliger fietsen dan die regen. Voor straks welterusten en ik kijk alweer uit naar jullie verdere belevenissen. Blijf gezond en tot het volgende verslag.
Liefs en groetjes,
J E T -
04 Juni 2014 - 21:28
Ineke Polderman:
Wat een tocht als ik alles lees ben ik heel erg blij met mijn e-bike.
Het weer zit ook al niet mee maar niet getreurd het wordt warmer!!
Succes met jullie verdere fietstocht en hopelijk blijvend mooi fietsweer.
Dikke kus Ineke -
06 Juni 2014 - 22:06
Marianne:
Lieve twee,
Wat een ervaringen weer! Geweldig als je dat samen mag beleven. Mooie tocht verder.
Wij zitten aan de Spaanse kust na een mooie tocht door Luxemburg en Frankrijk.
Heel veel groetjes en nog bedankt voor de hartelijke kaart aan Walter. Hij was er heel blij mee.
Tevoren hadden we geen goede ontvangst met WiFi. Vandaar weinig reactie.Liefs van Walter en Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
