Zestig kilometer: omhoog, omlaag met veel zon en
Door: Anny
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
12 Juni 2014 | Frankrijk, Blamont
Gisteravond hebben we met vier Nederlandse wandelaars genoten van een diner met zorg klaargemaakt door Madame. Als aperitief bood ze ons een eigengemaakte perzik-, kersen-, notenlikeur aan. De kersen- en perziklikeur worden gemaakt van de bladeren van de bomen na de pluk. Heel apart en het smaakt verrukkelijk. De entree bestond uit quiche van prei en spekjes gegarneerd met sla, hoofdgerecht Tagliatelle met sauce Bolognese en als nagerecht de pas geplukte aardbeien met slagroom.
Onze tafelgenoten, een echtpaar en 2 zussen, lopen de G.R. 5 van Maastricht naar Nice en zijn daarvoor drie maanden onderweg. Zij vertellen hun ervaringen en wij de onze: ieder heeft wel een verhaal over wat hij/zij heeft meegemaakt.
Ook in dit dorp luidt om 7 uur de kerkklok. Madame legt me uit, dat dit in elk dorp hier in de regio is ter ere van Maria, die de patrones van deze streek. Mijn probleem van het waarom luiden om 7 uur is nu opgelost. Het Petit Dejeuner kan ik beter Grand Dejeuner noemen. De tafel staat vol met van alles en nog wat: verse kaas, yoghurtjes, muesli, gedroogde pruimen en abrikozen, eigen gemaakte jams, jus d’orange,water, koffie en een mand vol vers brood. We krijgen voor onderweg allemaal een hard gekookt ei mee.
Na iedereen een goede tocht te hebben gewenst vertrekken we om kwart over acht uitgezwaaid door de eigenaars. Een prima adres, gezellige mensen met hart voor de zaak. We fietsen kilometers langs golvend graan van Bioncourt naar Pettoncourt, Chambrey, Salonnes: allemaal ingedutte en ontvolkte dorpjes in dit deel van Lotharingen. Het stadje Vic-sur-Seille is daarna een aangename verademing: eeuwenoude huizen, een gerestaureerde kasteelpoort, een pleintje met fontijnen en een gezellige drukte bepalen het stadsbeeld. Na dit stadje klimt het traject geleidelijk uit het dal van de Seille en eindigt 15 km. verderop bij het Marne-Rijnkanaal.
Nergens een cafeetje, restaurant of winkel te bekennen. Koffie drinken we in de schaduw van een grote lindeboom en lunchen doen we op een bankje bij de muur van het “oude kerkhof”. Ad maant me aan om een tijdje te rusten, omdat we anders veel te vroeg bij de Gîte aankomen en we weer moeten wachten op de thuiskomst van de eigenaar, wat ons al enkele keren is overkomen. We kennen het traject niet, de hoge temperatuur speelt in de namiddag zeker een rol en daardoor kunnen we moeilijk inschatten hoe lang we over 60/70/80 km. doen. Onderweg komen weinig relikwieën van de ’14-’18 tegen: enkel een paar herinneringsmonumenten die voor de herdenking vernieuwd zijn. We zien dat het landschap langzaam overgaat in bossen van de Vogezen.
Als we om kwart over drie Blâmont binnen rijden passeren we een hele groep lagere schoolkinderen, die vandaag hun jaarlijkse feestdag hebben. Een koetsje rijdt voorop en daar achter de hele school te voet. Het is bloedheet en juffen gooien met water naar de kinderen. Grote hilariteit ! Bij de Gîte is het inderdaad wachten en omdat we door onze ijzeren voorraad zijn winkelen we bij de Aldi, waar we in de schaduw genieten van een ijsje, meloen en een drankje. Om half vijf installeren we ons en zijn we na de douche weer zo fris als een hoentje. (geen internet vandaag)
Morgen wordt het spannend, want dan gaat de route door de Vogezen beginnen met een klim naar col de la Vierge Clarisse. Jullie horen hoe het ons dan is vergaan. Gr. Anny/Ad
-
14 Juni 2014 - 17:45
Jetty Blijdenstein:
Hallo cyclistes, comment ca va?
zo te lezen gaat het allemaal voorspoedig en toch gezellig dat je dan met z'n zessen eet, want dan hoor je weer eens wat andere verhalen. En gelukkig dat jullie het weer zo goed troffen met het logeeradres, met goed eten, dat heb je nodig op zo'n tocht. En ik vind die foto van jou achter de korenbloemen wel mooi hoor Anny, je truitje past er goed bij. Maar aan bezienswaardigheden is er inderdaad weinig, dus veel velden, dat is wel erg eentonig. En verstandig van Ad om langer te rusten, door die hitte zou je uitdrogen.
Ik heb nog slecht nieuws, Mariëtte van Kaam is overleden. Je zult haar nog wel kennen, ze zat bij Marianne in de klas op de HBS. Ze had tongkanker, heeft een zeer ware operatie achter de rug en werkte hard aan haar herstel, maar ze heeft het niet gered. Ze is net als Marianne en ik 68. Ja, zo snel kan het allemaal gaan. En daarom vrienden "Carpe Diem" want als het over is dan is jet ook over ook. Ik ga gauw naar jullie volgende verslag.
Liefs en groetjes,
J E T
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley