Met de Apennijnen in het vizier
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
23 Mei 2011 | Italië, San Piero in Bagno
Lieve mensen,.
We rijden om kwart voor acht Ravenna uit en dat gaat zonder problemen. Het is erg druk in de stad en het lijkt wel of iederen haast heeft om te gaan werken. Ad rijdt voorop, leest de tekst, ik lees mee en volg. Het is uitkijken geblazen, vooral om dat we van diverse drukke rotondes gebruik moeten maken. Het is wederom prachtig weer, een strakke blauwe lucht en geen wolkje aan de hemel. Op dit moment van de dag is het al 22 graden. Dat belooft wat voor de rest van de dag.
De eerste helft van deze etappe gaat nog dootr het vlakke land, maar halverwege maakt dit plaats voor de mooie groene Apennijnen. We rijden door het dal van de Salvio en winnen hier geleidelijk hoogte. De wijngaarden maken plaats voor kleine weilanden en langzaamaan gaan de heuvels over in echte bergen. We voelen ons sterk en klauteren rustig en gestaag omhoog genietend van de prachtige natuur. We zijn blij, dat we dat vlakke polderland achter ons hebben gelaten. Naar een dergelijk landschap kunnen we thuis nog genoeg kijken.
Onze eerste koffiestop na 44 km. is in S. Vitorre in de schaduw van een oude lindenboom. Voor 2 kopjes cappuccino betalen we daar 5 euro! Daarna passeren we bijna onuitspreekbare plaatsjes: S. Maria Nuova Spallicci, Settocrociare, s.Carlo, Bivo Montegelli.
In Mercato Saracena lunchen we uit eigen keuken op de trapjes van het Pallazo Dolcini, een (onbewoonde?) witte villa in Italiaanse Jugendstil tegenover een lagere school. Het is kwart over twaalf en diverse kleine busjes stoppen voor het gebouw. Ouders verzamelen zich aan de poort of komen met de scooter/auto voorrijden. Niet anders dan bij ons. Even latert komt de juf het hek openen en zien we kinderen van klein tot groot naar buiten komen met over hun kleding een donkerblauw jasschortje. De meeste kinderen rennen naar hun bus, terwijl een klein aantal aan de hand van mama mee naar huis wandelt. Na tien minuten is het weer rustig.
Het echte klimwerk gaat nu beginnen bij een temperstuur van 30 graden. Gemiddeld klimmen we 5-7% over korte en lange afstanden. Zo nu en dan dalen we wat, maar het is meer klimmen dan dalen. We drinken de ene bidon na de andere en tanken ook nog eens in een barretje langs de route. Het venijn van deze etappe zit in de staart en na vele zweetdruppeltjes arriveren we om 3 uur in S. Piero in Bagno. Het hotel Del Ponte ligt bijna naast hotel du Tourismo, waar we later een pilsje drinken en twee heren in Rabokleding uit Noord-Holland ontmoeten die ook onderweg zijn naar Rome. Zij willen binnen drie weken weer thuis zijn en rijden per dag soms 120 km. Over cultuur hebben we het niet gehad.
Na een wandeling door het stadje laten we ons in het hotel verrassen met een speciaal diner uit de streek. 1. Crostini di funghi poreini è pate. 2.Tagliatelle al Sugo di Poreini. 3.Tortelli di Erbe al sugo di Carne. 4. Agnello allo spiedo con salata. Na deze 4 gangen vraagt ze of we nog een verrassingsonderdeel willen.” Neen, dank U, graag een kopje cappuccino”.
Bij het eten van een stukje brood, proef ik meteen de zouteloosheid ervan. De eigenaresse probeert in het Engels uit te leggen waarom het brood hier geen zout bevat. Het is een historische kwestie tussen Romagno en Toscane.
Half 10, Ad ligt al in bed en probeert zich wakker te houden met het lezen van de etappe voor morgen, die meteen begint met een klim van 3-5% over een afstand van 8 km. Het positieve hiervan is, dat deze klim aan het begin van de etappe ligt i.p.v. aan het eind. We gaan er morgen weer vol frisse moed aan beginnen. Welterusten en tot het journaal van morgen. Anny
We rijden om kwart voor acht Ravenna uit en dat gaat zonder problemen. Het is erg druk in de stad en het lijkt wel of iederen haast heeft om te gaan werken. Ad rijdt voorop, leest de tekst, ik lees mee en volg. Het is uitkijken geblazen, vooral om dat we van diverse drukke rotondes gebruik moeten maken. Het is wederom prachtig weer, een strakke blauwe lucht en geen wolkje aan de hemel. Op dit moment van de dag is het al 22 graden. Dat belooft wat voor de rest van de dag.
De eerste helft van deze etappe gaat nog dootr het vlakke land, maar halverwege maakt dit plaats voor de mooie groene Apennijnen. We rijden door het dal van de Salvio en winnen hier geleidelijk hoogte. De wijngaarden maken plaats voor kleine weilanden en langzaamaan gaan de heuvels over in echte bergen. We voelen ons sterk en klauteren rustig en gestaag omhoog genietend van de prachtige natuur. We zijn blij, dat we dat vlakke polderland achter ons hebben gelaten. Naar een dergelijk landschap kunnen we thuis nog genoeg kijken.
Onze eerste koffiestop na 44 km. is in S. Vitorre in de schaduw van een oude lindenboom. Voor 2 kopjes cappuccino betalen we daar 5 euro! Daarna passeren we bijna onuitspreekbare plaatsjes: S. Maria Nuova Spallicci, Settocrociare, s.Carlo, Bivo Montegelli.
