Een rustig begin met een puzzelend einde in Nancy

Door: Anny.

03 Mei 2019 | Frankrijk, Nancy

Goede avond allemaal.
Het ziet er deze morgen al nat uit, als we het Ibis hotel verlaten. Gisteravond hebben we goed bekeken hoe we het snelst op de weg naar Nancy. Geen probleem, maar wel druk op de doorgaande weg. Nog wat voorraad ingeslagen bij een supermarkt in Colbey. We fietsen voorlopig steeds volgens Google Maps. Het boekje is zo beperkt in zijn beschrijvingen, dat Ad volledig vertrouwd op de iPhone. We kunnen de eerste 30 km. mooi langs het jaagpad van de Moezel blijven rijden. Regelmatig moeten we oversteken naar heet pad aan de andere zijde.
Het is droog en we genieten van het zonnetje.
Helaas zien we ons pad veranderen in een landweggetje en door schade en schande wijs geworden kiezen we voor de openbare weg. Een eindje verder willen we het nog eens proberen, dat gaat het niet meer worden. Voor ons in de verte zien we een donkere lucht, dat belooft wat. Even later een fikse bui, stoppen regenkleding en maar hopen, dat we een bushokje vinden om droog te kunnen lunchen. Het is bij een buitje gebleven.
We passeren plaatsen als Charmes, Bayon, Flavigny-sur-Moselle, en Fleville, een voorstad van Nancy. Vanaf nu wordt het puzzelen, zelfs de Tom-Tom raakt van de wijs. Wat deze morgen heel ontspannen begon, verandert in Nancy in gemopper en geklaag. Uiteindelijk lukt het natuurlijk om het hotel Kosy Appart’hotel op het Thiersplein, dichtbij het Stanislausplein te vinden.
Als we daar voor staan zien we een gebouw van een zeer grote hoogte. Ik meld me bij de receptie en vraag of er een andere ingang is dan de twee ijzeren trapjes. Helaas niet, maar twee jonge knullen tillen de fietsen met bagage en al het hotel binnen.
Voor de fietsen hebben ze bedacht, dat die een kamer naast onze kamer krijgen: etage zes, kamer 5 en kamer 6. De fietsen gaan in de lift met Ad en een jonge bediende, die ons steeds terzijde staat en daarna kan ik naar etage zes.
De kamer is een klein appartementje met kookgelegenheid, koelkast, waterkoker. Voor ons ontbijt moeten we morgenochtend zelf zorgen, want in het weekend is dit hotel gesloten. We snappen helemaal niets van dit bedrijf. Het lijkt wel, dat het door studenten gerund wordt.

Ondanks de slechte knieën van Ad zijn we toch naar het Stanislausplein gelopen om even te genieten van dit bijzondere plein.
Vanavond de route voor morgen bekeken. Ad werd niet enthousiast. Het puzzelen, mopperen en chagrijn zal morgen een vervolg krijgen. De tocht gaat morgen naar Metz. Jullie horen morgenavond hoe het ons id vergaan. Welterusten en voor morgen weer fris op. Gr. En liefs Anny

03 Mei 2019 - 19:33

Jetty Blijdenstein:

Lieve vrienden,

en weer zit een avontuurlijke dag erop. Wat hebben jullie weer veel beleefd. En ik ben blij te lezen dat er bij jullie ook eens gemopper en geklaag was! Zoals jullie al lang weten zie ik mezelf dit echt niet doen. En dan gaat Ad met zijn slechte knieën ook nog mee naar het plein. En een aparte kamer voor de fietsen, nou dat is echt bijzonder hoor! Toch hoop ik jullie weer te lezen morgen als jullie in Metz aangekomen zijn. Ik herinner me die plaats altijd uit een verhaal wat we bij Siepke "Soeur Cyprienne" moesten lezen en vertalen: "Journal d'un soldat de l'armée de Metz". En ik wil Anny ook nog even laten weten dat vandaag de overlijdensadvertentie in de krant stond van Truus Hoefsloot. Ze is op de leeftijd van 97 jaar overleden op 30 april. En dat is dan echt de laatste van het onderwijzeressenclubke van ons moeder. Zij was ook de jongste. De begrafenis is in besloten kring. Nou , dit was het weer. Hier is het ook een fris weekeinde en Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Zondag is in het park de hele dag muziek, misschien ga ik even kijken. Welterusten en morgen gezond weer op. En misschien wordt het toch geen dag met puzzelen, mopperen en chagrijn! Keep smiling en pas goed op jezelf. Alweer tot de volgende mail.

Liefs en groetjes,
J E T