Prijs de dag niet voor het avond is

Goedenavond allemaal.

Het verslag, dat jullie nu ontvangen, wordt een samengesteld verslag: een beetje van Ad en een beetje van mij. Ik mag de belangrijke gebeurtenissen “lenen”, omdat er geen verbinding mogelijk was met Waar ben jij. nu vanwege werkzaamheden aan de website. Mijn lief maakt onderweg nog steeds gebruik van een schrift en een pen om later thuis zijn boek op de computer uit te werken.

Na een prima nacht in het Ibis hotel worden we om zeven uur spontaan wakker. Na een uitgebreid ontbijt stappen we om half negen op de fiets richting de wijnvelden. Niet zomaar wijnvelden, maar allemaal druiven voor Grands Crus, van Nuits-St-Georges tot Beaune. De weggetjes vanaf het dal naar de hoogte van de wijngaarden kennen vele “kuitenbijtertjes”, maar ook heerlijke afdalingen. We schakelen regelmatig naar Turbo om boven te komen.

Het is vandaag puur genieten: heerlijke temperatuur, wind in de rug, een zonovergoten route des vins grands crus met wijndorpen, die rijkdom uitstralen. Het ene grote Domain/kasteel na het andere met gerenommeerde namen passeren we, zoals Meursault en Pommard. Om half elf staan we al voor het Hotel de Dieu in Beaune. Ik bezoek het H.d.D. met fototoestel in snel tempo, terwijl Ad bij de fietsen blijft. Heel bijzonder vond ik het om zoveel jaar later nog eens dit complex te kunnen bezoeken. De rest van de oude stad laten we voor wat het is.

Het is vandaag 8 met, herdenkingsdag 14-18 en 40-45 bevrijding Frankrijk. Elk dorp of stad houdt een plechtige bijeenkomst bij een oorlogsmonument. We zijn daar al vaak getuige van geweest bij vorige tochten. Ook nu treffen we het: in Pommard zijn we op het juiste moment. We krijgen de tekst van de Marseillaise met het verzoek om mee te zingen en na de plechtigheid mogen we mee naar het gemeentehuis voor een hapje en een drankje. Die uitnodiging slaan we af, omdat we nog heel wat kilometers moeten maken.

We blijven de groene route volgen tot Chalon en uit ervaring weten we hoe moeilijk het is om door een grote stad te fietsen om de juiste route te kunnen volgen. We raken echt het spoor bijster. Nog eens de telefoon raadplegen, vragen aan voorbijgangers, het routeboekje van Ad biedt ook geen oplossing. De Groene routetekens kunnen we nergens ontdekken. Tenslotte kiezen we voor richting centrum, waar we uiteindelijk de D-weg naar Givry en naar Buxy ontdekken.

Na 100 km. staan we om 18.00 uur voor ons slaapadres Caveau du Ronde Point met als grote verrassing, dat er iets mis is gegaan met de reservering en we niet staan geregistreerd als gasten voor deze avond.

Een vrolijke eigenaresse maakt snel een kamer in orde, we kunnen vanavond eten in de grote eetzaal en morgenvroeg is er ook een ontbijt. Alles is heel basic, maar we hebben het daar reuze naar onze zin.

De dag die begon met alleluja, eindigde in mineurstemming, maar de grappige bazin maakte heel veel goed. Dan hopen we zonder vergissingen Macon te bereiken.

gr. Anny.