Flexibiliteit en route
Door: Ad en Anny van Straten-Damen
Blijf op de hoogte en volg anny en ad
13 Mei 2012 | Frankrijk, Gy
Lieve familie, vrienden en kennissen.
Mijn nacht is minder lang geweest dan die van Ad. Om half tien lag hij al onder de wol. Ik ben nog twee uurtjes doorgegaan om op mijn notebook te ontdekken wat ik allemaal zonder dat muisje moest doen om de verhalen van 2 dagen te kunnen kopiëren en om de foto's in het juiste mapje te plaatsen. Met vallen en opstaan heb ik weer heel veel bij geleerd. Een nieuwe muisje ( souris in het Frans) heb ik nu niet meer nodig.
deze morgen ontbijten we om 08.15 u. als tenminste de bakker op tijd is. De boerin Gaëlle loopt al op de boerderij rond met haren die in geen 2 dagen een kam hebben gezien. Ze heeft het druk met de beesten te voeren, moet zelf het brood bij de bakker gaan halen en toont geen enkele belangstelling voor ons doen en laten. Dat wat moet, gebeurt, verder niets. Eigenlijk is ze een beetje badinerend uitgedrukt een wat bot uitgevallen vrouwspersoon met een chagrijnig gezicht.
Om kwart voor 9 zitten we op de fiets richting Fresnes-St.Mamès. We werken met een herziend reisschema: iets kortere routes dan gepland. Opnieuw is het prima fiets weer: korte broek, zonnetje en vooral een fikse wind in de rug. Verkeer is er bijna niet op deze fietsroute, zo nu en dan rijdt een tractor ons voorbij. We passeren Contréglise, Amance, Port d'Atelier en Amoncourt. Vanuit de verte komt een eenzame fietser ons tegemoet. Zo vroeg op de zondagmorgen met zoveel bepakking: dat kan alleen maar een Nederlander zijn. We stoppen alle drie tegelijk voor het bekende gesprek. Hij is al gepensioneerd, zijn vrouw nog niet en daarom is hij in zijn eentje op weg, wat hij maar niks vindt. Een week onderweg met tentje en gestart in Montélimar. Hij verzekert ons, dat het erg koud is 's nachts en dat nog heel veel campings gesloten zijn.
We naderen Port-s/Saône en in het centrum vinden we een barretje waar we genieten in het zonnetje van een grande café. Na Port kiezen we voor het jaagpad, dat loopt tot Soing langs de Saône. We rijden heerlijk rustig langs het water met de vele sluisjes. Een foto waard! Vlak voor Scey-s/Saône stoppen we even en worden ingehaald door een jongeman, die zich verplaatst op een zwaar beladen trekfiets. Hij komt uit Drente en heeft haast, want over een week komt zijn vrouw hem in het zuiden ophalen. Per dag heeft hij zo'n 120 km. gepland. Dat staat je lijf nog toe als je 43 bent. We fietsen tot aan de kanaaltunnel (Tunnel de St. Albin) wat voor ons een bezienswaardigheid is. Bij het bruggetje "dek" ik de tafel en smullen we van onze lunch.
Een typisch oriëntatiepunt lezen we bij km. 124: bij Eiffeltoren einde weg rechts af. En inderdaad, er staat een heus Eiffeltorentje en van ijzer.
Tegen half drie stoppen we voor de deur van het gereserveerde hotel Le Mouton Blanc en wat we in stilte al vreesden wordt bewaarheid: de zaak is dimanche après-midi gesloten. Vanavond gaat de zaak weer open, maar hoe laat? Hier wachten we echt niet op. Het is mooi weer, wind in de rug en voor 18 km het "gas" erop naar de volgende grote plaats: Gy. Daar is hotel Pinokkio. Zal het daar lukken of trekt hij die lange neus naar ons?
Lukt dit niet dan moeten we door naar Marnay. Flexibel zijn we wel! we vinden al snel Hotel Pinokkio en na
een belletje zijn we spoedig ingeschreven als enige gasten voor vandaag. Er is wifi op de kamer en ik kan me nu uitleven op het notebook. Restaurant is vandaag ook hier geloten. Er valt niets te eten. Gelukkig heb ik een "wijze" man, van wie ik altijd meer dan voldoende moet inslaan voor onderweg. En zo eten we voor de tweede keer op onze prachtige hotelkamer.
