Een mooie ontmoeting.
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
09 Mei 2017 | Frankrijk, Corbigny
Om half negen zItten we al op de fiets en binnen 5 minuten zijn we de stad uit dankzij een goede plattegrond. Het is druk, iedereen schijnt zich naar zijn of haar werk te begeven.
We hebben er zin in vandaag. De route belooft erg mooi te zijn. Traject 6 gaat van Nevers naar Vezelay. Het Bergschema laat enkel klimmetjes en dalen zien. Enkele jaren geleden zouden we gezucht hebben, maar nu roep ik: "Laat ze maar komen die klimmetjes van 5, 7 of 9%". De ebike doet het werk. Terwijl we zo trappen vinden we het nu onbegrijpelijk, dat we dit ooit op onze gewone fietsen hebben gedaan.
We hebben het weer mee, fris, zon. Het enige dat tegen zit is de koude wind uit het Noorden. In de wat grotere plaats Premery drinken we koffie in een café routiér. We passeren 2 Nederlandse voetgangers op weg naar Santiago de Compostela. Zwaaien, en buen camino! We fietsen langs de koolzaadvelden, die nu ver uitgebloeid zijn.
Na 50 km. passeert ons een fietser met de schelp voorop. Buen Camino! En we stoppen alle drie tegelijk. Tijd voor een gesprek !
Hij vraagt of we op weg zijn naar huis vanuit Compostela en dan daarna gaat het over zijn reizen en onze reizen. Hij blijkt een oud-docent/onderwijzer te zijn uit Roermond, die nu voor de derde keer naar S. De C. fietst. Dat had hij zich altijd voorgenomen om de tocht te maken voordat hij 75 zou zijn. En zo als dat vaak gaat onderweg naar S.d. C. bij ontmoetingen komen de persoonlijke gebeurtenissen uit het leven spontaan ter sprake. De opleiding van de oude kweekschool, het mooie beroep met de veranderingen. Hij wordt heel emotioneel als hij vertelt over het verlies van zijn vrouw, die pas 50 was. En wij worden er stil van en beseffen weer maar eens wat een luxe het is om samen zo'n tocht te kunnen maken. Sinds 2002 heeft Paul het geluk weer gevonden, is hertrouwd. Vandaag fietst hij naar Nevers, wij kunnen hem melden, dat het nog 50 km. is en dat we een aardig hotelletje weten. Toevallig heb ik een kaartje meegenomen van ons antiek hotel. Toeval bestaat niet. Het kaartje is voor hem, hij is er blij mee. Heel raar, maar we nemen emotioneel afscheid. Dat kan je alleen maar op de Camino route overkomen.
Het blijft dalen en klimmen. Vlak voor Corbigny stoppen we voor de picknick. Twee tafels verder zitten twee Franse echtparen uitgebreid te lunchen. Even later komt een dame met een fles cremant. Ze schenkt een glaasje voor ons in, want ze is jarig. Spreekt ook Engels en Duits, ze heeft veel gereisd. Daarna worden we uitgenodigd aan hun tafel. Ze zijn naar de markt in Corbigny geweest en doen zich nu te goed aan een flink stuk Pyreneeën bebris kaas, een gekookte ham met bot, pain de campagne, een zelf gebakken cake, een wijntje. We mogen overal van proeven.
Een van de heren is bakker geweest en weet me te vertellen, dat het een zwaar beroep is. Daar weet ik ook wel het een en ander van. De echtparen zijn begin 60 en een echtpaar heeft veel gefietst, zelfs de Mont Ventoux langs de moeilijke kant beklommen.
We nemen afscheid en rijden daarna meteen Corbigny binnen. Het hotel ligt aan route. Punten van herkenning. Nog geen enkele, zelfs niet waar we 7 jaar geleden hebben geslapen. Belangrijk vinden we niet niet. Morgen gaat de tocht naar Auxerre. Liefs Anny.
-
09 Mei 2017 - 19:48
Jetty Blijdenstein:
Lieve Anny en Ad,
jullie hebben alweer een fijne dag achter de rug met mooie ontmoetingen, ik denk ook dat fiets- en wandeltochten verbroederen. En dan ook nog een vakgenoot ontmoeten, ja dan kan het niet meer stuk. En ja, Anny, je kunt je inderdaad heel gelukkig prijzen dat jullie nog samen zulke tochten kunnen maken op jullie leeftijd. Heel veel mensen zijn hun partner al verloren en daar vraag je niet om. En geloof me, zodra je alleen komt te staan, verandert ook je leven 360 graden. Want de mensen met partner hebben elkaar en zitten niet op jou te wachten. Daar kunnen heel veel alleenstaanden van meepraten. Gelukkig hebben jullie geen regen gehad, dat is al heel veel waard. Ook hier gaat het warmer worden, maar de wind zit nog steeds in de verkeerde hoek. Voor straks wens ik jullie welterusten en wens jullie weer een fijne tocht naar Auxerre. Tot de volgende mail.
Liefs en groetjes,
J E T -
09 Mei 2017 - 21:12
Jan En Paula:
Anny en Ad,
Fijn dat het met jullie zo goed gaat en genieten van de E-Bikes. Na wat mindere dagen, gaat het hier nu beter weer worden. Vanaf ons campingadres kunnen we jullie ook dit jaar weer volgen en voelen helemaal met jullie mee. Na een week goed ziek te zijn geweest en hals-over-kop mijn bloed etc laten controleren, gaat het nu weer prima. Alleen ruim 3 kg afgevallen in vier dagen. Het jubileumfeestje (koor)was erg gezellig en weer een groot succes. We hebben het wel over jullie gehad natuurlijk, en vele vonden het jammer dat jullie er niet waren. Het verslag van vandaag geeft ons weer die bekende prikkels. Fantastisch is het om onderweg mensen te ontmoeten, waarmee je fietservaring en opgedane evaring(en) kunt delen. Nou Anny en Ad de laatste dagen, want jullie zijn op de terugweg. We hopen voor jullie mooi weer en kom zonder stukken gezond en wel thuis. We zijn benieuwd jullie verhalen en foto's te horen en zien. Nog veel fietsplezier of moet ik zeggen ebikes-plezier, groeten
Jan en Paula -
09 Mei 2017 - 23:19
Clara:
Lieve Anny en Ad,
Wat super leuk dit verhaal over ontmoetingen met mensen. In welke situatie je ook bent, het geeft een goed gevoel om te herkennen en herkend te worden!
Ik heb jullie via de app iedere dag een update gegeven over de situatie van Koert. Voor alle anderen binnen deze groep die zich zorgen maken: alles is nu onder controle en hij gaat goed vooruit!
Liefs,
Claar -
10 Mei 2017 - 09:31
Hans En Henny:
Nou, hallo, goeiemorgen.
Wij zijn van Roermond en nu heb je me heel erg nieuwsgierig gemaakt naar die achternaam van die ex-docent.
Misschien dat wij hem kennen. Ja, zo,n dag heb je niet iedere dag, maar daar kun je wel nog dagen over napraten, nietwaar?
Wij volgen jullie natuurlijk ook, vooral, omdat het bekend terrein is. Zoals vandaag, langs de Yonne naar Auxerre. Ergens halverwege ligt een wedstrijd jeu de boulebaan. Daar hebben wij toentertijd gepicknickt met die mensen daar en er werd ook van alles gedeeld. Wijn, gebak en brood. Leuk is dat en vooral als je daar belandt, terwijl het buiten lekker wat miezelde. Daarna was het gelukkig weer droog.
Heel veel fietsgroeten en veel plezier
Lieve, warme groetjes van
Hans en Henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley