Adieu Chateau Rocheux, bienvenue Tours

Goede avond allemaal.

Gisteravond kostte het heel wat moeite om in het kasteel WiFi verbinding te krijgen. En om niet chagrijnig te worden daardoor ben ik gestopt met het plaatsen van foto's. Vandaag doe ik mijn best alles vlekkeloos te laten verlopen, zodat jullie niet 3x/4x mijn mail binnen krijgen.
De kasteelvrouwe heeft ons gisteravond getrakteerd op een 4 gangen diner. Crudites, guiche, gebakken aardappeltjes met rollade en gegrilde tomaten, fromage en tarte met een halve liter wijn, waarvan Ad zelfs ook een glaasje nam.
Deze morgen is er een uitgebreid ontbijtbuffet met eigengemaakte jams en huisgemaakte pain de mie, madeleintjes en diverse andere soorten koek. We beperken ons echter tot een croissant, een stukje stokbrood en en sneetje pain de mie. Ze blijft gezellig bij ons en vertelt over haar gasten.
Het afscheid is allerhartelijkst en we beloven Madame,als we ooit terugkomen, dan is het met de auto. Met weemoed in het hart rijden we de oprijlaan uit, uit gezwaaid door de kasteelvrouwe.

Vanmorgen heeft het al geregend, nu is het even droog, maar met een blik naar de lucht zien we dat het er nogal grijs uitziet.
Even later vallen de eerste druppeltjes. Gelukkig heel zacht. We trappen flink door, want vandaag is het ong. 100 km. naar Tours. De wind is beduidend minder dan gisteren.
Regelmatig geven bordjes de route St Jacques aan, maar we lezen toch om te controleren of het wel klopt. Stevige klimmen tellen we niet, daar is onze ebike voor.
Vendome is onze eerste stopplaats: hier hebben we enkele herinneringen aan, zoals de oude heer van 81 in 2008. Hij stond op de trappen van het Office du tourisme en verwelkomde ons met: "Zo jongelui, ook onderweg"? "Meneer , laat dat jong er maar af en lui zijn we ook niet". Hij vertelde, dat hij in Cambray ziek was geweest, maar dat een dokter hem wat had gegeven. Datzelfde verhaal hoorden wij later van inderdaad de arts Henk Bond, die onderweg was naar S.de C. met zijn maatje Koos Follings.
Toen waren we nog 9 jaar jonger en ik riep naar Ad, dat we nog lang en veel zouden kunnen fietsen voordat we 81 zijn.
Een ding weten we zeker, dat we op ons 81 ste niet meer zo'n tocht zullen maken als deze oude heer. Vendome bestond al in de Gallo- Romeinse tijd als Vindocinum. De stad was tot de Franse Revolutie een bekend bedevaartsoord en mede daardoor een belangrijke etappeplaats voor Santiagopelgrims. Bekend is de Chapelle St. Jacques, de Tour St. Martin en de abdijkerk St. Trinite.
Als we de stad verlaten fietsen we door de indrukwekkende stadspoort St. George en over de Loir. Nu verlaten we het dal van de Loir en kunnen we weer genieten van het vele geel en de akkerbouwvelden.
Het regent nog steeds wat.
Ook vandaag is het regelmatig puzzelen, omdat de omschrijvingen zo compact zijn, dat je ze op meerdere manieren kunt lezen. En natuurlijk gaat het ook vandaag even fout: terug en op keus beginnen. Eindelijk komt het zonnetje achter de grijze wolken vandaan en dan is het ook nog tijd voor de lunch. Koffietijd hebben we overgeslagen, omdat het veel te nat was en nergens een cafeetje te bekennen. We koesteren ons op een bankje in de zon om daarna richting Chateau-Renault te fietsen, een stad die in de elfde eeuw is ontstaan aan de voet van de burcht bij de samenvloeiing van de Brenne en de Gault. We volgen nu steeds het riviertje de Brenne tot twintig km. voor Tours. Nu kan ik mijn oude gids opbergen, want het fietspad tot Tour is nieuw en via de fietsborden rijden we zonder problemen via de Pont Suspendu Tours binnen, rechtstreeks naar het plein van de Kathedraal. Wij zijn aan het eindpunt gekomen van het eerste deel van de St. Jacobsroutebij de St. Gatien kathedraal. We fietsen voorzichtig door de smalle en drukke straten op weg naar ons Ibishotel, dat aan de route ligt van het volgende deel van onze tocht: de kastelenroute langs de Loire.
Vanavond was het even schrikken van een bericht van onze buurvrouw Clara. Koert is met een ernstige bloedvergiftiging vanwege het niet functioneren van de gal met loeiende sirene naar het ziekenhuis gebracht. Nieuw bericht zojuist binnengekomen: de crisis is voorbij. Wij wensen Claar sterkte en Koert een voorspoedige genezing.
Tot morgen.