In Mercato Saracena lunchen we uit eigen keuken op de trapjes van het Pallazo Dolcini, een (onbewoonde?) witte villa in Italiaanse Jugendstil tegenover een lagere school. Het is kwart over twaalf en diverse kleine busjes stoppen voor het gebouw. Ouders verzamelen zich aan de poort of komen met de scooter/auto voorrijden. Niet anders dan bij ons. Even latert komt de juf het hek openen en zien we kinderen van klein tot groot naar buiten komen met over hun kleding een donkerblauw jasschortje. De meeste kinderen rennen naar hun bus, terwijl een klein aantal aan de hand van mama mee naar huis wandelt. Na tien minuten is het weer rustig.
Het echte klimwerk gaat nu beginnen bij een temperstuur van 30 graden. Gemiddeld klimmen we 5-7% over korte en lange afstanden. Zo nu en dan dalen we wat, maar het is meer klimmen dan dalen. We drinken de ene bidon na de andere en tanken ook nog eens in een barretje langs de route. Het venijn van deze etappe zit in de staart en na vele zweetdruppeltjes arriveren we om 3 uur in S. Piero in Bagno. Het hotel Del Ponte ligt bijna naast hotel du Tourismo, waar we later een pilsje drinken en twee heren in Rabokleding uit Noord-Holland ontmoeten die ook onderweg zijn naar Rome. Zij willen binnen drie weken weer thuis zijn en rijden per dag soms 120 km. Over cultuur hebben we het niet gehad.
Na een wandeling door het stadje laten we ons in het hotel verrassen met een speciaal diner uit de streek. 1. Crostini di funghi poreini è pate. 2.Tagliatelle al Sugo di Poreini. 3.Tortelli di Erbe al sugo di Carne. 4. Agnello allo spiedo con salata. Na deze 4 gangen vraagt ze of we nog een verrassingsonderdeel willen.” Neen, dank U, graag een kopje cappuccino”.
Bij het eten van een stukje brood, proef ik meteen de zouteloosheid ervan. De eigenaresse probeert in het Engels uit te leggen waarom het brood hier geen zout bevat. Het is een historische kwestie tussen Romagno en Toscane.
Half 10, Ad ligt al in bed en probeert zich wakker te houden met het lezen van de etappe voor morgen, die meteen begint met een klim van 3-5% over een afstand van 8 km. Het positieve hiervan is, dat deze klim aan het begin van de etappe ligt i.p.v. aan het eind. We gaan er morgen weer vol frisse moed aan beginnen. Welterusten en tot het journaal van morgen. Anny
-
23 Mei 2011 - 20:01
Jetty Blijdenstein:
Hallo Anny en Ad,
ik sluit net mijn reactie af op de vorige mail en mee valt jullie verslag alweer binnen. Ja, de Appenijnen kunnen bedrieglijk zijn wat klimmen betreft, wij deden het met de bus. Maar gelukkig hebben jullie het weer gehaald met mooi weer, weliswaar warm, maar ik zeg altijd: liever nat van het zweet dan van de regen!! Voor morgen weer een voorspoedige tocht en tot de volgende mail!
Buona notte e tanti saluti,
J E T -
23 Mei 2011 - 20:33
Yvonne:
Nou zus het eind is bijna in zicht. Wij zijn zojuist terug van een korte vakantie met Bas. We hebben met z'n allen genoten, maar vooral hij. Veel gezwommen, gefietst, uit eten en op terassen gezeten. Hij geniet hiervan en wij ook. Wij wensen jullie nog een goeie tocht. En tot het volgende verslag.X -
24 Mei 2011 - 08:06
Babette:
Hallo tante Anny en oom Ad,
Leuk hoor al die verhalen en avonturen en ook nog heel wat cultuur erbij. Wij gaan morgen twee weken naar Menorca weliswaar niet met de fiets maar met het vliegtuig, ook weer een ervaring voor de kindjes. Ik kan dus helaas de komende weken jullie reisverslagen niet lezen. Ik zie ze weer graag tegemoet als we weer thuis zijn. Een superreis gewenst en veel plezier in Rome.
Groetjes Babette -
24 Mei 2011 - 09:11
Marijke:
na lange tijd weer eens wat van jullie reis gelezen. zo te lezen is het een grote ervaring en voelen jullie je uitgedaagd. dat je Ravenna hebt gezien is geweldig.voorlopig ben ik heel tevreden met zeeland waar ik de rust vind waar ik behoefte aan heb. ik wens jullie een goede verdere tocht.,ook van Klaas.hartelijke groeten van Marijke -
24 Mei 2011 - 15:57
Kees En Lian:
Hallo Annie en Ad,
Elke keer opnieuw kijken we uit nar jullie verslag van de dag. We nemen onze pet af voor jullie omdat jullie zo doorzetten. Al dat geklim en gedaal zal niet altijd even gemakkelijk zijn. En Annie als je dan nog iedere dag zo'n verslag schrijft en wij alles zo goed kunnen volgen,petje af. Wij zijn er nog nooit geweest maar door de verslagen en de foto's hebben we er een goede indruk van gekregen. Leuk dat je nog iedere keer Nederlanders ontmoet heel leuk lijkt ons dat. Wij bewonderen jullie doorzettingsvermogen. Het is een top prestatie. Wij wensen jullie nog heel veel succes met het vervolg van jullie reis en een behouden aankomst in Rome. Het eind komt in zicht.
Heel veel groeten van ons -
26 Mei 2011 - 14:44
Geert & Mieke:
Hallo Ad & Annie,
ja, 't is of fietsen of cultuur snuiven. Die heren leken me op de foto ook al niet meer zo piep. Ik zie de noodzaak van die grote afstanden niet zo in, al maak ik me zelf er ook wel eens schuldig aan.
Succes met het bedwingen van de Apennijnen.
Geert en Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
