Pluvius mengt zich voor het eerst in de strijd.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
29 April 2018 | Frankrijk, Chartres
Goede avond allemaal.
Vanmorgen bij het opstaan meteen naar buiten gekeken en bij het zien van een totaal grijze lucht wist ik, dat wordt fietsen in regenkleding. Vrolijk werd ik er niet van.
Tijdens het ontbijt begon het wat te miezeren, wat na een tijdje overging in een fikse bui.
Als twee ingepakte poppen stappen we op de fiets, nagezwaaid door mensen in het restaurant, die ons twee duimen gaven als ondersteuning.
Het is zondagmorgen en dat is te zien aan het weinige verkeer op de weg. Ad rijdt voorop en leest de tekst, die we gisteravond hebben doorgenomen. Eigenlijk herinnerden we ons nog heel veel van vorig jaar en zonder ook maar even in de fout te gaan
verlaten we Mézières met een fikse klim van 3 km. tot 7% en trappen we richting Goussonville, waar we het dorpskerkje, (een versterkt vestingskerkje) willen bezoeken. We proberen aan alle kanten er bij te komen voor een foto, maar we moeten de poging staken. Een oude dame vertelt ons, dat het gesloten is vanwege chute de Pierre. Gevaarlijk! Een foto van de oude wasplaats onder aan het kerkje maakt veel goed.
En... de regenkleding kan uit. Dat fietst iets gemakkelijker en zeker ook als je voor de wind fietst. De klim daarna doen we fluitend op de turbo stand. Een ebike om te zoenen!
De route in het boekje is nu goed te volgen en hier en daar zien we de stickers van het genootschap St Jacob op de bewegwijzering staan. We stoppen even bij het gemeentehuis van Tacoigneres, een herinneringspunt voor ons en voor Jan en Paula, toen we onze eerste tocht naar Santiago fietsten. De Jacobsticker
op de wegwijzer zorgt ervoor, dat we nu meteen de goede richting
kiezen. Dat was twaalf jaar geleden wel anders.
We worden onderweg nog tegengehouden door een aantal polities op motoren. Een heel peloton renners komt naar beneden gesuisd met begeleiding van materiaalwagens, hulpdiensten, motoren e.a.. Als tenslotte de bezemwagen ook voorbij is gekomen, mogen we verder fietsen om net buiten Bazainville weer tot stilstand worden gemaand door een agente. We mogen er echt niet door, want een eindje verderop vindt er een ceremonie plaats voor de gevallenen, gedeporteerden van het verzet 1940-1945 van Bazainville. “Dat wordt een half uur wachten”, zegt ze. We mogen wel te voet er naar toegaan. Zo gezegd, zo gedaan. Uit piëteit sluiten we aan bij de herdenking, luisteren naar de speeches, de koperblazers en het Franse volkslied, dat Ad
probeert mee te zingen. Net voor het einde sluipen we weg en in stilte vervolgen we ontspannen onze tocht richting Maintenont.
Maintenont is bekend vanwege Madame de Maintenont, die in het geheim met Lodewijk de 14de was getrouwd. Achter het chateau overspannen resten van een begroeid aquaduct de vallei van de Eure. De bouw van het aquaduct werd onder leiding van Bouwmeester Vauban in 1640 gestart, maar is nooit afgemaakt.
We laten Madame de Maintenont en het aquaduct links liggen : het is lunchtijd. In het knusse restaurantje Le Soleil tegenover het kasteel genieten we van een pave de Saumon met rijst, salade en een kopje koffie na.
Na Maintenont volgen we enige tijd het groene dal van het riviertje de Eure over autoluwe weggetjes en door dorpjes waar men vergeten is het wegdek te onderhouden. Voor ons betekent dat : goed op het wegdek letten en Ad al eerste fietser waarschuwt mij op tijd met de kreet “ paaltje, kuil, los grind en zand.
We kiezen voor de route uit het oude boekje, omdat je dan al rijdend over de D6 de twee torens eerst met puntjes boven het hellende wegdek ziet verschijnen en die daarna langzaam bij het verder klimmen uitgroeien tot de beide torens van de Kathedraal.
Zo bereiken we ook het bord “Chartres” , waar we tien jaar geleden met Koos en Henk vereeuwigd zijn en waar we nu 10
jaar later en tien jaar ouder elkaar fotograferen.
