Waar de Moldau en de Elbe elkaar ontmoeten
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
04 Juni 2015 | Tsjechische Republiek, Mělník
Goede avond allemaal.
Ad zijn spookverhaal van gisteravond, dat we het behoorlijk zwaar zouden kunnen krijgen door smalle paden langs het water, diverse felle klimmetjes, kiezel-en steenslagpad en het vaak af moeten stappen om te lezen en samen te kijken ligt me deze morgen zwaar op de maag. Het ontbijt wordt proppen en twee koppen koffie geven enige verlichting.
Om 8 uur lopen we naar de brug waar de tocht weg nr. 7 begint. Het is zo druk, dat fietsen onverantwoord is. We zijn snel de agglomeratie uit en fietsen op een goed pad richting Melnik de eindbestemming voor vandaag. We volgen de oever van de Moldau en hier en daar een kort stukje met enkele klimmetjes door het binnenland. Af en toe moeten we zelf improviseren en flexibel zijn, mar we komen iedere keer weer op het juiste pad terecht.
De zon schijnt, windje nu niet meer in de rug. In Troja fietsen we langs een raftbaan en de titel van het dorp doet me denken aan het paard van Troje. En zie daar....een groot houten huis langs de radweg in de vorm van een houten paard. Op de raftbaan zien we een kano kapseizen en met de sterke stroom wordt die meegenomen naar de open rivier een eind verderop.
Koffiepauze. We treffen een Nederlands stel aan de oever bij Kralupi, die 8 weken rondtrekken en nu op weg zijn naar Praag. Een babbeltje over de tocht, koffie en daarna weer verder.
We vragen ons af waar die moeilijke stukken blijven. Er gebeurt helemaal niets.
Als we lunchen op een bankje in de zon hebben we alle tijd: het is half een en nog maar 20 km. te gaan. Een mooie weg rolt zich als een loper voor ons uit tot aan het pontje bij Luzec. Daar raken we aan de praat met een man, die ons vertelt, dat het pontje er aan komt. Wij kijken en kijken, het is niet meer dan een sloep die aanlegt. Voor € 1,40 brengt hij ons naar de overkant en steekt ook nog een helpende hand uit om de fietsen op en af het bootje te krijgen.
De wielrenner spreekt Engels en Duits en wijst ons op een goede weg naar Melnik. (Engelen kom je overal tegen). Hij fietst zo ver mogelijk mee, praat met Ad over wielrennen en bij een afslag legt hij uit hoe we verder naar Melnik kunnen rijden.
Via de historische schutsluizen van Horin-Vranany klimmen we rustig naar boven, waar het historische stadje Melnik uitziet op de samenvloeiing van de Moldau en de Elbe. Ons hotel hebben we na wat vragen snel gevonden. Hotel Caesare ! We belonen ons met ieder een groot glas bier. De spookgedachten van deze morgen ben ik helemaal kwijt. Zo zie je maar weer: soms kun je beter niet weten wat er komt.
Het was een prachtige dag. Tot morgen. Anny.
Ad zijn spookverhaal van gisteravond, dat we het behoorlijk zwaar zouden kunnen krijgen door smalle paden langs het water, diverse felle klimmetjes, kiezel-en steenslagpad en het vaak af moeten stappen om te lezen en samen te kijken ligt me deze morgen zwaar op de maag. Het ontbijt wordt proppen en twee koppen koffie geven enige verlichting.
Om 8 uur lopen we naar de brug waar de tocht weg nr. 7 begint. Het is zo druk, dat fietsen onverantwoord is. We zijn snel de agglomeratie uit en fietsen op een goed pad richting Melnik de eindbestemming voor vandaag. We volgen de oever van de Moldau en hier en daar een kort stukje met enkele klimmetjes door het binnenland. Af en toe moeten we zelf improviseren en flexibel zijn, mar we komen iedere keer weer op het juiste pad terecht.
