Een dag cultuur beleven in Nevers
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
08 Mei 2017 | Frankrijk, Nevers
Lieve kinderen, familie, vrienden en kennissen.
Na een redelijke nachtrust in een smal bed ( liefde maakt een smal bed breed) is het deze morgen reveille om 8 uur. Ad begint altijd met de kar te trekken: als eerste eruit, wassen etc.
Ons hotel is een klein en antiek hotel, wel met alles wat we nodig hebben: een waterkoker met kopjes voor koffie en thee, douchebak, waarvan de randen bedekt zijn met marmer, de tegels blauw zijn geschilderd, een flinke straal heet water uit een kraan, die je zelf nog moet mengen en een eigen toilet. Alles is super schoon! De eigenaar is een vriendelijke man, die van katten houdt. Rondom het huis zien wij er drie lopen, waar we geen hinder van ondervinden.
Het is vandaag 8 mei, bevrijdings- en herdenkingsdag voor de Fransen. Als we richting centrum lopen zien we enige beweging bij het herdenkingsmonument. Het is dan half tien en een van de organisatoren vertelt ons dat de plechtigheid om 11 uur zal plaatsvinden.
We lopen richting Cathedrale de St. Cyr-et-St. Julitte. Een kathedraal met gotiek uit verschillende periodes, maar met een romaans transept een apsis voorzien van een fresco uit de 12 de eeuw. De glas-in-loodramen uit de jaren 80 van de vorige eeuw zijn gemaakt door 4 plaatselijke kunstenaars en zijn zeer kleurrijk. Adembenemend mooi.
Tegen 11 uur begeven we ons naar het herdenkingsmonument voor de ceremonie. Op onze vorige reizen door Frankrijk waren we vaak net in een klein dorp, als daar de eenvoudige herdenking plaats vond met als afsluiting een drankje in het parochiehuis.
Hier in Nevers is het groots aangepakt: muziekkorps, zangkoor van kinderen, gedeputeerden, vaandeldragers, oud-gedienden, politiekorps en enkele hoge militairen. Toespraken, die aardig te volgen zijn, onderscheiding voor een 88 jarige met het Legion d' Honneurs hem toegekend door de president van de Republiek, een minuut stilte met daarna de Marseillaise van het kinderkoor en van de harmonie. Indrukwekkend. Na afloop waren we zelfs even in de gelegenheid om de achtentachtigjarige te feliciteren met zijn onderscheiding en even te spreken.
De kapel van Bernadette In de glazen sarcophaag is ons volgende doel. Helaas net gesloten; nog een uur wachten. We drinken in het aangrenzende restaurant een kopje koffie, beoeken het museumpje over Bernadette, bekijken buiten de nagemaakte grot van Lourdes en zien dan een echtpaar op de fiets onderweg naar....hoe kan het anders Santiago de Compostela stoppen bij de grot. Beiden net 60, uit Brecht en pas gepensioneerd. Er ontstaat een fijn gesprek met uitwisselen van ervaringen. Ik geef haar mee als aandenken mijn beschermengel speldje en de twee gedichten van pelgrimage, die ik altijd in mijn tasje stop bij een grote tocht. Na het uitwisselen van onze sites zwaaien we ze uit met een buen Camino.
Nu is Bernadette aan de beurt. Ze ligt er na al die jaren nog steeds hetzelfde bij : haar gezicht en handen zijn bedekt met was, omdat deze zwart werden door de zuurstof. In de winkel koop ik het verhaal hoe het allemaal is gegaan.
De stadswandeling door het oude stadsgedeelte is eenvoudig: volg de blauwe lijn op de trottoirs en je komt vanzelf bij de resten van de stadsmuren met enkele markante torens. Het Musee de Faience en les beaux arts is gesloten. Gelukkig, denkt Ad. Dan langs het palais Ducal, dat gebouwd is als residentie voor de Graaf van de Berry. Van het paleis is enkel op dit moment de sous-sol te bezichtigen met de oude fundamenten. Niet interessant en tijd om terug te gaan naar de kamer om even de benen te strekken tot 7 uur. Ad boekt een hotel in Cobigny voor morgen en in Auxerre voor overmorgen.
Deze dag rust heeft ons goed gedaan en morgen stappen we weer enthousiast op onze ebike. Dan begint eigenlijk onze terugreis. Niet te geloven, hoe snel het gaat. Liefs en Gr. Van mij en Ad. Die ligt al weer in bed en bekijkt de route voor morgen.
Na een redelijke nachtrust in een smal bed ( liefde maakt een smal bed breed) is het deze morgen reveille om 8 uur. Ad begint altijd met de kar te trekken: als eerste eruit, wassen etc.
Ons hotel is een klein en antiek hotel, wel met alles wat we nodig hebben: een waterkoker met kopjes voor koffie en thee, douchebak, waarvan de randen bedekt zijn met marmer, de tegels blauw zijn geschilderd, een flinke straal heet water uit een kraan, die je zelf nog moet mengen en een eigen toilet. Alles is super schoon! De eigenaar is een vriendelijke man, die van katten houdt. Rondom het huis zien wij er drie lopen, waar we geen hinder van ondervinden.
Het is vandaag 8 mei, bevrijdings- en herdenkingsdag voor de Fransen. Als we richting centrum lopen zien we enige beweging bij het herdenkingsmonument. Het is dan half tien en een van de organisatoren vertelt ons dat de plechtigheid om 11 uur zal plaatsvinden.
We lopen richting Cathedrale de St. Cyr-et-St. Julitte. Een kathedraal met gotiek uit verschillende periodes, maar met een romaans transept een apsis voorzien van een fresco uit de 12 de eeuw. De glas-in-loodramen uit de jaren 80 van de vorige eeuw zijn gemaakt door 4 plaatselijke kunstenaars en zijn zeer kleurrijk. Adembenemend mooi.
