Prijs de dag niet voor het avond is
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
26 Mei 2015 | Duitsland, Bischofsgrün
Goede avond allemaal
Bij het openen van de gordijnen zien we, dat de zon al zijn best doet. Regenkleding kan in de tas blijven.
Het lijkt er op, dat Ad steeds vroeger wil vertrekken. Om half zeven hoor ik hem rommelen in de badkamer. Mij nog een keer eens omdraaien heeft geen zin meer. Om zeven uur zijn we al gepakt en gezakt en helemaal klaar voor het ontbijt. Tot nu toe het mooiste en meest uitgebreide buffet. De mevrouw van het buffet vult onze thermoskan met kokend water. Nadat we de fietsen uit de garage hebben gehaald en alle tassen er weer aanhangen gaan we op zoek naar het startpunt: markt van Lichtenfels.
We weten, dat de markt beneden aan de doorgaande route ligt en zonder veel moeite rijden we snel hier heen. Op de route langs de N-weg is het erg druk. Iedereen schijnt in de auto naar het werk te gaan.
We fietsen vanVan Lichtenfels naar Hochstad am Main, naar Altenkunstadt, Kulmbach, Untersteinach, Ludwigschorgast. Het gaat ons voor de wind: we hebben een prachtig fietspad steeds naast de spoorweg, dat loopt door een mooi weidelandschap. Zo nu en dan rijdt een kleine trein ons voorbij. We prijzen ons gelukkig, de dag kan niet meer stuk. Regelmatig steken we de Main over via een houten Kapellerbrucke. De stad Kulmbach laten we links liggen ondanks de aanbevelingen van het boekje.
Van Neuenmarkt naar Himmelkron worden we weer getrakteerd op een abominabel bospad en ik begin me langzamerhand af te vragen wat er nu nog leuk is aan het maken van een dergelijke tocht. Na Himmelkron volgen we trouw de fietsbordjes, maar we komen terecht op een keienpad, dat ons naar Lanzendorf zou moeten leiden. Het is meer lijden dan leiden. Na anderhalve km. gezwoeg door kuilen, langs keien en tegelijkertijd lopen en klimmen met in het vizier het vervolg van deze binnenweg waar het einde niet van te zien is, besluiten we terug te gaan om via een fatsoenlijke weg de tocht te vervolgen. Een inwoner van Ziegelhutte wijst ons het alternatief via Bad Berneck im Fichtelgebirge naar Bischofsgrun. En dat is prima maar… het venijn zit in de staart. We moeten nog 10 km. klimmen met een stijging van 5% naar Bischofsgrun. En dan duurt 10 km. na zo’n dag heeeeel erg lang.
Om half vier bereiken we ons slaapadres: Gasthof Zum Main aan de route. We worden verwelkomd door de eigenaar en zijn vrouw. Voor vandaag zijn we de enige gasten. Voor de avondmaaltijd worden we uitgenodigd in de zitkamer, waar de heer des huizes de kachel heeft aangemaakt. Na de maaltijd komt mevrouw er gezellig bijzitten en we spreken over Duitsland, de Duitsers, Nederland en de Nederlanders. Zij zegt: “De Duitsers zijn ijverig, maar de Nederlanders slimmer”. Met een goed gevoel kunnen we vanavond (ondanks de vreselijke paden) maar dankzij het gezellige onderhoud en de prima maaltijd de dag toch nog prijzen.
Morgen wordt het spannend, want dan hopen we de Fichtelberg te passeren. De beentjes leggen we vanavond op tijd te rusten.
Anny .
Bij het openen van de gordijnen zien we, dat de zon al zijn best doet. Regenkleding kan in de tas blijven.
Het lijkt er op, dat Ad steeds vroeger wil vertrekken. Om half zeven hoor ik hem rommelen in de badkamer. Mij nog een keer eens omdraaien heeft geen zin meer. Om zeven uur zijn we al gepakt en gezakt en helemaal klaar voor het ontbijt. Tot nu toe het mooiste en meest uitgebreide buffet. De mevrouw van het buffet vult onze thermoskan met kokend water. Nadat we de fietsen uit de garage hebben gehaald en alle tassen er weer aanhangen gaan we op zoek naar het startpunt: markt van Lichtenfels.
We weten, dat de markt beneden aan de doorgaande route ligt en zonder veel moeite rijden we snel hier heen. Op de route langs de N-weg is het erg druk. Iedereen schijnt in de auto naar het werk te gaan.