De zon schijnt, windje nu niet meer in de rug. In Troja fietsen we langs een raftbaan en de titel van het dorp doet me denken aan het paard van Troje. En zie daar....een groot houten huis langs de radweg in de vorm van een houten paard. Op de raftbaan zien we een kano kapseizen en met de sterke stroom wordt die meegenomen naar de open rivier een eind verderop.
Koffiepauze. We treffen een Nederlands stel aan de oever bij Kralupi, die 8 weken rondtrekken en nu op weg zijn naar Praag. Een babbeltje over de tocht, koffie en daarna weer verder.
We vragen ons af waar die moeilijke stukken blijven. Er gebeurt helemaal niets.
Als we lunchen op een bankje in de zon hebben we alle tijd: het is half een en nog maar 20 km. te gaan. Een mooie weg rolt zich als een loper voor ons uit tot aan het pontje bij Luzec. Daar raken we aan de praat met een man, die ons vertelt, dat het pontje er aan komt. Wij kijken en kijken, het is niet meer dan een sloep die aanlegt. Voor € 1,40 brengt hij ons naar de overkant en steekt ook nog een helpende hand uit om de fietsen op en af het bootje te krijgen.
De wielrenner spreekt Engels en Duits en wijst ons op een goede weg naar Melnik. (Engelen kom je overal tegen). Hij fietst zo ver mogelijk mee, praat met Ad over wielrennen en bij een afslag legt hij uit hoe we verder naar Melnik kunnen rijden.
Via de historische schutsluizen van Horin-Vranany klimmen we rustig naar boven, waar het historische stadje Melnik uitziet op de samenvloeiing van de Moldau en de Elbe. Ons hotel hebben we na wat vragen snel gevonden. Hotel Caesare ! We belonen ons met ieder een groot glas bier. De spookgedachten van deze morgen ben ik helemaal kwijt. Zo zie je maar weer: soms kun je beter niet weten wat er komt.
Het was een prachtige dag. Tot morgen. Anny.
-
04 Juni 2015 - 22:12
Jetty Blijdenstein:
Lieve vrienden,
nou, dat is beter dan dat het andersom geweest zou zijn, nietwaar! Spookverhalen vooraf is beter, dan valt het altijd mee. Gelukkig dat jullie nou zo'n leuke fietsdag hadden. En zie ze daar nou zitten op dat pontje!! En dat raften lijkt me echt iets voor mij, maar niet heus!!!! Moet er niet aan denken. Hier was het ook een prachtige dag, morgen schijnt het 30 graden te worden, maar daarna zakt de temperatuur weer. Ach, we nemen het maar zo het komt, je hebt er toch geen invloed op. Ik hoop dat jullie morgen weer zo'n goede dag hebben en wens jullie welterusten in Hotel Caesare, het ziet er goed uit! Alweer tot morgen.
Liefs en groetjes,
J E T -
04 Juni 2015 - 22:27
Claar:
Hallo Anny en Ad,
Mooi dat jullie zo'n fijne fietsdag hebben gehad vandaag en het is altijd leuk om engelen tegen te komen! Ik herinner me onze buschauffeur in Sydney nog levendig! We zijn vanmiddag thuis gekomen uit de Algarve. Het is heerlijk weer hier in Hoeven en we gaan dus lekker door met genieten. Ik hoop dat jullie morgen weer zo'n topdag hebben!
Groetjes xxx Claar
-
05 Juni 2015 - 22:25
Henk Bond:
Ik heb het Elberadboekje er even bijgehaald.Wij hadden ook Melnik als eerste stop.Het was een flinke klim naar het centrum.Wij sliepen in hotel Paganinii.Verder kom je langs Teresin of Theresienstadt,indrukwekkend.De laatste stad in Tjechie is Usti nad Labem.Als je daar gaat alapen,neem hotel Piovar; dat is een hotel annex brouwerij.Kun je vragen bij de touristeninformatie.Daarna krijg je een prachtig stuk langs de Elbe tot Bad Schandau.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