Tegen 11 uur begeven we ons naar het herdenkingsmonument voor de ceremonie. Op onze vorige reizen door Frankrijk waren we vaak net in een klein dorp, als daar de eenvoudige herdenking plaats vond met als afsluiting een drankje in het parochiehuis.
Hier in Nevers is het groots aangepakt: muziekkorps, zangkoor van kinderen, gedeputeerden, vaandeldragers, oud-gedienden, politiekorps en enkele hoge militairen. Toespraken, die aardig te volgen zijn, onderscheiding voor een 88 jarige met het Legion d' Honneurs hem toegekend door de president van de Republiek, een minuut stilte met daarna de Marseillaise van het kinderkoor en van de harmonie. Indrukwekkend. Na afloop waren we zelfs even in de gelegenheid om de achtentachtigjarige te feliciteren met zijn onderscheiding en even te spreken.
De kapel van Bernadette In de glazen sarcophaag is ons volgende doel. Helaas net gesloten; nog een uur wachten. We drinken in het aangrenzende restaurant een kopje koffie, beoeken het museumpje over Bernadette, bekijken buiten de nagemaakte grot van Lourdes en zien dan een echtpaar op de fiets onderweg naar....hoe kan het anders Santiago de Compostela stoppen bij de grot. Beiden net 60, uit Brecht en pas gepensioneerd. Er ontstaat een fijn gesprek met uitwisselen van ervaringen. Ik geef haar mee als aandenken mijn beschermengel speldje en de twee gedichten van pelgrimage, die ik altijd in mijn tasje stop bij een grote tocht. Na het uitwisselen van onze sites zwaaien we ze uit met een buen Camino.
Nu is Bernadette aan de beurt. Ze ligt er na al die jaren nog steeds hetzelfde bij : haar gezicht en handen zijn bedekt met was, omdat deze zwart werden door de zuurstof. In de winkel koop ik het verhaal hoe het allemaal is gegaan.
De stadswandeling door het oude stadsgedeelte is eenvoudig: volg de blauwe lijn op de trottoirs en je komt vanzelf bij de resten van de stadsmuren met enkele markante torens. Het Musee de Faience en les beaux arts is gesloten. Gelukkig, denkt Ad. Dan langs het palais Ducal, dat gebouwd is als residentie voor de Graaf van de Berry. Van het paleis is enkel op dit moment de sous-sol te bezichtigen met de oude fundamenten. Niet interessant en tijd om terug te gaan naar de kamer om even de benen te strekken tot 7 uur. Ad boekt een hotel in Cobigny voor morgen en in Auxerre voor overmorgen.
Deze dag rust heeft ons goed gedaan en morgen stappen we weer enthousiast op onze ebike. Dan begint eigenlijk onze terugreis. Niet te geloven, hoe snel het gaat. Liefs en Gr. Van mij en Ad. Die ligt al weer in bed en bekijkt de route voor morgen.
-
08 Mei 2017 - 23:11
Jetty Blijdenstein:
Lieve Anny en Ad,
fijn dat jullie zo'n rustige en interessante dag hadden in Nevers. Ja, ik vond dat ook heel mooi, vooral Bernadette in haar glazen kist. Mijn vormnaam is Bernadette. Mijn moeder wilde dat ik die naam kreeg omdat zij ook zwaar astma had en dat had ik als kind ook. Zodoende zat ik helemaal alleen achteraan in de kerk tussen de Maria's en andere gangbare namen van heiligen. Ik denk ook dat het goed was dat jullie een rustdag hadden, dan kun je even bijtanken en nu morgen weer richting huis. Ja, het gaat allemaal zo snel. Soms vergis ik me in de datum, de maanden vliegen voorbij. Voor mij is 8 mei ook nog altijd een bijzondere dag. Het is de sterfdag van ons pa, hij was vandaag alweer 15 jaar dood. En ik mis hem nog elke dag. Dat zal wel zo blijven ook. Fijn dat Ad de hotels weer heeft gereserveerd, dan weet je dat je niet hoeft te zoeken. Ik wens jullie weer een goede tocht toe, zonder ongelukken en ellende en ik lees wel weer hoe het jullie morgen vergaan is. Welterusten en tot dan!
Liefs en groetjes,
J E T -
08 Mei 2017 - 23:13
Henny Damen:
Nu op het terugkeermoment toch nog even reageren.
Wij lezen iedere avond jullie verslag hoor.
Fijn dat jullie hiervan kunnen genieten.
En zo'n e-bike is toch wel een uitkomst.
Ook eens over nadenken.
Beetje toeren.
Ja in de omgeving dan ee.
Wij vertrekken deze week naar Rome.Dat is ook genieten.
Geniet verder van jullie fietstocht .
Geen stukken rijden,niet vallen.
Gewoon veilig en heelhuids weer thuiskomen
Groetjes Henny
-
09 Mei 2017 - 09:07
Marianne:
Lijkt me heerlijk zo'n dag ertussen. Mooi ook de ceremonie mee te maken. Dat zijn de krenten in de pap.
Veel liefs! Walter en Marianne -
09 Mei 2017 - 10:16
Theo En Ria:
Hoi Anny en Ad,
Ja wat gaat het hard, over een week zijn jullie al weer thuis!
Fijn zo'n rustdag tussendoor en een ontmoeting met gelijkgestemden is altijd erg leuk en inspirerend.
Zal straks de verslagen missen maar voorlopig is het nog fietsen geblazen , hopelijk met goed weer op de terugweg.
Groetjes Theo en Ria.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