Zonder problemen rijden we het Quartier Historique van Chartres binnen, over de Eure via de Pont Guillaume. Het is er niet druk en kan ik in turbostand en een piepklein verzet het zeer steile weggetje naar de Hostellerie St. Yves nemen. Ad vergeet op tijd te schakelen en moet lopen, wat erg tegenvalt.
Na het inchecken en installeren brengen we een bezoekje aan de Kathedraal. Deze blijft overweldigend mooi, vooral de gebrandschilderde ramen zijn subliem. Met een kopje thee en koffie tegenover de Kathedraal sluiten we de dag af.
Een hele avond over om te schrijven en te rusten. Morgen naar ons kasteel Le Rocheux in Freteval, waar we ons voor een nacht prins en prinses mogen voelen en madame ‘s avond heerlijk voor ons zal koken.
Ik heb van verschillende vrienden gehoord, dat vanaf 25 april er geen verslag binnen kwam. Wil je de achterstand inhalen, ga dan zelf naar: annyadsantiago.waarbenjenu/
Vanmorgen bij het opstaan meteen naar buiten gekeken en bij het zien van een totaal grijze lucht wist ik, dat wordt fietsen in regenkleding. Vrolijk werd ik er niet van.
Tijdens het ontbijt begon het wat te miezeren, wat na een tijdje overging in een fikse bui.
Als twee ingepakte poppen stappen we op de fiets, nagezwaaid door mensen in het restaurant, die ons twee duimen gaven als ondersteuning.
Het is zondagmorgen en dat is te zien aan het weinige verkeer op de weg. Ad rijdt voorop en leest de tekst, die we gisteravond hebben doorgenomen. Eigenlijk herinnerden we ons nog heel veel van vorig jaar en zonder ook maar even in de fout te gaan
verlaten we Mézières met een fikse klim van 3 km. tot 7% en trappen we richting Goussonville, waar we het dorpskerkje, (een versterkt vestingskerkje) willen bezoeken. We proberen aan alle kanten er bij te komen voor een foto, maar we moeten de poging staken. Een oude dame vertelt ons, dat het gesloten is vanwege chute de Pierre. Gevaarlijk! Een foto van de oude wasplaats onder aan het kerkje maakt veel goed.
En... de regenkleding kan uit. Dat fietst iets gemakkelijker en zeker ook als je voor de wind fietst. De klim daarna doen we fluitend op de turbo stand. Een ebike om te zoenen!
De route in het boekje is nu goed te volgen en hier en daar zien we de stickers van het genootschap St Jacob op de bewegwijzering staan. We stoppen even bij het gemeentehuis van Tacoigneres, een herinneringspunt voor ons en voor Jan en Paula, toen we onze eerste tocht naar Santiago fietsten. De Jacobsticker
op de wegwijzer zorgt ervoor, dat we nu meteen de goede richting
kiezen. Dat was twaalf jaar geleden wel anders.
We worden onderweg nog tegengehouden door een aantal polities op motoren. Een heel peloton renners komt naar beneden gesuisd met begeleiding van materiaalwagens, hulpdiensten, motoren e.a.. Als tenslotte de bezemwagen ook voorbij is gekomen, mogen we verder fietsen om net buiten Bazainville weer tot stilstand worden gemaand door een agente. We mogen er echt niet door, want een eindje verderop vindt er een ceremonie plaats voor de gevallenen, gedeporteerden van het verzet 1940-1945 van Bazainville. “Dat wordt een half uur wachten”, zegt ze. We mogen wel te voet er naar toegaan. Zo gezegd, zo gedaan. Uit piëteit sluiten we aan bij de herdenking, luisteren naar de speeches, de koperblazers en het Franse volkslied, dat Ad
probeert mee te zingen. Net voor het einde sluipen we weg en in stilte vervolgen we ontspannen onze tocht richting Maintenont.
Maintenont is bekend vanwege Madame de Maintenont, die in het geheim met Lodewijk de 14de was getrouwd. Achter het chateau overspannen resten van een begroeid aquaduct de vallei van de Eure. De bouw van het aquaduct werd onder leiding van Bouwmeester Vauban in 1640 gestart, maar is nooit afgemaakt.
We laten Madame de Maintenont en het aquaduct links liggen : het is lunchtijd. In het knusse restaurantje Le Soleil tegenover het kasteel genieten we van een pave de Saumon met rijst, salade en een kopje koffie na.
Na Maintenont volgen we enige tijd het groene dal van het riviertje de Eure over autoluwe weggetjes en door dorpjes waar men vergeten is het wegdek te onderhouden. Voor ons betekent dat : goed op het wegdek letten en Ad al eerste fietser waarschuwt mij op tijd met de kreet “ paaltje, kuil, los grind en zand.
