Midden door Zuid-Beveland naar het Zeeuws-Vlaamse

Voor familie, vrienden, kennissen en ieder die mee leest.

De morgen begon goed: de zon scheen toen we uit bed stapten ! Na een overdadig ontbijt, dat de gastvrouw had klaargezet in de koelkast, bleef er nog zo veel over, dat we een lunchpakket voor 2 konden maken. En als zuinige Nederlanders…..
Onze buren de “Rijsbergse dames” vertrokkenen om 8 uur richting Vlissingen. Om half negen konden wij met de fietsen aan de hand baggerend door het lange en natte gras van de camping aan de tweede dag beginnen. We hadden mazzel, want de doorgaande route liep langs de boerderij.

Fluitend fietsten we naar het volgende knooppunt, waar we na 7 km. met het eerste obstakel te maken kregen: het grote sluizencomplex van de Rijn-Schelde verbinding. Dat betekende eerst zoeken waar we er over konden en daarna wachten tot enkele schepen geschut waren. Mooi om te zien.
De wind was ons gunstig gezind: een briesje nu eens van voren, dan weer in de rug. In de plaatsen die we passeerden was het bijzonder stil: enkele kerkgangers, keurig gekleed in kostuum / jurk met hoed begaven zich naar de hervormde/gereformeerde kerkjes, waar een dominee bij de ingang stond en iedereen welkom heette. Zo reden we door Hansweert, ’s-Gravenpolder, Nisse, ’s-Heerenhoek tot aan Nieuwdorp, waar we kozen voor de route dicht langs het water. Helaas ook nu weer reden we onder aan de dijk, waar niets te zien was.

Een tweede obstakel diende zich aan. Het was allang koffietijd, maar nergens was er een gelegenheid, die open was (Hemelvaart). We keken uit naar bankjes, maar de Zeeuwen zijn verdraaid “zunig” geweest: nergens langs de route konden we er een ontdekken. In “bermtoerisme” hadden we vandaag geen zin, dus kiezen op elkaar en doortrappen. Na de afslag om nu echt langs het water, de Pas van Borssele, te kunnen rijden waren we het na 47 km. zonder bankjes zo beu, dat we op de dijk naast de Westerschelde richting Vlissingen gestopt zijn en meteen geluncht hebben zittend op de voet van het monument ter nagedachtenis aan het geallieerde bombardement in 1944 voor de inundatie van Walcheren. Het was er goed toeven: de zon scheen heerlijk en de lunch smaakte prima met koffie uit de thermoskan. Hoeveel geluk kan een mens hebben! En dan fiets je daarna 1 km. verder en zie je overal banken en pick-nick tafels staan.

Na 52 km. bereikten we de pont om over te steken naar Breskens. Ad kocht de kaartjes voor de overtocht en omdat we nog een klein half uurtje moesten wachten trakteerde hij op een ijsje. Als de ober de ijsjes brengt vraag ik aan Ad of ze misschien nog groter hadden gekund: een beker met een inhoud van 250 ml. En daar bovenop nog een toef room met appel en kaneel. We moeten zelfs schrokken om op tijd op de pont te komen. Geen toetje meer vandaag !

Op de pont raken we in gesprek met een fietsend echtpaar onderweg van Zoetermeer naar Knokke en jawel hoor. Het gesprek gaat over gemaakte fietstochten, over Santiago de Compostela en over Bergen op Zoom. Zij was nl. een Bergse van geboorte. Voor we er erg in hadden waren we aan de overkant om daarna langs de kust richting Groede te fietsen. We besluiten om nog voor Groede de strandcamping Groede te bezoeken. Doel is tweeledig: kijken of onze vrienden Ad en Anne-mieke Burgers-Funk toevallig aanwezig zouden zijn op hun stekkie ( helaas niet aanwezig) en om onze gereserveerde kampeerplek voor augustus te bekijken. Het plekje wordt nu ingenomen door een gezin uit Etten-Leur. Na een kort gesprek blijken beiden nog in het onderwijs te werken en is de man een oud collega van Ad zijn zus.

Groede is een gezellig en knus plaatsje, dat we van de zomer zeker gaan bezoeken. Merel en Floor: hou daar maar rekening mee.
We moeten tijd rekken, omdat we ook vandaag pas om 6 uur terecht kunnen op ons slaapadres. Weer maar een drankje in Groede en daarna met de wind in de rug naar Oostburg. Ook Oostburg ziet er in het centrum gezellig uit en we trakteren ons op een heerlijk pilsje. Ad z’n Mio brengt ons uiteindelijk naar het slaapadres. Nog niemand thuis en we besteden de tijd door zittend op de stoeprand de reis voor morgen door te spreken. De huiseigenaren zijn van een “trapondersteunende “ fietstocht eerder thuis dan verwacht en we worden hartelijk ontvangen. Bij een kopje koffie maken we nader kennis. Het zijn van origine Brabanders afkomstig uit Breda, die na hun pensionering gekozen hebben voor Oostburg om te genieten van de rust en de stilte.
Na de opfrisbeurt lopen we naar het centrum om te genieten van een heerlijk Chinees gerecht. Morgen naar Nieuwpoort: einde van het voorspel.
We wensen iedereen mooie vrije dagen en tot morgen. Gr.Annu/Ad