We fietsen vanVan Lichtenfels naar Hochstad am Main, naar Altenkunstadt, Kulmbach, Untersteinach, Ludwigschorgast. Het gaat ons voor de wind: we hebben een prachtig fietspad steeds naast de spoorweg, dat loopt door een mooi weidelandschap. Zo nu en dan rijdt een kleine trein ons voorbij. We prijzen ons gelukkig, de dag kan niet meer stuk. Regelmatig steken we de Main over via een houten Kapellerbrucke. De stad Kulmbach laten we links liggen ondanks de aanbevelingen van het boekje.
Van Neuenmarkt naar Himmelkron worden we weer getrakteerd op een abominabel bospad en ik begin me langzamerhand af te vragen wat er nu nog leuk is aan het maken van een dergelijke tocht. Na Himmelkron volgen we trouw de fietsbordjes, maar we komen terecht op een keienpad, dat ons naar Lanzendorf zou moeten leiden. Het is meer lijden dan leiden. Na anderhalve km. gezwoeg door kuilen, langs keien en tegelijkertijd lopen en klimmen met in het vizier het vervolg van deze binnenweg waar het einde niet van te zien is, besluiten we terug te gaan om via een fatsoenlijke weg de tocht te vervolgen. Een inwoner van Ziegelhutte wijst ons het alternatief via Bad Berneck im Fichtelgebirge naar Bischofsgrun. En dat is prima maar… het venijn zit in de staart. We moeten nog 10 km. klimmen met een stijging van 5% naar Bischofsgrun. En dan duurt 10 km. na zo’n dag heeeeel erg lang.
Om half vier bereiken we ons slaapadres: Gasthof Zum Main aan de route. We worden verwelkomd door de eigenaar en zijn vrouw. Voor vandaag zijn we de enige gasten. Voor de avondmaaltijd worden we uitgenodigd in de zitkamer, waar de heer des huizes de kachel heeft aangemaakt. Na de maaltijd komt mevrouw er gezellig bijzitten en we spreken over Duitsland, de Duitsers, Nederland en de Nederlanders. Zij zegt: “De Duitsers zijn ijverig, maar de Nederlanders slimmer”. Met een goed gevoel kunnen we vanavond (ondanks de vreselijke paden) maar dankzij het gezellige onderhoud en de prima maaltijd de dag toch nog prijzen.
Morgen wordt het spannend, want dan hopen we de Fichtelberg te passeren. De beentjes leggen we vanavond op tijd te rusten.
Anny .
-
26 Mei 2015 - 22:11
Clara De Jager:
Hoi Anny en Ad,
Dat waren wel twee heftige dagen! In ieder geval fijn dat jullie iedere keer goede slaapgelegenheden geboekt hadden. Wees vooral trots op jezelf dat je je niet uit het veld hebt laten slaan. Ik ben erg benieuwd wat het Fichtelgebirge morgen gaat brengen. Hopelijk goed weer en goede, duidelijke fietspaden.
Veel liefs uit een zonnig Portugal.
xxx Claar
-
26 Mei 2015 - 22:19
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
Nou ben ik toch zo blij dat jij Anny je eindelijk afvraagt wat er nu nog leuk is aan zo'n tocht! Ik hoop van harte dat de komende dagen dergelijke rotpaden jullie bespaard blijven, want dan is er inderdaad helemaal niks meer aan. Gelukkig dat je nog een gezellig Gasthof trof, waar je de dag weer goed kon afsluiten. En ik kan mij helemaal voorstellen dat Ad steeds vroeger wil vertrekken, je weet maar nooit wat je nog tegen komt onderweg. Kan niets anders doen dan jullie toch weer een voorspoedige tocht toe te wensen voor morgen naar de Fichtelberg. Voor straks welterusten!
Liefs,
J E T
-
27 Mei 2015 - 10:20
Hendrik Van Der Heiden:
Dag Ad & Anny,
Inspirerende verslagen! Ik heb hier thuis al een fietsvakantie voorgesteld... :-) Heb het idee dat 'm dat niet gaat worden. Ik wens jullie heel veel plezier bij het vervolg van jullie tocht! Tot ziens in Hoeven.
Hartelijke groet,
Hendrik van der Heiden
-
27 Mei 2015 - 12:24
Tonny Verstraten:
Hallo Ad en Anny,
Weer twee verslagen van jullie gelezen, wel heftig hoor. Ik denk niet dat jullie op andere tochten al zoveel slechte paden gehad hebben. Hoe houden jullie dat vol? Het zou niks voor mij zijn. Maar jullie hebben al weer veel moois gezien. Ik vind jullie verslagen altijd leuk om te lezen en kijk er altijd naar uit. Hopende dat er betere paden aankomen voor jullie.
Heel veel liefs en tot het volgende verslag.
Tonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