Mochten jullie meerdere keren dezelfde berichten binnen krijgen, dan ligt dat aan mij: ik heb soms wel 10x aangetikt om de berichten op te slaan in de mening verkerende, dat het versturen niet gelukt was.
Liefs en groeten Anny
Mijn nacht is minder lang geweest dan die van Ad. Om half tien lag hij al onder de wol. Ik ben nog twee uurtjes doorgegaan om op mijn notebook te ontdekken wat ik allemaal zonder dat muisje moest doen om de verhalen van 2 dagen te kunnen kopiëren en om de foto's in het juiste mapje te plaatsen. Met vallen en opstaan heb ik weer heel veel bij geleerd. Een nieuwe muisje ( souris in het Frans) heb ik nu niet meer nodig.
deze morgen ontbijten we om 08.15 u. als tenminste de bakker op tijd is. De boerin Gaëlle loopt al op de boerderij rond met haren die in geen 2 dagen een kam hebben gezien. Ze heeft het druk met de beesten te voeren, moet zelf het brood bij de bakker gaan halen en toont geen enkele belangstelling voor ons doen en laten. Dat wat moet, gebeurt, verder niets. Eigenlijk is ze een beetje badinerend uitgedrukt een wat bot uitgevallen vrouwspersoon met een chagrijnig gezicht.
Om kwart voor 9 zitten we op de fiets richting Fresnes-St.Mamès. We werken met een herziend reisschema: iets kortere routes dan gepland. Opnieuw is het prima fiets weer: korte broek, zonnetje en vooral een fikse wind in de rug. Verkeer is er bijna niet op deze fietsroute, zo nu en dan rijdt een tractor ons voorbij. We passeren Contréglise, Amance, Port d'Atelier en Amoncourt. Vanuit de verte komt een eenzame fietser ons tegemoet. Zo vroeg op de zondagmorgen met zoveel bepakking: dat kan alleen maar een Nederlander zijn. We stoppen alle drie tegelijk voor het bekende gesprek. Hij is al gepensioneerd, zijn vrouw nog niet en daarom is hij in zijn eentje op weg, wat hij maar niks vindt. Een week onderweg met tentje en gestart in Montélimar. Hij verzekert ons, dat het erg koud is 's nachts en dat nog heel veel campings gesloten zijn.
We naderen Port-s/Saône en in het centrum vinden we een barretje waar we genieten in het zonnetje van een grande café. Na Port kiezen we voor het jaagpad, dat loopt tot Soing langs de Saône. We rijden heerlijk rustig langs het water met de vele sluisjes. Een foto waard! Vlak voor Scey-s/Saône stoppen we even en worden ingehaald door een jongeman, die zich verplaatst op een zwaar beladen trekfiets. Hij komt uit Drente en heeft haast, want over een week komt zijn vrouw hem in het zuiden ophalen. Per dag heeft hij zo'n 120 km. gepland. Dat staat je lijf nog toe als je 43 bent. We fietsen tot aan de kanaaltunnel (Tunnel de St. Albin) wat voor ons een bezienswaardigheid is. Bij het bruggetje "dek" ik de tafel en smullen we van onze lunch.
Een typisch oriëntatiepunt lezen we bij km. 124: bij Eiffeltoren einde weg rechts af. En inderdaad, er staat een heus Eiffeltorentje en van ijzer.
Tegen half drie stoppen we voor de deur van het gereserveerde hotel Le Mouton Blanc en wat we in stilte al vreesden wordt bewaarheid: de zaak is dimanche après-midi gesloten. Vanavond gaat de zaak weer open, maar hoe laat? Hier wachten we echt niet op. Het is mooi weer, wind in de rug en voor 18 km het "gas" erop naar de volgende grote plaats: Gy. Daar is hotel Pinokkio. Zal het daar lukken of trekt hij die lange neus naar ons?
