En de fietsers zij fietsen voort.

Goede avond allemaal.

Na een echt Frans ontbijt : stokbrood met 4 kleine stukjes brie, een piepklein glaasje jam en een sloot koffie voor € 6,-. p.p. stappen we om 8 uur op de fiets. Onderweg zijn we beiden van mening, dat we de eigenaar gesponsord hebben. Gisteravond na het “diner” klaagde hij erg over de recessie. In Château-Salins waren al zeker 5 hotels gesloten en hij kon zelf nauwelijks rondkomen van de opbrengsten van zijn hotel. Misschien heeft ons diner en ontbijt hem wat geholpen. Want ook het diner was aan de magere kant.
Het landschap is een vervolg op dat van gisteren. In Salonnes worden we aangesproken door employés van de gemeente. Ze bewonderen onze fietsen en zijn zeer geïnteresseerd in het routeboekje. Een van hen wil weten of hij dat boekje ook ergens kan krijgen, want hij fietst veel, maar moet altijd zelf zijn tochten uitzetten. Hij haalt zelfs papier om het een en ander over te nemen. Met een “bon courage” van hen vervolgen we onze weg. En via Chambrey, Pettoncourt, Sornéville, Serres en Maixe worstelen we ons omhoog en omlaag naar Lunéville, de stad van de Poolse koning Stanislas. Eigenlijk is Nancy de stad van deze Poolse koning, maar hij was meestal te vinden in zijn residentie in Lunéville, het Versailles van Lotharingen. Na een korte eetpauze in een parkje zoeken we het kasteel op om het aan de buitenkant te bewonderen. Tijd om het museum en het park te bekijken is er niet en ook de Église St. Jacques in Rococo-stijl laten we voor wat het is, omdat we vandaag 80 km. onder de pedalen moeten wegtrappen. Een kortere afstand is niet mogelijk: alleen in Lunéville is voldoende slaapplaats en hier zijn we al om 12 uur.
Het is intussen zo warm geworden, dat we in ons shirt en korte broek kunnen fietsen en we drinken ook regelmatig een tekort aan vocht te voorkomen. Het is ondertussen 30 graden geworden, de wind wakkert aan, de zon zorgt voor een rode kleur op onze melkwitte armen en benen. Dat zal vanavond lekker gloeien.
We passeren de rivier de Meurthe, de plaatsjes Chaufontaine, Hériménil, Xermaménil, Landécourt, Einveau en Froville. Het boekje belooft in Froville pittoreske straatjes, Château met Donjonen een Romaanse kerk uit de 14de eeuw. We fietsen langs het kerkje,maar de overige bezienswaardigheden liggen waarschijnlijk niet aan de route, want we kunnen ze niet ontdekken. Het is een uitgestorven dorp, waar je nog niet eens begraven wilt worden. Na Froville richting Bayon moeten we nog aardig klimmen: 5% 2000 m. naar Villacourt. Hier stoppen we even om bij te “tanken”. Een jongedame biedt ons vers water aan en vraagt natuurlijk waar de reis heen gaat. Nog een jongedame en een heer komen ook eens kijken en ook zij willen graag weten vanwaar we komen en waarheen we gaan. Nog 8 km. te gaan voor we Charmes bereiken. Aanvankelijk weer flink klimmen tot St. Germain, ( 6% over 700 m. is peentjes zweten) maar daarna een 6 km. lange weg licht op en af door het bos van Charmes. We leven helemaal op; dit is wat we willen voelen, zien en ruiken tijdens het fietsen. Om half 5 zijn we in Charmes en het hotel ligt midden in het Centrum van de stad.
Helaas is er geen lift en we sjouwen de tassen tweehoog naar boven. De kamer ziet er keurig uit en het sanitaire ontbreekt niets. Alleen de douche is zo klein, dat ik me er zelfs bijna niet in kan keren. We frissen ons op in die te kleine douche en vlot van alle inspanningen bevrijd. Met een wandelingetje door het centrum en een mooi diner met een Elzas wijn Pinot Gris in het hotel sluiten we deze dag af.
Veel lieve groeten uit de Vogezen en tot morgen. Anny