We kiezen voor de route uit het oude boekje, omdat je dan al rijdend over de D6 de twee torens eerst met puntjes boven het hellende wegdek ziet verschijnen en die daarna langzaam bij het verder klimmen uitgroeien tot de beide torens van de Kathedraal.
Zo bereiken we ook het bord “Chartres” , waar we tien jaar geleden met Koos en Henk vereeuwigd zijn en waar we nu 10
jaar later en tien jaar ouder elkaar fotograferen.
Zonder problemen rijden we het Quartier Historique van Chartres binnen, over de Eure via de Pont Guillaume. Het is er niet druk en kan ik in turbostand en een piepklein verzet het zeer steile weggetje naar de Hostellerie St. Yves nemen. Ad vergeet op tijd te schakelen en moet lopen, wat erg tegenvalt.
Na het inchecken en installeren brengen we een bezoekje aan de Kathedraal. Deze blijft overweldigend mooi, vooral de gebrandschilderde ramen zijn subliem. Met een kopje thee en koffie tegenover de Kathedraal sluiten we de dag af.
Een hele avond over om te schrijven en te rusten. Morgen naar ons kasteel Le Rocheux in Freteval, waar we ons voor een nacht prins en prinses mogen voelen en madame ‘s avond heerlijk voor ons zal koken.
Ik heb van verschillende vrienden gehoord, dat vanaf 25 april er geen verslag binnen kwam. Wil je de achterstand inhalen, ga dan zelf naar: annyadsantiago.waarbenjenu/
-
29 April 2018 - 21:11
Eli En Joke:
Hoi Anny en Ad
Zojuist jullie verslag weer gelezen, terwijl de regen hier in een flink tempo naar beneden plenst!
We genieten van je reisbeschrijving en de erbij passende foto's.
Ook wij kregen het verslag niet meer binnen, maar als je in de mail één bericht bewaard kun je de andere teksten ook lezen!
Wij hopen dat zulke fikse regenbuien jullie tijdens deze lange tocht verder bespaard zullen blijven!
Jullie hebben alweer vele mooie landschappen en prachtige bouwwerken bewonderd onderweg, erg leuk om zo een beetje mee te kunnen reizen.
De allereerste keer dat jullie deze route hebben gefietst reisde ik , samen met de leerlingen van mijn klas, ook mee door op een kaartje telkens een speldje te prikken en zo te volgen waar jullie al waren!
Wij wensen jullie weer veel fietsplezier toe!
Liefs van Eli en Joke -
30 April 2018 - 13:12
Joke:
Zo eindelijk een verslag ik begon al ongerust te worden.
Maar met jullie gaat alles voorspoedig gelukkig .
In Hoeven alles goed. -
30 April 2018 - 13:36
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
net als bij Joke, kreeg ik ook geen nieuwe verslagen meer binnen, maar vanmorgen vielen er ineens 4 tegelijk binnen, dus ik hoop dat het nu zo blijft. En omdat het toch zulk rotweer is, heb ik vanmorgen de vitrage van de keuken en slaapkamer gewassen, ramen en deuren gezeemd en morgen de galerijkant, dan is het weer voor lang schoon. Het is nu maandagmiddag half 2, dus jullie zijn allang weer uit Chartres weg, hopelijk met redelijk weer, want hier is het met bakken uit de hemel gekomen. Ik zag op TV dat de bliksem en het onweer veel schade hebben aangericht, ook in Duitsland. Dat is nou weer mijn (enige) voordeel: ik hoor er niks van! Maar hier in de tuin stonden behoorlijke plassen. Ik hoop dat jullie vanavond redelijk droog aankomen in Freteval en dat jullie als een prins en prinses mogen eten en slapen. Ik kijk alweer uit naar de volgende mail.
Liefs en groetjes,
J E T -
30 April 2018 - 21:39
Henk Bond:
Af en toe denk ik; hebben wij dat nou ook gedaan? Maar als ik dan van Chartes lees klaren de nevelen in het geheugen op.Daar hebben we toch ook samen gegeten?Ik wist niet,dat Freteval en het lieflijke kasteel le Rocheux dan al komt.Geef dat vrouwtje een dikke kus van ons en bedank haar nog,dat wij alle overtollige wijn mochten opdrinken.Zeg maar,dat wij ook geen 70 meer zijn.
Voor mij genieten met terugwerkende kracht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