Lukt dit niet dan moeten we door naar Marnay. Flexibel zijn we wel! we vinden al snel Hotel Pinokkio en na
een belletje zijn we spoedig ingeschreven als enige gasten voor vandaag. Er is wifi op de kamer en ik kan me nu uitleven op het notebook. Restaurant is vandaag ook hier geloten. Er valt niets te eten. Gelukkig heb ik een "wijze" man, van wie ik altijd meer dan voldoende moet inslaan voor onderweg. En zo eten we voor de tweede keer op onze prachtige hotelkamer.
Mochten jullie meerdere keren dezelfde berichten binnen krijgen, dan ligt dat aan mij: ik heb soms wel 10x aangetikt om de berichten op te slaan in de mening verkerende, dat het versturen niet gelukt was.
Liefs en groeten Anny
-
13 Mei 2012 - 19:59
Jetty Blijdenstein:
Hallo vrienden,
daar zijn jullie weer. Fijn te lezen dat het goed fietsweer was, maar wat een sof alweer dat zo'n hotel gesloten is. Gelukkig dat jullie verder gingen en toch nog een mooie kamer vonden, helaas zonder eten. Wat is dat toch voor een land? Ik begrijp nog altijd niet dat het nog steeds het favoriete vakantieland is. Als er mensen zoals jullie aankomen dan zorg je toch dat er wat te eten is? Gelukkig dat Ad een vooruitziende blik had. En Anny, dat je na zo'n tocht alweer zin hebt om je op je notebook uit te leven!!!!!!! Ik zou als een blok op het bed vallen denk ik! Je energie is ongelooflijk. En dan voor straks weer maar bonne nuit et pour demain bon voyage. Keep smiling!
Liefs en groetjes,
J E T -
13 Mei 2012 - 20:57
Hans En Nelleke:
Ad en Annie,
Beter 10x te veel een verslagje versturen dan één keer te weinig!
We genieten iedere keer weer van het reisverslag.
Bon Courage!
Groeten van Hans en Nelleke -
13 Mei 2012 - 21:02
Theo En Ria :
Hallo Anny en Ad,
Omdat jullie blog nog steeds bij onze favorieten stond en we die " uit nostalgie; het begon toch weer te fietskriebelen rond deze tijd ;-) " nog eens aanklikten zagen we jullie nieuwe reisverslag!
Wat een toeval ; wij willen de groene route ook gaan fietsen ,maar door drukke werkzaamheden en allerlei omstandigheden kwam het er niet van om de reis goed voor te bereiden en hebben we die naar volgend jaar verschoven!
Wat een kanjers zijn jullie toch!
En nu hebben we al een mooi reisverslag, die ons helpen met de voorbereidingen voor volgend jaar ;-)
Geniet ervan, en veel voorspoed met fietsen! We blijven jullie volgen.
Hartelijke groeten , Theo en Ria uit Veghel; Romefietsers. -
14 Mei 2012 - 09:41
Pieterpijpers:
goedemorgen ,Anny en Ad julliu zijn weer boven theewater, jammer voor het
muisje, daar moet je altijd heel voorzichtig mee zijn, het blijven altijd tere dingen
nomaals bedankt voor de 12verslagen, maar ik heb er maar een gelezen, ook dat
ging niet goed,als het een fout gaat dan gaat alles fout, maarjullie redden dat wel
verders hopn wij dat je goed weer mag hebben, in Breda alles goed vandaag 14 mei
zijn we 55 jaar getrouwd plus 7jaar verkering, hoe houd een mens dat vol, gewoon
door blijven gaan, goede reis en tott ziens gr. joke en pietxxx -
14 Mei 2012 - 20:04
Koos Follings:
Le mouton blanc.
Op onze tocht naar santiagio hebben Henk en ik aldaar vertoeft.
Jammer,jullie hebben heel wat gemist.Vooraleerst de lekkerste
maaltijd die we buiten Poitiers in Frankrijk genoten hebben, dit met
champagne en fantastische witte en rode wijn.
Aldaar heeft Henk nog een oude man van 83 (Nederlander) van medicijnen voorzien.
Later in St Jean de Pierre werden wij daarvoor beloond bij zijn zoon in diens huis
met een heerlijk bed,dit in aanwezigheid van onze vrienden Ad en Anny,
die daar ook sliepen.
Overigens was die oude maar inmiddels herstelde man er al 2 dagen
toen we hem daar troffen.Daar heb je toch medicijnman Henk voor nodig.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
